Τετάρτη 8 Μαΐου 2019

Το Πολίτευμα της Ιθάκης: Το Δώρο των Φαιάκων στον Οδυσσέα



"Κρατίστην εἶναι δημοκρατίαν ὅπου τοῖς πονηροῖς οὐκ ἔξεστιν ἄρχειν καὶ τοῖς ἀγαθοῖς οὐκ ἔξεστιν μὴ ἄρχειν" ΠιττακόςΗ καλύτερη δημοκρατία είναι εκείνη, όπου στους κακούς δεν επιτρέπεται να παίρνουν την εξουσία και στους καλούς δεν επιτρέπεται ν’ αρνούνται τη διακυβέρνηση του τόπου τους.
Τι πολίτευμα είχε η Φαιακία;
Τι πολίτευμα είχε η Ατλαντίδα;
Τι  καθεστώς επικρατούσε στη Λεμουρία;
 Οι Φαίακες  είναι ο μυθικός λαός που επισκέφθηκε ο Οδυσσέας στον προτελευταίο του σταθμό. Φθάνει ταλαιπωρημένος από τα άγρια ποσειδώνια κύματα και ξεβράζεται μισοπεθαμένος. Τον βρίσκει η Ναυσικά παίζοντας με το τόπι και φιλοξενείται από τον Αλκίνοο βασιλιά. Η Αρήτη τον ερωτά εξονυχιστικά και ο Δημόδοκος τραγουδά.
Ο Οδυσσέας βρίσκεται ανάμεσα σε ανθρώπους και αποκαλύπτει τον όνομα του στη μεγάλη ανακεφαλαίωση της οδυσσειακής του πορείας.
Ποιοι ήταν οι Φαίακες;
Τι πολίτευμα είχαν;
Πόσο ευσεβείς ήταν;
Τι τεχνολογία διέθεταν;
Η  καταγωγή όπως περιγράφεται στη Οδύσσεια  είναι γνωστή.
Η παρουσία του Κύκλωπα σημαίνει Λεμουρία και  σημειοδοτεί το πρωτόγονο στάδιο της ανθρωπότητος μαζί με τους  γίγαντες.  Σαφώς οι ενορατικές ικανότητες είναι δυνατές όπως τονίζεται από το τρίτο μάτι του και ο σαμανισμός ανθεί.
Η σχέση με τον Κύκλωπα δείχνει ότι η παρουσία του Ποσειδώνα ισχυρή. Όμως οι Φαίακες φεύγουν από εκεί μεταφέρονται  από τον Ναυσίθοο, εξ  αιτίας της βίας που επικρατεί στους σιταροφάγους και κανιβάλους  Κύκλωπες. Η Περίβοια ήταν ή μητέρα του Ναυσίθοου κόρη του γίγαντος Ευρυμέδοντος. Ευρυμέδουσα ήταν και η θαλαμηπόλος της Ναυσικάς που άναβε το πυρ φερμένη από την Απειρωτάν γαία, την αρχέγονο Λεμουρία.
Ο Οδυσσέας έρχεται από την Ατλαντίδα και την Καλυψώ στη Σχερία. Ποια Ατλαντίδα όμως; Τι έχει απομείνει από αυτή την Ατλαντίδα;  Έχει βυθιστεί όλη,  και μένει μια νύφη μοναχική σε ένα έρημο νησί.
Δεν υπάρχει τεχνολογία καμία. Ο Οδυσσέας μόνος του φτιάχνει την σχεδία για την Σχερία.
Το παλάτι του Αλκίνοου δεν είναι η σπηλιά της  Ατλαντίδος Καλυψούς, ούτε του Κύκλωπα φυσικά. Περισσότερο μοιάζει με το παλάτι του Μενέλαου στη Σπάρτη. Οι  κάτοικοι δεν συμπαθούν τους ξένους, είναι επιφυλακτική. Η Ναυσικά τον συμβουλεύει να μιλήσει πρώτα στη μητέρα. Η θέση της γυναίκα εδώ είναι σεβαστή και είναι η θέση της μεγάλης μητέρας είναι στον απόηχο της Λεμουρίας. Συνδέεται έμμεσα και με τον Μινωικό πολιτισμό, την Πασιφάη και τα Καβείρια και την Δήμητρα.
Το πρώτο ιερό που συναντά είναι του Ποσειδώνα. Υπάρχει και το άλσος της Αθηνάς, αλλά η Αθηνά δεν εμφανίζεται στην έκκληση του Οδυσσέα από διακριτικότητα στο αδελφό του πατέρα της. Μεταμφιεσμένη όμως  ποικιλοτρόπως τον βοηθά. Οι Φαίακες θυσιάζουν και στον Ερμή τον Αργοφονιά, αλλά τον τελευταίο λόγο τον έχει ο Ζευς, αφού ο Ποσειδών  ζητά την έγκριση του για να πετρώσει το πλοίο της επιστροφής.  Η Άρτεμις παρούσα στην συνάντηση του Οδυσσέα με την Ναυσικά που της μοιάζει και γλαφυρή  στον Απόλλωνα και την γέννηση του στη η αναφορά.
Οι Φαίακες είναι ναυτικοί ιδιαίτεροι ναυτικοί όπως με ιδιαίτερα πλοία. Ειρηνικοί  αθλητικοί και γλεντζέδες. Μιλούν την ίδια γλώσσα αλλά γνωρίζουν για την Τροία και τον Δούρειο Ίππο. Δεν πήραν μέρος όμως στον Τρωικό πόλεμο. Γιατί άραγε;
