Η Δημοκρατία της Αλκίνοης Αρετής

 

Πνύκα

Η  Αλκίνοος  Αρετή  της  Δημοκρατίας των Ομηρικών Επών

Η αληθινή ουσιαστική δημοκρατία είναι ο στόχος της!
Τα ανθρώπινα δικαιώματα αδιαπραγμάτευτα
και η Ελευθερία ύψιστο αγαθό και η μόνη επιλογή του κάθε Ανθρώπου.
Η αξιοπρέπεια απαραίτητη προυπόθεση!
Η Αρετή ένα δύσκολος και στενός δρόμος στη αρχή

  Η Αρετούσα ενός Ερωτόκριτου που ερωτά κρίνει και διακρίνει την διαφορά μιας δίκαιης ενάρετης  ηγεσίας με την δημοβόρα  εξουσία  στερούμενης κάθε  ουσίας.

Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία λέει ο ποιητής Κάλβος στης Ελευθερίας την  Ωδή, αλλά  θέλει και να ΘΕΛΕΙΣ αυτή   πολύ, όπως ο ημίθεος  Ηρακλής στην  Υ  του μονοπατιού μεταξύ Αρετής και Κακίας Επιλογή. Πρέπει να την αντέχεις την Ελευθερία  όπως και την Δημοκρατία. Θέλει  ανείπωτη άρητη αρετή και γνώση η αληθινή δημοκρατία, σύζυγος να παραμένει των Αλκίνοων Λόγων  σε οδυσσειακή ανέμη τυλιγμένη, αυτοπειθαρχία με πειθώ  και ανθρώπους με Αιδώ και  με ενδο ορμονικό ενεργειακό πλέγμα αρμονικό .Ήτοι, μέτρον το άριστον , αυτογνωσία χωρίς καταχρήσεις και υπερβολές σε ενεστώτα χρόνο ή παρατατικό.
Χαιρετώ όλους τους παρόντες δημοεργούς στην σύγχρονη σήμερα ομήγυρη  των δημοβουλίων την  βουλητική.
Κυαμευτή κληρωτή άμεση ή συμμετοχική κοινοβουλευτική ή αντιπροσωπευτική;

Τον Κοινοβουλευτισμό τον κατασκεύασαν οι Βρετανοί. Τον κατασκεύασαν στην προσπάθειά τους να περιορίσουν την αγγλική μοναρχία. Οι Βρετανοί όμως μιμήθηκαν το αυτοκρατορικό πολίτευμα των Ρωμαίων και των Βυζαντινών και τη Δημοκρατία τη μιμήθηκαν επιφανειακά. Κυρίως σφετερίστηκαν το όνομά της, γιατί πάντα έδινε ελπίδες στους ανθρώπους. Ο Κοινοβουλευτισμός , μιμείται τη Δημοκρατία, σφετερίζεται βέβαια το όνομά της, αλλά και είναι το λιγότερο απομακρυσμένο από τη Δημοκρατία πολίτευμα. Δεν είναι Δημοκρατία αλλά μια ολιγαρχική πολιτειακή παραλλαγή. Στον Κοινοβουλευτισμό εξακολουθεί να υπάρχει ο αέναος αγώνας για την εξουσία, όπως γενικά σε κάθε ολιγαρχικό πολίτευμα.Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Κεντρικό χαρακτηριστικό της δημοκρατίας είναι η λήψη αποφάσεων με ψηφοφορία: των πολιτών, στην άμεση δημοκρατία, ή κάποιων αντιπροσώπων τους, στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία.Η ετυμολογία της λέξεως βρίσκεται στα συνθετικά «δήμος» (το σύνολο ή η συνέλευση των ανθρώπων που έχουν πολιτικά δικαιώματα) και «κράτος» (δύναμη, εξουσία, κυριαρχία). Ο όρος επινοήθηκε κατά τον πέμπτο αιώνα π.Χ., στην κλασική Ελλάδα, και χρησιμοποιήθηκε κατ' αντιδιαστολή με τη μοναρχία, την αριστοκρατία και την ολιγαρχία. Σήμερα, στην καθομιλουμένη, χρησιμοποιείται συνήθως κατ' αντιδιαστολή με τον όρο δικτατορία.
Η λέξη «κράτος» ήταν μία απροσδόκητα σκληρή λέξη. Το Κράτος υπήρξε  δεσμώτης μαζί με την Βία  του Προμηθέα μεγάλου αντιεξουσιαστή. Στην Ιλιάδα Ρ  στίχοι 250 την συναντούμε στου Μενέλαου την κραυγή για του σώματος του Πατρόκλου την αρπαγή. "δήμια πίνουσιν καὶ σημαίνουσιν ἕκαστος 250"
Ελάτε λέει όσοι τρώγετε και πίνετε από τους δήμους και κυβερνάτε σημαίνοντες κυβερνήτες. 

