Σελίδες

Τετάρτη 3 Απριλίου 2019

Τα Μήλα της Αθανασίας




Το μεγάλο   ταξίδι της Ηρωικής ψυχής  σε Ανατολή και Δύση, Βορρά και Νότο για την Αθανασία


Η οριζόντια μελέτη του μύθου αυτού, στον άξονα  Ανατολής και Δύσης μας δίδει τις εξής πληροφορίες:
Είναι ένας από τους 12 Άθλους που πραγματοποιεί ο Ηρακλής, ο 12ος συμφώνως με τον ζωδιακό κύκλο, που αντιστοιχεί στους Ιχθείς Ποσειδώνα, τον μυστικισμό και τον αποκρυφισμό.
Ο Ευρυσθέας  ζητά να του φέρει τα Μήλα που χάρισε η Γαία στους γάμους της  Ήρας και του  Δία.
Τα φυλάνε οι Εσπερίδες και ένας δράκος ακοίμητος, ο Λάδων ο φοβερός.
Στη πορεία του ο Ηρακλής συναντά τον Κύκνο γιο τον  Άρη, τον Ανταίο,τον Βούσιρι,  τον Ημαθίωνα τον Προμηθέα.
Πέρασε πρώτα από την Αφρική, από τη Λιβύη και την Αίγυπτο και μετά συνέχισε για την Ασία. Έφτασε μέχρι τις Ινδίες. Εκεί έμεινε λίγο καιρό και έσμιξε με μια μεγάλη αρχόντισσα. Από την ένωση αυτή γεννήθηκε μια κόρη, η Πανδαία, που όταν έγινε 17 χρόνων έλαμπε από την ομορφιά της. Η Πανδαία παντρεύτηκε 17 χρονών και από τότε όλες οι κόρες της Ινδίας παντρεύονταν δεκαεφτά χρονών.
Στην συνέχεια προχώρησε προς Βορρά όπου έφτασε στον Καύκασο. Εκεί βρήκε τον Προμηθέα, που ο Δίας τον είχε τιμωρήσει αλυσοδένοντάς τον σε ένα βράχο του βουνού, όπου ένας αετός του έτρωγε το συκώτι. Ο Προμηθέας για να τον ευχαριστήσει που τον ελευθέρωσε τον συμβούλεψε που θα βρει τα μήλα και με ποιο τρόπο θα τα πάρει.
Στην Λιβύη συναντά τις Ατλαντικές φυλές τον Ανταίο.Μια τοποθεσία για την ύπαρξη του Ανταίου θα μπορούσε να είναι στην ευρύτερη περιοχή του Μαγκρέμπ. Όταν ο Ρωμαίος διοικητής Κουίντος Σερτώριος πέρασε από την Ισπανία στη Βόρεια Αφρική, κάτοικοι της περιοχής Τίγγη (σημερινή Ταγγέρη), δυτικά της Λιβύης, του μετέφεραν ότι είχαν βρεθεί σε έναν τύμβο τα γιγάντια λείψανα του Ανταίου. Σκάβοντάς τον, οι άνδρες του ανακάλυψαν έναν γιγαντιαίο σκελετό.
Στην ελληνική μυθολογία, η Λιβύη ήταν κόρη του Έπαφου, γιου του Δία και της Ιούς, και της Μέμφιδας, κόρης του Νείλου. Ο Έπαφος αργότερα έδωσε το όνομα της κόρης του στην περιοχή που γειτνίαζε δυτικά με τη χώρα της Αιγύπτου. Με τον Ποσειδώνα απέκτησε δυο δίδυμους γιους, το Βήλο και τον Αγήνορα τον Βούσιρι Αναφέρεται ως γιος του θεού Ποσειδώνα και της Λυσιάνασσας ή της Λιβύης ή της Ανίφρας ή Ανίππης (κόρης ή εγγονής του Νείλου).
