Ο Λόγος Έρως, Γένεσις και Δημιουργία

Γενεαλογίες Λόγων

τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ τοκῆες;»Ποιος  είσαι;  Από ποιους άνδρες; Ποια η πόλις σου και ποιοι τοκήες σε έχουν γεννήσει;
ἀλλὰ καὶ ὥς μοι εἰπὲ τεὸν γένος, ὁππόθεν ἐσσί.
οὐ γὰρ ἀπὸ δρυός ἐσσι παλαιφάτου οὐδ᾿ ἀπὸ πέτρης.»

Ποιο είναι το γένος σου, γιατί δεν είσαι από δρυ και ούτε από πέτρα;
 Ερωτά η Πηνελόπη τον Οδυσσέα  και θέλει να μάθει για τη καταγωγή του στα Νίπτρα
τ 105, 160

Η λέξη ΓΕΝΕΣΙΣ, απαντάται μία φορά, άπαξ παρ΄ Ομήρω, στα Ομηρικά Έπη αυτούσια στα Ραψωδία Ξ  201 και μιλά για  τον Ωκεανό και τη θάλασσα Τηθύ στην προσπάθεια της  Ήρας να τους ενώσει πηγαίνοντας στη χώρα της γέννησης τους.  Σημαίνει  γένος ρίζα καταγωγή.
εἶμι γὰρ ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης,
Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν

Η λέξη Δημιουργός,  απαντάται ως δημιοεργός ρ383, τ135  και σημαίνει έργο παρά τω δήμω, δημόσια έργα. Ήταν οι μάντεις, οι τέκτονες κτίστες, οι γιατροί, οι αοιδοί οι κήρυκες και οι πρηκτήρες έμποροι.
Ποια είναι η ομοιότητα και ποια η διαφορά;
Οπωσδήποτε κάτι  "γίνεται" συμβαίνει, λαμβάνει χώρα και στις δύο περιπτώσεις.
Στη πρώτη  περίπτωση  έχουμε γέννηση από δύο και αντίθετα, όχι ίδια. Δύο ωάρια δεν  μπορούν να  γεννήσουν κάτι, ούτε δύο σπερματοζωάρια, όπως και δύο μπαταρίες ++ και -- στη σειρά δεν μπορούν να δώσουν ρεύμα. Στη γέννηση απαιτείται ένας χρόνος επώασης ή κυοφορίας  σε σκοτεινό χώρο, που ποικίλει κατά περίπτωση  και, κατόπιν  η έξοδος στην ζωή. Στην ουσία έχουμε την διαδικασία της   γέννησης που αρχίζει με την σύλληψη κατά την αμφιγονική αναπαραγωγή. Φυσικά έχουμε και την μονογονική αναπαρωγή, την αγενή καθώς δεν απαιτείται η ύπαρξη δύο φύλων, όπως συμβαίνει  στα βακτήρια τους μύκητες τα φυτά και σπανιότερα στα ζώα. Στους ανθρώπους ποτέ.  Ο άνδρας γονιμοποιεί και η γυναίκα κυοφορεί.
Η δημιουργία περιλαμβάνει μια σύνθεση ένωσης και ενοποίησης δύο ή περισσοτέρων όμοιων ή ανόμοιων στοιχείων της ύλης   με διαφόρους συνδυασμούς. Όταν περιέχει το πνεύμα, την έμπνευση δηλαδή, είναι αληθινή δημιουργία, διαφορετικά είναι κατασκευή και γίνεται και με εντολή. Πχ κάποιος φτιάχνει ένα ιδιαίτερο τραπέζι που έχει φανταστεί ή οραματιστεί. Αυτό είναι δημιουργία. Κάποιος απλώς παραγγέλλει ένα τραπέζι από  μια πολυεθνική πια, που έχει κατασκευαστεί με εντολή.
Το ρήμα τεύχω σημαίνει κατασκευάζω  φτιάχνω παράγω.
Στον Ησίοδο, η Γαία αφού ποιεί το γένος του γκρίζου αδάμαντος   μετά  φτιάχνει,  τεύχει το δρέπανον για να σώσει τα παιδιά της από ένα εξουσιαστή Ουρανό.  Έχουμε ποίηση γένος και μετά κατασκευή.
αἶψα δὲ ποιήσασα γένος πολιοῦ ἀδάμαντος
τεῦξε μέγα δρέπανον καὶ ἐπέφραδε παισὶ φίλοισιν·
Προηγείται η γέννηση, της δημιουργίας και φυσικά της κατασκευής. Πρέπει να γεννηθούν τα δένδρα και μετά να φτιάξεις το ξύλινο τραπέζι από αυτά.
Η δημιουργία δεν είναι  "γέννηση", είναι όμως σύλληψη πνευματική, από  "τα πνεύματα" που έχουν γεννηθεί, εξ ου και τα πνευματικά δικαιώματα της πατρότητος ή της μητρότητος και  απαιτεί ένα έργο. Το έργο είναι δύναμη επί την μετατόπιση της αντίληψης. Όσο πιο μεγάλη η μετατόπιση και η προσωπική δύναμη του δημιουργού, τόσο πιο μεγάλο το  ΕΡΓΟ. Φυσικά το πνεύμα προηγείται και των πατεράδων, και των μητέρων και των υιών και των θυγατέρων και δεν εκπορεύεται από κανένα.
Συνοδεύεται απλώς, συνοδεύει τον δημιουργό και τη δημιουργία του.
Επίσης εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε και το ρήμα ΠΟΙΩ. Ποιώ σημαίνει φτιάχνω ποιήματα,   κάτι από τα ήδη υπάρχοντα, κάνω κάτι, ή παραποιώ, τακτοποιώ πραγματοποιώ, δραματοποιώ, τροποποιώ κλπ.  Η ποίηση, που ο Χέγγελ θεωρούσε ανώτερο είδος τέχνης, είναι η τακτοποίηση των λέξεων και των εννοιών με ιδιαίτερο τρόπο μουσικό μαγικό υπερβατικό. Η πεζογραφία δεν είναι ποίηση, είναι όμως λογοτεχνία, όπως και η ποίηση. Η ποίηση έχει μια μελωδία μουσική γι αυτό και μελοποιείται, ενώ το μυθιστόρημα δραματοποιείται.
Η τέχνη  είναι τεχνική, γνώσεις και γνώση, εξ ου και τέκτων, τέκτονες τεκτονισμός  που στις μέρες μας έχει πάψει να ανθεί. Άνθισε παλιά ειδικά την Εποχή του Ταύρου και του Λαβύρινθου. Την Εποχή των Ιχθύων ο υιός του τέκτονος (Ματθ. 13,55) και   τέκτων  (Μαρκ. 6,3), και ο ίδιος, αν και  μαραγκός, ανήλθε στην εξουσία μαζί με τη Καλυψώ  Εκκλησία μετά του αυταρχικού Πατρός.
Ο Ησίοδος αρχίζει τη Θεογονία με την  γέννηση του Χάους, της Γαίας και του Έρωτος, αυτογέννητες μορφές των τριών γενών, ουδετέρου θηλυκού και αρσενικού, λογική και απαραίτητη συνθήκη  για τη ροή της κινητικής ενέργειας και συνεχίζει με γεννήσεις και κυοφορίες ποικιλόμορφων στοιχείων και στοιχειακών.
Ο  λόγος  του Ησιόδου είναι περιγραφικός και εμπνευσμένος φυσικά, αφού επικαλείται τις Μούσες, την έμπνευση. Μας λέει, μας περιγράφει τη γέννηση και την εξέλιξη του σύμπαντος των όντων και των μορφών του. Είναι όμως  ένας λόγος αποστασιοποιημένος, νηφάλιος και αρκετά αντικειμενικός. Για αυτό και είναι καθαρός. Μιλά ο Ησίοδος, όχι ο θεός, με την βοήθεια των Μουσών και μας εξηγεί τι συνέβη κάποτε  στην αρχή του χρόνου και πως. Το Χάος απρόσωπο και ουδετέρου γένους Πνεύμα με τη άμορφη θηλυκού γένους Γαία σφαιρική και καμπύλη,  και καταλύτη τον μέγα θεό Έρωτα Λόγο, αρσενικό που ερωτά και λέει με λόγο ευθύ για το πως και το γιατί.
Βλέπουμε εδώ  το Έρωτα πανίσχυρο και πρώτο θεό, τον Λόγο του και κυρίως τη Λογική. Το σύμπαν αρχίζει με μια επιθυμία βαθιά ερωτική και πετά με τα φτερά του Έρωτος  πάνω από μια άβυσσο που  χάσκει κάτωθεν και  καραδοκεί.
Τι είναι λόγος;
Ο λόγος είναι ήχος , είναι σκέψη, απαιτεί τη λογική, διαφορετικά δεν  είναι λόγος, είναι ασυναρτησία. Ο λόγος  είναι λογική που σε  κίνηση σε δονεί, σε ερώτηση και απάντηση και ερωτική συναπάντηση.  Και τα ελάχιστα λόγια, γραπτά η προφορικά, προδίδουν τα μύχια όχι μόνο της καρδιάς, αλλά και το επίπεδο, την μόρφωση το εύρος της  γνώσης και τα όρια της σκέψης του ομιλητή και του συγγραφέως. Τα γραπτά είναι οι αποτυπωμένες σκέψεις πάνω σε πάπυρο ή χαρτί ή σε ένα υπολογιστή. Για να μιλήσεις πρέπει να μπορείς να σκεφτείς, για αυτό τα ζώα δεν μιλούν, δεν μπορούν να σκεφτούν παρ όλο που έχουν συναισθήματα, αλλά όχι λογική και λόγο.
Τα θεοσοφικά  βυβλικά κείμενα, εκ της Βύβλου της Τύρου, γραμμένα πριν 3300;;;; περίπου χρόνια υποτίθεται από ένα Εβραίο θρησκευτικό και  στρατιωτικό ηγέτη, ο οποίος ανησυχούσε για την βραδυγλωσσία του και πως θα μιλήσει,   ξεκινούν  με  έντονο συναίσθημα  ποσειδώνιο και μπόλικο αυταρχισμό. Ως γνωστόν βέβαια η θεοσοφία δεν φημίζεται για τη δημοκρατία της, αφού είναι δόγμα του θεού. Αναγκάστηκε με βαριά καρδιά να  τη ανεχτεί  πριν 200 περίπου χρόνια και να την μοιραστεί με τη μασονία.  Το Βατικανό, το Μπρουνέι και η Σαουδική Αραβία είναι τα μοναδικά κράτη που ακόμη και σήμερα δεν έχουν έστω και τυπική κατ ΄επίφαση δημοκρατία και οι  "δημοκράτες" του ψεύτικου πλαστού λόγου, που συνήθως σχίζουν τα ιμάτια τους για το δημοκρατικό πολίτευμα ποιούν την νήσσα περί τούτου, τις διακρίσεις των φύλων και τον αντιφεμινιστικό παπισμό. Πάπισσα ήταν μόνο μία, η Ιωάννα.
Το βιβλίο αυτό, το παλαιό λέγεται Εν Αρχή, γνωστό, ως   και ως Γένεσις.  Μεταφράστηκε πριν 2300 περίπου χρόνια από τους 72, από τα Εβραϊκά που δεν είχαν φωνήεντα  στην Ελληνική  με φωνήεντα, προετοιμάζοντας την Ποσειδώνια των Ιχθύων, Εποχή. Να σημειωθεί πως απαγορευόταν να ειπωθεί το όνομα του θεού και είναι γνωστόν ως τετραγράμματον με 4 σύμφωνα.
Λέει μεταφρασμένο στην Ελληνική με όλα τα ονόματα εξελληνισμένα, γιατί δεν μπορούμε να φανταστούμε τι έλεγε μόνο με σύμφωνα στα Εβραϊκά:
 Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν
Γεν. 1,2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος
Γεν. 1,3 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς.