Δημοφωνία, προϋπόθεση που επιτρέπει  την ύπαρξη μιας Δημοκρατικής κοινωνίας σήμερα η  ανάδυση της Αλήθειας μέσα από μία ελεύθερη σκέψη, και ελεύθερο λόγο. Ο  Ηράκλειτος έλεγε: “Ο καθένας όταν κοιμάται ζει σε έναν δικό του Κόσμο και αυτός που ζει στο δικό του Κόσμο κοιμάται, ενώ για του ξυπνητούς υπάρχει ένας Κόσμος μοναδικός και κοινός, από την άποψη του λόγου που τον διαπερνά και στον οποίο οι Άνθρωποι συμμετέχουν”. Ακόμη ο ίδιος έλεγε ότι: “Ο Λαός οφείλει να μάχεται, για τον Νόμο, όπως και για τα ίδια τα τείχη του”. Ιδού και μια κριτική, άμεση και υπαινικτική, του Ηράκλειτου: “Οι γάιδαροι, λέει περιφρονητικά ενδιαφέρονται περισσότερο για το σανό, παρά για τον χρυσό”. Γάιδαροι εννοεί τους ανθρώπους, που δεν γνωρίζουν την αληθινή αξία των πραγμάτων. Υπάρχουν και άλλες πολλές αναφορές του, όσον αφορά τους Θεούς και μάλιστα πολλές φορές σαν ανέκδοτα. Ένα από αυτά: Όταν συνάντησε ο Ηράκλειτος τους Αιγύπτιους τους είδε να κλαίνε, σε επιμνημόσυνη τελετή του θανάτου του Όσιρι. Τότε τους είπε: Αφού είναι Θεός γιατί τον κλαίτε; Αν τον κλαίτε, σημαίνει ότι δεν τον θεωρείται Θεό”. : « Η δυνατότητα της Αλήθειας, ανήκει σε όλους τους Ανθρώπους».  Στον Ηράκλειτο θα βρούμε, πρώτη φορά στην Ιστορία της Ανθρωπότητας, την διαβεβαίωση της Οικουμενικής ικανότητας όλων των Ανθρώπινων όντων να φθάσουν στην Αλήθεια, όποια και αν είναι, χωρίς περιορισμό.. Ποιός είναι σήμερα ο ρόλος της κάθε Πολιτικής Εξουσίας και κυρίως των Ανθρώπων των Γραμμάτων, όταν βλέπουμε και σήμερα ακόμη, να αφήνουν ελεύθερα τα Ιερατεία να αλωνίζουν και να παρεμβαίνουν, σε όλα τα επίπεδα της Πολιτείας και ιδιαίτερα στην εκπαίδευση και διαμόρφωση της Παιδείας;

Όλες οι επαναστάσεις ,από την Ελληνική το 1821 ,αλλά και των άλλων λαών, δεν έχουν ολοκληρώσει το έργο τους, όσον αφορά την ύπαρξη μιας ορθολογικής και καθολικής Δημοκρατικής Πολιτικής και κυρίως μιας Ιδεώδους συμπεριφοράς των Πολιτικών Ανδρών προς τους Λαούς των. Το μόνο που βλέπουμε είναι ηγέτες ανδρείκελα, πολιτικούς μαριονέττες τέτοιους ,γαλουχημένοι και εκπαιδευμένοι και διαμορφωμένοι, από τις λατρευτικές των συνήθειες, σε Θρησκείες, Δόγματα και Θεούς, που είναι κατασκευάσματα των ιδίων αγυρτών Αρχιερέων και των Ιερατείων των, διαιωνίζοντας έτσι το διαίρει και βασίλευε και  θέτουν τους Λαούς σε αναγκαστικά καθεστωτικά καλούπια, τους οδηγούν σε  παράλογους πολέμους καταστρέφοντας χώρες και σκορπώντας τον πόνο και τον φόβο και την πείνα ενώ αυτοί  ανενόχλητοι προβαίνουν στον πλουτισμό και την κατάχρηση του  Δημοσίου πλούτου.

Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν κόμματα ή άλλες ομάδες-πηγές της εξουσίας. Στη Δημοκρατία δεν υπάρχει παρά μία και μόνο κοινωνικο-πολιτική ομάδα που είναι και η μοναδική πηγή της εξουσίας: ο Δήμος, ό Λαός . Ο θεσμός των κομμάτων είναι θεσμός ολιγαρχικός, κατά τον Αριστοτέλη. Τα κόμματα δεν εγγυώνται τη συμμετοχή στην άσκηση της εξουσίας, αλλά αντίθετα ενισχύουν την αρχομανία και τον επαγγελματισμό στην εξουσία προβάλλοντας τα ίδια πρόσωπα. Οι εκλογές δεν εγγυώνται τη συμμετοχή στην άσκηση της εξουσίας και εφαρμόζονται στον Κοινοβουλευτισμό, ακριβώς επειδή ο Κοινοβουλευτισμός είναι ολιγαρχικό πολίτευμα αρχομανία και τον επαγγελματισμό στην εξουσία προβάλλοντας τα ίδια πρόσωπα, υπογραμμίζει  αξιοσημείωτα φανταστικά  Κ. Καστοριάδης.

Η δημιουργία της Δημοκρατίας στην Αρχαία Ελλάδα, αποτελεί από Φιλοσοφική σκοπιά, απάντηση στην άνευ νοήματος τάξη του Κόσμου και έξοδο από τον κύκλο της ανυπαρξίας. Και τούτο διότι περιέχει, ταυτόχρονα και ομοούσια, την αναγνώριση του γεγονότος, ότι καμία άλλη δύναμης, ή παράδοση, ή θεία προσταγή δεν μπορεί να ρυθμίσει τις Ανθρώπινες υποθέσεις. Στην Αρχαία Ελλάδα η Πόλη θέτει και δημιουργεί το Νόμο της, αναγνωρίζοντας και επιβεβαιώνοντας εμπράκτως τον συγκυριακό του χαρακτήρα, καθόσον ο Νόμος είναι αποτέλεσμα διαβουλεύσεων και υπόκειται πάντοτε σε συζήτηση και σε τροποποίηση ή σε κατάργηση. Η Δημοκρατία είναι ,  η Θέσμιση της Κοινωνίας είναι πάντα αυτοθέσμιση, ότι ο Νόμος δεν μας έχει δοθεί από κανένα, έχει γίνει από εμάς. Στη Δημοκρατία , και είναι το μόνο πολίτευμα όπου απαιτείται η ύπαρξη Δημόσιου Χώρου, που αποτελεί δημιουργία αφού οι διαδικασίες διαλόγου, αντιπαράθεσης, ελέγχου  και αποφάσεων. Ο  Φιλόσοφος Σωκράτης έλεγε: “Δεν είμαι Πολίτης της Αθήνας και της Ελλάδας μόνο, είμαι Πολίτης του Κόσμου ολοκλήρου..
 Η αρχαία Ελλάδα δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν στείρο πρότυπο και μοντέλο μίμησης όπως και κάθε παρελθόν έργο αλλά σαν σπέρμα δυνατό κέντρισμα  πηγή έμπνευσης και εφαλτήριο, ΤΥΚΤΗ  πηγή ιδεών.

