9. Τηλέκλειτος Τηλέμαχος

 

Κινηματογράφος  ΤΗΛΟΘΕΝ

-Ποια είναι η διαφορά, μου είπε αμέσως μόλις  με είδε  να πλησιάζω το ομηρικό παγκάκι απαλά    στις μύτες των ποδιών μου μη τυχόν και ποδοπατήσω τα όνειρα του σε βίαιη  γκροτέσκα βάρβαρη συμπεριφορά, του  σημερινού κινηματογράφου και της 7 ης τέχνης  με την παλαιά του διονυσιακού  θεάτρου ;

Αυτό ήταν εύκολο και προφανές και απάντησα αμέσως  με αέρα σιγουριάς και ύφος  περιδαές.

-Μα φυσικά η απόσταση ,ο κινηματογράφος είναι από μακριά ΤΗΛΟΘΕΝ και το θέατρο από πλησίον ΑΓΧΙ κοντά.

-Και ποια είναι η διαφορά της μάσκας του ηθοποιού από την περσόνα  του κάθε  ανθρώπου που φορεί σε κάθε συνδιαλλαγή του Γνωστού πραγματικού;

Και αυτό το  ήξερα  και το ανέπτυξα με μάσκα περισπούδαστη.

-Ο ηθοποιός και η μάσκα του, η ερμηνεία του  είναι τέχνη και η ΤΕΧΝΗ ανήκει στο  Άγνωστο, όπως και η Ποίηση , η γλυπτική η μουσική, η μαγεία,  η θρησκεία, είναι γνώση της αριστερής  πλευράς του ανθρώπου  γοητευτική  και επικίνδυνη αλλά και λυτρωτική αν στις σωστές της  διαστάσεις  κατανοηθεί  πάντα  με δικλείδα ασφαλείας σε μια σκηνή. Η περσόνα του ανθρώπου ανήκει στο  υποσυνείδητο  μέρος της ψυχής του μαζί  με την σκιά του και την  χρησιμοποιεί εν αγνοία του στις συναλλαγές του με το Γνωστό  στο κόσμο του πραγματικού. Ειδικά όταν δεν χρησιμοποιεί με  μέτρο και αυτογνωσία  την γνώση της δεξιάς πλευράς  πολιτική  φιλοσοφία επιστήμη τεχνολογία και όλη την υλιστική κατασκευή.

Δεν έδειξε ικανοποιημένος από την  ερμηνεία   -  ανάλυση της  θηλυκής  αναγωγικής  σκέψης.

-Κάτι λείπει,  λέει για να γίνει  ουσιαστική. Λείπει το  ορθολογιστικό   επαγωγικό  αρσενικό, για να δέσει  στερεώνοντας  την αμφίδρομη   γέφυρα της γνώσης, σκεπτικό. Είναι πολύ αόριστο όλο αυτό . Χρειάζεται κάτι πιο χειροπιαστό.

Τι θα έλεγες να το δούμε από την πλευρά του κέρδους  ακολουθώντας την συμβουλή του  αβά που έδωσε στον συγκρατούμενο του τον  κόμη Μόντε  Χρίστο, όταν αναρωτιόταν ποιος τον είχε φυλακίσει.Του είπε  να ψάξει  να  τον βρει στα πρόσωπα που είχαν κέρδος συμφέρον από αυτό.

Κατάλαβα τι ήταν αυτό που έλειπε και το συμπλήρωσα.

-Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί  εν γνώσει του την μάσκα της φιλανθρωπίας  της  κολακείας της προσποιητής ευγένειας της φιλίας  όταν νομίζει πως κάτι θα κερδίσει από αυτό και εν αγνοία του την περσόνα  σε επίδειξη δύναμης και εξουσίας όταν είναι ξένος με τον εαυτό του. Και επειδή παραμένει ξένος με τον εαυτό του αναπτύσσεται υπέρμετρα η σκιά, ιδίως όταν την καταπιέζει λόγω της κοινωνικής   διαμόρφωσης άγρια και στενά. Ο ηθοποιός   την χρησιμοποιεί μαζί με τα κοστούμια για τις ανάγκες του ρόλου  του  "ποιών ήθος και φως". Υπάρχει το κέρδος με την μορφή της αναγνώρισης και του χειροκροτήματος  αλλά δεν υπάρχει το ψέμα και η υποκρισία της καθημερινής ζωής επειδή υπάρχει συμφωνία  μέθεξη μεταξύ θεατών και ηθοποιών.

-Ας μιλήσουμε για τις ομοιότητες των νεαρών  μυθικών μαχητών  περιπλανώμενων  από κοντά ή μακριά μαχητών , του Τηλέμαχου του Διόνυσου . Ποιες είναι;

-Οπωσδήποτε  είναι το νεαρό της ηλικίας, το παιγνίδι, το παιδί με τη Κατάφαση του Πνεύματος στις Μεταμορφώσεις του, όπως είχε οραματιστεί και ο Νίτσε, την καμήλα να γίνεται λιοντάρι και μετά  παιδί. Ο αυθορμητισμός   η δυναμική  ενέργεια  και ο  πηγαίος μαχητισμός.

Συμφώνησε   προσθέτοντας πως το θέατρο  και ο καλός κινηματογράφος είναι η εκπαίδευση της Συνείδησης μέχρι να δει τον εαυτό της και να γίνει Αυτοσυνείδηση, το ταξίδι του φωτός  στην έρημο του πραγματικού  με  την πυξίδα φάρο ενός Λόγου Ομηρικού.

Από μακριά  ακουγόταν μια μελωδία  νοσταλγική και μείναμε λίγη ώρα  οι δυό μας σιωπηλοί....

Σαν παλιό σινεμά
Σαν παλιό σινεμά και σαν τη Χαλιμά
που μιλάει με τα παιδιά
σου κρύβω την αλήθεια 
κι αφήνω από τα στήθια μου να βγουν
παραμύθια για κείνους π' αγαπούν

 Cinema Paradiso "soundtrack final" "Tema finale" "final theme"