Ο Αλκίνοος λέει πως είναι ο 13ος βασιλιάς μεταξύ 12 αριπρεπών διακεκριμένων  αρχηγών
 και γνωρίζει τις σκέψεις των θεών σε δημοκρατική βασιλεία. Η Ατλαντίδα είχε 10 βασιλείς.
Ο Κριτίας  λέει πως, οι αρχές και οι τιμές διακοσμήθηκαν μεταξύ των 10 βασιλιάδων της Ατλαντίδας συμφώνως με τους γραπτούς νόμους, επιστολές του Ποσειδώνος που ήταν χαραγμένοι σε στήλες από ορείχαλκο στο ναό και κέντρο του νησιού. Κάθε 5 ή 6 χρόνια συνελέγοντο, επειδή τιμούσαν και τους άρτιους αριθμούς και τους περιττούς, συζητούσαν τα κοινά τους συμφέροντα, εξέταζαν τις παραβάσεις των νόμων και δίκαζαν και δικαζόταν.
Το συμπέρασμα που βγαίνει μέσα από την κάθετη και οριζόντια μελέτη  των Ομηρικών κειμένων είναι ότι η  Παλαιά Ατλαντίδα έχει καταστραφεί,  αλλά η γνώση δεν έχει χαθεί. Ο Όμηρος Οδυσσέας το γνωρίζει αυτό και  όλα τα αρχεία της γνώσης κρατεί. Το πολίτευμα της ήταν  αξιοκρατική βασιλεία. Ο πιο άξιος γινόταν βασιλιάς μέχρι που ο εγωισμός  και η απληστία θα οδηγήσουν την Ατλαντίδα στο πυθμένα κάτω σε μια θάλασσα Τηθύα.
 Οι Φαίακες κρατούν το καλύτερο από την Ατλαντίδα, την τεχνογνωσία τεχνολογία και  το καλύτερο από την Λεμουρία, τον σεβασμό  στην φύση και την  απλότητα. Και το κυριότερο είναι όμορφοι άνθρωποι, ούτε γίγαντες ούτε κύκλωπες ούτε ερμαφρόδιτα με ουρές να γεννούν ωά. Θα λέγαμε πως είναι μια ιδανική πολιτεία, ευδαίμων πραγματικά. Που βρίσκεται και γιατί εξαφανίζεται μετά τον απόπλου του Οδυσσέα με το πρωτόπλουν πλοίον;
Η προσωπική μου  άποψη είναι , επειδή τα Ομηρικά Έπη είναι και μια ενορατική πρόβλεψη προφητεία του μάντη ποιητή,   ότι οι Φαίακες είναι  όλη η αρχαία Ελλάδα την εποχή που συνετέθησαν  τα Ομηρικά Έπη  πριν 2800 χρόνια και ο ποιητής την παρουσιάζει  αλληγορικά εξιδανικευμένα  γι αυτό και δεν πήραν μέρος στην τρωική εκστρατεία που είχε γίνει ήδη. Τη γνωρίζουν όμως πολύ καλά.  Είναι μια ιδανική Πολιτεία.
Τα πλοία των  Φαιάκων στέλνουν τον Οδυσσέα και την πολυμήχανη Ελληνική Σκέψη σε όλο τον κόσμο και την Ιθάκη Γαία με την θαυμαστή Ελληνική Γραμματεία. Ο Ποσειδών  μαρμαρώνει  το ΠΛΟΙΟ  ( τα μάρμαρα  μαζί με τα αγάλματα) θέμα για 2000  χρόνια την Εποχή των Ιχθύων  και ο Οδυσσέας φθάνει στην Ελλάδα επιστρέφοντας μέσα από την σύγχρονη ΤΗΛΕμαχική  διαδικτυακή επικοινωνία την Εποχή του Υδροχόου.
Ο Οδυσσέας δεν ξέχασε τους  Φαίακες, το υποσχέθηκε και στην Ναυσικά.
Με τα δώρα των Φαιάκων που κρύβει στο άντρο των Ναίδων  κτίζει  την καινούργια Ελλάδα Ιθάκη .
Ένα από τα δώρα αυτά είναι και το πολίτευμα.
 Αριστοκρατική Δημοκρατία. Όλος  ο πολιτισμός της  Γαίας  είναι η εξέλιξη της Ελληνικής Σκέψης και Φιλοσοφίας και οι περιπέτειες της.
Οι  12 αριπρεπείς  άριστοι του  δήμου  με 13ον  πρόεδρο τον καλύτερο, κυβερνούν με αλκίνοο αρετή μια  ευδαίμονα πολιτεία με ευτυχισμένους πολίτες όμορφους  στη μεταομηρική εποχή.
Οδύσσεια, θ, στιχ.  390-91
δώδεκα γὰρ κατὰ δῆμον ἀριπρεπέες βασιλῆες
ἀρχοὶ κραίνουσι, τρισκαιδέκατος δ᾽ ἐγὼ αὐτός·
Ομηρικές Ερμηνείες

Αστραία ©©

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αν η γνώση δημιουργεί προβλήματα,
η άγνοια αναμφίβολα δεν μπορεί να τα λύσει