Λέκτρον
καὶ τότ’ ἔπειτ’ ἀπέκοψα κόμην τανυφύλλου ἐλαίης
Πηνελόπη Οδυσσέας μαζί
ψ Οδύσσειας
ὣς φάτο, τῆς δ' αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ,
σήματ' ἀναγνούσῃ, τά οἱ ἔμπεδα πέφραδ' Ὀδυσσεύς·
δακρύσασα δ' ἔπειτ' ἰθὺς κίεν, ἀμφὶ δὲ χεῖρας
δειρῇ βάλλ' Ὀδυσῆϊ, κάρη δ' ἔκυσ' ἠδὲ προσηύδα·
"μή μοι, Ὀδυσσεῦ, σκύζευ, ἐπεὶ τά περ ἄλλα μάλιστα
ἀνθρώπων πέπνυσο· θεοὶ δ' ὤπαζον ὀϊζύν, 210
οἳ νῶϊν ἀγάσαντο παρ' ἀλλήλοισι μένοντε
ἥβης ταρπῆναι καὶ γήραος οὐδὸν ἱκέσθαι.
αὐτὰρ μὴ νῦν μοι τόδε χώεο μηδὲ νεμέσσα,
οὕνεκά σ' οὐ τὸ πρῶτον, ἐπεὶ ἴδον, ὧδ' ἀγάπησα.
αἰεὶ γάρ μοι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισιν
ἐῤῥίγει, μή τίς με βροτῶν ἀπάφοιτ' ἐπέεσσιν
ἐλθών· πολλοὶ γὰρ κακὰ κέρδεα βουλεύουσιν.
οὐδέ κεν Ἀργείη Ἑλένη, Διὸς ἐκγεγαυῖα,
ἀνδρὶ παρ' ἀλλοδαπῷ ἐμίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ,
εἰ ᾔδη, ὅ μιν αὖτις ἀρήϊοι υἷες Ἀχαιῶν 220
ἀξέμεναι οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδ' ἔμελλον.
τὴν δ' ἦ τοι ῥέξαι θεὸς ὤρορεν ἔργον ἀεικές·
τὴν δ' ἄτην οὐ πρόσθεν ἑῷ ἐγκάτθετο θυμῷ
λυγρήν, ἐξ ἧς πρῶτα καὶ ἡμέας ἵκετο πένθος.
νῦν δ', ἐπεὶ ἤδη σήματ' ἀριφραδέα κατέλεξας
εὐνῆς ἡμετέρης, τὴν οὐ βροτὸς ἄλλος ὀπώπει,
ἀλλ' οἶοι σύ τ' ἐγώ τε καὶ ἀμφίπολος μία μούνη,
Ἀκτορίς, ἥν μοι δῶκε πατὴρ ἔτι δεῦρο κιούσῃ,
ἣ νῶϊν εἴρυτο θύρας πυκινοῦ θαλάμοιο,
πείθεις δή μευ θυμόν, ἀπηνέα περ μάλ' ἐόντα." 230
ὣς φάτο, τῷ δ' ἔτι μᾶλλον ὑφ' ἵμερον ὦρσε γόοιο·
κλαῖε δ' ἔχων ἄλοχον θυμαρέα, κεδνὰ ἰδυῖαν.
ὡς δ' ὅτ' ἂν ἀσπάσιος γῆ νηχομένοισι φανήῃ,
ὧν τε Ποσειδάων εὐεργέα νῆ' ἐνὶ πόντῳ
ῥαίσῃ, ἐπειγομένην ἀνέμῳ καὶ κύματι πηγῷ·
παῦροι δ' ἐξέφυγον πολιῆς ἁλὸς ἤπειρόνδε
νηχόμενοι, πολλὴ δὲ περὶ χροῒ τέτροφεν ἅλμη,
ἀσπάσιοι δ' ἐπέβαν γαίης, κακότητα φυγόντες·
ὣς ἄρα τῇ ἀσπαστὸς ἔην πόσις εἰσοροώσῃ,
δειρῆς δ' οὔ πω πάμπαν ἀφίετο πήχεε λευκώ. 240
καί νύ κ' ὀδυρομένοισι φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,
εἰ μὴ ἄρ' ἄλλ' ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη.