Ο Βούσιρις ήταν σκληρός και αφιλόξενος, αφού θανάτωνε κάθε ξένο που έφθανε στο βασίλειό του. Η αφορμή ήταν το εξής γεγονός: όταν η Αίγυπτος υπέφερε κάποτε από ακαρπία επί εννέα χρόνια, έφθασε στη χώρα ο Κύπριος μάντης Φράσιος, που συμβούλεψε τον Βούσιρι να θυσιάζει κάθε χρόνο ένα ξένο στον Δία για να σταματήσει το κακό. Ο Αιγύπτιος βασιλιάς σκότωσε τότε πρώτο-πρώτο τον Φράσιο και έπειτα όλους τους ξένους που έρχονταν στην Αίγυπτο. Στη σκληρότητα του Βούσιρι Όσιρι έβαλε τέλος ο Ηρακλής όταν πέρασε από την Αίγυπτο στο ταξίδι του για τον άθλο των μήλων των Εσπερίδων ή των βοδιών του Γηρυόνη. Τον συνέλαβαν τότε και τον έδεσαν καλά με πέτσινα λουριά για να τον θυσιάσουν, αλλά ο Ηρακλής έσπασε τα δεσμά του, σκότωσε τον Βούσιρι, τον γιο του Αστυδάμαντα, και όλους τους ανθρώπους του βασιλιά
Ο Ημαθίων,ο αναφερόμενος από τον Ησίοδο (Θεογονία 984) γιος του Τιθωνού και της θεάς Ηούς, αδελφός του Μέμνονα, είναι βασιλιάς των Αιθιόπων. Τον Ημαθίωνα τον σκότωσε ο Ηρακλής στον δρόμο του προς τον κήπο των Εσπερίδων, όπου είχε ως άθλο να αποκτήσει τα χρυσά τους μήλα. Ο Ημαθίων αυτός ήταν βασιλιάς της Βοιωτικής πόλεως Λύγκου, η οποία ονομαζόταν παλαιότερα «Πιερία». Ο Ημαθίων ήταν πατέρας του Αερόπου. Και τα δύο αυτά ονόματα εμφανίζονται στον κατάλογο των αρχαίων βασιλιάδων της Μακεδονίας, η οποία παλαιότερα ονομαζόταν «Ημαθία» από τον Ημαθίωνα αυτόν.
Είναι και βασιλιάς της Σαμοθράκης, γιος της Πλειάδας Ηλέκτρας, αδελφός του Ιασίωνα, του Ηετίωνα και του Δαρδάνου. Ο Ημαθίων, όταν ο Δάρδανος έφυγε για την Τροία, απέμεινε μόνος βασιλιάς και καθόριζε αυτός τα Καβείρια Μυστήρια. Κατά τον Νόννο στα «Διονυσιακά» του, όταν πλέον ήταν γέρος ο Ημαθίων ακολούθησε τον θεό Διόνυσο στην εκστρατεία του στην Ινδία, συνοδευόμενος από στρατιώτες όμοιους με Γίγαντες. και περνάει μέσω  Αραβίας στην Ανατολή.
Με βάση τον Ησίοδο ήταν κόρες της Νύχτας. Άλλοι συγγραφείς πάλι τις θέλουν κόρες του Φόρκυ και της Κητούς ή ακόμη και του Άτλαντα και της Εσπερίδας. Ανάλογη διαφωνία υπάρχει και για τον αριθμό των Εσπερίδων. Σε κάποια αρχαία κείμενα αναφέρονται δύο, σε άλλα τρεις, τέσσερις ή και πέντε. Την εκδοχή των τεσσάρων Εσπερίδων ασπάζεται ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος, ο οποίος μάλιστα αναφέρει και τα ονόματα των νυμφών αυτών: Αίγλη, Αρεθούσα, Ερύθεια και Εστία.
Ο Κερένεϊ μιλά και για επίσκεψη στη χώρα  του Ίστρου Δούναβη και των Υπερβορείων την περιοχή.


Η κάθετη μελέτη του μύθου, στον άξονα Βορρά Νότου μας δίδει  από το αφηρημένο πυρήνα του, την εξής σύγχρονη  ερμηνεία .

