Ομηρικές Συναντήσεις

 

 Λέκτρον

ψ Οδυσσείας

καὶ τότ’ ἔπειτ’ ἀπέκοψα κόμην τανυφύλλου ἐλαίης

Πηνελόπη  Οδυσσέας μαζί

 ψ Οδύσσειας
 ὣς φάτο, τῆς δ' αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ,
σήματ' ἀναγνούσῃ, τά οἱ ἔμπεδα πέφραδ' Ὀδυσσεύς·
δακρύσασα δ' ἔπειτ' ἰθὺς κίεν, ἀμφὶ δὲ χεῖρας
δειρῇ βάλλ' Ὀδυσῆϊ, κάρη δ' ἔκυσ' ἠδὲ προσηύδα·

"μή μοι, Ὀδυσσεῦ, σκύζευ, ἐπεὶ τά περ ἄλλα μάλιστα
ἀνθρώπων πέπνυσο· θεοὶ δ' ὤπαζον ὀϊζύν,        210
οἳ νῶϊν ἀγάσαντο παρ' ἀλλήλοισι μένοντε
ἥβης ταρπῆναι καὶ γήραος οὐδὸν ἱκέσθαι.
αὐτὰρ μὴ νῦν μοι τόδε χώεο μηδὲ νεμέσσα,
οὕνεκά σ' οὐ τὸ πρῶτον, ἐπεὶ ἴδον, ὧδ' ἀγάπησα.
αἰεὶ γάρ μοι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισιν
ἐῤῥίγει, μή τίς με βροτῶν ἀπάφοιτ' ἐπέεσσιν
ἐλθών· πολλοὶ γὰρ κακὰ κέρδεα βουλεύουσιν.
οὐδέ κεν Ἀργείη Ἑλένη, Διὸς ἐκγεγαυῖα,
ἀνδρὶ παρ' ἀλλοδαπῷ ἐμίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ,
εἰ ᾔδη, ὅ μιν αὖτις ἀρήϊοι υἷες Ἀχαιῶν        220
ἀξέμεναι οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδ' ἔμελλον.
τὴν δ' ἦ τοι ῥέξαι θεὸς ὤρορεν ἔργον ἀεικές·
τὴν δ' ἄτην οὐ πρόσθεν ἑῷ ἐγκάτθετο θυμῷ
λυγρήν, ἐξ ἧς πρῶτα καὶ ἡμέας ἵκετο πένθος.
νῦν δ', ἐπεὶ ἤδη σήματ' ἀριφραδέα κατέλεξας
εὐνῆς ἡμετέρης, τὴν οὐ βροτὸς ἄλλος ὀπώπει,
ἀλλ' οἶοι σύ τ' ἐγώ τε καὶ ἀμφίπολος μία μούνη,
Ἀκτορίς, ἥν μοι δῶκε πατὴρ ἔτι δεῦρο κιούσῃ,
ἣ νῶϊν εἴρυτο θύρας πυκινοῦ θαλάμοιο,
πείθεις δή μευ θυμόν, ἀπηνέα περ μάλ' ἐόντα."        230

ὣς φάτο, τῷ δ' ἔτι μᾶλλον ὑφ' ἵμερον ὦρσε γόοιο·
κλαῖε δ' ἔχων ἄλοχον θυμαρέα, κεδνὰ ἰδυῖαν.
ὡς δ' ὅτ' ἂν ἀσπάσιος γῆ νηχομένοισι φανήῃ,
ὧν τε Ποσειδάων εὐεργέα νῆ' ἐνὶ πόντῳ
ῥαίσῃ, ἐπειγομένην ἀνέμῳ καὶ κύματι πηγῷ·
παῦροι δ' ἐξέφυγον πολιῆς ἁλὸς ἤπειρόνδε
νηχόμενοι, πολλὴ δὲ περὶ χροῒ τέτροφεν ἅλμη,
ἀσπάσιοι δ' ἐπέβαν γαίης, κακότητα φυγόντες·
ὣς ἄρα τῇ ἀσπαστὸς ἔην πόσις εἰσοροώσῃ,
δειρῆς δ' οὔ πω πάμπαν ἀφίετο πήχεε λευκώ.        240
καί νύ κ' ὀδυρομένοισι φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,
εἰ μὴ ἄρ' ἄλλ' ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη.
νύκτα μὲν ἐν περάτῃ δολιχὴν σχέθεν, Ἠῶ δ' αὖτε
ῥύσατ' ἐπ' Ὠκεανῷ χρυσόθρονον οὐδ' ἔα ἵππους
ζεύγνυσθ' ὠκύποδας φάος ἀνθρώποισι φέροντας,
Λάμπον καὶ Φαέθονθ', οἵ τ' Ἠῶ πῶλοι ἄγουσι.
καὶ τότ' ἄρ' ἣν ἄλοχον προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·

Ιλιάς!
Ο Κόσμος της Ύλης!
Οδυσσειάς!
Ο Κόσμος της Ενέργειας.
Η Ένωση, η Εξήγηση η Δημιουργία!