  Εν αρχή ποίησε ο θεός τη γη και τον ουρανό, ενώ το πνεύμα περιφέρεται στην άβυσσο, στο ύδωρ
( πως βρέθηκε;;;; δεν το εξηγεί)  και στο χάος και κατόπιν δίνει εντολή  χωρίς λογική, να    γίνουν   τα υπόλοιπα, με πρώτο το φως, την πρώτη ημέρα. Τη  δεύτερη φτιάχνει τον Ουρανό στερέωμα και την τρίτη τον πλανήτη Γη με χόρτα και φυτά. Κατόπιν φτιάχνει τον Ήλιο και την Σελήνη να την φωτίζουν τη τέταρτη ημέρα ( οι επιστήμονες εδώ ας το ξαναδούνε το θέμα στα ιησουίτικα πανεπιστήμια που διδάσκουν μαζί με τους θεολόγους μήπως κάνουν λάθος, πρώτα η Γη και μετά ο Ήλιος που προφανώς περιστρέφεται  γύρω από τη Γη). Κατόπιν τα ύδατα γεννούν τα ψάρια, τα κήτη και πετεινά πτερωτά, την πέμπτη ημέρα. Την έκτη ημέρα η γη γεννά τα ζώα τα κτήνη και  ο θεός λέει σε α΄ πληθυντικό:
Ας ποιήσουμε άνθρωπο (ίσο;;;) κατ εικόνα και ομοίωση ημών( α΄πληθυντικό και πάλι, πολυθεισμός). Φτιάχνει λοιπόν τον άνθρωπο από χώμα , δεν τον γεννά, αλλά του φυσά πνοή  ζωής και τον βάζει να ζει ανατολικά στην Εδέμ που ρέει ο Τίγρις ανατολικά της Ασσυρίας, όχι στον ουρανό, να σημειωθεί αυτό. Τον ονομάζει Αδάμ και του απαγορεύει να φάει καρπό από το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού που, ο ίδιος φύτεψε, δηλ τα σχολεία απαγορεύονται σε αυτό τον κήπο, όχι που θα επιτρεπόταν.  Τέτοια  θεϊκά παραδείγματα παιδείας. Κλωνοποιεί από την πλευρά του, αφού τον κοιμίσει πρώτα, μια γυναίκα που λέγεται ανδρίς γιατί προήλθε εκ του ανδρός. Ο φρονιμότατος όμως όφις πείθει την ανδρίδα να φάει αυτόν το καρπό και η ανδρίς μοιράζεται αυτή την γνώση με τον  άνδρα της συντροφικά και πολύ λογικά. Ο θεός έξαλλος, αν και μειοψηφία ( 2 προς 1) στη   παραδεισένια "δημοκρατία"  της ισότητος της Εδέμ, τους διώχνει με  βαριές κατάρες και κλωτσιές, πρόσφυγες  στις υπόλοιπες περιοχές της Γαίας. Προφανώς δεν είχε εφευρεθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να τον σταματήσει και να υπενθυμίσει στους πρόσφυγες τα δικαιώματά τους και την ισότητα φύλων ανθρώπων και θεών. Το κυριότερο είναι ότι κλείνει τα σύνορα του παραδείσου με τα Χερουβείμ με το απλό και μόνο  παράπτωμα της γνώσης.  Η ΕΕ και ο ΟΗΕ τι έχουν να πουν  για το θεϊκό παράδειγμα αυτό;;;;;
Στην συνέχεια ο Αδάμ και  η Εύα γεννούν δύο παιδιά, τα οποία αν και καθ΄ομοίωση του θεού δεν είναι πολύ αγαπημένα και σκοτώνει ο ένας τον άλλον. Ο  Κάιν διαπραγματεύεται το μέλλον του με τον θεό, ο οποίος του υπόσχεται να μην τον  φονεύσει κανείς,  (θα τιμωρηθεί επταπλασίως διαφορετικά, σε θαυμάσιο σωφρονιστικό σύστημα) αλλά θα  είναι πλανήτης και φυγάς και θα κατοικεί στη στη γη της Νωδ, διωγμένος επίσης  και αυτός. Με άλλη γυναίκα από  τη γύρω περιοχή (που βρέθηκε άραγε εκτός δημιουργίας;) γεννά τον  Ενώχ σε έλλειμμα  λογικοφανείας.
Ο Αδάμ 130 χρονών, κατ΄ εικόνα αυτού γέννησε επίσης τον Σηθ, τον γνωστό αυτοκρατόρα  της  γνωστής αυτοκρατορίας. Από το γένος αυτό προήλθε και ο   Ιωσήφ, ο επίσης γνωστός   "πατέρας" του Εμμανουήλ,  για του οποίου τη γενεολογία δεν συμφωνούν  άπαντες οι βιογράφοι του. Ο Αδάμ πεθαίνει 930 χρονών και δεν γνωρίζουμε που πάει.  Επιστρέφει στην Εδέμ, η οποία βρίσκεται επί της Γης;;;Ούτε ποια είναι η μονάδα μέτρησης του χρόνου (930 ήταν εν ζωή) και της ημέρας, ( γύρω από τον Ήλιο;)
Επίσης να τονισθεί, πως ο θεός μετανιώνει που δημιούργησε τον άνθρωπο και αποφασίζει να τον καταστρέψει με κατακλυσμό. Την τελευταία στιγμή μετανιώνει και για αυτό και σώζεται ο Νώε. Ποιος λέει πως ο θεός δεν  κάνει λάθη; Και κάνει και, μετανιώνει για αυτά.
Τα θεοσοφικά κείμενα παίρνοντας εργολαβία τον "θεό"  από τον δήμο, είναι γεμάτα από αυτά, στη προσπάθεια τους να εξηγήσουν τα ανεξήγητα και να ονομάζουν  "το κρέας ψάρι" καταστρέφοντας το μυαλό του ανθρώπου με μεγάλες αντιφάσεις  του ΑΝΤΙΦΑΤΗ βασιλιά των Λαιστρυγόνων και σχίζοντας το στα δύο με τον Σίνη τον Πιτυοκάμπτη.
Ο  θεοσοφικός λόγος εδώ είναι απόρροια του Ερμή του Τρισμέγιστου  Αιγυπτιακού θεού χωρίς την μειλιχιότητα των ερμητικών κειμένων και οι ρίζες του βρίσκονται  βαθιά στην αρχαία Λεμουρία.
Ο θεός εδώ, αρσενικός αυταρχικός και απολυταρχικός ποιεί χωρίς έρωτα χωρίς αγάπη, τη γη και τον ουρανό και το πνεύμα περιφέρεται κάπου στο σκοτάδι. Δεν γεννά κάτι, δεν μπορεί άλλωστε έτσι όπως ξεκινά. Απλώς διατάζει να γίνει να κατασκευαστεί κάτι και κτίζει τον κόσμο. Είναι απλός κτίστης τέκτων δηλαδή, εξ ου η συμπάθεια των τεκτόνων θεοσοφιστών( δεν το κρύβουν άλλωστε) στα κείμενα αυτά που είναι αντιφατικά και ασυνάρτητα, αλλά χρήσιμα στη εξουσία με την οποία συμπορεύονται.  Θα "γεννήσει" αργότερα τον υιόν, από το γένος  του τέκτονος,  χωρίς έρωτα , χωρίς να είναι ερωτευμένος,  δια μέσου του  κρίνου, τον  αρσενικό γιό, το οποίον θα θυσιάσει από  "αγάπη". Η δε μητέρα κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί μοιχαλίς.  Τόσο  παράλογος  θεός  από φόβο για την εξουσία, όπως     ο Κρόνος και ο Ουρανός στη  Ησίοδο Θεογονία.
Ένας  νοήμων  άνθρωπος  δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί ύστερα από όλα αυτά:
Πόσο θεόπνευστος είναι αυτός ο λόγος;
Που είναι η Αγάπη;
Που είναι ο Έρωτας;
Που είναι ο λογικός  θεϊκός λόγος;
Τι κόσμο έφτιαξε αυτός ο λόγος;
Ποιος μιλά  και μας λέει τι είπε ο θεός και σε ποια γλώσσα;
Ποια είναι τα διαπιστευτήρια του;
Σιωπή ιχθύος η απάντηση.
Τα ψάρια δεν μιλούν  και δεν  φυσικά δεν σκέπτονται καθώς στη ποσειδώνια θάλασσα κολυμπούν.
Ευτυχώς για αυτά δεν επιτελούν το έγκλημα της Σκέψης στα γαλάζια ποσειδώνια νερά.
Ξαναερωτά  λοιπόν ο Έρως με λόγο ευθύβολης βολής;
Ποιος είναι αυτός που μιλά και τι λέει και γιατί το λέει, από που εκπορεύεται αυτό το ΛΕΓΕΙΝ και το κυριότερο τι κερδίζει από αυτό που λέει;
Όλες οι απαντήσεις ΝΟΗΜΟΝΩΝ ανθρώπων  που σκέπτονται δεκτές.
 Έχει σημασία όχι μόνο, το ποιος, το πως,  το τι, αλλά  "το γιατί"  κάνει κάποιος  κάτι, έργο, ποίηση, δημιουργία, αρχικτεκτονική, γράφει ή ομιλεί. 
Αυτό το ΓΙΑΤΙ  είθισται, μόνο νοήμονες ανθρώπους  πάντα  να απασχολεί, στη μοναξιά των   Έλλογων Όντων.
Ομηρικές Ερμηνείες

