Πέμπτη 28 Μαρτίου 2019

Η Εποχή του Κριού


                                                           Κριός ο κερατοφόρος

Άλλα τα κέρατα του  ταύρου, άλλα του κριαριού και  άλλα τα μάτια του αετού
Κριός, χρυσός, Κρείος, Τιτάνες, Διόνυσος, Ορφέας, Απόλλων, Κόλχοι, Αιήτης,  Καυκασία, Μήδεια, Μήδος, Αιγέας, Αργώ,   Αργόν, Άργος, Αργοναυτικά, Ιάσων, Μινύες Ποσειδών, Βοιωτία Ορχομένος  Ινώ Λευκοθέη, Θήβα, Καβείρια, Ελευσίνια, ενεργειακό σώμα, αθανασία, Άδης, Περσεφόνη,  Εκάτη, Σαβάζιος,  χέρι,  Μουσαίος, Ευρυδίκη, Ευρυνόμη, Ηρακλής, Άμμων Ζευς, Αλέξανδρος, Δαγών, Λεμουρία, Ατλαντίδα.

Ας δούμε πως συνδέονται όλα αυτά.
Στο λυκαυγές της εποχής,  εμφανίζεται το χρυσόμαλλο κριάρι, η Αργώ και τα Αργοναυτικά, στη συνέχεια τα Τρωικά με τον Τρωικό Πόλεμο και στο λυκόφως ο Αλέξανδρος,  Κριός πολιορκητής.
Την Εποχή του Κριού, πριν 2000 χρόνια ο ωροσκόπος της Γαίας, δηλ, η είσοδος της ενέργειας ήταν ο Κριός, ένα  τόξο 30 μοιρών της εκλειπτικής, η φυσική αρχή του κύκλου της ζωής, το γ της  εκλειπτικής. Πίσω από αυτό βρισκόταν ο αστερισμός του Κριού.
Με τι σχετίζεται το  μηρυκαστικόν τετράποδον,  αυτό που κατάγεται από τα  αιγώγη αγρινά μουφλόν;
Ο Ποσειδών μεταμορφώνεται  σε κριάρι για να ενωθεί με την προβατίνα Βισαλτίδα κόρη ΘΕΟφάνη, λέει ο Οβίδιος, με απόγονο το χρυσόμαλλο κριάρι. Καθόλου τυχαία τα ονόματα.
Ο Ερμής, ο Αργεϊφόντης, τον δίνει στον Ατρέα και  τη γενιά  τη καταραμένη.
Και η Νεφέλη Ωκεανίδα,  μητέρα και των ωμοφάγων Κεντάυρων, εν μέσω νεφελών, το στέλνει στον Ορχομενό να σώσει τον Φρίξο και την Έλλη. Ο Ορχομενός  κοντά στη Κωπαίδα, παλαιά θέση της Αθήνας, φιδο Κεκροπίας, αναφέρεται από τον Όμηρο ως πλούσια περιοχή  και συμμετέχει στον Τρωικό πόλεμο. Υπάρχει και Ορχομενός στην Αρκαδία. Οι Μινύες του Ορχομενού, από την Θεσσαλία, θα ενωθούν με τους Βοιωτείς για την δημιουργία της  Κάδμειας Θήβας, μία εκ των Θηβών. Οι Διόσκουροι  γεννημένοι από το αυγό της Λήδας Αργοναύτες και Κάβειροι του Καδμίλου συνοδεύουν την αποστολή στην Καυκασία.
Η Έλλη πέφτει στη θάλασσα και ενώνεται με τον Ποσειδώνα. Κάνουν ένα παιδί τον Παίονα, λέει η γραφή του Ερατοσθένη. Οι  Μινύες είναι απόγονοι του Ποσειδώνα που δεν λείπει από τέτοιες ιστορίες, αναμείξεις ζωικού βασιλείου και ανθρώπου στη εξέλιξη των ειδών και φυλών. Ο Μινύας είχε πατέρα τον Χρύση και παππού τον Ποσειδώνα  γιαγιά την Χρυσογένεια. Υπάρχει και Μινυάς, έπος για τους Μινύες με θέματα του κάτω κόσμου, του Άδη.
