Η πρακτικότης της γνώσεως

Στο κατώφλι μιας ξεχωριστής πραγματικότητος

Ανέβηκα μερικούς ορόφους , χτύπησα την πόρτα και στάθηκα στο κατώφλι,  μου άνοιξε με ένα ελαφρύ μειδίαμα   δήθεν έκπληκτος. Προχώρησα ευθεία στο μικρό διαμέρισμα του και  με ακολούθησε  σιωπηλός.  Στύλωσε τα μάτια ερευνητικά στο πρόσωπο μου  και με ρώτησε χωρίς περιστροφές: Πως με βρήκες;

-Ακολούθησα τις παράλληλες  γραμμές του κόσμου  στον χώρο και στον χρόνο  , του απάντησα με πομπώδες ύφος και  έτσι,  σε έπιασα, σε συνέλαβα. Έδειξε ευχαριστημένος  και  με καλωσόρισε με αβρότητα.

-Καλώς ήλθες, στην καλύβα μου, μικρή  θηρεύτρια Αλίκη, κυνηγώντας κουνέλια και άλλα αιλουροειδή.

-Καλώς σε βρήκα κ. Λόυνερ  του ανταπάντησα, θα σε λέω έτσι ,γιατί ξέρω πως σου αρέσουν οι ιστορίες του κ. Κόυνερ και γνωρίζω  παρατηρώντας σε, γιατί σου αρέσουν.

-Λέγε με όπως θες , αλλά γιατί   νομίζεις  πως μου αρέσουν  οι  ιστορίες  του Μπρέχτ; Προς χάρη της συζήτησης  να την ξετυλίγουμε σε ένα κόκκινο κλεοπάτρειο  χαλί με πολλά γιατί με αρκετά διότι.

-Γιατί  ταιριάζουν στον χαρακτήρα σου , του απαντώ. Έχουν αποστασιοποίηση, νηφαλιότητα κοινωνικό προβληματισμό ,πολιτικό μήνυμα, φλεγματικό αυτοσαρκασμό ,λεπτή ειρωνεία,  σε σοκάρουν σε τραντάζουν,είναι σύντομες και σε κερνούν  ένα σκληρό κουκούτσι αυξημένης συνείδησης μεθυστικό.

-Πολύ ακριβείς οι παρατηρήσεις  σου  μικρή  Ερμιόνη, θα σε λέω και  εγώ έτσι, γιατί μου θυμίζεις  το κορίτσι  του Χάρυ  Πότερ. Κάθισε αν θες , εγώ θα βηματίζω, σκέπτομαι καλύτερα έτσι , τακτοποιώ τις σκέψεις μου  στο ενεργειακό πεδίο τους, τις σμιλεύω, τις σφυρηλατώ   με το  ηφαιστιακό αμόνι  και τις κάνω    λεπίδες  διεισδυτικές στον αιθερικό ατμό.

Κάθισα και περιεργάστηκα τον χώρο. Βημάτιζε γύρω μου απλός και ο χώρος ήταν λιτός  απέριττος  πολλά βιβλία ένα γραφείο μία γλάστρα μία βαλίτσα και ένα σακάκι ανάποδα γυρισμένο πάνω της.

-Ετοιμάζεσαι  για ταξίδι με την βαλίτσα του ανάποδου ταξιδιώτη ; ρώτησα αδιάκριτα.

-Όταν θα φύγω και θα κλείσω την πόρτα πίσω μου με αυτή την βαλίτσα,   έχω φροντίσει να φορέσω το  σακάκι μου ανάποδα  και το  έχω σημειώσει αυτό  πρόσθεσε για να μην το ξεχάσω.

-Στην ουσία το έχεις σημαδέψει ανάποδα ,συμπλήρωσα με  μπόλικη αυτοπεποίθεση   και   ετοιμολογία.

-Ας  ξεκινήσουμε, αφού  ήλθες προετοιμασμένη με τις σημειώσεις  σου συνέχισε με αξιοσημείωτη  σημειολογία. Θέλεις  να γράψεις για την μεταφυσική  ομηρολογία  έτσι δεν είναι;  Γιατί καταπιάνεσαι με ένα τόσο δύσκολο θέμα σε ένα  ρεαλισμό χωρίς όρια , από ματαιοδοξία ;

Ένιωσα  την αιχμή αλλά ήμουν προετοιμασμένη στα  βέλη του. Τα περίμενα.

-Η ματαιοδοξία είναι για αυτούς που  νομίζουν πως είναι αθάνατοι, εγώ ξέρω πως είμαι θνητή  και ο χρόνος  που μας ακολουθεί  λίγος και ιερός   για να  ασκόπως σπαταληθεί.Δύσκολο το θέμα ναι αλλά μα αρέσουν τα δύσκολα και θέλω να μάθω.

Οπωσδήποτε τα δύσκολα είναι  για τους λίγους και η γνώση για ακόμη λιγότερους για τον απλούστατο λόγο  ότι την φοβούνται Προτιμούν να μη ξέρουν και δεν θέλουν να κουραστούν. Προτιμούν πάντα το μπλε χάπι της  της άγνοιας  ευτυχίας.
-Καλή η απάντηση σου.

Γράψε  κάτι  που να αξίζει να διαβαστεί ή κάνε κάτι που να αξίζει να γραφεί ,ήταν  ο  τελευταίος λόγος του και ο  προσωρινός επίλογος της  συζήτησης μας αυτής.

Ή και τα δύο….. σκέφτηκα για την πρακτικότητα της γνώσης.