Ιλιάς...
ο Κόσμος της Ύλης.
Η Μάχη.
Ο Πόλεμος της καθημερινότητος...
έξω από τα τείχη
μιας κλεμμένης Ομορφιάς και Ζωής.
Ο Κυνηγός!

Οδυσσειάς...
ο Κόσμος των Ιδεών
...το Όνειρο
Η πάλη των αρχετύπων εν τω ενεργειακώ πεδίω...μέσα στην κοσμική θάλασσα της συμπαντικής Ποσειδώνιας Δέσμης Αντίληψης....
Η Ονειρεύτρια.

                                                                  Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Το " ναγουάλ"  είναι ο κόσμος της ενέργειας και το  "τονάλ"  το πεδίο της ύλης.
Η εξίσωση της σχετικότητος τα συνδέει μεταξύ τους με την ταχύτητα του φωτός .

Ύλη και αντιύλη.
Η κβαντική φυσική είναι γνώση μεταφυσική και η εξήγηση της φτιάχνει την φυσική.
Η πραγματική Δημιουργία είναι ένωση ζευγάρι στοιχείων ανάμεσα στα δύο πεδία.
Ζεύνυμι Ζευς Ζωή. Τα άλλα είναι απλή κατασκευή.

Η περιγραφή της κατασκευής της συζυγικής κλίνης από τον Οδυσσέα
ψ Οδύσσειας στ. 181
...Αυτά είπε εκείνη δοκιμάζοντας τον άντρα της, μα τούτος
συχύστη κι είπε στη γυναίκα του τη γνωστικιά αναμμένος:
«Γυναίκα, αλήθεια, αυτός ο λόγος σου μες στην καρδιά με αγγίζει!
Ποιος το κλινάρι μετασάλεψε; Καλός τεχνίτης να 'ταν,....

Εδώ έχουμε ανακαλύπτουμε την υψηλή την λογοτεχνική πανουργία του Ομήρου.
Άριστος ψυχολόγος, έχει στο μυαλό του μια αρχιτεκτονική κατασκευή γεμάτη αναβολές μετεωρίσεις καθυστερήσεις.Η συνάντηση με την Πηνελόπη πρέπει να στέκει στην κορυφή

Ποια είναι η Πηνελόπη Α;
Μα είναι ο Οδυσσέας αντι Α.
Ποιος είναι ο Ελεύθερος αντι Ω;
Μα είναι ο Όμηρος Ω.
Την συνάντηση των δύο κόσμων σωματιδίων και πεδίων
ο Ποιητής περιγράφει καταπληκτικά κβαντικά
σε σουρεαλιστική δημιουργική γραφή στην ραψωδία ψ.

Η κβαντική φυσική λέει πως για κάθε σωματίδιο Α υπάρχει ένα σωματίδιο αντί Α.
Αν δεχθούμε αυτή την πρόταση ως σωστή αναλογικά για κάθε άνθρωπο Β υπάρχει το αντιΒ που είναι το ενεργειακό σώμα του ανθρώπου.
Η «συνάντηση» των δύο η ένωση αποτελεί ένα γεγονός εκρηκτικό και την ανατροπή της σκέψης στον ορίζοντα των υπερβατικών εξισώσεων…. πρόκληση και στόχος για κάθε δημιουργό ποιητή και ερευνητή .

Η συνάντηση

Αστραία, Ιούνιος 2012

 

Η Λεοντή

 

Last Lion ,Parkes, Michael 

 

Ο Λέων τηςΝεμέας

Ο πρώτος Άθλος του Ηρακλή ξεκινάει από την Ασπίδα Λεοντή, τον  Λέοντα  τον Απολλώνιο σαϊτευτή και όχι από τον Κριό τον πολιορκητή.

Γιατί;

Διότι ο Ηρακλής είναι άλλη οκτάβα ανώτερη του Οδυσσέα του  ταξιδευτή.

Ο Ηρακλής είναι ημίθεος και ο Οδυσσέας άνθρωπος.

Ο Ηρακλής  είναι στο αιθερικό  πεδίο της  ενέργειας  και  την υλοποιεί. Ο Οδυσσέας την εξερευνά στην άγνωστη πλευρά και  την κατανοεί συνδέοντας με γέφυρες σταθμούς  τα σημεία τα κομβικά.

Αντιστοιχεί στου Ήλιου το νησί στην οδυσσειακή διαδρομή.