Αστραία ©©

Η Γένεσις του Κόσμου

Το Ωόν ή η Γαία;
Η Θεογονία του Ησίοδου αρχίζει με το Χάος, τη Γαία και τον Έρωτα, μορφές αυτογέννητες .  Το Χάος γεννά το Έρεβος και τη Νύχτα και η Γαία, χωρίς ερωτική ένωση γεννά, ίση με αυτή τον Ουρανό, τα  Όρη και τον Πόντο, ενώ από το σπέρμα του, γεννά τους Τιτάνες και τον Ωκεανό.
Η Ορφική Θεογονία ξενικά με το Ωόν αρσενικοθήλυκον, Έρως  Φάνης Πρωτόγονος Ηρικεπαίος, που γεννά τον αρσενικό Ουρανό και τη θηλυκή Γαία.
Ποιος έχει δίκιο;
Ποια είναι η αλήθεια;
Πριν ξεκινήσουμε οποιαδήποτε λογική εξήγηση, ερμηνεία και σκέψη, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως προσπαθούμε  να μεταφέρουμε από το ένα ήμισυ του ανθρωπίνου εγκεφάλου στο άλλο, την κατανόηση, γιατί στην ουσία  μιλάμε για την πρωταρχική μορφή της ενέργειας σε ύλη σε ανυπολόγιστο χρόνο. Και είναι ανυπολόγιστος διότι  μετράμε σήμερα και κατανοούμε τον χρόνο, με κέντρο τον Ήλιο και την περιφορά της Γαίας γύρω από αυτόν. Τότε δεν υπήρχε  Ήλιος ούτε  πλανήτης Γη.
Τι υπήρχε;
Υπήρχε η  Ερμαφρόδιτη Ενέργεια στην απρόσωπη μορφή της,  ούτε αρσενική , ούτε θηλυκή, το Ωόν (και σε αυτό έχει δίκιο η Ορφική Θεογονία), η οποία γεννά το αρσενικό και θηλυκό, δηλ πολώνεται η ενέργεια, σε    μονάδες - και +,  γιγκ γιαγκ, αρνητικό ηλεκτρόνιο και θετικό πρωτόνιο αργότερα στην δημιουργία των στοιχείων και ατόμων για να φθάσει στο ΧΧ και ΧΥ των μεγάλων θηλαστικών.
Ξεκινώντας από τη μεγάλη έκρηξη, το θρυμμάτισμα του Ωού στη δημιουργία του γήινου στοιχείου, την ύλη γη. Να  υπενθυμίσουμε πως οι μορφές της ύλης είναι τρεις κυρίως,  η υγρά, η  αέριος και η στερεά, εκτός από την ιδιαίτερη κατάσταση του πλάσματος σε συνθήκες ηλιακών άστρων,
 Όταν ένας πλανήτης βρίσκεται σε αέριο κατάσταση,  όπως ο Ποσειδών είναι γη, ύλη, όπως και η ατμόσφαιρα είναι ύλη.
Ο Ησίοδος, μας μιλά για το Χάος με τη γέννηση των μαύρων οπών, της Νύχτας και του Ερέβους της σκοτεινής ενέργειας του σύμπαντος και τη  μετατροπή της ενέργειας σε ύλη γη  με τον Έρωτα καταλύτη παρών. Ο ρόλος του καταλύτη είναι  είναι γνωστός, και μόνο παρουσία του  στις χημικές αντιδράσεις είναι απαραίτητη και αρκεί, χωρίς να λαμβάνει μέρος.
Η πρώτη αυτή ΥΛΗ, γεννά ίση με αυτή το  γνωστό Σύμπαν  που αγαπήσαμε , τον έναστρο ουρανό με τους  Γαλαξίες, τους Ήλιους και τους πλανήτες, ίσο,  διότι  όση  ΥΛΗ έχουμε τόσα αντικείμενα και υποκείμενα φτιάχνουμε συμφώνως με το αξίωμα του Λαβουαζέ, της διατήρησης της  μάζας, ύλης.
Η Ύλη αυτή με την ροή της γίνεται ΡΕΑ και μετά ΓΑΙΑ πλανήτης. Όταν καλλιεργείται με άροτρον  λέγεται Δήμητρα και γεννά την Περφεφόνη ψυχή ή Φερσεφόνη, με την παρουσία η απουσία του Φωτός Ηλίου, της Συνείδησης.
Η διαφορά του Ησίοδου με τον Ορφέα είναι διαφορά  "χρόνου". Η ορφική θεογονία ξεκινά  λίγο πιο νωρίς από τη μεγάλη έκρηξη το σπάσιμο του κελύφους του Ωού, ενώ ο Ησίοδος  αρχίζει λίγο πιο μετά,  όταν έχει δημιουργηθεί το Χάος της Έκρηξης του  θρυμματισμένου  Αυγού.
Η κοσμική ύλη γεννά τον κοσμικό της Αντίληψης Ωκεανό και εδώ συναντούμε τον Όμηρο που τον θεωρεί πατέρα των Όντων και μας απαντά σε ομηρική συναπάντηση.  Στο δε, Ποσειδώνα, άρχοντα των Υδάτων,  μεγάλο παγιδευτή της Συνείδησης αφιερώνει ολόκληρη Οδύσσεια.
Σε ποια   όντα αναφέρεται ο Όμηρος;
Στα  Όντα  με Νοήμονα  αντίληψη, γιατί τα Ομηρικά Έπη ασχολούνται κυρίως με την ΑΝΤΙΛΗΨΗ και τα έλλογα Όντα αφού οι πρωταγωνιστές τους μιλούν συζητούν διαφωνούν συμφωνούν  μάχονται  πολεμούν σκέπτονται. Κυρίως σκέπτονται. Ο 'Όμηρος δεν θεωρεί  τη γνώση αμαρτία,  ούτε η σκέψη απαγορεύεται στα Ομηρικά Έπη. Αντιθέτως υποστηρίζεται από τον μεγάλο πρωταγωνιστή της Σκέψης, τον Οδυσσέα. που γνώριζε πολλών ανθρώπων και άστεων τον νου τους. ( Προοίμιον της Οδύσσειας). Ο Οδυσσέας  είναι άνθρωπος, ούτε γίγαντας, ούτε  Κύκλωπας, ένας απλώς άνθρωπος που σκέπτεται και εξερευνεί όλα τα πεδία της γνώσης και παραμένει άνθρωπος. ΝΟΗΜΟΝ, είναι το πλοίο του Φρονίου που επιστρέφει ο Τηλέμαχος.
Και μόνο ένας άνθρωπος θα αναρωτηθεί για το πως και το γιατί. Κανείς αθάνατος  θεός,  ούτε  ιχθύς ούτε λωτός και αμοιβάδα δεν νοιάστηκε ποτέ για τα θέματα αυτά, ούτε θα νοιαστεί για τη γνώση, τη γέννηση, τον θάνατο, το Σύμπαν και τον  Κόσμο, κόσμημα της Ύλης.
Το Ωόν ή η Γαία;
Το αυγό ή η κότα πρώτα;
Το χαριτωμένο λογοπαίγνιο της  όψιμης φιλοσοφικής σκέψης.
Το Ωόν προφανώς, το πρωτόγονον  χρυσούν ορφικόν. 
Η Γαία Ύλη είναι το θηλυκόν, το στρογγυλόν, όπως το  γυναικείο ωάριο, η μήτρα. Το Σύμπαν είναι σφαιρικόν, όπως και οι πλανήτες και τα αστέρια σε ένα κόσμο ΚΟΣΜΗΜΑ 9πηχο της Ειλειθυίας σε κύηση  επώδυνης ευδαιμονίας.

Ομηρικές Ερμηνείες


Αστραία ©©

Τι λέει ο 'Ομηρος και ο Ησίοδος για τις μαύρες τρύπες

Τα Ερέβη και οι  μαύρες νύχτες  των Γαλαξιακών Επών
Ο  Ομηρικός Φωτισμός τους

λ Οδυσσείας 1-20

«αὐτὰρ ἐπεί ῥ᾿ ἐπὶ νῆα κατήλθομεν ἠδὲ θάλασσαν, νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσαμεν εἰς ἅλα δῖαν, ἐν δ᾿ ἱστὸν τιθέμεσθα καὶ ἱστία νηὶ μελαίνῃ, ἐν δὲ τὰ μῆλα λαβόντες ἐβήσαμεν, ἂν δὲ καὶ αὐτοὶ ἠέρι καὶ νεφέλῃ κεκαλυμμένοι:
 οὐδέ ποτ᾿ αὐτοὺς ἠέλιος φαέθων καταδέρκεται ἀκτίνεσσιν, οὔθ᾿ ὁπότ᾿ ἂν στείχῃσι πρὸς οὐρανὸν ἀστερόεντα, οὔθ᾿ ὅτ᾿ ἂν ἂψ ἐπὶ γαῖαν ἀπ᾿ οὐρανόθεν προτράπηται, ἀλλ᾿ ἐπὶ νὺξ ὀλοὴ τέταται δειλοῖσι βροτοῖσι.
 Σαν κατεβήκαμε στη θάλασσα και στο πλεούμενο μας, σύραμε πρώτα το πλεούμενο στο θείο το κύμα μέσα και στήσαμε κατάρτι και ιστία στο μελανό καράβι᾿ τα πρόβατα μετά φορτώσαμε και μπήκαμε και αυτοί μας συντυλιγμένα μέσα  σε σύγνεφο και αντάρα᾿
δεν τους βλέπει ο Ήλιος ποτέ ο φωτοπερίχυτος με τις λαμπρές του αχτίδες, μηδέ σαν παίρνει τον ανήφορο προς τ᾿ αστεράτα ουράνια, μηδέ σα στρέφει απ᾿ τα μεσούρανα στης γης ξανά τα μέρη, μόνο νύχτα φοβερή στους άμοιρους θνητούς απλώνει πάντα.