νύκτα μὲν ἐν περάτῃ δολιχὴν σχέθεν, Ἠῶ δ' αὖτε
ῥύσατ' ἐπ' Ὠκεανῷ χρυσόθρονον οὐδ' ἔα ἵππους
ζεύγνυσθ' ὠκύποδας φάος ἀνθρώποισι φέροντας,
Λάμπον καὶ Φαέθονθ', οἵ τ' Ἠῶ πῶλοι ἄγουσι.
καὶ τότ' ἄρ' ἣν ἄλοχον προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
ψ Οδύσσειας
ὣς φάτο, τῆς δ' αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ,
σήματ' ἀναγνούσῃ, τά οἱ ἔμπεδα πέφραδ' Ὀδυσσεύς·
δακρύσασα δ' ἔπειτ' ἰθὺς κίεν, ἀμφὶ δὲ χεῖρας
δειρῇ βάλλ' Ὀδυσῆϊ, κάρη δ' ἔκυσ' ἠδὲ προσηύδα·
"μή μοι, Ὀδυσσεῦ, σκύζευ, ἐπεὶ τά περ ἄλλα μάλιστα
ἀνθρώπων πέπνυσο· θεοὶ δ' ὤπαζον ὀϊζύν, 210
οἳ νῶϊν ἀγάσαντο παρ' ἀλλήλοισι μένοντε
ἥβης ταρπῆναι καὶ γήραος οὐδὸν ἱκέσθαι.
αὐτὰρ μὴ νῦν μοι τόδε χώεο μηδὲ νεμέσσα,
οὕνεκά σ' οὐ τὸ πρῶτον, ἐπεὶ ἴδον, ὧδ' ἀγάπησα.
αἰεὶ γάρ μοι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισιν
ἐῤῥίγει, μή τίς με βροτῶν ἀπάφοιτ' ἐπέεσσιν
ἐλθών· πολλοὶ γὰρ κακὰ κέρδεα βουλεύουσιν.
οὐδέ κεν Ἀργείη Ἑλένη, Διὸς ἐκγεγαυῖα,
ἀνδρὶ παρ' ἀλλοδαπῷ ἐμίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ,
εἰ ᾔδη, ὅ μιν αὖτις ἀρήϊοι υἷες Ἀχαιῶν 220
ἀξέμεναι οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδ' ἔμελλον.
τὴν δ' ἦ τοι ῥέξαι θεὸς ὤρορεν ἔργον ἀεικές·
τὴν δ' ἄτην οὐ πρόσθεν ἑῷ ἐγκάτθετο θυμῷ
λυγρήν, ἐξ ἧς πρῶτα καὶ ἡμέας ἵκετο πένθος.
νῦν δ', ἐπεὶ ἤδη σήματ' ἀριφραδέα κατέλεξας
εὐνῆς ἡμετέρης, τὴν οὐ βροτὸς ἄλλος ὀπώπει,
ἀλλ' οἶοι σύ τ' ἐγώ τε καὶ ἀμφίπολος μία μούνη,
Ἀκτορίς, ἥν μοι δῶκε πατὴρ ἔτι δεῦρο κιούσῃ,
ἣ νῶϊν εἴρυτο θύρας πυκινοῦ θαλάμοιο,
πείθεις δή μευ θυμόν, ἀπηνέα περ μάλ' ἐόντα." 230
ὣς φάτο, τῷ δ' ἔτι μᾶλλον ὑφ' ἵμερον ὦρσε γόοιο·
κλαῖε δ' ἔχων ἄλοχον θυμαρέα, κεδνὰ ἰδυῖαν.