Τι  απασχολεί τον άνθρωπο;
Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί η ύπαρξη και όχι το τίποτα;
Η ζωή, ο θάνατος, η ύπαρξη, η ανυπαρξία,  τα όντα, η αθανασία.
Μόνο τον άνθρωπο. Ούτε τα ζώα, ούτε οι θεοί  θα ενδιαφερθούν ποτέ για το αγωνιώδες ερώτημα αυτό της ύπαρξης. Τα ζώα γιατί  γεννιούνται με συλλογική συνείδηση και οι θεοί γιατί  έχουν λύσει αυτό το πρόβλημα ως  αγέννητοι στην ύλη, άυλοι.
Ο Ευρυσθέας, το  ευρύ σθένος της  κατώτερης εξουσίας, της ύλης, ζητά από τον Ηρακλή, την Ηρωική Ψυχή να γνωρίσει τα Μήλα  της Εσπερίας που είναι το ελιξήριο της νεότητος και της αθανασίας και να του τα φέρει. Να ψάξει δηλ. για το μυστικό της Αθανασίας.



Ο Ηρακλής, δεν γνωρίζει τίποτα στην αρχή αναγκάζεται να ψάξει να τα βρει και  φθάνει στη ΠΗΓΗ. Στην πηγή της φαινομενολογίας του Χούσερλ. Στην πηγή της  Ύπαρξης και της Ανυπαρξίας, Στα όρια του Αγνώστου και εκείνου που δεν μπορεί να γίνει γνωστό με την ανθρώπινη μορφή. Ένα ταξίδι δύσκολο πολύ. Θα διασχίσει όλη την ποσειδώνια θάλασσα της Αντίληψης, θα παλέψει με γίγαντες  και τέρατα της Λεμουρίας και της Ατλαντίδος, θα συναντήσει  τιμωρημένους Τιτάνες και θα τους ελευθερώσει, θα συνομιλήσει με τον Άτλαντα,  θα κοιμήσει τον Δράκοντα.
Αν ο Οδυσσέας παλεύει με τα κύματα του Ποσειδώνα σε οριζόντιες μετακινήσεις του  σημείου συναρμολόγησης, ρίχνοντας κλεφτές  ματιές  στην  άβυσσο που  χάσκει κάτωθεν, ο Ηρακλής διασχίζει καθέτως τα παράλληλα σύμπαντα των κόσμων και γαλαξιών αναζητώντας τις απαντήσεις για την ύπαρξη και τα όντα.
Ποια  Όντα συναντά και ποια είναι τα Μήλα αυτά;
Έχουμε τρεις μεγάλες μυθιστορίες που σχετίζονται με αυτά. Ο Άθλος του Ηρακλή, ο Τρωικός Πόλεμος και  το Μήλο της  Εύας. Το  χριστιανικό μήλο  της αρχαίας Λεμουρίας, είναι φρούτο καρπός, που δεν πρέπει να  φάει ο άνθρωπος και δεν είναι χρυσό. Δεν φυλάει κανείς δράκος το δένδρο και το μήλο. Αντιθέτως ο Όφις  Δράκος,  μόνος του το προσφέρει στην Εύα και το πνεύμα γίνεται ύλη και παίρνει μορφή. Με το  Μήλο που δίνει ο Πάρις στην Αφροδίτη παίρνει και την γνώση για την κατασκευή τειχών ιερών  νομισμάτων και μετάλλων χρυσών.
Τα  Μήλα  των Εσπερίδων είναι τρία και χρυσά. Ο χρυσός και το χρήμα παίζουν ένα σημαντικό πρώτο ρόλο στις ατλαντικές χρηματοπιστωτικές  αγορές. Ο δράκος δεν τα δίδει, τα φυλάει προσεκτικά. Να σημειωθεί πως ο Όμηρος με την λέξη ΜΗΛΑ  περιγράφει τα πρόβατα στον Κύκλωπα. Με αυτά τα "μήλα"  και τους καλούς  πατέρες ποιμένες, ασχολείται ο Οδυσσέας και με την οΜΙΛΙΑ του Κανένα, τους μιλά.