Τι είναι οι μαύρες τρύπες;
Είναι τούνελ που συνδέουν τα  48 παράλληλα σύμπαντα;
Είναι ο Άδης;
Είναι το Έρεβος και η Νύκτα;
Τι είναι οι μαύρες τρύπες στο ανθρώπινο σώμα και πως δημιουργούνται;
Πως θεραπεύονται;

Ο Οδυσσέας επισκέπτεται  με μελανό πλοίο , την  μαύρη τρύπα του ομηρικού χωροχρόνου, παντοτινή νύκτα, που ποτέ ο Ήλιος δεν βλέπει, δεν ανατέλλει και δεν δύει,  βλέπει τις σκιές των νεκρών και συμβουλεύεται τον Τειρεσία για την επιστροφή.  Αφηγείται στους  Φαίακες  κατά την προσωπική του ανακεφαλαίωση ό,τι συνάντησε και όλη τη διαδρομή.
Οι μαύρες τρύπες δημιουργούνται στο ανθρώπινο σώμα  από την κάθε κακή συνδιαλλαγή και είναι τρύπες μεγάλης  ενεργειακής απώλειας και διαρροής. Είναι μόλυνση κυρίως ψυχική. Είναι υπεύθυνες για κάθε ψυχική διαταραχή και φυσική υγεία κακή.
Ειδικά τα παιδιά που είναι ευάλωτα  και ανυπεράσπιστα σε κάθε κακόβουλη   επιρροή και θέλουν μεγάλη προσοχή.
Θεραπεύονται μέσω της  ανακεφαλαίωσης και με τη σωστή αναπνοή.  Κλείνουν οι μαύρες τρύπες  και ο άνθρωπος  θεραπεύει  τη πληγή.

 Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Νυξ είναι γνωστή η θεότητα που προσωποποιούσε τη νύχτα. Η Νυξ αναφέρεται ιδιαίτερα από τους αρχαίους Έλληνες ποιητές, αλλά η μεγάλη σημασία της στην Ελληνική Μυθολογία υπερβαίνει τα απλά λογοτεχνικά πλαίσια. Η Νυξ ήταν κυρίαρχη, αρχέγονη και κοσμογονική οντότητα, την οποία σεβόταν και φοβόταν ακόμη και ο ίδιος ο θεός Δίας. 
Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησιόδου, η Νυξ είχε γεννηθεί από το Χάος και ήταν μητέρα  μαύρων οντοτήτων: 
Ο Έρεβος αναπαριστάται ως φτερωτό, σκοτεινό και τεράστιο ον, δίδυμο της Νύχτας προερχόμενος από τον Χρόνο και την Αδράστεια - Ανάγκη. 
 Μαύρη τρύπα ,ή μελανή οπή,ονομάζεται το σημείο του χωροχρόνου, στο οποίο οι βαρυτικές δυνάμεις είναι τόσο μεγάλες, ώστε τίποτε -ούτε καν τα σωματίδια και η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, όπως το φως- να μην μπορεί να ξεφεύγει από αυτό. Ο όρος «μαύρη τρύπα» είναι ευρύτατα διαδεδομένος και επινοήθηκε το 1967 από τον Αμερικανό αστρονόμο και θεωρητικό φυσικό, Τζον Γουίλερ. Δεν αναφέρεται σε τρύπα με τη συνήθη έννοια (οπή), αλλά σε μια περιοχή του χώρου, από την οποία τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει.

Ομηρικές Ερμηνείες

Αστραία ©©

Η καταγωγή των Τρώων

Κωνσταντίνος Καβάφης «Τείχη»

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

Αφιερωμένο στους Τρώες  που κλείνονται στα τείχη τα ψηλά, καθόλου ευήκοες.

Ποια είναι η καταγωγή των  Τρώων και αν οι Τρώες ήταν Έλληνες, είναι ένα ερώτημα που έχει απασχολήσει και απασχολεί πολλούς ερευνητές της μυθιστορίας και της ομηρογνωσίας.
Θα προσεγγίσω  το ερώτημα και την απάντηση του μέσα από τη λογική κυρίως,  λαμβάνοντας υπ΄ όψιν όλα τα ιστορικά και μυθολογικά δεδομένα που έχουμε μέχρι στιγμής.
Το  θέμα ξεκινά αναπόφευκτα από το επίσης σημαντικό ερώτημα για την καταγωγή των Ελλήνων και  οι απόψεις της επιστήμης, της θεολογίας και των διαφόρων ιστορικών είναι διάφορες, αναλόγως των  συμφερόντων που  εξυπηρετούν και όχι πάντοτε την αλήθεια. Άλλοι θεωρούν  ότι η  καταγωγή των Ελλήνων είναι  από την Ινδοευρωπαϊκή φυλή, άλλοι από τον Αβραάμ , τον Ισαάκ και τον Ησαΐα που χορεύουν στο γάμο τους και  από τον Ιορδάνη που βαπτίζονται, άλλοι από τους πιθήκους της Αφρικής, και άλλοι από τους δεινόσαυρους της Ασίας
Αν οι Τρώες   είναι Έλληνες είναι ίδιος λαός , έχουν ίδια θρησκεία και ίδια γλώσσα. Αυτό λέει η λογική  εκ πρώτης άποψης και πολύ σωστά και δεν θα καταργήσουμε την  λογική για χάρη μιας υποκειμενικότητος που  μας βολεύει. Δεν είναι έντιμο για ένα της αλήθειας, ερευνητή. Αναγκαία συνθήκη αλλά, όχι  αρκετή. Μη ξεχνούμε πως η Ελληνική θρησκεία τότε ήταν οικουμενική και η  Ελληνική γλώσσα διεθνής.
Η καταγωγή των Ελλήνων μέσα από την Ελληνική Μυθολογία, τον Όμηρο και τον Ησίοδο είναι γνωστή με μικρές παραλλαγές.
Ο Έλλην έζησε στην Θεσσαλία και ήταν ο γενάρχης των Ελλήνων. Ήταν γιος του Δευκαλίωνα (ή σε κάποιες αναφορές του ίδιου του θεού Δία) και της Πύρρας, αδελφός του Αμφικτύονα και πατέρας του Αιόλου, του Ξούθου, και του Δώρου. Η γυναίκα του, μητέρα όλων των Ελλήνων, ήταν η Νύμφη Ορσηίδα. Σε αυτόν αναφέρεται και ο γνωστός κατακλυσμός που συνδέεται με τις τεκτονικές αλλαγές της  Ατλαντίδος..Η καταγωγή των  Τρώων είναι επίσης γνωστή μέσα από τις ίδιες πηγές. Γιος της Ατλαντίδος κόρης Ηλέκτρας εξ αιτίας ενός νέος κατακλυσμού, έρχεται από την ατλαντική νήσο Στρατηγίς λεγόταν η Σαμοθράκη ,στην Τρωάδα και ο  Ίλος εκεί που κάθισε η αγελάδα, στο λόφο της Άτης,  κτίζει το Ίλιον.