Στον  Άθλο αυτό εδραιώνεται η Θέληση που ανήκει   στον αρχετυπικό χώρο της Ενέργειας  των Ιδεών αφού πρώτα αντιμετωπιστεί σωστά ο εγωισμός, το ΕΓΩ και ΕΓΩ.

ΕΓΩ φωνάζει η υστερική νοικοκυρά στο ΜΑΤΡΙΞ και στον ΝΙΟ ορμά. ΕΓΩ φωνάζει ο καθένας σε υπερφίαλη προβολή.

Οι εγωπαθείς και εγωμανείς άνθρωποι μανιακοί  χρήστες του άγνωστου και του γνωστού εκπίπτουν νομοτελειακά στη κατηγορία των μικρών τυράννων και καταστρέφουν όλη γύρω τους τη νομή.

Ο εγωισμός καταναλώνει μεγάλα αποθέματα ενεργειακά και καταστρέφει τον άνθρωπο που προσπαθεί συνέχεια από μια νοσηρή εγωπάθεια  αρπαγμένος από τα μαλλιά του πνιγμένος  να κρατηθεί με ενστικτώδη άγρια  ζωική ορμή.

Ο Ηρακλής τον πνίγει αφού κλείσει και τις δύο θύρες του κρανίου του και ανοίξει τα μάτια και την όραση της ψυχής.

Αρχίζει να βλέπει  και κατανοεί πως δεν υπάρχει καμία σπουδαιότητα σε μικρού βεληνεκούς ΕΓΩ που συνεχώς  ωρύεται ουρλιάζει και άγρια φωνασκεί.

Επίσης συνειδητοποιεί  πως αν δεν κρατήσει τη Λεοντή και εξαλείψει τελείως τον εγωισμό  θα γίνει βορά σε θηρία πραγματικά.

Έτσι φορά τη Λεοντή και στο επόμενο Άθλο  πραγματοποιεί με ΘΕΛΗΣΗ ισχυρή. Η  ΟΡΑΣΗ τον ακολουθεί και βλέπει τα ενεργειακά πεδία γύρω του  χωρίς να χάνεται στη μετάφραση τους.

Για  ΝΕΟΥΣ Ηρακλείδες

.... ενδεδυμένους  με τη σωστή ΛΕΟΝΤΗ

ασπίδα και προστασία αποτελεσματική

Αστραία Ιούλιος 26, 2014

Νέα Σελήνη  4 μοίρες στον Λέοντα

Η Σελήνη ανάμεσα στη Γη και στον Ήλιο
ΝΕΑ  λαμπερή

Υπερβόρειοι Πολεμιστές

 

φρουροί στη Πύλη του Βορρά

 

Τὸν δ' ὃ γέρων Πρίαμος πρῶτος ἴδεν ὀφθαλμοῖσι παμφαίνονθ' ὥς τ' ἀστέρ' ἐπεσσύμενον πεδίοιο, ὅς ῥά τ' ὀπώρης εἶσιν, ἀρίζηλοι δέ οἱ αὐγαὶ φαίνονται πολλοῖσι μετ' ἀστράσι νυκτὸς ἀμολγῷ, ὅν τε κύν' Ὠρίωνος ἐπίκλησιν καλέουσι. λαμπρότατος μὲν ὅ γ' ἐστί, κακὸν δέ τε σῆμα τέτυκται, 30 καί τε φέρει πολλὸν πυρετὸν δειλοῖσι βροτοῖσιν·ὣς τοῦ χαλκὸς ἔλαμπε περὶ στήθεσσι θέοντος..

Πρώτος ο γέρος Πρίαμος  με τους οφθαλμούς  του τον  είδε  στην πεδιάδα, ολόλαμπρος να ορμά σαν τ’ άστρο που προβάλλει το  Φθινόπωρο  πασίδηλος στα πολλά τ’ αστέρια ανάμεσα φεγγοβολεί στο νυκτικό σκοτάδι, κύνα του Ωρίωνος τον ονομάζουν και είναι λαμπρότατ’ άστρο αλλά κακό στον ουρανόν σημείον και τους δειλούς  θνητούς με πυρετό  κατακαίει . Εκείνου, τρέχοντος  έλαμπε ο χαλκός των αρμάτων  στο στήθος του...

  Η ομηρική περιγραφή  παρομοίωση του Αχιλλέα στην Χ  ραψωδία της Ιλιάδος. 

Με τον Σείριο το πιο λαμπρό αστέρι στον ουρανό.

 Αλέξανδρος και το οικουμενικό όραμα!

 Αλέξανδρος και παγκοσμιότητα! 

Αλέξανδρος και Ελληνισμός! Αλέξανδρος και εμείς! 