Αυτά τα Μήλα βρίσκονται στην Εσπερία, την Δύση και η Εσπερία θεωρείται τόσο όμορφη όσο η Αφροδίτη, μπορεί και να ταυτίζεται γιατί η Δύση είναι ο   Ζυγός,  το 7ον ζώδιο. Επίσης να μη ξεχνούμε το ρόλο της Αφροδίτης στο Τρωικό Πόλεμο και την κλοπή της ωραιότερης γυναικός της Ελένης.
Ο μύθος είναι της Ατλαντικής εποχής και τον ενθυμούνται οι οραματιστές μετά την βύθιση του νησιού της, καθώς ενθυμούνται και την σύνδεση με την  παραδεισένια Λεμουρία και την Ανατολή.
Ο Ηρακλής ξεκινά για την Δύση μέσω Ιλλυρίας, φθάνει στον Ηριδανό Πάδο ποταμό. Πριν όμως, συναντά και σκοτώνει τον Κύκνο τον γιο του Άρη στον Εχέδωρο χρυσαφένιο ποταμό της Μακεδονίας, τον Βορρά. Φτιάχνει την ασπίδα παίρνει και τον χρυσό για το ταξίδι αυτό. Από τον αστερισμό του Κριού Άρη φθάνουμε στον αστερισμό των Ιχθύων με την αντίστροφη φορά του ζωδιακού.
Από τον Νηρέα, υδάτινη ποσειδώνια θεότητα στη χώρα των Λατίνων εκεί που κατέφυγε ο Αινείας , την Εποχή του Κριού, μετά τη πτώση της Τροίας μαθαίνει πως θα συνεχίσει. Δύο ποταμοί και περιοχές σημαντικές η αφετηρία του  ηρωικού πολεμιστή, και ένας τρίτος, ο Λάδων ποταμός της Αρκαδίας μετά.
Θα συνεχίσει  στην Λιβύη ποσειδώνια γη. Ο Ανταίος φοβερός αντίπαλος εναντιώνεται, Γιατί; Αντλεί δύναμη  με τις ρίζες του,από την μητέρα γη, χθόνιος γίγαντας και είναι ανίκητος. Ο Ηρακλής τον ξεριζώνει και τον νικά. Τα λεμουροειδή όντα είναι φοβερά και πολύ δυνατά, καθώς και τα υποχθόνια όπως  ο Όσιρις Βούσιρις, ο βους της Ίσιδος των Αιγυπτίων φαραώ. Θα έκαναν τα πάντα για την Αθανασία. Εκτός από τάφους φυσικά και τρώνε ανθρώπους κομμάτι κομμάτι  στεφανωμένους και τελετουργικά. Είναι κανίβαλοι παραδοσιακά.
Φθάνει στην Αιθιοπία Αραβία, στην Ερυθρά θάλασσα των Αώων θεών μακριά στον Νότο.Οι Αιθίοπες είναι ο αγαπημένος λαός του Ποσειδώνα που τον τιμά από την εποχή του Σολομώντα και της βασίλισσας του Σαβά. Γνωρίζει όλες τις πρακτικές των οφιογενών για την αθανασία σκοτώνει τον ημιμαθή Ημαθίονα και βάζει τον Μέμνονα βασιλιά που σκέφτεται καλύτερα
Συνεχίζει μέχρι και την Ινδία,  τη μεγάλη  προτίμηση των θεοσοφιστών, των γιόγκι, των σαολίν και των θιβετιανών των βίβλων και   νεκρών. Οι μυθικές πόλεις  της Σαμπάλα της Αγκάρθα, της Σάνγρκι Λα, ο Ράμα ο Κρίσνα, ο Ραμαγιάνα, η Μπακαβάτ  Γκιτά  κρατούν καλά κρυμένα τα μυστικά της αθανασίας και της θεοσοφίας από την Εποχή του  Δράκου και των Δεινοσαύρων.