ὡς δ' ὅτ' ἂν ἀσπάσιος γῆ νηχομένοισι φανήῃ,
ὧν τε Ποσειδάων εὐεργέα νῆ' ἐνὶ πόντῳ
ῥαίσῃ, ἐπειγομένην ἀνέμῳ καὶ κύματι πηγῷ·
παῦροι δ' ἐξέφυγον πολιῆς ἁλὸς ἤπειρόνδε
νηχόμενοι, πολλὴ δὲ περὶ χροῒ τέτροφεν ἅλμη,
ἀσπάσιοι δ' ἐπέβαν γαίης, κακότητα φυγόντες·
ὣς ἄρα τῇ ἀσπαστὸς ἔην πόσις εἰσοροώσῃ,
δειρῆς δ' οὔ πω πάμπαν ἀφίετο πήχεε λευκώ. 240
καί νύ κ' ὀδυρομένοισι φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,
εἰ μὴ ἄρ' ἄλλ' ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη.
νύκτα μὲν ἐν περάτῃ δολιχὴν σχέθεν, Ἠῶ δ' αὖτε
ῥύσατ' ἐπ' Ὠκεανῷ χρυσόθρονον οὐδ' ἔα ἵππους
ζεύγνυσθ' ὠκύποδας φάος ἀνθρώποισι φέροντας,
Λάμπον καὶ Φαέθονθ', οἵ τ' Ἠῶ πῶλοι ἄγουσι.
καὶ τότ' ἄρ' ἣν ἄλοχον προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
Ιλιάς!
Ο Κόσμος της Ύλης!
Οδυσσειάς!
Ο Κόσμος της Ενέργειας.
Η Ένωση, η Εξήγηση η Δημιουργία!
Ο Κόσμος της Ύλης!
Οδυσσειάς!
Ο Κόσμος της Ενέργειας.
Η Ένωση, η Εξήγηση η Δημιουργία!
Ιλιάς...
ο Κόσμος της Ύλης.
Η Μάχη.
Ο Πόλεμος της καθημερινότητος...
έξω από τα τείχη
μιας κλεμμένης Ομορφιάς και Ζωής.
Ο Κυνηγός!
ο Κόσμος της Ύλης.
Η Μάχη.
Ο Πόλεμος της καθημερινότητος...
έξω από τα τείχη
μιας κλεμμένης Ομορφιάς και Ζωής.
Ο Κυνηγός!
Οδυσσειάς...
ο Κόσμος των Ιδεών
...το Όνειρο
Η πάλη των αρχετύπων εν τω ενεργειακώ πεδίω...μέσα στην κοσμική θάλασσα της συμπαντικής Ποσειδώνιας Δέσμης Αντίληψης....
Η Ονειρεύτρια.
ο Κόσμος των Ιδεών
...το Όνειρο
Η πάλη των αρχετύπων εν τω ενεργειακώ πεδίω...μέσα στην κοσμική θάλασσα της συμπαντικής Ποσειδώνιας Δέσμης Αντίληψης....
Η Ονειρεύτρια.
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Το " ναγουάλ" είναι ο κόσμος της ενέργειας και το "τονάλ" το πεδίο της ύλης.
Η εξίσωση της σχετικότητος τα συνδέει μεταξύ τους με την ταχύτητα του φωτός .
Το " ναγουάλ" είναι ο κόσμος της ενέργειας και το "τονάλ" το πεδίο της ύλης.
Η εξίσωση της σχετικότητος τα συνδέει μεταξύ τους με την ταχύτητα του φωτός .
Ύλη και αντιύλη.
Η κβαντική φυσική είναι γνώση μεταφυσική και η εξήγηση της φτιάχνει την φυσική.
Η πραγματική Δημιουργία είναι ένωση ζευγάρι στοιχείων ανάμεσα στα δύο πεδία.
Ζεύνυμι Ζευς Ζωή. Τα άλλα είναι απλή κατασκευή.
Η περιγραφή της κατασκευής της συζυγικής κλίνης από τον Οδυσσέα
ψ Οδύσσειας στ. 181
...Αυτά είπε εκείνη δοκιμάζοντας τον άντρα της, μα τούτος
συχύστη κι είπε στη γυναίκα του τη γνωστικιά αναμμένος:
«Γυναίκα, αλήθεια, αυτός ο λόγος σου μες στην καρδιά με αγγίζει!
Ποιος το κλινάρι μετασάλεψε; Καλός τεχνίτης να 'ταν,....