Το άμεσο λογικό συμπέρασμα είναι πως και οι Τρώες και οι Έλληνες έχουν κοινή καταγωγή.
Επίσης έχουν τους ίδιους θεούς, αν και είναι χωρισμένοι ως προς την εύνοια  που δείχνουν και πέρα από νύξεις του Ομήρου για αλλόγλωσσους, ομιλούν  την ίδια γλώσσα χωρίς διερμηνείς.
Επειδή αυτά τα γεγονότα χάνονται στα βάθη του μυθικού χρόνου, ακόμη και τα ιστορικά είναι αρκετά παλαιά μιας και αφορούν ιστορία 4000 χρόνων τουλάχιστον  πριν, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί να μην παρασυρθούμε από το λογικό σφάλμα σε κρίση θολή. Η επίδραση της καταγωγής είναι ισχυρή μέχρι την 7 η γενεά όπως έχουν αποδείξει τα πείραματα του Μέντελ  με τα μπιζέλια της κληρονομικής μεντελικής.
  Ίδια θρησκεία  όμως δεν σημαίνει πάντα  ίδιος λαός.  Η Ρωσία και η σημερινή Ελλάδα έχουν ίδια επίσημη θρησκεία, δεν είναι ίδιος λαός.  Οι Πομάκοι όμως της Θράκης   αισθάνονται Έλληνες. Πολλοί Τούρκοι της  Μ . Ασίας δεν έχουν μογγολικά  χαρακτηριστικά, είναι Ελληνικής καταγωγής, αισθάνονται όμως Τούρκοι. Επίσης η ΗΠΑ και η Αγγλία ομιλούν την ίδια γλώσσα. Σήμερα δεν είναι ο ίδιος λαός, παρ΄όλο που έχουν κοινή καταγωγή και κάποτε ήλθαν σε  μεγάλη και οριστική σύγκρουση μεταξύ τους, βλέπε τη ταινία του   Μελ Γκίμπσον, Ο Πατριώτης.
Τα ονόματα και η γλώσσα προσαρμόζονται  στο έργο και στη κάθε φυλή. Όλοι οι εξωγήινοι μιλούν αγγλικά, Το όνομα  Δαρείος οι Πέρσες το πρόφεραν διαφορετικά Dārayava(h)uš,  καθώς και  τον Κύρο από τον  Ξενοφώνα.  Οι Εβραίοι τον Ιωάννη  ( δεν είναι από τον Ίωνα Ιωνία) τον λένε,  יוחנן (Γιοάναν) Γιεχόαναν   και Τζοσουά τον   Ιησού, Μύριαμ τη  Μαρία.
Ακόμη αν στο μέλλον κάποιος άνθρωπος  μετά από χίλια χρόνια δει την ταινία Τροία με τον  Μπράντ Πητ  μπορεί να υποθέσει πως και οι   Τρώες και οι Αχαιοί είναι  Αμερικάνοι  στη καταγωγή.  Τα έργα  έχουν μια ποιητική άδεια.  Όπως και τα Ομηρικά Έπη.  Οπωσδήποτε έχουν και ιστορικά στοιχεία ακριβή, αλλά διαθέτουν και μια ποιητική σουρεαλιστική υπερβολή καθαρά συμβολική.
Και θα ήθελα να σταθώ εκεί γιατί με ενδιαφέρει αυτή η  ομηρική μεταφορά, την θεωρώ επίκαιρη πολύ διαφωτιστική και διαχρονική.
Βασικά είναι το θέμα που ασχολούμαι τα τελευταία 20 και πλέον έτη.
Αυτός ο πόλεμος ξεκίνησε με ένα μήλο.  Άλλη φορά θα αναφερθώ στο γιατί.
Έγινε για την Ωραία Ελένη που συμβολικά είναι η ΓΝΩΣΗ. Η γνώση που κτίζει τα τείχη της Τροίας τα ιερά. Τείχη κτίζουν συγκεκριμένες δομές του συστήματος,  κυρίως θρησκευτικές, βλέπε βατικανό, χρηματοπιστωτικές τράπεζες, βασιλείς, βλέπε  Λουδοβίκος Αντουνανέτα,  Κύκλωπες από τη Λεμουρία  και  Δαρείος με τον περσικό χρυσό.
Ο Όμηρος αναφέρει την λέξη Ελλάς και  Έλληνες με πρωταγωνιστή τον ξανθό Αχιλλέα που ήταν αρχηγός και βασιλιάς τους, αλλά και η Πηνελόπη μιλάει για την Ελλάδα  δακρυσμένη.
Επίσης θα πρέπει να   λάβουμε υπ όψιν μας την ομοιότητα  Τρώων και Μνηστήρων Αχαιών που σαφώς ήταν  Έλληνες και αυτοί και, μάλιστα επτανήσιοι, αλλά είχαν παλιοχαρακτήρα. Η αντικειμενικότητα του ποιητή είναι αξιοθαύμαστη. Περισσότεροι φαίνεται να εκτιμά τον Τρώα   Έκτορα  και την θαυμάσια Ανδρομάχη, παρά τους δούλους Έλληνες που υπηρετούν τους μνηστήρες στο παλάτι της  Ιθάκης,ειδικά τον Μελάνθιο και τους επιφυλάσσει τιμωρία παραδειγματική.
Κατόπιν όλων αυτών, η προσωπική μου άποψη είναι πως και οι Τρώες και  Αχαιοί ήταν ατλαντικά φύλλα κοινής καταγωγής,αλλά με σαφείς διαφοροποιήσεις στη συνέχεια.
Όπως επίσης ο Ελληνοιταλικός πόλεμος του 40 δεν ήταν εμφύλιος πόλεμος, παρ όλη την κοινή καταγωγή των Ελλήνων και Ιταλών και τη θρησκεία. Εμφύλιος πόλεμος ήταν το 45 στην Ελλάδα. Εμφύλιος πόλεμος θα ήταν στην Ιθάκη, αν ο Οδυσσέας καλούσε ον λαό σε αντίσταση κατά των μνηστήρων. 
Οι Αχαιοί   και τα πελασγικά φύλα συγκρότησαν το σώμα της  κυρίως Ελλάδος έτσι όπως το ξέρουμε σήμερα, αλλά με την σκέψη και τον  πολιτιστικό αποικισμό τους διαμόρφωσαν όλο τον πλανήτη. Είναι η σκέψη του Οδυσσέα και η δύναμη του Αχιλλέα Αλέξανδρου Ηρακλή   με αξίες ιδανικά  ηρωισμό, δημοκρατία, ελευθερία και τιμή.
Η Τροία είναι πάντοτε η άλλη πλευρά , του χρήματος που τον άνθρωπο δούλο ποιεί. Πέφτει και ξανακτίζεται ξανά. ΄ Έχουμε πολλές ΤΡΟΙΕΣ και συμβολικά, αλλά και ιστορικά. Έχει να κάνει με την άπληστη αρπακτική και υλιστική φύση του ανθρώπου που θα χρησιμοποιήσει τη γνώση, τις θρησκείες για  τις εξουσίες  και κλέβει της ζωής μας την  ομορφιά.
Η Τροία δεν είναι ρομαντική μορφή του Ρομπέν των Δασών  που κλέβει για να τα δώσει στους  πτωχούς, είναι η ληστρική μορφή της χρηματοπιστωτικής εξουσίας.
Δεν είναι οι επαναστάτες " κλέφτες και αμαρτωλοί", αλλά  άθλιοι τραπεζίτες και   βολεμένοι αστοί. Αυτοί πρέπει να μας πουν που τα βρήκαν τα λεφτά και δανείζουν και χρεώνουν με τόκο και που κρατούν κρυμμένη την Ελένη.
Θα ποινικοποιήσουμε τον πλούτο;
Όχι τον πλούτο. Ο άνθρωπος είναι πλούσιος από τη γέννηση του. Θα ποινικοποιήσουμε αυτούς  που τον κλέβουν, ληστεύουν τον άνθρωπο, τον οδηγούν στη ζητιανιά και του δίνουν ψίχουλα ψεύτικης φιλανθρωπίας και ελεημοσύνης.
Μπορούμε να δούμε την Τροία και τους  Τρώες   να έχουν  κλέψει όλη την ομορφιά, τους θησαυρούς, την τεχνογνωσία την τεχνολογία, και   να έχουν κλειστεί στα τείχη τα ψηλά των πολυεθνικών αγορών ( τα πολλά παιδιά του εξαγορασμένου Πρίαμου ) και όλος ο υπόλοιπος  κόσμος να βυθίζεται στην φτώχεια και στην  απελπισία.
Οι μνηστήρες και οι δούλοι στην Ελλάδα να τρώνε και πίνουν εις βάρος της ανθρωπιάς με την εγκληματικότητα την ανεργία και τις αυτοκτονίες σε έξαρση . Το ίδιο κάνουν οι μνηστήρες σε κάθε λαό, χώρα  και φυλή.
Γι αυτό θεωρώ τα Ομηρικά Έπη σημαντικά, γιατί κάθε φορά μια ΣΚΗΝΗ από αυτά, παίζεται στην παγκόσμια σκηνή της ιστορίας και λειτουργούν και σε προσωπικό επίπεδο και σε συλλογικό σημειολογικά.
Ας τα συμβουλευόμαστε προσεκτικά ειδικά ως προς το συμβολικό τους νόημα.
Μας λέει πολλά.
Οι ΕΛΛΗΝΕΣ να εκστρατεύσουν ενωμένοι για τα ΤΕΙΧΗ  μιας άπληστης Τροίας  με ηγέτη τον Αχιλλέα και ο κάθε λαός να  δει τι θα κάνει με τους ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ του  με σύμβουλο τον σοφό Οδυσσέα.  Ο επόμενος σταθμός της  ανθρωπότητος θα είναι ο Ηρακλής και ο άνθρωπος ο αξιοπρεπής.


Αστραία ©©  Ομηρικές Ερμηνείες

Ο Άρης και η σημασία του για ένα υγιές σώμα

"Νους υγιής εν σώματι υγιεί".