Τα παρατά όλα αυτά και για τον Καύκασο στη Σκυθία τραβά, αυτόν, της περίφημης  ινδοευρωπαϊκής φυλής που ανακαλύψανε  οι θεοσοφιστές Γερμανοί της Αρείας φυλής. Έτσι τους βόλεψε στα σχέδια τους τα θεοσοφικά. Ο Σκύθης είναι γιος του Ηρακλή. Τον έκανε με την γυναίκα φίδι σε άλλη διαδρομή.
Βλέπει τον Προμηθέα στον βράχο και τον Αετό κάθε ημέρα να τσιμπολογεί το  ήπαρ   με σπουδή.
Βλέπει τα αρπακτικά  να ψάχνουν για ενέργεια κάθε μέρα και να την κλέβουν με κόλπα πονηρά.
Ο Προμηθέας τον συμβουλεύει να προσέχει τον  Άτλαντα και τον δράκο και τραβήξει δυτικά.
Φθάνει στη Νέα Ατλαντίδα. Στη πλατεία  του Ροκφέλερ με το μεγάλο πουγκί, βλέπει τον δράκο και το  τεράστιο άγαλμα του Άτλαντα τον ουρανό να κρατεί.
Ποια είναι η ΗΠΑ και η Αμερική;
Ο Άτλας ξέρουμε από ποια γενιά κρατεί και τίνος είναι  βασιλιάς και παιδί.
Η ανακάλυψη της Αμερικής έγινε και αποφασίστηκε μέσα από θεοσοφικά κείμενα που γνωρίζανε την ύπαρξη της και θέλησαν να  συνεχίσουν και αναβιώσουν την Νέα Ατλαντίδα κοσμοκρατορία Χαρακτηριστικό έργο είναι η  Νέα Ατλαντίδα του Φράνσις  Μπέικον.
Η "Νέα Ατλαντίδα" (καθώς και οι περισσότερες ουτοπικές πολιτείες) θεμελιώθηκε σ' ένα απόμακρο νησί, άγνωστο για την εποχή που γράφεται το ουτοπικό σχεδίασμα. Έτσι δίνει το πρωτείο στην εσωτερική και όχι στην εξωτερική πολιτική. Ως "civitas sufficiens" έχει εξασφαλίσει τη γεωπολιτική της αυτοδυναμία. Από την άποψη αυτή αποτελεί απάντηση στο μερκαντιλισμό που (υιοθέτησε βέβαια εθνικούς περιορισμούς στην εμπορική δραστηριότητα, αλλά και) επιτάχυνε την εισαγωγή των πολύτιμων μετάλλων από το χρυσοφόρο "νέο κόσμο". "Κάθε ξένος μας διαφθείρει", έγραφε το 1615 ο Montchretien εκφράζοντας την ξενοφοβία του καιρού του. Οι κάτοικοι όμως της ουτοπικής κοινότητας δεν ξεκόβονται απόλυτα από τον έξω κόσμο. Γνωρίζουν με ακρίβεια τι γίνεται στην υδρόγειο και χρησιμοποιούν όσα εφευρίσκονται σ' άλλους τόπους: "Έτσι βλέπετε πώς αναπτύσσουμε το εμπόριο αποβλέποντας όχι στο χρυσό, το ασήμι και τους πολύτιμους λίθους, ούτε στο μετάξι και τ' αρώματα, ούτε στα πανάκριβα πράγματα, αλλά μόνο στην πρώτη δημιουργία του Θεού, το φως". Μόνο που δεν επιτρέπουν το συγχρωτισμό με τους ξένους στην περίπτωση που θα τους οδηγούσε σε αλλαγή προς το χειρότερο.