 Για τον Αλέξανδρο έχουν γραφεί πολλά και θα γραφούν άλλα τόσα στο μέλλον υπερβαίνοντας τα  όρια και σύνορα  συμπαντικών γαλαξιών.Έχουν γραφεί ύμνοι, τραγούδια, διθύραμβοι, εγκώμια επικρίσεις, κακοήθειες , παραχαράξεις της ιστορίας και επικλήσεις. Ο καθένας ίσως βλέπει στην μορφή του Αλέξανδρου του έργου και της ζωής του αυτό που μπορεί να καταλάβει και να κατανοήσει ιχνηλατώντας την ιστορική διαδρομή του σε μια αξιολογική ανακεφαλαίωση. Η   κάθε δημιουργία μικρή ή μεγάλη είναι για την αιωνιότητα και ο δημιουργός ένα μικρός ή μεγάλος θεός από την στιγμή που έχει στο χέρι του το ραβδί  το κηρύκειο του Ερμή σε γραπτό ή προφορικό λόγο. 

 Ποιος ήταν ο Αλέξανδρος η κορυφαία Ελληνική στρατηγική;Ποιος ήταν ο Αλέξανδρος που κοιμόταν με τα Ομηρικά Έπη στην εκστρατευτική σκηνή και διάβαζε σε άπταιστα Ελληνικά οπωσδήποτε τα άπαντα του μεγάλου ποιητή;

Α λέξανδρος: Η εμφάνιση του Αχιλλέα… επί της γης! 

Ο Αλέξανδρος, θα είναι στο μυαλό μας, στην καρδιά μας, στην μνήμη μας, χαραγμένος από τον Ήφαιστο, με τα ανεξίτηλα χρώματα της Ίριδος, για πάντα.Στην εποχή του Κριού, που έζησε ο γιος της Ολυμπιάδος, ο Ήφαιστος ολοκληρώνει και παραδίνει στον γιο της Θέτιδος, τα όπλα και την ασπίδα του ανθρώπινου ενεργειακού σώματος. Ο Όμηρος αφιερώνει πάνωαπό 200 στίχους στην ραψωδία Σ, για να υπογραμμίσει, την σημασία του γεγονότος αυτού. Ο νεαρός βασιλιάς εμφανίστηκε τότε και κατέπληξε τους πάντες.Ο Όμηρος, προέβλεψε και περιέγραψε με ακρίβεια την εμφάνιση του ημίθεου Αχιλλέα και όλος ο κόσμος είδε την λάμψη του και γνώρισε το μεγαλείο του.Ήταν ο Αλέξανδρος, ο Μέγας!!! Αυτός, που δεν γνώρισε φόβο, κούραση ,ανησυχία.Αυτός, που δεν γνώρισε ήττα .Αυτός, που η συναισθηματική και νοητική ευφυΐα του συνδυάστηκε άριστα με την καταπληκτική φυσική αντοχή και δύναμη, σε πρωτοφανή δεδομένα.Ο κόσμος, δεν θα είναι ποτέ ίδιος, μετά από αυτόν.Δεν μπορούμε να φανταστούμε, πως μπορεί να ήταν, ο Αλέξανδρος γιατί, δεν έχουμε μέτρο σύγκρισης, με κάτι ή με κάποιον..Είναι αδιανόητο για ένα σύγχρονο άνθρωπο, συνηθισμένο στο να βλέπει γύρω του, συνέχεια εκφυλισμένους ανθρώπους να προωθούνται ιδίως σε θέσεις εξουσίας, να νιώσει τι θα μπορούσε να σημαίνει και μόνο σαν “παρουσία “,η φυσική παρουσία του Αλέξανδρου.Είναι πέρα από κάθε φαντασία και μένουμε στον απόηχο των λέξεων.Το πρωτοπαλλήκαρο των Ελλήνων,είναι η πρωταρχική αρσενικότητα, στην πιο αθώα μορφή της και την πιο δυνατή.Η δράση πιο γρήγορη από την σκέψη αλλά, το ένστικτο αλάνθαστο ακριβές.Τα ενεργειακά αποθέματα ασύλληπτα.Η ορμή και η ανδρεία του ανεπανάληπτα..Οι άνθρωποι τον είδαν τον αγάπησαν και τον θαύμασαν σαν θεό!

Ήταν όμως ημίθεος..Έφυγε νωρίς γρήγορα.Περνώντας στην σφαίρα των μονοθειστικών θρησκειών θεωρείται  σήμερα εκφραστής της θεικής βούλησης; Το κρίσιμο ερώτημα, τίθεται εδώ. Θα μπορούσε ο Αλέξανδρος να προσκυνήσει τον αρχιερέα Είναι ένα ερώτημα και η απάντηση ανήκει σε  γενναίους της γνώσης αναζητητές.