Το χρυσό δέρμα αυτού του μυθικού ζώου, βρίσκεται κρεμασμένο στην Κολχίδα, στην νότια Καυκασία  του γνωστού Προμηθέα και φυλάσσεται από δράκο με μεγάλη σημασία. Σχετικώς πρόσφατα στη Νότια Γεωργία βρέθηκαν δύο κρανία Homo erectus τα οποία χρονολογούνται περίπου πριν από 1,6-1,8 εκατομμύρια χρόνια.
Βασιλιάς ο Αιήτης Αία σημαίνει γαία. Η Κίρκη ήταν στην νήσο Αιαία  αδελφή του και  η Πασιφάη του γνωστού ταύρου,  επίσης στενή συγγενής.
Ο χρυσός αφθονεί στην περιοχή όπου ήταν οι ΛαζοΚόλχοι  εξ Αιγύπτου, λέει ο Ηρόδοτος. Κολχίδα πορφυρό σαλιγκάρι από την Μινωική θαλασσοκρατία.
Ο χρυσός συνδέεται με τον Απόλλωνα Ήλιο και το ενεργειακό σώμα, την αθανασία. Χρυσόφυλλα χρυσά ελάσματα τοποθετούσαν στους νεκρούς με οδηγίες  χαραγμένες για το ταξίδι της ψυχής .
Η Ινώ, η κόρη του Κάδμου  ραδιουργεί για  τον Φρίξο, το ρίγος και το φως  Έλλη. Το φως βυθίζεται στον Ελλήσποντο. Η Ελλάς στο σκοτάδι. Ο Κριός παιδαγωγός πάει μαζί τους. Η Ινώ όμως, του Διόνυσου τροφός θα σώσει και τον Οδυσσέα με λευκό μαντήλι, ίσως από  ποσειδώνιες ενοχές.
Ο Ιάσων Ιήσων θεραπευτής παρά τω Κενταύρω. Ο Χείρων και αυτός  ασθενής και θεραπευτής . Ο Ορφέας με τη Λύρα με τον Θάμυρι και τον Λίνο των Θρακών, βασιλιάς των Κικόνων, πρώτος  σταθμός του Οδυσσέα που αντιστοιχεί στον Κριό.
Ο Όμηρος δεν αναφέρει καθόλου τον λυράρη μυστικιστή, μόνο τον Λίνο στην  κατασκευή από τον Ήφαιστο, την ασπίδα του Αχιλλέα. Αναφέρει  και τη λέξη ορφνή που σημαίνει σκοτεινή.  Ούτε ο Ησίοδος τον αναφέρει. Σκότος καλύπτει τον  ορφανό ποιητή.
Τον αναφέρει το λεξικό Σουίδα και είναι πολλοί. Ορφέας του  Οίαγρου Άτλαντος,  Ορφέας Κικωναίος ή Αρκάς, Ορφέας  ο Δρύστης,  Ο ρφέας ο Κροτωνιάτης, ο Καμαριναίος Εποποιός, είς Αδου κατάβαση, βασιλιάς των θρακών, Ορφέας  ο παρά των Ιουδαίων Κριτών.
Ο Οίαγρος, αγριοπρόβατος, κατά μία εκδοχή πατέρας του Ορφέα και του Λίνου,  αναφέρεται  ως ποτάμιος θεός, γιος του θεού Άρη   με σύζυγο μία από τις Μούσες και περιγράφεται και ως «Θράκας θεός του κρασιού που καταγόταν από τον Άτλαντα.
Ο Κρείος Τιτάν  καρνείος κριός πατέρας του Αστραίου, τον συναντούμε σε επιγραφή μαζί με τον Καδμίλο,  στα Καβείρια.