Ποιες είναι οι τάξεις  που αποτελούν μια κοινωνία. Σε σύντομη  ιστορική διαδρομή  βλέπουμε .με κατάληξη μετά την βιομηχανική επανάσταση, το προλεταριάτο την εργατική τάξη την μικροαστική την μεσοαστική και την μεγαλοαστική και τις αταξικές εταιρείες και τράπεζες τις πολυεθνικές.. Σήμερα υπάρχουν αυτές οι τάξεις που θα  δικαίωναν την μαρξιστική ρομαντική   θεωρία του φαντασιακου ρεαλισμού  ή όλα τα ρούχα  και οι τάξεις έχουν γίνει ροζ  σε ένα  πλυντήριο φιλελευθερισμών  του Σμιθ και  του Μάτριξ των μηχανών;

Η διαχρονικότητα των Ομηρικών Επών μας ομιλεί με εξαιρετική διαύγεια για την νοητική κατάσταση ανθρώπων χαρακτήρων  τάξεων βουληφόρων αρχηγών  και ζωών. Μας περιγράφει τα  «πρόβατα»   αμνοί ανθρώπων και θέων που καταβροχθίζονται από πολύφημους ηγεμόνες και  υιούς. Στον Κύκλωπα δεν υπάρχουν θέμιστες νόμοι,  μόνο γάλα και τυρί ούτε  αμφίκοιλες νήες πλοία απουσία της λογικής του νου. Τα κοπάδια  των χοίρων που προσέχει ο Εύμαιος  βρωμίζουν ποδοπατούν  το κάθε τι παμφάγα και στο τέλος σφάζονται και τρώγονται από τους μνηστήρες. Στην φάρμα του Ομηρικού Όργουελ τα βόδια του βουκόλου Φιλοίτιου  πάντα θα κοιτούν τα τρένα χωρίς αυτά να αναχωρούν γιατί βόσκουν « ευτυχισμένα» σε λιβάδια πράσινη άγνοιας και αμάθειας που δεν δακρύζουν ποτέ.Το  «σκυλολόι» ενός λούμπεν προλεταριάτου  βαριά μειονεκτεί  και πάντα θα παραμένει το χωριό του σκύλου, το  dogville   που καμία ΧΑΡΗ δεν μπορεί να καταλάβει  να εκτιμήσει και να  ορθοποδήσει. Οι  "σκύλοι" θα ορμήσουν να κατασπαράξουν   τον Οδυσσέα  όταν φθάνει στο καλύβι του  χοιροβοσκού.  Μας καταγράφει την τάξη των δούλων και των αρχιδούλων  που ένα αφέντη  θέλουν με μαστίγιο και καρότο άνθρωπο ή θεό. Και τους αγήνορες  μνηστήρας  υπερφίαλους στην άνοδο της  ασημαντότητος την ευτελή. Αλλά ταυτόχρονα και τους  7 υπέροχους και τους  θαυμάσιους  5 με τρόπο εξαιρετικώς ομηρικό. Ήτοι τους κάτωθι:

 ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ, το ΕΥΡΥ μεγάλο ΚΛΕΟΣ των Ομηρικών Επών, μεγάλο στην ηλικία αιώνων και ετών πολλών. Η δόξα των ηρωικών πολεμιστών στα Νίπτρα  των  καθαρών ποδιών.
 ΠΗΝΕΛΟΠΗ, το ξετύλιγμα μιας μεγάλης ιστορίας  πορεία γνώσης και αυτογνωσίας σε κόκκινη κλωστή ανέμη ΠΗΝΙΟ  ομηρικών παραμυθιών παραβολών.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ, το βασανισμένο ΟΔΥΣΣΑΜΕΝΟ  μυαλό του Ανθρώπου διωκόμενο άγρια από ένα τρικυμισμένο  νερό θυμικό.
ΕΥΜΑΙΟΣ, ο φύλακας των χοίρων των σκύλων και η ΜΑΙΑ των γεννήσεων των καλών.
ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ, η καρδιά το θάρρος και ο ΝΕΟΣ που μάχεται ΤΗΛΟΘΕΝ από μακριά,
ΦΙΛΟΙΤΙΟΣ, ο φύλακας των βοδιών που  τα άφησε να κοιτούν τα τρένα να περνούν χωρίς αυτά. Άρπαξε την ΤΥΧΗ του, οίτος  και άφησε στα βόδια τα κέρατα.
ΛΑΕΡΤΗΣ, καλλιεργητής αγρών χωραφιών περιβολιών γερών δένδρων και όμορφων παιδιών και εγγονών, όμορφων βουλοφόρων ΛΑΩΝ.
Ο Μενέλαος η  Ελένη,ο  Νέστωρ παρέα με τον Αχιλλέα με σύντροφο του την Ιφιγένεια των Ατρειδών .Ο Αγαμέμνων αν και βουληφόρος με σκήπτρον του Διός μαχητής ικανός,  δεν ανήκει στην δημοκρατική   ομάδα  των ηρωικών Επών γιατί είναι πολύ αλαζονικός.  Σκοτώνει το ελάφι της Αρτέμιδος την γνώση δηλαδή ενώ ο Ηρακλής το συλλαμβάνει με  μαεστρία αριστοτεχνική  . Θυσιάζει την κόρη του αντί να αναλάβει την πολιτική ευθύνη του και την προσωπική  και να παραιτηθεί, προσβάλει τον Αχιλλέα και εμμένει συνεχώς σε μια εμμονή.