Κατά  τις παραδόσεις  τις  ιουδαϊκές μετά τήν άλωση της Γάζας ό Αλέξανδρος εκστρατεύει στις χώρες των Ιουδαίων και των Σαμαρειτών. Κοντά στά Ιεροσόλυμα, αναφέρει μόνο,  ο Ιώσηπος  …. όταν ο Αλέξανδρος είδε από μακριά τα πλήθη ντυμένα στα λευκά, τους ιερείς τους με λευκές λινές στολές και τον Αρχιερέα ντυμένο στα πορφυρά και στα μαβιά, φορώντας στο κεφάλι του τη μίτρα με το όνομα του Θεού χαραγμένο επάνω στη χρυσή της πλάκα, πλησίασε και απέδωσε αυτός λατρεία στο Όνομα εκείνο και πρώτος ο Μακεδόνας βασιλιάς  γονάτισε στον λόγο και χαιρέτησε τον Αρχιερέα.

 Ως πραγματικός  Έλλην και ο Λέων της Μακεδονίας ο Αλέξανδρος δεν θα γονάτιζε σε κανένα.

 Ως Ελληνίδα δεν μπορώ να δεχθώ ότι ο Αλέξανδρος ήταν πρόδρομος του Ιησού. Δεν μπορώ να δεχθώ αυτές τις παραπλανήσεις και συγχύσεις ότι ο Ελληνικός πολιτισμός ετοίμασαν τον δρόμο για να πατήσει  η ιουδαιοσιωνιστική προπαγάνδα του περιούσιου εκλεκτού λαού.

 Ύμνος από το βιβλίο του Γεωργίας Αλεξίου δαφνοστέφανος ως  τον  πρώτο ολυμπιονίκη του Ελληνικού πανθέου της ιστορίας του.

Ύμνος στον Αλέξανδρο

«Η Ιλιάδα ήταν η βίβλος σου, ως πολεμικής αρετής εφόδιον, στον πρόγονο σου τον Αχιλλέα ήθελες να μοιάσεις, ατρόμητος στον πόλεμο ατρόμητος στην μάχη, ορμητικός και θυελώδης, αποφασιστικός και ετοιμοπόλεμος, αδάμαστος κι ανυποχώρητος. Μόνο οι προτροπές του Αριστοτέλη μπορούσαν να χαλιναγωγήσουν το πάθος σου, να σε οδηγήσουν σε έργα ένδοξα. Εσύ που είχες την δίψα του Οδυσσέα για περιπέτεια, τον πόθο να ξεπεράσεις τον Αχιλλέα, εσένα που δεν σε χωρούσες ο κόσμος όλος στην μέθη της μάχης ριχνόσουν λεοντόκαρδε κι έγινες θρύλος αήττητος».

Επιφανής  άνήρ, ο Περικλής τονίζει στο επιτάφειο λόγο  του  επιφανών ανδρών  πως με έργα οφείλουμε να τιμούμε τους ήρωες μας και τους αθάνατους πολεμιστές μας  .Γιατί αν ένας ευφυής  άνδρας μπορεί να κατανοήσει, να αναγνωρίσει  ένα μεγάλο άνδρα και μια μεγάλη γυναίκα μπορεί να αγκαλιάσει να γαλουχήσει και να αναθρέψει ένα μεγάλο άνδρα.

Ποια θα ήταν η απάντηση του  Αλεξάνδρου σήμερα  στα σύγχρονα προβλήματα των καιρών; Ποια θα ήταν η δράση του και η στρατηγική του; «Σήμερα  σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που διέρχεται μια πολύμορφη και πολύπλευρή κρίση;

Ας απαντήσει  ο καθένα  μας ξεχωριστά και όλοι μαζί  ενωμένοι με  μια κοινή  ευστοχία  σε αυτή την πρόκληση και την καινούργια πρόσκληση της ιστορίας μαζί με μια

 μεγάλη αυτή αγκαλιά στον Αλέξανδρο που αγαπούμε και θαυμάζουμε ως Ελληνίδες Έλληνες και Οικουμενικοί Άνθρωποι κοσμοπολίτες. 

Στο μεγάλο όραμα του για την Ελληνοσύνη  και  τον Ελληνισμό! 
Αστραία

Ο Πολεμιστής του Διηνεκούς

Απόσπασμα ομιλίας από την παρουσίαση του βιβλίου της Γοργούς Γεωργίας Αλεξίου "Το οικουμενικό όραμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου"4 Απριλίου 2012

 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ , εκδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη και σε όλο τον κόσμο

 
....για τη γέννηση του  Αλέξανδρου 2370 χρόνια και μετά

 Η γέννηση της Πολεμικής Αρετής, της Ευφυίας , της Στρατηγικής, του Θάρρους, της Ανδρείας, της Δύναμης, της Αφοβίας, της Ευγένειας της Αξιοπρέπειας της Τιμής

23-30 Ιουλίου 2014

 

 

Νοτόθεν ενός Γυρισμού

ΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ

Βρήκαμε τον Λέανδρο Λαμπρινό  ταξιδεύοντας με τα φτερά  της επιθυμίας ανάμεσα από παράλληλα σύμπαντα  και τις γραμμές του χρόνου και του χρόνου  σε ένα ομηρικό παγκάκι, απλό και λιτό. Νοτόθεν του γυρισμού  στην άκρη  ενός  αιγιαλού μιας Μυθιστορηματικής Αιγηίδος  να ατενίζει  το Όνειρο μέσα από τις απόρροιες του Αετού.

