Η Ιαχή των Αετών

Διασχίζοντας τους αιθέρες με τα φτερά της Ηχούς και ροδοδάκτυλης Ηούς στο ξημέρωμα του καινούργιου αιώνα.

......ἀλλ' ἄγε μοι τὸν ὄνειρον ὑπόκριναι καὶ ἄκουσον.
χῆνές μοι κατὰ οἶκον ἐείκοσι πυρὸν ἔδουσιν
ἐξ ὕδατος, καί τέ σφιν ἰαίνομαι εἰσορόωσα·
ἐλθὼν δ' ἐξ ὄρεος μέγας αἰετὸς ἀγκυλοχήλης
πᾶσι κατ' αὐχένας ἦξε καὶ ἔκτανεν· οἱ δ' ἐκέχυντο        540
ἁθρόοι ἐν μεγάροισ', ὁ δ' ἐς αἰθέρα δῖαν ἀέρθη.
αὐτὰρ ἐγὼ κλαῖον καὶ ἐκώκυον ἔν περ ὀνείρῳ,
ἀμφὶ δέ μ' ἠγερέθοντο ἐϋπλοκαμῖδες Ἀχαιαί,
οἴκτρ' ὀλοφυρομένην, ὅ μοι αἰετὸς ἔκτανε χῆνας.
ἂψ δ' ἐλθὼν κατ' ἄρ' ἕζετ' ἐπὶ προὔχοντι μελάθρῳ,
φωνῇ δὲ βροτέῃ κατερήτυε φώνησέν τε·
"θάρσει, Ἰκαρίου κούρη τηλεκλειτοῖο·
οὐκ ὄναρ, ἀλλ' ὕπαρ ἐσθλόν, ὅ τοι τετελεσμένον ἔσται.
χῆνες μὲν μνηστῆρες, ἐγὼ δέ τοι αἰετὸς ὄρνις
ἦα πάρος, νῦν αὖτε τεὸς πόσις εἰλήλουθα,        550
ὃς πᾶσι μνηστῆρσιν ἀεικέα πότμον ἐφήσω."
ὣς ἔφατ', αὐτὰρ ἐμὲ μελιηδὴς ὕπνος ἀνῆκε·
παπτήνασα δὲ χῆνας ἐνὶ μεγάροισ' ἐνόησα
πυρὸν ἐρεπτομένους παρὰ πύελον, ἧχι πάρος περ."

τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
"ὦ γύναι, οὔ πως ἔστιν ὑποκρίνασθαι ὄνειρον
ἄλλῃ ἀποκλίναντ', ἐπεὶ ἦ ῥά τοι αὐτὸς Ὀδυσσεὺς
πέφραδ', ὅπως τελέει· μνηστῆρσι δὲ φαίνετ' ὄλεθρος
πᾶσι μάλ', οὐδέ κέ τις θάνατον καὶ κῆρας ἀλύξει."

τὸν δ' αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια·        560
"ξεῖν', ἦ τοι μὲν ὄνειροι ἀμήχανοι ἀκριτόμυθοι
γίνοντ', οὐδέ τι πάντα τελείεται ἀνθρώποισι.
δοιαὶ γάρ τε πύλαι ἀμενηνῶν εἰσὶν ὀνείρων·
αἱ μὲν γὰρ κεράεσσι τετεύχαται, αἱ δ' ἐλέφαντι.
τῶν οἳ μέν κ' ἔλθωσι διὰ πριστοῦ ἐλέφαντος,
οἵ ῥ' ἐλεφαίρονται, ἔπε' ἀκράαντα φέροντες·
οἳ δὲ διὰ ξεστῶν κεράων ἔλθωσι θύραζε,
οἵ ῥ' ἔτυμα κραίνουσι, βροτῶν ὅτε κέν τις ἴδηται.
ἀλλ' ἐμοὶ οὐκ ἐντεῦθεν ὀΐομαι αἰνὸν ὄνειρον
ἐλθέμεν· ἦ κ' ἀσπαστὸν ἐμοὶ καὶ παιδὶ γένοιτο.        570
ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δ' ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν·
ἥδε δὴ ἠὼς εἶσι δυσώνυμος, ἥ μ' Ὀδυσῆος
οἴκου ἀποσχήσει· νῦν γὰρ καταθήσω ἄεθλον,
τοὺς πελέκεας, τοὺς κεῖνος ἐνὶ μεγάροισιν ἑοῖσιν
ἵστασχ' ἑξείης, δρυόχους ὥς, δώδεκα πάντας·
στὰς δ' ὅ γε πολλὸν ἄνευθε διαῤῥίπτασκεν ὀϊστόν.
νῦν δὲ μνηστήρεσσιν ἄεθλον τοῦτον ἐφήσω·
ὃς δέ κε ῥηΐτατ' ἐντανύσῃ βιὸν ἐν παλάμῃσι
καὶ διοϊστεύσῃ πελέκεων δυοκαίδεκα πάντων,
τῷ κεν ἅμ' ἑσποίμην, νοσφισσαμένη τόδε δῶμα        580
κουρίδιον, μάλα καλόν, ἐνίπλειον βιότοιο,
τοῦ ποτε μεμνήσεσθαι ὀΐομαι ἔν περ ὀνείρῳ."