Η ιστορία του ανθρώπου και  της  γνώσης είναι η ιστορία και του φυσικού του σώματος και της εξέλιξης του,  η δε  σπουδαιότητα του Άρη είναι μεγίστης σημασίας.
Όταν το πνεύμα αντιύλη, η ενέργεια γίνεται ύλη μέσα από την  ένωση, παίρνει μια μορφή με όρια ακριβή είτε είναι ζώο βράχος αστέρι ή άνθρωπος και είναι τα σύνορα του, ο διαχωρισμός.
Έτσι υπάρχουν όλα τα έμβια και άβια όντα στην ύλη μέσα από την ένωση και τον διαχωρισμό.
Το " Όλα ένα είναι"   είναι   ρητό των θεοσοφιστών που δεν αφορά τον κόσμο της ύλης.
Η  ιστορία της γνώσης συνδέεται με το φυσικό  σώμα του ανθρώπου και αν αρχίσουμε από την πρόσφατη Εποχή του Ταύρου, θα δούμε πως η είσοδος του ανθρώπου στον ναό της γνώσης έχει ένα μεγάλο κόστος. Το σώμα του. Το πρώτο πράγμα που καταστρέφει και  καταβροχθίζει ο Μινώταυρος είναι το φυσικό σώμα.  Το κάνει βοοειδές με κεφάλι ανθρώπου, πράγμα εμφανές σε πολλούς ανθρώπους που  εισήλθαν μέσα και  πήραν μέρος σε νοσηρές τελετουργίες και  μυστικές τελετές, μυημένων και μυστηρίων εκείνης της εποχής και όχι μόνο.
Μόνο ο Θησέας κατορθώνει να βγει σώος και με γερό σώμα, αλλά κάνει το λάθος να υποκύψει στην  Ιππολύτη εξουσία. Η ίδρυση  ακαδημιών και ιησουίτικων πανεπιστημίων  που παντρεύουν την θεολογία θεοσοφία με την επιστήμη έχει ως αποτέλεσμα την αυτοκτονία του Ιππόλυτου  και ένα νοσηρό πανεπιστημιακό  κατεστημένο, δουλικά  συμβιβασμένο, που εξοντώνει τα νέα παιδιά που  μπαίνουν στο πανεπιστήμιο.
Η αθλιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος ξεκινά από πολύ νωρίς. Καταστρέφει το σώμα των παιδιών αναγκάζοντας τα, να παρακολουθούν ασυνάρτητα  ανούσια μαθήματα, γνώσεις εκτός ζωής 7 - 8 ώρες την ημέρα καθισμένα σε άβολα θρανία με λάθος αναπνοή,  με λανθασμένη στάση του σώματος  σε μόνιμη   νοητική  διαταραχή και έλλειψη συγκέντρωσης και να αποστηθίζουν τα ποτάμια της Ευρώπης και χημικούς  τύπους υδρογοναθράκων πληρώνοντας ακριβά το φροντιστήρια της   "δωρεάν"  παιδείας.
Την Εποχή του Κριού ο Ηρακλής ταξιδεύοντας σε Ανατολή και  Δύση φτιάχνει  ένα  αρχετυπικό γερό σώμα , έτσι όπως το βλέπουμε στα  αγάλματα εκείνης της εποχής που αγγίζουν την τελειότητα και δεν θα το, δούμε πουθενά αλλού σε κανένα λαό.
Οι ανατολίτες μύστες διαλογίζονται καθιστοί με τα 7 τσάκρας σε σιωπή, αλλά το σώμα των γιόγκι, των Μαχάτμα είναι σκελετωμένο πολύ για να  πολεμήσει και να αμυνθεί. Έτσι ο λαός τους λιμοκτονεί, ενώ ο Βούδας έχει τον σωματέτυπο του ταυροειδή.
Την Εποχή των Ιχθύων, το σώμα θεωρήθηκε αμαρτία και κυνηγήθηκε με μανία. Η  ποσειδώνια τέχνη των Ιχθύων  δημιουργεί  άυλες μορφές φαντασμάτων, λιπόσαρκα σώματα    αγίων, αγύμναστα εξασθενημένα και με την καθαριότητα διαζευμένα από την μια. Και από την άλλη πλευρά της εξουσίας, το αντίθετο . Μια αφύσικη κατάσταση παράλογη και αντινοική  τα μάλα.
Ο  συνεχής εκφυλισμός  έδωσε τη θέση του στη σημερινή κατάσταση της απόλυτης σχιζοφρένειας.
Βλέπουμε μοντέλα με  άδειο βλέμμα και  άψυχα σώματα νεκρά να περιφέρονται με  ρούχα ηλίθια και  σώματα παραμορφωμένα από πλαστικά και αναβολικά  σε  διαγωνισμούς καλλιστείων ασχήμιας.
 Τα βόδια του Γηρυόνη  και ο Ηρακλής μας  διδάσκουν πως ακριβώς να φτιάξουμε  το σωστό σώμα, το οποίο αποτελείται από τρία  "είδη", κεφάλια.
Το ένα είναι το ενεργειακό, είναι η ουσία μας η ενέργεια μας και συνδέεται άμεσα με το φυσικό και τις δυο πλευρές της ροής της ενέργειας από δεξιά και από αριστερά.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αποκτήσουμε σύνδεση με τον εσωτερικό οδηγό. Αυτό απαιτεί μέτρο αψογοσύνη και  προσπάθεια για αυτογνωσία. Η αυτογνωσία όμως είναι ΓΝΩΣΗ.
Και η γνώση απαιτεί γερό φυσικό σώμα.
Πως λύνουμε αυτό το διπλό  πρόβλημα;
 Προσπαθούμε και με τα δυο.  Είναι δύσκολο στην αρχή.  'Οταν αποκατασταθεί η σύνδεση  γίνεται  εύκολο πολύ. Γιατί αποκτούμε ένα μόνιμο GPS  πoυ μας λέει που είμαστε και που πως μπορούμε να πάμε.
Το σώμα εκείνων των ανθρώπων εκείνης της εποχής του Κριού, στήριξε τρομερά πεδία γνώσης με επιτομή τον Αλέξανδρο και τους επίλεκτους του. Είναι αδιανόητο για τους σημερινούς ανθρώπους αυτά που μπορούσαν να κάνουν εκείνοι οι άνθρωποι μόνο με φυσικό τους σώμα.
Η υγεία σήμερα των ανθρώπων βαριά νοσεί. Θερίζουν οι ψυχικές ασθένειες και το φυσικό σώμα ακολουθεί. Η είσοδος στο διαδίκτυο που είναι και ένα είδος σύγχρονου Λαβύρινθου, απαιτεί μεγάλη προσοχή, καλή διατροφή, ηρεμία, νηφαλιότητα, αυστηρή αυτοπειθαρχία, ακεραιότητα χαρακτήρος και σωστή επιλογή.
Η γνώση υπάρχει, πολλές οι πληροφορίες, αλλά πολλές και οι παγίδες.
Η κακή χρήση του διαδικτύου   εξασθενεί το νευρικό σύστημα  και καταστρέφει το φυσικό σώμα. Δημιουργεί τους  ψυχάκηδες  που περιφέρονται άσκοπα από σελίδα σε σελίδα και υποφέρουν από αϋπνία.
Απαιτείται κριτική σκέψη και ενδελεχής  έλεγχος   για την σύνδεση και την διήθηση τόσων πληροφοριών
Το φυσικό σώμα  και ο σωματέτυπος ενός ανθρώπου είναι αποτέλεσμα κληρονομικών και επίκτητων χαρακτηριστικών. Είναι δηλ, χαρακτηριστικά που έχει κληρονομήσει και χαρακτηριστικά αποτέλεσμα των επιλογών του και του τρόπου ζωής του.
Όχι μόνο τα προβλήματα υγείας , αλλά και τα προβλήματα γνώσης  "φαίνονται" διαγράφονται στο σώμα.
Συμπερασματικά θα λέγαμε πως  "Νους υγιής εν σώματι υγιεί".
Και σε ένα γερό σώμα που να μπορεί την γνώση να χειριστεί να κατανοήσει και να διαχειριστεί απαιτείται ένας σωστός Άρης και στην σωστή θέση του.

Η καλή υγεία αρχίζει από  τον νου, τη κεφαλή, γιατί  το διαυγές κεφάλι αποφασίζει ποιον δρόμο με καθαρά πόδια πρέπει να  βαδίζει και να ακολουθεί. Η καρδιά συναινεί.
 "Κοντά στο νου και η γνώση"

Ο  Ηρακλής στην Χώρα της Ελευθερίας

Αστραία ©©

Οι Εποχές της Δημιουργίας

Από το Χάος

Η γέννηση του σύμπαντος, 14 δισεκατομμύρια έτη, το κοσμικό ωόν, ωόν αργύφεον (Ορφέας)

13 δισεκατομμύρια 798 εκατομμύρια έτη, ( 13,6 δισεκατομμύρια ο Γαλαξίας)

Το ηλιακό σύστημα, 4,568 δις έτη,  Φάνης  Ηρικεπαίος  αρρενόθηλυς ( Ορφέας)

Η Γη, 4, 543 δις έτη, Γαία  Γη, Έρως ( Ησίοδος)

Προκάμβριον, 4, 543 δις - 600 εκατομμύρια Ουρανός ατμόσφαιρα  (Ησίοδος)

Φανεροζωικός, 600-65 εκατομμύρια, Τιτάνες, οροσειρές, δεινόσαυροι ( Ησίοδος)

Καινοζωικός 65-2 εκατομμύρια, Λεμουρία, αμφίβια και χερσαία,  Κρόνος ( Ησίοδος)

2 εκατομμύρια - 12000 χρόνια πριν,  Ποσειδωνία Ατλαντίδα, ατλαντογενή θηλαστικά, homo sapiens, Ζευς Ποσειδών Πλούτων ( Ησίοδος )

12000- 10000 χρόνια, Ο Λέων της Νεμέας, βύθιση του τελευταίου νησιού της Ατλαντίδος, μέταλλο χρυσός, Λέων, Ηρακλής

10000- 8000 χρόνια, η Λερναία Ϋδρα, τροφοσυλλεκτικό στάδιο,  σπήλαια, Κύκλωπας, μέταλλο άργυρος,  Ήρα,  Καρκίνος, Ηρακλής

8000- 6000 χρόνια, τα Άλογα του Διομήδη, μέταλλο Υδράργυρος, Ερμής Τρισμέγιστος, Δίδυμοι, Ηρακλής

6000- 4000 χρόνια, ο Ταύρος της Κρήτης, Μίνωας, Θησέας, μέταλλο χαλκός,  Δήμητρα,Ταύρος, Ηρακλής

4000- 2000 χρόνια, τα Βόδια του Γηρυόνη, Κριός, μέταλλο σίδηρος, Άρης, Ιλιάς (Όμηρος) Ηρακλής Αχιλλέας, Οδυσσέας Ομηρικά Έπη

2000 έως σήμερα, τα Μήλα των Εσπερίδων, Ιχθείς, μαύρος χρυσός, πετρέλαιο, υδρογονάνθρακες, Ποσειδών, Οδύσσεια ( Όμηρος) Ηρακλής, Οδυσσέας, Ομηρικά Έπη

τα επόμενα 2000 χρόνια, Κερυνίτις Έλαφος, Υδροχόος,  Άρτεμις, πυρίτιο, χαλαζίας, ουράνιο,  ηλιακή ενέργεια, Υδρογόνο,  υπολογιστής  διαδίκτυο, Ηρακλής, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

στον άνθρωπο

από το βιβλίο: Παλαιά και Νέα Ατλαντίδα

Αστραία ©©

Τα Μήλα της Αθανασίας

Το μεγάλο   ταξίδι της Ηρωικής ψυχής  σε Ανατολή και Δύση, Βορρά και Νότο για την Αθανασία