Οι Τιτάνες  κομματιάζουν τον Διόνυσο και οι Μαινάδες τον Ορφέα. Ο τεμαχισμός του Διόνυσου  είναι το κυρίως θέμα  των Ορφικών μυστηρίων, σταύρωση ανάσταση  αθανασία και προπατορική  τιτανική αμαρτία  μαζί με την βρώση του ωμοφάγου  θεού. Φάγετε το σώμα και πίνετε το αίμα του. Ό,τι θα διασκευάσει αργότερα η χριστιανική θεοσοφία.Ο εσταυρωμένος Ορφέας  στον πανάρχαιο  σταυρό της Λεμουρίας με το σύμβολο της Γαίας. Ένας κύκλος με ένα σταυρό μέσα ταύρο με αναγραμματισμό. Τα χέρια του Σαβάζιου θα  συνεχίσουν   με τις γνωστές  θρησκευτικές χειρονομίες της ευλογίας.
Ο ταύρος της Πασιφάης θα δώσει  τη συνέχεια στον Κριό ποιμένα. Τα πρόβατα θα ακολουθήσουν.
Στην σπηλιά του Κύκλωπα και στο νησί βόσκουν αμέριμνα, ο Πολύφημος  τυφλωμένος  χαϊδεύει το τελευταίο κριό. Κάτωθεν βρίσκεται ο Οδυσσέας. Και ο Πρίαμος τον βλέπει σαν κριό. Ο πρωτογονισμός της Λεμουρίας δίνει τη σκυτάλη στον τεχνογνώστη   άνθρωπο της Ατλαντίδος.

Ο Ράμα,  ο 7ος αβατάρ του Βισνού, λέει ο Εντουάρδος Σύρε, μέγας τέκνων, που παντρεύτηκε Ελληνίδα, την Μαργαρίτα – Ματθίλη Αλβανά – Μηνιάτη  από την Κέρκυρα ( 1821- 1887), θα  φύγει με τους Αρείους στην Ινδία μετά την μάχη των ταύρων και των κριών στην Σκυθία. Ο Μουσαίος θα γίνει Μωυσής στους Ιουδαίους;;; Τρεις αιώνες μετά  την γέννηση του,στην ψαρίσια εποχή   θα αναγορευτεί θεός που τον Μωσαϊκό νόμο συμπληρώνει και ακολουθεί.
Ο Ορφέας μιλά για το ΟΝ ΩΟΝ.
 Ένα αυγό είναι  ο άνθρωπος; Ναι, αν δεις κανείς το  κουκούλι του ανθρώπου, είναι ένα αυγό χωρισμένο στα δυο. Στην αριστερή πλευρά που η ενέργεια ανεβαίνει και στην δεξιά που κατεβαίνει.
Στην ενεργειακή του μορφή, την πνευματική ο άνθρωπος είναι ερμαφρόδιτος,   αλλά προσοχή,  όχι στην υλική του μορφή που καθορίζεται από το φυλετικό ζεύγος των χρωμοσωμάτων,  ΧΧ και ΧΥ που μερικοί θέλουν να καταργηθεί.
Στον κόσμο της ύλης είναι ξεκάθαρο αυτό και  μετά την λεμουριανή παραδεισένια εποχή το θέμα αυτό έχει λυθεί και με τα παραδεισένια πουλιά και με τα ωά.  Μη ξαναγυρίζουμε εκεί.
Η Αθανασία ήταν πάντα το αγαπημένο θέμα και των υλιστικών  Ατλάντων, οι πνευματικοί  Λεμούριοι την είχαν βαρεθεί, αλλά πουλούσαν το πνεύμα σε ακριβή  χρυσή συνταγή θεοσοφιών.
Ο Ορφέας όχι μόνο χάνει την Ευρυδίκη, αλλά χάνει και τον κεφάλι του. Τα πολλά μυστήρια και οι αποκρυφισμοί ποτέ δεν βγαίνουν σε καλό. Όπως και η Αργώ, αγαπημένο θέμα των θεοσοφιστών.
Τι ήταν η Αργώ; Ένα ταξίδι για τον χρυσό της Κολχίδας, αλλά παράλληλα και ένα μέσον  (ο χρυσός)
για την απόκτηση της Ευρυδίκης,  της ψυχής  την αθανασία.