Ομήρου Οδύσσεια τ

Οδυσσέως και Πηνελόπης ομιλία. Τα νίπτρα.

Το όνειρο της Πηνελόπης για τον Αετό!

ΠΗΝΕΛΟΠΗ: -Ξένε, εσύ που από μακρυά έρχεσαι και την πείρα της ζωής κουβαλάς στους ώμους σου, άκου αυτό μου τ’ όνειρο να μου το ξεδιαλύνεις…

Στο σπίτι μου ήμουνα κι απ’ το νερό είκοσι χήνες βγήκαν έξω κι άρχισαν να τρώνε στάρι… Και μένα η καρδιά μου χαιρόταν να τις βλέπω… Μα ξαφνικά, ένας αετός με δύναμη πάνω τους χύμηξε και μία – μία, κόβοντάς τους το λαιμό, τις εξολόθρευσε όλες! Κι ύστερα στον γαλάζιο αιθέρα πέταξε κι έφυγε. Κι εγώ, μέσα στ’ όνειρο μου θρηνούσα για την συμφορά, γιατί έχασα απ’ τον αετό τις χήνες… Μα εκείνος πάλι γύρισε κι έκατσε στου Παλατιού τη στέγη και με ανθρώπινη φωνή άρχισε να με παρηγορεί και να λέει:
- Έχε θάρρος Πηνελόπη! Κι αυτό που είδες δεν ήταν ψεύτικο όνειρο, μα όνειρο που θ’ αληθέψει, γιατ’ είναι σαν να έχει κιόλας γίνει… Οι χήνες είναι οι Μνηστήρες κι ο Αετός εγώ, ο άνδρας σου είμαι, που θάνατο σκληρό ήρθα να φέρω στους Μνηστήρες!
-Αχ, Ξένε… Υπάρχουν όνειρα τρελλά, αξεδιάλυτα. Κι όσα ονειρεύονται οι Θνητοί δεν αληθεύουν όλα. Γιατ’ είναι των ονείρων δυό οι Πύλες: η μιά είναι κεράτινη κι η άλλη φιλντισένια… Κι όσα όνειρα περνούν απ’ την φιλντισένια την λεία πύλη, όλα ξεγελούν τον άνθρωπο με τις ψεύτικες εικόνες που φέρνουν… Ενώ, όσα περνούν από την κεράτινη την ελικοειδή πύλη, βγαίνουν αληθινά στους ανθρώπους εκείνους που τα βλέπουν…

 Ποιοί είναι οι Έλληνες; 

Α κολούθησα την ελικοειδή γραμμή του μονοπατιού

και κατευθύνθηκα προς την θάλασσα

που λαμπύριζε κάτω από τις χρυσαφένιες ακτίνες ενός θεού

... που θα αποσυρόταν για λίγο.

Ο Φοίβος Ήλιος Απόλλων ήταν στην Δύση του

και άφηνε δείγμα της υπογραφής του.

Στο νου μου είχα ακριβώς τα λόγια του Κριτία,

του προπάππου του μεγάλου ανιχνευτή του Αγνώστου ,

του Πλάτωνα, όταν απαντούσε στην ερώτηση του Σωκράτη:

Πες μας από την αρχή, πως έγινε και από ποιούς

το είχε ακούσει ο Σόλωνας και το έλεγε για αληθινό.
Υπάρχει στην Αίγυπτο, στο Δέλτα εκεί που χωρίζεται το ρεύμα του Νείλου,

μια περιοχή, που λέγεται Σαιτική..
Η μεγαλύτερη πολιτεία της περιοχής είναι η Σάις,

από την οποία καταγόταν ο βασιλιάς Άμασις.
Σύμφωνα με εκείνους, ιδρυτής της πόλης ήταν μια θεά,

που λεγόταν Νηίθ, και όπως λένε οι ίδιοι, Αθηνά στα Ελληνικά.
Οι κάτοικοι της αγαπούν πολύ τους Αθηναίους και ισχυρίζονται ,