Η μεγάλη στοά της Αγγλίας έδωσε την συνέχεια στη μεγάλη στοά της Ν. Υόρκης  (το μεγάλο μήλο) και στην συνέχεια ήλθαν σε ρήξη εξ αιτίας του νομίσματος. Οι νέοι  Άτλαντες  άποικοι, αποφάσισαν  να κόψουν δικό τους νόμισμα και κέρδισαν την ανεξαρτησία τους. Η Αμερικάνικη η Γαλλική και η Ελληνική επανάσταση ήταν φυσικά  αποτέλεσμα του διαφωτισμού και  διεκδίκησε το μερίδιο της εξουσίας από την πλευρά της μασονίας και  το πέτυχε. Ο χριστιανισμός, η επίσημη  θεοσοφία εξουσίας, αναγκάστηκε να μοιραστεί την εξουσία   με την μασονία για αυτό και ωρύεται για τον διαφωτισμό. Είναι χαρακτηριστική η κίνηση του Ναπολέοντα να  περιορίσει  τον πάπα σε απλό θεατή  και να στέψει μόνος τον εαυτό του αυτοκράτορα  σε κίνηση συμβολική και ουσιαστική.
Από την Εποχή του  Ταύρου  ήταν έντονη η ανάμειξη της θεοσοφίας στην εξουσία με την δημιουργία πολλών στοών τελετών  μυήσεων μυστηρίων και τελετουργιών, αποτέλεσμα του λεμουριανού παρελθόντος ειδικά σε χώρες της Ανατολής. Αυτό φαίνεται  επίσης πολύ καθαρά  και στην ατλαντική  Αίγυπτο  με τους φαραώ και με τη γνωστή οροσειρά του Άτλαντος.  Υπήρχε και Λαβύρινθος πριν τον Μινωικό.
Η πολικότητα του Ταύρου Σκορπιού οδήγησε  στη μεγάλη έξαρση  των πλουτώνιων μυστηρίων και χθόνιων τελετουργιών και τη δημιουργία πολλά στοών.
Η αγωνία του ανθρώπου για τον θάνατο ο πόνος για την απώλεια αγαπημένων προσώπων, το μυστήριο της ζωής  ασκούν μια γοητεία και δημιουργούν  ένα δέος  σε κάθε αναζητητή.  Η αθανασία η φιλοσοφική λίθος και το ελιξίριο της νεότητος  είναι στόχος του κάθε  αποκρυφιστή μαζί με τα χρήματα τον χρυσό και την εξουσία. Αυτό αποτελεί τη βάση  σε κάθε μυστική θρησκευτική δοξασία.
Ο πονηρός Άτλας έδωσε στον Ηρακλή τον Ουρανό και προσπάθησε να φύγει με τα Μήλα.
Τι  έκανε δηλαδή την Εποχή των Ιχθύων;
Φόρτωσε στον Ηρακλή όλη την  χριστιανική θεοσοφία για την αθανασία και την ανάσταση νεκρών στη δευτέρα παρουσία στον Ουρανό  και αυτός καλοπερνούσε στη  Γαία με τον χρυσό που συγκέντρωνε και την τεχνογνωσία. Η μυστική δοξασία συμπλήρωσε και την Λεμουρία με την ίδρυση της το 1875.  Τα  Μήλα των  Εσπερίδων στην ερμηνεία τους από τον μεγάλο δάσκαλο τον Θιβιετιανό παρουσιάζονται  σκοπίμως όπως και οι άλλοι Άθλοι του Ηρακλή σε θέση πολύ απατηλή. Ανήκουν λέει στο ζώδιο του Ερμή και στους Διδύμους.
Είναι δυνατόν ένας τέτοιος δύσκολος άθλος και βαρύς να ανήκει  σε ένα τόσο ανάλαφρο θεό και αέρα  χωρίς νερό; Είναι Ποσειδών μαζί με τα παιδιά του και Ιχθείς ολοφάνερα, ωκεανός όπως και ο Κέρβερος είναι Πλουτών Σκορπιός, δεν είναι Αιγόκερως, αφού ο Ηρακλής κατεβαίνει στον Άδη και ο Κέρβερος  με τα τρία κεφάλια είναι τα γεννητικά όργανα εσωτερικά και εξωτερικά. Δεν τα βλέπει ο Θιβετιανός θεοσοφιστής καθαρά ή δεν θέλει, γιατί αλλού στοχεύει  νοσφιστής πονηρά.