Αντί για την αθανασία ο Ιάσων φέρνει στην Ελλάδα όλη η  αποκρυφιστική ανατολική  διδασκαλία που σκοτώνει τα παιδιά των Ελλήνων, αφού την παντρεύεται. Δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς, γιατί  μόνος του δεν είχε τις γνώσεις και τις δυνατότητες να φέρει σε πέρας την αποστολή. Το τέλος του θλιβερό. Με ένα κομμάτι ξύλο, τον σκοτώνει η ομιλούσα Αργώ. Από τότε οι Ανατολίτες είχαν  μόνιμη την εξαγωγή  μυστών, δασκάλων, γκουρού και λεμουριανών ειδών.
Ο Ορφέας θυσιάζει στην αρχή της εκστρατείας στην ταυροκτόνο Εκάτη, μετά θα ψάχνει το κεφάλι του στην Αγλαονίκη της Θεσσαλίας, ακέφαλος κριός. Θεσσαλός, του Ιάσονα, γιός.
Η  αναδυομένη Ελλάδα θα κομματιαζόταν  από τις πολλές στοές  και τα μυστήρια και οι μύστες θα αναζητούσαν την χαμένη Ευρυδίκη κοιτώντας  συνεχώς πίσω. Ο Πυθαγόρας θεωρούσε τον εαυτό του  μετασάρκωση του Εύφορβου Τρώα.  Φυσικά, όλοι οι θεοσοφιστές μασόνοι τρέφουν συμπάθεια για την Τροία και τους Τρωάδες, την Αργώ  (εκκλησία ) και την  Ιασωνική εκστρατεία. Να πάρουν τον χρυσό και να κερδίσουν την Ευρυδίκη  αθανασία σε μετασαρκώσεις και μεταμψυχώσεις. Είναι ο καημός τους. Η πηγή και η πληγή της κάθε θεοσοφίας που αδίστακτα, τους χειραγωγεί. Ο Ηρακλής  όμως τους παρατά. Ο Ηρακλής, ο πατέρας χρόνος, όπως λένε  τα Ορφικά  δε δέχεται να ούτε την αρχηγία ούτε  τη  μέχρι τέλους συντροφιά.
Ο Απολλόδωρος στα Αργοναυτικά,  ως Ορφέας κάνει επίκληση στην Δήμητρα. Αναφέρει τις Σειρήνες που πνίγονται μετά το άκουσμα της Λύρας του με ύφος πομπώδες.  Όμως ο Οδυσσέας τις συναντά μετά, αν υποθέσουμε σωστά πως η Αργοναυτική Εκστρατεία προηγείται του  Τρωικού πολέμου, αφού ο Ορφέας συναντά τον γιο του Πρίαμου και μαθαίνει τη τέχνη των Λίθων και των μαγικών κρυστάλλων. Μιλάει για τον Αλκίνοο και την Αρήτη που παντρεύει τον Ιάσονα και την Μήδεια, ενώ η Κίρκη  διώχνει το ζευγάρι και περιμένει τον Οδυσσέα να  βάλει τα πράγματα στη  θέση τους και τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.
Αν ο   Κ. Χασάπης έχει σωστά υπολογίσει την εαρινή  ισημερία στο ζώδιο του Ταύρου από το 3629 μέχρι το 1841 ΠΚΕ,  η χρονολογία  αναφοράς του ορφικού ύμνου είναι 11835 και 1366 ΠΚΕ. Δηλ  τα  Ορφικά ξεκινούν με την Εποχή του Κριού.
Βασική πηγή πληροφόρησης για την ορφική θεογονία είναι ο πάπυρος του Δερβενίου  ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1962 στον ταφικό τύμβο του Δερβενίου.
Η Μήδεια εξουδετερώνει τον Ταλώ στη Κρήτη και μετά το  απαίσιο φόνο φεύγει με άρμα πτερωτών δρακόντων.  Θυμάται τις   καλές εποχές στη Λεμουρία της  βασιλείας   των δεινοσαύρων . Έχει προλάβει να κάνει γιο με τον Αιγέα, τον  Μήδο. Οι  Μήδοι η Μηδική αυτοκρατορία και ο χρυσός τους θα έπαιζαν ένα σημαντικό ρόλο στην ιστορία της Ελλάδος, κυρίως και με την εξαγορά των συνειδήσεων μέχρι που ο Αλέξανδρος, πολιορκητικός κριός θα εκστρατεύσει εναντίον τους κλείνοντας τις πύλες της Ανατολής σε όλες τις  φυλές  της Λεμουρίας, δρακοντιανές πιθηκοειδείς και φιδοειδείς. Σήμερα έχουν ξανανοίξει.