Πλησιάσαμε προσεχτικά απαλά,   ιχνηλάτες  του απείρου, ακολουθώντας τα αντίστροφα  ίχνη του  στις μύτες των ποδιών μας προσέχοντας  μη τυχόν και ποδοπατήσουμε  αδέξια   τα   Όνειρα του.

Θάλεγε κανείς πως μας περίμενε γιατί μας υποδέχθηκε ζεστά και φιλικά.

-Καλώς ήλθατε , μας είπε  στις εύφορες  πεδιάδες των πεδίων της Ύλης  από τις απρόσιτες κορυφές  της Ενέργειας  μιας  μοναχικής συνείδησης .

Τι  μπορώ να κάνω για σας; Στις προσταγές σας…..

Ο Λουί  Μάικλ Λεόν,  το μικρό λιονταράκι της παρέας μας έτρεξε και χώθηκε στην αγκαλιά του τρισευτυχισμένο και  ο Δον Λεόν το χάιδεψε στοργικά και το κράτησε κοντά του.

Εγώ κάθισα δίπλα του και έριξα μια τελευταία ματιά στις ερωτήσεις   και στις σημειώσεις μου με μια  κρυφή αγωνία για τις απαντήσεις του.

Να ρωτάς όταν  είσαι….απελπισμένος  μου είχε πει κάποιος αξιοσημείωτος άνθρωπος που είχα συναντήσει παλιά . Να ρωτάς όταν οι απαντήσεις είναι για σένα ζήτημα ζωής ή θανάτου. Μη ρωτάς  για να φλυαρείς , μη ρωτάς για να σκοτώνεις τον χρόνο σου, μη ρωτάς αν δεν  μπορείς να καταλάβεις τι ρωτάς και αν δεν είσαι έτοιμος τις απαντήσεις να κατανοήσεις.Τότε όχι μόνο τις  δικαιούσαι αλλά θα αναβλύσουν από μέσα σου σαν το καθαρό  γάργαρο νερό μιας κρυστάλλινης πηγής , όλες  τους.

Συνεπής με αυτό το πνεύμα  των  στοχευμένων αναζητήσεων συνέχισα τις ερωτήσεις.

-Φαίνεται πως συμπαθείτε  τα παγκάκια πολύ, άραγε  γιατί;

-Όχι μόνο εγώ, με ελαφρό μειδίαμα, μου απαντά,  παρά πολύς κόσμος,  ποιητές φωτογράφοι, φιλόσοφοι,  μάγοι, ηθοποιοί, επαναστάτες της συνείδησης,  τους έχουν μια προτίμηση  περισσή.  Ίσως γιατί συγκεντρώνουν  την ελεύθερη ροή των ενεργειακών πεδίων στο παράθυρο της όρασης και σταθεροποιούν το σημείο της αντίληψης σε νέες θέσεις  αντιληπτικότητος. Εξ ' άλλου έχουν πάντα μια ρομαντική  χροιά για αθεράπευτα  ρομαντικούς ονειροπόλους…. εξερευνητές της γνώσης από τα χρόνια  τα παλιά.

-Σε σχέση όμως με τα Ομηρικά Έπη και το θέμα που διαπραγματεύεσαι,εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς  που βρίσκονται παγκάκια  στα Ομηρικά Έπη;. Έχουμε νησιά πλοία δένδρα πολλά, ανάκλιντρα, θρόνους  αλλά παγκάκια δεν έχουμε. Που κάθονται οι ομηρικοί ήρωες όταν διαλογίζονται ατενίζοντας την ενεργό πλευρά του απείρου;

-Οι ομηρικοί ήρωες  δεν κάθονται μόνο, πολεμούν ταξιδεύουν τραγουδούν μιλούν σκέπτονται χειρωνακτούν περπατούν βαδίζουν δρόμους μονοπάτια δύσβατα κολυμπούν κωπηλατούν.  Όταν κάθονται , κάθονται σε μια ελιά μαζί  με την Αθηνά το δε παγκάκι το φτιάχνουν μόνοι τους, από  γη χώμα ξύλο μέταλλο και βάζουν μια πινελιά από σύννεφο χρυσό. Έχουν πάντα ένα  σοβαρό λόγο να πεθάνουν ή να μείνουν  ζωντανοί καθ όλη την διάρκεια του ταξιδιού σε μια ομηρική διαδρομή. Και, εκτός από τα παγκάκια φτιάχνουν και γέφυρες σμιλεύοντας τον χρόνο, τον χώρο, τον ήχο, το γνωστό το άγνωστο και την σιωπή