Ο Ηρακλής καταλαβαίνει την πονηριά του Άτλαντος και του λέει διαλεκτικά και διαλλακτικά.
Κράτησε λίγο τον Ουρανό μέχρι να βάλω το μαξιλάρι καλά με τα πούπουλα και φτερά.
Τι έκανε δηλ ο Ηρακλής;
Βάζει τον Άτλαντα να κοιμήσει τον δράκο Λάδωνα και  να πάρει τα Μήλα.
Ποιος είναι ο δράκος και ποιες οι Εσπερίδες;
Ο ασιατικός δράκος, η Κίνα ελέγχει την ατλαντική Αμερική,  και έχει αγοράσει το χρέος των ΗΠΑ και κρατάει τον χρυσό. Οι περισσότεροι μεγιστάνες του πλούτου έχουν νυμφευτεί ασιάτισες γυναίκες. Ο δράκος είναι αρχαία φυλή, όχι μόνο από την εποχή που ήταν πολικός αστέρας, αλλά και από την εποχή που η Αρκαδία ήταν  γη, χωρίς την Σελήνη με τον Λάδωνα τον ομορφότερο ποταμό.
Οι τρεις  ατλαντικές Εσπερίδες είναι η  τέχνη Αίγλη, η Αρέθουσα επιστήμη και  η Ερύθεια βιο τεχνολογία των  νεο Ατλάντων. Ο  αρχιτέκτων του Λευκού Οίκου προσπαθούσε να αναστήσει τον Γ. Ουάσιγκτον με αίμα προβάτου. Η αρχαία γνώση του δράκου εξελίχθηκε το 20ον αιώνα και με την κλωνοποίηση ενός προβάτου, της Ντόλυ, το 1997 κλείνει  την ποσειδώνια εποχή.
Όμως ο Ηρακλής φτιάχνοντας το μαξιλάρι  της Μυθολογίας και της  Ερμηνείας της, παίρνει τα Μήλα και τα πάει στον Ευρυσθέα χωρίς τα πούπουλα και τα ξεπουπουλιασμένα αρπακτικά πτηνά.
Ο Ευρυσθέας λογικότατος,  δεν τα κρατά . Ούτε φυσικά ο Ηρακλής που επιστρέφει τα Μήλα  στη θέση τους την παλαιά.
Και ο Ηρακλής και ο Οδυσσέας, αστρόσκονη και οι δυο, έχουν μια υγιή σχέση με  αυτό  το θέμα της αθανασίας. Ο Ηρακλής είναι ημίθεος και δεν φοβάται τον θάνατο και ο Οδυσσέας είναι θνητός, τον συμβουλεύεται  και γίνεται σοφός. Εξ ΄ άλλου ο Ηρακλής είναι ο Χρόνος. Ο χρόνος  περιστροφής γύρω από τον Ήλιο, το ταξίδι της συνείδησης σε 12 τόξα  30 μοιρών αθλητικά.Ο χρόνος είναι εμπειρία ζωής και είναι η Σοφία Αθηνά που κάνει τους έξυπνους ανθρώπους σοφούς και φιλόσοφους.
Το μυστικό της Αθανασίας είναι το μέτρο, η αψογοσύνη και η αυτογνωσία ενός θνητού κάτω από τον Αετό. Οι  Ηράκλειοι Άθλοι είναι ταξίδι γαλαξιακό με τα φτερά της ελεύθερης ψυχής πέρα από το βασιλικό πτηνό.

από το βιβλίο: Παλαιά και Νέα Ατλαντίδα


Αστραία ©©

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αν η γνώση δημιουργεί προβλήματα,
η άγνοια αναμφίβολα δεν μπορεί να τα λύσει