Η οριζόντια μελέτη του μύθου αυτού, στον άξονα  Ανατολής και Δύσης μας δίδει τις εξής πληροφορίες:
Είναι ένας από τους 12 Άθλους που πραγματοποιεί ο Ηρακλής, ο 12ος συμφώνως με τον ζωδιακό κύκλο, που αντιστοιχεί στους Ιχθείς Ποσειδώνα, τον μυστικισμό και τον αποκρυφισμό.
Ο Ευρυσθέας  ζητά να του φέρει τα Μήλα που χάρισε η Γαία στους γάμους της  Ήρας και του  Δία.
Τα φυλάνε οι Εσπερίδες και ένας δράκος ακοίμητος, ο Λάδων ο φοβερός.
Στη πορεία του ο Ηρακλής συναντά τον Κύκνο γιο τον  Άρη, τον Ανταίο,τον Βούσιρι,  τον Ημαθίωνα τον Προμηθέα.
Πέρασε πρώτα από την Αφρική, από τη Λιβύη και την Αίγυπτο και μετά συνέχισε για την Ασία. Έφτασε μέχρι τις Ινδίες. Εκεί έμεινε λίγο καιρό και έσμιξε με μια μεγάλη αρχόντισσα. Από την ένωση αυτή γεννήθηκε μια κόρη, η Πανδαία, που όταν έγινε 17 χρόνων έλαμπε από την ομορφιά της. Η Πανδαία παντρεύτηκε 17 χρονών και από τότε όλες οι κόρες της Ινδίας παντρεύονταν δεκαεφτά χρονών.
Στην συνέχεια προχώρησε προς Βορρά όπου έφτασε στον Καύκασο. Εκεί βρήκε τον Προμηθέα, που ο Δίας τον είχε τιμωρήσει αλυσοδένοντάς τον σε ένα βράχο του βουνού, όπου ένας αετός του έτρωγε το συκώτι. Ο Προμηθέας για να τον ευχαριστήσει που τον ελευθέρωσε τον συμβούλεψε που θα βρει τα μήλα και με ποιο τρόπο θα τα πάρει.
Στην Λιβύη συναντά τις Ατλαντικές φυλές τον Ανταίο.Μια τοποθεσία για την ύπαρξη του Ανταίου θα μπορούσε να είναι στην ευρύτερη περιοχή του Μαγκρέμπ. Όταν ο Ρωμαίος διοικητής Κουίντος Σερτώριος πέρασε από την Ισπανία στη Βόρεια Αφρική, κάτοικοι της περιοχής Τίγγη (σημερινή Ταγγέρη), δυτικά της Λιβύης, του μετέφεραν ότι είχαν βρεθεί σε έναν τύμβο τα γιγάντια λείψανα του Ανταίου. Σκάβοντάς τον, οι άνδρες του ανακάλυψαν έναν γιγαντιαίο σκελετό.
Στην ελληνική μυθολογία, η Λιβύη ήταν κόρη του Έπαφου, γιου του Δία και της Ιούς, και της Μέμφιδας, κόρης του Νείλου. Ο Έπαφος αργότερα έδωσε το όνομα της κόρης του στην περιοχή που γειτνίαζε δυτικά με τη χώρα της Αιγύπτου. Με τον Ποσειδώνα απέκτησε δυο δίδυμους γιους, το Βήλο και τον Αγήνορα τον Βούσιρι Αναφέρεται ως γιος του θεού Ποσειδώνα και της Λυσιάνασσας ή της Λιβύης ή της Ανίφρας ή Ανίππης (κόρης ή εγγονής του Νείλου).
Ο Βούσιρις ήταν σκληρός και αφιλόξενος, αφού θανάτωνε κάθε ξένο που έφθανε στο βασίλειό του. Η αφορμή ήταν το εξής γεγονός: όταν η Αίγυπτος υπέφερε κάποτε από ακαρπία επί εννέα χρόνια, έφθασε στη χώρα ο Κύπριος μάντης Φράσιος, που συμβούλεψε τον Βούσιρι να θυσιάζει κάθε χρόνο ένα ξένο στον Δία για να σταματήσει το κακό. Ο Αιγύπτιος βασιλιάς σκότωσε τότε πρώτο-πρώτο τον Φράσιο και έπειτα όλους τους ξένους που έρχονταν στην Αίγυπτο. Στη σκληρότητα του Βούσιρι Όσιρι έβαλε τέλος ο Ηρακλής όταν πέρασε από την Αίγυπτο στο ταξίδι του για τον άθλο των μήλων των Εσπερίδων ή των βοδιών του Γηρυόνη. Τον συνέλαβαν τότε και τον έδεσαν καλά με πέτσινα λουριά για να τον θυσιάσουν, αλλά ο Ηρακλής έσπασε τα δεσμά του, σκότωσε τον Βούσιρι, τον γιο του Αστυδάμαντα, και όλους τους ανθρώπους του βασιλιά
Ο Ημαθίων,ο αναφερόμενος από τον Ησίοδο (Θεογονία 984) γιος του Τιθωνού και της θεάς Ηούς, αδελφός του Μέμνονα, είναι βασιλιάς των Αιθιόπων. Τον Ημαθίωνα τον σκότωσε ο Ηρακλής στον δρόμο του προς τον κήπο των Εσπερίδων, όπου είχε ως άθλο να αποκτήσει τα χρυσά τους μήλα. Ο Ημαθίων αυτός ήταν βασιλιάς της Βοιωτικής πόλεως Λύγκου, η οποία ονομαζόταν παλαιότερα «Πιερία». Ο Ημαθίων ήταν πατέρας του Αερόπου. Και τα δύο αυτά ονόματα εμφανίζονται στον κατάλογο των αρχαίων βασιλιάδων της Μακεδονίας, η οποία παλαιότερα ονομαζόταν «Ημαθία» από τον Ημαθίωνα αυτόν.
Είναι και βασιλιάς της Σαμοθράκης, γιος της Πλειάδας Ηλέκτρας, αδελφός του Ιασίωνα, του Ηετίωνα και του Δαρδάνου. Ο Ημαθίων, όταν ο Δάρδανος έφυγε για την Τροία, απέμεινε μόνος βασιλιάς και καθόριζε αυτός τα Καβείρια Μυστήρια. Κατά τον Νόννο στα «Διονυσιακά» του, όταν πλέον ήταν γέρος ο Ημαθίων ακολούθησε τον θεό Διόνυσο στην εκστρατεία του στην Ινδία, συνοδευόμενος από στρατιώτες όμοιους με Γίγαντες. και περνάει μέσω  Αραβίας στην Ανατολή.
Με βάση τον Ησίοδο ήταν κόρες της Νύχτας. Άλλοι συγγραφείς πάλι τις θέλουν κόρες του Φόρκυ και της Κητούς ή ακόμη και του Άτλαντα και της Εσπερίδας. Ανάλογη διαφωνία υπάρχει και για τον αριθμό των Εσπερίδων. Σε κάποια αρχαία κείμενα αναφέρονται δύο, σε άλλα τρεις, τέσσερις ή και πέντε. Την εκδοχή των τεσσάρων Εσπερίδων ασπάζεται ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος, ο οποίος μάλιστα αναφέρει και τα ονόματα των νυμφών αυτών: Αίγλη, Αρεθούσα, Ερύθεια και Εστία.

Ο Κερένεϊ μιλά και για επίσκεψη στη χώρα  του Ίστρου Δούναβη και των Υπερβορείων την περιοχή.

Η κάθετη μελέτη του μύθου, στον άξονα Βορρά Νότου μας δίδει  από το αφηρημένο πυρήνα του, την εξής σύγχρονη  ερμηνεία .

Τι  απασχολεί τον άνθρωπο;
Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί η ύπαρξη και όχι το τίποτα;
Η ζωή, ο θάνατος, η ύπαρξη, η ανυπαρξία,  τα όντα, η αθανασία.
Μόνο τον άνθρωπο. Ούτε τα ζώα, ούτε οι θεοί  θα ενδιαφερθούν ποτέ για το αγωνιώδες ερώτημα αυτό της ύπαρξης. Τα ζώα γιατί  γεννιούνται με συλλογική συνείδηση και οι θεοί γιατί  έχουν λύσει αυτό το πρόβλημα ως  αγέννητοι στην ύλη, άυλοι.
Ο Ευρυσθέας, το  ευρύ σθένος της  κατώτερης εξουσίας, της ύλης, ζητά από τον Ηρακλή, την Ηρωική Ψυχή να γνωρίσει τα Μήλα  της Εσπερίας που είναι το ελιξήριο της νεότητος και της αθανασίας και να του τα φέρει. Να ψάξει δηλ. για το μυστικό της Αθανασίας.