 -Για τον Όμηρο λέγονται πολλά και το Ομηρικό ζήτημα ανοίγει μέτωπα και παράθυρα πολλά. Ο   Όμηρος  είναι τελικά ο ίδιος ο Οδυσσέας;

-Ο Όμηρος είναι ο Ερμής αφού είναι ο Λόγος που τον εκφωνεί, ο Εύμαιος που τον εκμαιεύει, η Αθηνά που τον φιλτράρει σοφά, ο Τηλέμαχος που τον τοξεύει από μακριά,  ο Λαέρτης  που τον σηκώνει  για τον λαό ψηλά, η Πηνελόπη που τον ξετυλίγει  συνδετικά, η Ελένη που τον φωτίζει λαμπάδα πολιορκητικά , ο Οδυσσέας που τον χειρίζεται αποτελεσματικά, ο Ζευς που τον ενώνει  και τον διαιρεί, τον συνθέτει και τον αναλύει  πολυμήτις σε ορέων κορυφές  του νου ηγετικά. Η αρνητική του εξίσωση, η σκιά, είναι ο Πάρις που τον κλέβει, ο Έκτωρ που τον κλέφτη προστατεύει, ο Πρίαμος που εξαγοράζεται και  τον χρησιμοποιεί για να να κλειστεί  σε μια άνομη πόλη πλουτοκρατική,  ο Αγαμέμνων  σε ηγεμονική υπερβολή, οι μνηστήρες οι δούλοι υπερφίαλοι και καταχρηστικοί,  ο  Ίρος ο Θερσίτης  γυρολόγοι ανόητοι και φθηνοί, ο Μελάνθιος η Μελανθώ σε  γραμμή προδοτική. Ο Οδυσσέας είναι ένας   άνθρωπος της γνώσης  και η ανθρώπινη ζωή συνεχής πορεία  μιας Ιλιάδος και μιας  Οδύσσειας  μαζί.

-Το θέατρο αντιγράφει την ζωή ή η ζωή το θέατρο; Ένα θεατρικό ερώτημα που το ευρύ κοινό απασχολεί.

-Η κλασσική τυπική απάντηση θα ήταν  το ότι το θέατρο αντιγράφει την ζωή, όμως οι πολεμιστές αποφεύγουν τα στερεότυπα σχήματα και τις φράσεις κλισέ. Άλλωστε ο σύγχρονος σκηνοθέτης του Ανώνυμου Σαίξπηρ το τοποθετεί σε μία νέα εκδοχή . Ο  Σαίξπηρ έγραφε θεατρικά έργα και η ζωή  τα αντέγραφε αμέσως. Το ερώτημα είναι παλιό και ο Πλάτων απαντά με τρόπο υπερβατικό. Οι άνθρωποι  και η ζωή αντιγράφουν αρχέτυπα  από τον κόσμο των Ιδεών στο πεδίο της  Ύλης.   Ο Όμηρος περιέγραψε κατέγραψε αυτές τις αρχετυπικές Μονάδες  στο Ομηρικό Θέατρο των μεγάλων παραστάσεων και  η ανθρωπότητα τις  αντιγράφει   με σπουδή στου χρόνου την αντιστροφή.

-Τι σημαίνει αντιστροφή του χρόνου;

Σημαίνει ταξίδι στον χρόνο με όχημα την συνείδηση Είναι εφικτό εφ΄ όσον το σκάφος του νου δενδρίτες και νευρίτες είναι γερό.

-Η ανθρώπινη  ζωή είναι μια Ιλιάδα και μια Οδύσσεια; ¨Όμως οι ανθρώπινες ζωές δεν μοιάζουν  απελπιστικά, σχεδόν όλες ίδιες είναι;

-Μοιάζουν εκείνο όμως που διαφέρει , είναι τα  αξιοσημείωτα  γεγονότα  και είναι ακριβώς αυτά που καθορίζουν τους σταθμούς σε μια βιογραφία και αυτοβιογραφία και κάνουν την διαφορά. Για να είναι  "σταθμοί"  και αξιοσημείωτα τα γεγονότα  θα πρέπει με το Πνεύμα να έχουν συνδεθεί και με μια αψογοσύνης αληθινή  επιλογή,  διαφορετικά είναι   αυτάρεσκες    ιστορίες ενός μικρού βεληνεκούς « εγώ  και εγώ» σε πόζες ασυμμάζευτης αυταρέσκειας.