Να δούμε ποιος  θα τις κλείσει και πως
Ο Όμηρος δεν αναφέρει τον Ορφέα, αναφέρει όμως  το Άργος, την Ελλάδα, τον σκύλο του Οδυσσέα και τον Ερμή τον Αργοκτόνο. Ο  Ν. Μαργιωρής μεγάλος θεοσοφιστής , ανάμεσα στις ευφάνταστες θεοσοφικές ιστορίες του, που  μιλούν για τον πόλεμο των Ανδρομέδειων  πιο πνευματικών και των Ηρακλειδών πιο τεχνικών υλιστών, αναφέρει και την απόσπαση της Λεμουρίας ηπείρου από τους Λεμούριους. Όλα αυτά συνδέονται με το χημικό στοιχείο Αργό. Στο σημείο αυτό, λέγει όμως, κάτι πολύ σημαντικό. Ότι το στοιχείο αυτό με ατομικό αριθμό 18 χρησιμεύει στην αντιύλη και στους αντιυλιστές και ότι η Γη γυρίζοντας στην περιστροφή συλλέγει το Αργό από τον αστερισμό της Αργούς στον ουρανό.
 Όλα αυτά οδηγούν στον εξής συλλογισμό: Πως για τους αναζητητές της αθανασίας ήταν σημαντικός όχι μόνο ο χρυσός, αλλά και το ευγενές στοιχείο Αργό. Ίσως μαζί με το ευγενές μέταλλον  του χρυσού να δημιουργούσαν ύλη και αντιύλη στις μυστικές στοές. Αργός σημαίνει λευκός, αλλά και βραδύς,  αδρανής, προφανώς αν συνέβαινε κάτι  τέτοιο, θα συνέβαινε δύσκολα  και βραδέως, ειδικά με τα στοιχεία τα αδρανή. Και δεν πετύχαινε πάντοτε. Εξ άλλου ο Απολλόδωρος πέρα από τις αντιφατικές διηγήσεις του, τοποθετεί την Αργώ να ταξιδεύει στον Ατλαντικό εκτός από τον αρχικό προορισμό.
Ο Τολτέκος  Δον Χουάν επίσης λέει κάτι πολύ σημαντικό και ξεκάθαρο χωρίς να σου χρυσώνει το χάπι, σαν γνήσιος Μορφέας, για αυτούς που αντέχουν το κόκκινο. Λέει,    πως οι παλιοί μάντεις θαβόταν στη γη για να διατηρούνται ζωντανοί και πως από πολλοί αυτούς διάλεξαν να μείνουν ζωντανοί με κάθε κόστος, γιατί αγαπούσαν πολύ τη ζωή. Αυτό το  "με κάθε κόστος" το πληρώνουμε  ακριβά  με την δημιουργία τόσων στοών θρησκειών και θεοσοφιών που τάζουν τον παράδεισο με  ψαρίσια ουρά, την Ευρυδίκη και τα ουρί, γιατί ο άνθρωπος  είναι ευάλωτος μπροστά στο μυστήριο που λέγεται θάνατος και ζωή.
Από τον Ορφέα στον Πυθαγόρα και στον Πλάτωνα την Εποχή του Κριού. Σπουδαίοι μύστες φιλόσοφοι και στοχαστές ,  ημίθεοι Αχιλλείς της σκέψης, πλην όμως  είχαν την αχίλλειο πτέρνα  της υδάτινης ποσειδώνιας επιρροής.   Παγιδεύτηκαν σε μυστικές δοξασίες της θεοσοφίας.