Οι τρεις δέσμες της συνείδησης

και τα τρία αδέλφια της  γαλαξιακής κοσμοκρατορίας

Το αποτέλεσμα της Τιτανομαχίας ήταν η νίκη των Ολυμπίων και το μοίρασμα της εξουσίας.
Ο Ζευς πατήρ θεών και ανθρώπων, οργανικών όντων στον φωτισμένο Όλυμπο, ο Ποσειδών, άρχων των υδάτων και των ανόργανων  όντων και ο Πλούτων αόρατος Αϊδης των, βασιλιάς του κάτω κόσμου και των νεκρών.
Η Τιτανομαχία είναι ο μεγάλος πόλεμος  των στοιχείων που έγινε πριν την εμφάνιση του ανθρώπου με τις μεγάλες τεκτονικές αλλαγές, τις  μεγάλες ορογενέσεις, την  Ερκύνια την Καληδόνια, την Αλπική και τη δημιουργία και τον διαχωρισμό των ηπείρων.
Ο άνθρωπος με τη σημερινή του μορφή, ήταν απών. Και όταν λέμε σημερινή μορφή, εννοούμε δύο μάτια, δύο χέρια,  χωρίς ουρά, 23  ζεύγη χρωμοσωμάτων  και με καθορισμένο φύλο, ΧΧ και ΧΥ, τα φυλετικά. Κύρια ομάδα αίματος Ο. Οι υπόλοιπες τρεις, δημιουργήθηκαν μετά τη ηρωική εποχή.
Η εξέλιξη των ειδών, Κύκλωπες Εκατόγχειρες αμφίβια δεινόσαυροι ερπετά θηλαστικά homo erectus, Homo neanderthalensis μέσα από την κοσμική θάλασσα της αντίληψης και την αντιύλης, μέσω της Ποσειδώνιας Συνείδησης οδήγησε στο Homo sapiens  τον πολυμήτη Δία και την εποχή των ηρώων, όπως περιγράφεται αναλυτικά μέσα από τα Ομηρικά Έπη και την Ελληνική Μυθολογία.
Τα τρία  αδέλφια δεν είναι μόνο επίπεδα συνείδησης , αλλά είναι και επίπεδα, βαθμίδες γνώσης.
Ο Ζευς αντιπροσωπεύει την έννοη ανθρώπινη λογική τάξη, τη δικαιοσύνη και τον πολιτισμό. Είναι ο νους του ανθρώπου το μυαλό που ενώνεται με νέες ιδέες παρθένες και ωραίε και  γεννά θεϊκά όμορφα παιδιά. Είναι το Γνωστό, η δεξιά πλευρά.
Ο Ποσειδών είναι το Άγνωστο, το μυστήριο, το οποίο μπορεί να εξερευνηθεί προσεκτικά, να κατανοηθεί, η αριστερή πλευρά.
Ο Πλούτων είναι αυτό που δεν  μπορεί να γίνει γνωστό με την ανθρώπινη μορφή. Μόνο φευγαλέες ματιές μπορεί να ρίξει κανείς στην  άβυσσο, βιαστικές και πολύ, μα πάρα πολύ προσεκτικές.
Και η εξερεύνηση του Γνωστού και του Αγνώστου, είναι πολύ δύσκολη υπόθεση για ένα άνθρωπο, η Πλουτώνια δε, είναι αδύνατη.
Ο φόβος όμως του θανάτου, ο πόνος, η αγωνία του ανθρώπου  για το μεγάλο μυστήριο της ζωής  και της απουσίας   της, είναι η βασική αιτία που οδήγησαν στην δημιουργία όλων των θρησκειών των ταγμάτων των μυστικών, των στοών και μέσω αυτών οι εκάστοτε εξουσιαστές χειραγωγούν απομυζούν  και καλλιεργούν τα πλήθη για ίδιον όφελος και σκοπόν.
Το πρώτο οικοδόμημα γνώσης, ο Λαβύρινθος, εξερευνήθηκε από τον Θησέα. Δημιουργήθηκε από  τον Μίνωα σύντροφο του Διός και εκεί κλείστηκε ο καρπός, του έρωτα της Πασιφάης με τον Ταύρο του Ποσειδώνος, δηλ,  εισήχθησαν οι λεμουριακές πρακτικές και  θεοσοφίες  στην   τότε φιλοσοφία και πολιτισμό της εποχής. Ο Θησέας βγαίνει νικητής με την βοήθεια της Αριάδνης κόρης του Μίνωα.
Ο Θησέας όμως έχει προσπαθήσει να κλέψει και την Περσεφόνη για χάρη του φίλου του Πειρίθοου και έχει κατεβεί στον Άδη.Έχει απαγάγει και την Ωραία Ελένη με σκοπό να την νυμφευτεί. Αυτό σημαίνει πως ο Θησέας και οι Αθηναίοι φλέρταραν με την Γνώση που δεν μπορεί να γίνει Γνωστή και με το βασίλειο του  Πλούτωνος, πράγμα που  διαγράφεται  και στον θεοσοφιστή Πλάτωνα  με  απαρχή την ορφική θεοσοφία των νεκρομαντών.
Για να το κατανοήσουμε αυτό το σημείο καλά, ας σκεφτούμε ποιοι ήρωες ημίθεοι και θνητοί κατεβήκανε στον Άδη και γιατί.
Κατέβηκε ο πονηρός Σίσυφος, παλαιός  αρνητής του θανάτου. Ευτυχώς απέτυχε. Κατέβηκε ο Θησέας. Τον  σώζει ο Ηρακλής, ευτυχώς. Όχι όμως τον Πειρίθου, ( περί θεού). Κατέβηκε ο Ηρακλής, όχι για την αθανασία, αλλά για φέρει τον Κέρβερο, τα μυστήρια της σεξουαλικής ενέργειας στο φως και τον ξαναγύρισε πίσω, σοφός. Κατέβηκε ο Ορφέας από τρελό έρωτα και αυτός για την ψυχή Ευρυδίκη. Απέτυχε παταγωγώς.  Πήρε στο λαιμό του και τον Ιάσονα δυστυχώς και τον πάντρεψε με την Μήδεια. Τίποτα καλό δεν βγήκε από αυτόν τον γάμο.
Κατέβηκε ο Οδυσσέας, όχι για να γίνει αθάνατος, αλλά για να πάρει χρησμό να επιστρέψει στην Ιθάκη. Ο Οδυσσέας είναι ο μόνος θνητός που έχει μια υγιή σχέση με το μυστήριο του θανάτου και τον Πλούτωνα, όχι μόνο δεν ιδρύει σκοτεινές τελετές και τελετουργίες πλουτώνιες, αλλά αρνείται και την αθανασία που του τάζει η Καλυψώ. Μεγάλο ΟΧΙ για ένα θνητό. Ο Οδυσσέας αποδέχεται την θνητότητα του,  θέλει να γυρίσει στη πατρίδα του, στο σπίτι, στο παιδί του, στην γυναίκα του, τόσο όμορφο και απλό. Είναι ένας απλός άνθρωπος, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της  ύπαρξης του και δεν υπάρχει τίποτα ανώτερο από αυτό, στον κόσμο της  ύλης.
Ο Οδυσσέας έχει μια καθαρότητα.  Είναι ένας άνθρωπος και αυτό τα λέει όλα.Πουθενά δεν θα τον δούμε να συμμετέχει σε σκοτεινές τελετές και τελετουργίες μυστικές, Πολεμά με το τόξο και  σπαθί του, ταξιδεύει εξερευνά  το Άγνωστο, κάνει λάθη σκέπτεται,  παίρνει μέρος σε αγώνες και στην Τροία και στους  Φαίακες,  αλλά  κρατά μια απόσταση ασφαλείας από τον μυστικισμό και τυφλώνει   τον λεμούριο αποκρυφισμό.
Ο αποκρυφισμός ανήκει στον Ποσειδώνα, όπως και το Άγνωστο. Η μαεστρία  ενός ανθρώπου της γνώσης είναι να το κατανοήσει χωρίς να βουλιάξει , να παγιδευτεί σε αυτό. Από την στιγμή που ένας άνθρωπος θα εμπλακεί με τον αποκρυφισμό,  τη θεοσοφία και την θρησκοληψία γίνεται έρμαιο του θυμικού και των μαζικών σκεπτομορφών, της λειψανολατρείας και θα ανασταίνει βρυκόλακες και δράκουλες, δούλος αυτών. Δεν υπάρχει τίποτα πιο νοσηρό θέαμα από αυτό και τόσο, τόσο αντινοικό.

Η εμπλοκή με τον αποκρυφισμό οδηγεί στον νοσηρό τελετουργικό από τον παλαιό σαμανισμό μέχρι και τον σύγχρονο θρησκευτικό. Όλα τα μυστήρια οι μυήσεις οι θρησκείες τα τάγματα και οι στοές έχουν σχέση με τον Πλούτωνα θεό. Όποιος τον κοιτάξει καίγεται ή τυφλώνεται  και υπάρχουν μυθολογικές αναφορές των ανθρώπων αυτών. Οι βίβλοι οι θιβετιανοί οι σημιτικοί οι ορφικοί και σμαραγδένιοι  πίνακες των φαραώ  έχουν κάψει πολλούς   φιλοαμέριμνους ατενιστές  στο λεπτό.
Ακόμη και ο Καποδίστριας, μέλος των μυστηρίων αυτών, κατάλαβε τον κίνδυνο και τις παρενέργειες αυτής της εμπλοκής  των θεών,με τον Ποσειδώνα και τον Πλούτωνα και έδωσε εντολή να κλείσουν όλες οι στοές. Αυτές οι σκοτεινές,οι μαύρες, των μεγάλων διδάσκαλων με τους βαρύγδουπους τίτλους   και των ύπατων και τις  κακόγουστες ενδυμασίες. Όντως αποτελούν πρόβλημα και πληγή για την ανθρωπότητα με τόσο έρωτα για τα ζώα, τον θεό και της αθανασίας τους, τον καημό.
Ο άνθρωπος πρέπει να κρατήσει  μια απόσταση σωστή από  τα ζώα και από το πνεύμα και τον θεό και το άρμα του σωστά να οδηγεί, χωρίς να εμπλακεί σε καμιά  θεοσοφία χριστιανική ή αρχαιο ελληνική και καμιά θεοσοφία δυτική ή ανατολική. Τους νεκρούς μας τους τιμούμε, τους σεβόμαστε τους θυμόμαστε, αλλά δεν τους  "ανασταίνουμε",  ούτε προσδοκώμεν  την ανάσταση τους, σισύφειοι αρνητές του θανάτου να κουβαλάμε τη πέτρα μας,  ανοήτοι, εγωιστές και  αλαζόνες.
Να αναλάβει την ευθύνη της ύπαρξης του, να μη φοβάται τον θάνατον, να τον συμβουλεύεται και να μην ζητιανεύει την αθανασία.  Είναι αθάνατος μέσα από την αυτογνωσία του, την πορεία και την διαδρομή του γι αυτή.
Αυτό είναι το μεγαλείο του και  αυτό το εισιτήριο για την αθανασία του και την ελευθερία του.
Η αψογοσύνη  του και η αυτογνωσία του. 
Και.... πως ποτέ δεν καμώθηκε πως είναι κάτι παραπάνω από μια απλή φλόγα κεριού  
έμπροσθεν στο φως δις άστρων που τον κοιτάζουν και τα κοιτάζει όρθιος και αυτός.


 από το βιβλίο: Παλιά και Νέα Ατλαντίδα


Αστραία ©©