-Το βιογραφικό   που αναφέρεις  στους σταθμούς σου   είναι  αληθινό ή  απλώς  ένα μυθιστόρημα  ρομαντικό;

-Είναι αληθινό με κάποιο τόνο ποιητικό από τις δύο πλευρές στο αρσενικό και το θηλυκό. Όλα τα πρόσωπα και οι καταστάσεις  δεν είναι συμπτωματικές αλλά πραγματικές. Τα ψέματα είναι για όσους  νομίζουν πως είναι αθάνατοι,  για τους  θνητούς  ανθρώπους   η ΑΛΗΘΕΙΑ μόνο   κάνει την ζωή  του ζωντανή και πραγματική και γνέφει με το βλέμμα  την πρόθεση του πολεμιστή.

-Λατρεύεις όμως τον σουρεαλισμό, είναι ολοφάνερο αυτό σε όλο το έργο;

-Ναι, όταν ορίζεται ρητώς,  "ως έτσι" , και όχι όταν  χρησιμοποιείται  σαν   άλλοθι και δικαιολογίες  να καλύψει  πράξεις  με τρόπο ιταμό. Ο σουρεαλισμός δικαιολογείται σε μια θεατρική  σκηνή, είναι αλληγορία μεταφορά και παρομοίωση  όχι όμως και  εκτός σκηνής στην  πραγματική ζωή.

-Ποιος είσαι τελικά, τι είσαι;

-Αυτή  είναι μια Δομιτιανή ερώτηση; Με ερωτά αινιγματικά

-Όχι, γιατί δεν θέλω να δώσεις   μια Κελσιανή απάντηση.  Απαντώ θαρρετά.

- Θα δώσω τότε μια Ομηρική ΘΕΣΗ απάντηση ΦΙ. ΕΙΜΑΙ το Όνειρο της Αστραίας, το ΤΟΞΟ και το ΒΕΛΟΣ της, απαντά ορμητικά.

Με ονειρεύτηκε ένα βράδυ  απελπισμένη  και με κράτησε σε μια θέση αντίληψης σταθεροποιημένη. Είδε τους άντρες γύρω της χωρίς καρδιά, να ξεμένουν  να χάνονται χωρίς σκοπό και προορισμό , τις γυναίκες χωρίς μυαλό  ,τα παιδιά χωρίς τους  γονείς τους, το παλάτι του νου ρημαγμένο, την χώρα έρημη, την γη λεηλατημένη, τα ποτάμια  τις θάλασσες  τα δάση να ρυπαίνονται χωρίς σεβασμό στην Φύση  και με  έπλασε  από γη νερό φωτιά και αέρα  σε πρότυπο ηρωικό.

ΕΙΜΑΙ η ΔΥΝΑΜΗ , η ΔΙΑΥΓΕΙΑ, Η ΑΦΟΒΙΑ , η  ΑΕΙΘΑΛΗΣ ΝΕΟΤΗΤΑ, η ΣΑΙΤΙΑ. Έβαλε ατρόμητη  ενδρομίς  στα πόδια υποδήματα κυνηγετικά με κυνήγησε με έπιασε χωρίς να με πληγώσει , με  χάιδεψε απαλά και μετά με άφησε ελεύθερο να τρέχω σαν ένα όμορφο ελάφι  σε λιβάδια ομηρικά   θαυμαστά.

Ο Μάικλ είχε αποκοιμηθεί στην αγκαλιά του σαν μωρό  και οι τρεις μας κοιτάξαμε τον ΝΟΤΟ ατενίζοντας ένα  ροδοδάκτυλο  ξημέρωμα καλοκαιρινό.

Το δέντρο δίπλα μας της ΑΘΗΝΑΣ   μας   κοίταξε και αυτό  σκεφτικό   σιγοτραγουδώντας  ένα  νέο σύγχρονο τραγουδάκι  από  παλιό αρχέγονο σκοπό….

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την  Ιθάκη

Βάλε στην τσέπη σου ένα διφραγκάκι μικρό

Να σ΄ ακουλουθώ

Βάλε  και     μια φλόγα στην καρδιά σου

Να σε φωτίζει  άστρο λαμπερό

Τα βράδια της μοναξιάς   σου

Σε ταξίδι μακρινό

Πάρε και ένα κούτσουρο από την  Παγγαία γη

Και ένα κοχύλι από την θάλασσα την Τηθύ

Όπου και πας με το πλοίο ΑΓΩΝΙΑ  πάντα  κάτι  θα σε πληγώνει

 σε μια  αβάσταχτη νοσταλγία

Κλείσε  στην ψυχή σου μια πατρίδα

Και Ονειρέψου μια Επιστροφή με  πραγματική ΦΑΙΑ  ΟΥΣΙΑ

Αμητήρες Θέρους