Δημοκρατία σε απόγνωση;
 Και ο Οδυσσέας ναυαγός με μια αυτοσχεδία στης Σχερίας το νησί .Στο νησί των Φαιάκων με  τα λευκά χαρτιά της Λευκοθέης υπογράφονται τα ανθρώπινα δικαιώματα  με την Αμερικάνικη,  την Γαλλική και την επανάσταση του 1821 την Ελληνική. Είμαστε πλέον στην  Ιθάκη και  στου Οδυσσέα την Επιστροφή σε υπερταξικές κοινωνίες Ανθρώπων Νοήμονων. Όντων. Είμαστε έτοιμοι για αυτό;Ίσως να είμαστε αναγκασμένοι.  Τα κόμματα είναι ένας θεσμός ξεπερασμένος που οδηγεί σε κώμα τον άνθρωπο και το μυαλό του. Ας διαλέξουμε ανθρώπους σε ένα κράτος δικαίου με πλήρη διαχωρισμό των  εξουσιών.Ο Θουκυδίδης χαρακτηρίζει με μια φράση τις πολιτικές εξουσίες ,όταν θέλει να χαρακτηρίσει μια πόλη ελεύθερη την αποκαλεί, αυτόνομο αυτόδικο αυτοτελή.
 Αναζητώντας την Δημοκρατία  σαν τον Τηλέμαχο για να την  βρούμε και να την συναντήσουμε  και όχι σαν τον Οιδίποδα   να την σκοτώσουμε.

Ας  την αναζητήσουμε σε  μια μεγάλη Ελληνική Συνέλευση γιορτινή  και σε ένα καινοφανή  αστέρα σύνταγμα που θα μεταδοθεί σε όλη την Ελλάδα και την Γη μαζί με την ροδοδάκτυλη Ηώ αυγή..Το καινούργιο σύνταγμα θα πρέπει να είναι αναρτημένο στα σχολεία στα δημόσια κτίρια και στα σπίτια απλό κατανοητό απ΄ όλους και όλοι να γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους και τις ευθύνες τους χωρίς μεσάζοντες δικολάβους και αμφίνομες δικονομίες για ένα ΜΕΛΛΟΝ της Ελλάδος λαμπρό και ας προετοιμασθούμε για πιο χαρμόσυνο γεγονός  μιας ανθρώπινη ύπαρξης που είναι πάντα μαζί αγκαλιά με την αξιοπρέπεια και την τιμή.

Τ άκουσες, Αρετούσα μου, τα θλιβερά μαντάτα;
ο Kύρης σου μ' εξόρισε σ' τση ξενιτιάς τη στράτα;

Ως πότε θάναι εξόριστη η δημοκρατία η αρετή μαζί με την δικαιοσύνη στα άστρα;

Σας ευχαριστώ για την ευήκοη  προσοχή σας  

Σας ασπάζομαι Αστραία

Η Αρετή ένα δύσκολος και στενός δρόμος στη αρχή στο ιστορικό γίγνεσθαι σε κάθε ηράκλεια επιλογή και οδυσσειακή διαδρομή