ότι είναι κατά κάποιος τρόπο συγγενείς τους.
Όταν πήγε εκεί ο Σόλωνας τον τίμησαν εξαιρετικά.
Όταν ζήτησε πληροφορίες για την αρχαία ιστορία τους από τους ιερείς,

που κατ’εξοχήν γνώριζαν τα πράγματα, διαπίστωσε πως ούτε ο ίδιος

ούτε και κανένας ΄άλλος Έλληνας, γνώριζε τίποτα σχετικά μ’αυτά.
Κι’όταν σε κάποια περίπτωση θέλησε να τους παρασύρει

σε συζήτηση σχετικά με την αρχαία ιστορία, τους

μίλησε για τον Φορωνέα που θεωρείται ο πρώτος άνθρωπος,

για την Νιόβη, για τον Δευκαλίωνα επίσης και την Πύρρα,

για τον τρόπο που σώθηκαν από τον κατακλυσμό

και για την γενεαλογία των απογόνων τους.
Προσπάθησε να υπολογίσει το χρονικό διάστημα

που ΄πέρασε από τότε μετρώντας τα χρόνια.

Τότε ένας πολύ ηλικιωμένος ιερέας του είπε:
«Σόλωνα ,Σόλωνα εσείς οι Έλληνες είστε αιωνίως παιδιά!
Δεν υπάρχει γέρος Έλλην»
Ακούγοντας αυτό λοιπόν τον ρώτησε:
Πως ; Τι εννοείς με αυτά που είπες:
«Είστε όλοι νέοι στην ψυχή» είπε.

"γιατί δεν έχετε μέσα σας παλαιές αντιλήψεις από αρχαία παράδοση,

ούτε καμιά διδασκαλία που πάλιωσε με το πέρασμα του χρόνου"
Η αιτία όλων αυτών είναι η εξής:
Συνέβησαν και θα συμβούν πολλές καταστροφές στο ανθρώπινο γένος.
Οι σημαντικότερες προήλθαν από φωτιές και πλημμύρες

ενώ οι μικρότερες από αμέτρητες άλλες αιτίες.
Η παράδοση σας ότι κάποτε ο Φαέθων, ο γιός του Ήλιου,

αφού έζεψε το άρμα του πατέρα του, επειδή δεν κατάφερε να το οδηγήσει, κατάκαψε οτιδήποτε βρισκόταν πάνω στην γη και τελικά σκοτώθηκε από κεραυνό,

αναφέρεται σαν απλός μύθος.
Η πραγματικότητα όμως είναι η μεταβολή της κίνησης των ουράνιων σωμάτων

γύρω από τη γη και η καταστροφή όλων όσων βρίσκονται στην επιφάνεια της

από τεράστια φωτιές ανάμεσα σε μεγάλα χρονικά διαστήματα σε τέτοιες περιπτώσεις

Όλοι όσοι κατοικούν στα βουνά και σε τόπους ψηλούς και άνυδρους

παθαίνουν μεγάλες καταστροφές.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι σε κάθε τόπο που η ζέστη ή το κρύο δεν είναι υπερβολικά,

υπάρχει πάντα το ανθρώπινο γένος άλλοτε πιο πολυάριθμο άλλοτε πιο ολιγάριθμο.

Όσα έχουν γίνει μεγάλα ή όμορφα ή με κάποιο τρόπο αξιοθαύμαστα στη δική σας ή στη δική μας χώρα ή και οπουδήποτε αλλού, που εξ ακοής τα γνωρίζουμε, όλα αυτά είναι καταχωρημένα και διατηρημένα στους ναούς μας από τα παλιά χρόνια.

Στη χώρα σας όμως, αλλά και σε αρκετές άλλες, έρχεται κάθε τόσο το ρεύμα του ουρανού σαν φοβερή αρρώστια και καταστρέφει όλα όσο έχουν αναπτυχθεί με τα γράμματα και όλα όσα χρειάζονται οι πόλεις, αφήνοντας ζωντανούς μόνο τους αγράμματους και τους ακαλλιέργητους από σας,
‘ώστε γίνεστε σαν νέοι από την αρχή, χωρίς να γνωρίζετε τίποτα από εκείνα, που έγιναν τον παλιό καιρό τόσο στη δική μας χώρα όσο και στη δική μας.
Εσείς θυμάστε μόνο έναν κατακλυσμό αν και προηγούμενος έγιναν πολλοί.