Εδώ έχουμε ανακαλύπτουμε την υψηλή την λογοτεχνική πανουργία του Ομήρου.
Άριστος ψυχολόγος, έχει στο μυαλό του μια αρχιτεκτονική κατασκευή γεμάτη αναβολές μετεωρίσεις καθυστερήσεις.Η συνάντηση με την Πηνελόπη πρέπει να στέκει στην κορυφή
Ποια είναι η Πηνελόπη Α;
Μα είναι ο Οδυσσέας αντι Α.
Ποιος είναι ο Ελεύθερος αντι Ω;
Μα είναι ο Όμηρος Ω.
Την συνάντηση των δύο κόσμων σωματιδίων και πεδίων
ο Ποιητής περιγράφει καταπληκτικά κβαντικά
σε σουρεαλιστική δημιουργική γραφή στην ραψωδία ψ.
Η κβαντική φυσική λέει πως για κάθε σωματίδιο Α υπάρχει ένα σωματίδιο αντί Α.
Αν δεχθούμε αυτή την πρόταση ως σωστή αναλογικά για κάθε άνθρωπο Β υπάρχει το αντιΒ που είναι το ενεργειακό σώμα του ανθρώπου.
Η «συνάντηση» των δύο η ένωση αποτελεί ένα γεγονός εκρηκτικό και την ανατροπή της σκέψης στον ορίζοντα των υπερβατικών εξισώσεων…. πρόκληση και στόχος για κάθε δημιουργό ποιητή και ερευνητή .
Η κβαντική φυσική είναι γνώση μεταφυσική και η εξήγηση της φτιάχνει την φυσική.
Η πραγματική Δημιουργία είναι ένωση ζευγάρι στοιχείων ανάμεσα στα δύο πεδία.
Ζεύνυμι Ζευς Ζωή. Τα άλλα είναι απλή κατασκευή.
Η περιγραφή της κατασκευής της συζυγικής κλίνης από τον Οδυσσέα
ψ Οδύσσειας στ. 181
...Αυτά είπε εκείνη δοκιμάζοντας τον άντρα της, μα τούτος
συχύστη κι είπε στη γυναίκα του τη γνωστικιά αναμμένος:
«Γυναίκα, αλήθεια, αυτός ο λόγος σου μες στην καρδιά με αγγίζει!
Ποιος το κλινάρι μετασάλεψε; Καλός τεχνίτης να 'ταν,....
Εδώ έχουμε ανακαλύπτουμε την υψηλή την λογοτεχνική πανουργία του Ομήρου.
Άριστος ψυχολόγος, έχει στο μυαλό του μια αρχιτεκτονική κατασκευή γεμάτη αναβολές μετεωρίσεις καθυστερήσεις.Η συνάντηση με την Πηνελόπη πρέπει να στέκει στην κορυφή
Ποια είναι η Πηνελόπη Α;
Μα είναι ο Οδυσσέας αντι Α.
Ποιος είναι ο Ελεύθερος αντι Ω;
Μα είναι ο Όμηρος Ω.
Την συνάντηση των δύο κόσμων σωματιδίων και πεδίων
ο Ποιητής περιγράφει καταπληκτικά κβαντικά
σε σουρεαλιστική δημιουργική γραφή στην ραψωδία ψ.
Η κβαντική φυσική λέει πως για κάθε σωματίδιο Α υπάρχει ένα σωματίδιο αντί Α.
Αν δεχθούμε αυτή την πρόταση ως σωστή αναλογικά για κάθε άνθρωπο Β υπάρχει το αντιΒ που είναι το ενεργειακό σώμα του ανθρώπου.
Η «συνάντηση» των δύο η ένωση αποτελεί ένα γεγονός εκρηκτικό και την ανατροπή της σκέψης στον ορίζοντα των υπερβατικών εξισώσεων…. πρόκληση και στόχος για κάθε δημιουργό ποιητή και ερευνητή .
Αστραία, Ιούνιος 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αν η γνώση δημιουργεί προβλήματα,
η άγνοια αναμφίβολα δεν μπορεί να τα λύσει