Δεν ξέρετε επίσης ότι στη δική σας χώρα γεννήθηκε το πιο όμορφο και ευγενικό ανθρώπινο γένος από το ποίο κατάγεστε και εσύ και όλοι οι συμπολίτες σου επειδή

βέβαια διασώθηκε λίγο σπέρμα.
Αυτό όμως το αγνοείτε γιατί επί πολλές γενιές οι επιζήσαντες πέθαναν

χωρίς να γνωρίζουν να γράφουν.
Κάποτε, Σόλωνα πριν γίνει ο μεγάλος κατακλυσμός, αυτή που σήμερα

είναι η πολιτεία των Αθηναίων ήταν πολύ γενναία στον πόλεμο

και εξαιρετικά ευνοούμενη από κάθε άποψη.
Λέγεται μάλιστα ότι εκεί έγιναν τα πιο σημαντικά έργα και τα καλύτερα πολιτεύματα που υπήρξαν στον κόσμο.
Όταν τα άκουσε αυτά ο Σόλωνας απόρησε και γεμάτος ενδιαφέρον ζήτησε από τους ιερείς να του διηγηθούν με όλες τις λεπτομέρειες τα γεγονότα.

Ο ιερέας λοιπόν του είπε:
Δεν θα σου το αρνηθώ Σόλωνα. Θα σου τα πω όλα.

Τόσο για χάρη όσο και για χάρη της πολιτείας σου αλλά κυρίως΄για χάρη της θεάς που προστάτευσε,

ανέθρεψε και εκπαίδευσε και το δικό σας και μετά το δικό μας τόπο

αρχίζοντας από σάς 1000 χρόνια πιο πριν

όταν πήρε το σπέρμα για χάρη σας από τη Γη και τον Ήφαιστο.

Η διάρκεια του πολιτισμού μας όπως λεν τα ιερά μας βιβλία είναι 8000 χρόνια

θα σου μιλήσω λοιπόν με συντομία για τους νόμους

και τα υπέροχα έργα των συμπολιτών σου που έζησαν πριν 9000 χρόνια.
Για να πάρεις μια ιδέα των νόμων τους να τους διακρίνεις με τους νόμους

που έχουμε εδώ και έτσι θα δεις ότι στη χώρα μας έχουμε πολλά παραδείγματα

από όσα ίσχυαν τότε εκεί.

Θα δεις την τάξη των ιερέων χωριστά, την τάξη των τεχνιτών,

των βουκόλων,τον κυνηγών,των γεωργών και την τάξη των πολεμιστών.

Θα πρόσεξες ακόμη ότι οι πολεμιστές είναι οπλισμένοι με ασπίδες και κοντάρια,

σύμφωνα με τα οδηγίες τις θεάς που πριν από όλους δίδαξε σε εσάς.
Σχετικά τώρα με την πνευματική καλλιέργεια

ο νόμος έχει γίνει από την αρχή μεγάλη φροντίδα για την τακτοποίηση

όλων των επιστημών που ασχολούνται με την κοσμική τάξη

μέχρι την μαντική και την ιατρική, αποκαλύπτοντας

τις θείεςς αυτές επιστήμες στους ανθρώπους και συστηματοποιώντας όλες τις γνώσεις

Η θέα λοιπόν ίδρυσε πρώτα την δική σας πολιτεία και της χάρισε

αυτό το οργανωμένο σύστημα διαλέγοντας τον τόπο που έχετε γεννηθεί

αφού πρόσεξε ότι το καλό κλίμα των εποχών που επικρατεί εκεί

θα δημιουργούσε ανθρώπους με εξαιρετική σωφροσύνη.
Ως φιλοπόλεμη αλλά και φιλόσοφος η θέα διάλεξε και κατοίκησε πρώτο τον τόπο

πού έχει πολλές πιθανότητες να βγάλει ανθρώπους

οι οποίοι θα της έμοιαζαν.

Ζήσατε λοιπόν σύμφωνα με ατούς τους νόμους

ξεπερνώντας σε αρετή όλους τους άλλους μιας και είστε ΄γέννημα και θρέμμα των θεών.

2. Οι Έλληνες

Ποιο είναι το Όνομα σου;

Ερωτά η Πηνελόπη

   180
Δευκαλίων δ' ἐμὲ τίκτε καὶ Ἰδομενῆα ἄνακτα·
ἀλλ' ὁ μὲν ἐν νήεσσι κορωνίσιν Ἴλιον εἴσω
ᾤχεθ' ἅμ' Ἀτρεΐδῃσιν· ἐμοὶ δ' ὄνομα κλυτὸν Αἴθων,
ὁπλότερος γενεῇ· ὁ δ' ἅμα πρότερος καὶ ἀρείων.

 ΑΙΘΩΝ είναι το όνομα μου, είμαι γιος του Δευκαλίωνος και έρχομαι από την Κρήτη. ΝΟΤΟΘΕΝ