Την εποχή του Κριού, ο Άμμων Ζευς βασίλευε στην Αίγυπτο,  αμέ, με  αμμωνία άζωτο  κεραυνό, ζωή σε περιοχή με υψηλή συγκέντρωση του άλατος, αμήν.
Τη θέση του Κριού θα έπαιρνε το ψάρι Δαγών και η γοργόνα της ποσειδώνιας θάλασσας, η παλαιά Ευρυνόμη των Ορφικών, που παντρεύτηκε τον Οφίωνα, μισή γυναίκα και μισή ψάρι.  Ο Ορφέας είχε στρώσει το χαλί για να πατήσουν όλοι οι Ιχθείς και οι ψαράδες αλιείς της συνείδησης  και δεν ήταν .....κόκκινο. Είχε όμως σπουδαίες γνώσεις. Τα Ορφικά έχουν θαυμαστές πληροφορίες για την γη τις εποχές τον ήλιο  τ άστρα τους πλανήτες τις κινήσεις τους την ενέργεια και την ύλη.
Με  μία καλή διήθηση, κριτικό νου  και αποφεύγοντας τον ύφαλο της θεοσοφίας αποτελούν σπουδαία παρακαταθήκη για ένα καλό της γνώσης  αναζητητή.
Η Εποχή του Κριού Άρη  ήταν η εποχή των  πολέμων. Επειδή και οι πόλεμοι και η γνώση απαιτούν δυνατό και υγιές σώμα οι άνθρωποι εκείνης της εποχής είχαν ένα θαυμαστό φυσικό σώμα  και μεγάλη ενεργειακή  μάζα όπως φαίνεται και από τα έργα τέχνης και τα αγάλματα τους. Η εποχή που θα ακολουθούσε η ιχθυακή,  θα αντικαταστήσει όλες αυτές τις  φυσικές δομές με  τις  σκελετωμένες   νοσηρές μορφές φαντασμάτων που βλέπουμε στις εκκλησιές.
 Νους υγιής εν σώματι υγιεί=;;; Καμία σχέση. Η σπουδαία γνώση που είχαν, δεν μπορούσε να υποστηριχθεί από σώματα  των πιστών,τόσο σκελετωμένα αγύμναστα και ευτραφή. Οι Σειρήνες θα  κάνανε καλά  τη δουλειά τους. Με την  ¨αγάπη"  και την θεοσοφία  θα τσακίζανε κάθε  ταξιδευτή στα βράχια της ποσειδώνιας θάλασσας. Η ανθρωπότητα ήταν ΟΜΗΡΟΣ της ποσειδώνιας θεοσοφίας μέσα από μυστικά τάγματα και νοσηρές  θρησκευτικές τελετουργίες.
Συμπερασματικά θα λέγαμε πως την εποχή του Ταύρου και του χαλκού ακολούθησε η εποχή του σιδήρου και του  Κριού. Ο πόλεμος γινόταν για τον χρυσό και της Κολχίδος πορφυρός κοχλιός και της Χρυσηίδος και Βρισηίδος. Το χρυσό τον είχαν οι ανατολικές φυλές του χρυσού Μίδα, η θεοσοφία τον χρειαζόταν για τις δικές της  ιερατικές τακτικές  και την στερέωση της  εξουσίας.

Τα ψάρια θα δώσουν τη θέση τους  στον άνθρωπο έννοα έλλογο όρθιο  και χωρίς κανένα θεό να προσκυνά. Κανείς πραγματικός θεός δεν χρειάζεται προσκυνητές και δούλους και στον άνθρωπο δεν ταιριάζει η γονυκλισία και το πολύ το κυρ ελέησον, δεν το θέλει κανείς θεός, αν είναι σωστός.  Μόνο οι επιτήδειοι πονηροί εκμεταλλευτές.  Η υπερβολική αγάπη για  τα ζώα και τον θεό είναι νοσηρή   κατάσταση και  η ανθρωπότητα το έχει πληρώσει ακριβά.
Τα ζώα στο φυσικό τους  περιβάλλον και θέση, οι θεοί  με τους θεούς στη δική τους και οι άνθρωποι  ΑΝΘΡΩΠΟΙ  πραγματικά με ανθρώπους.
Ανάμεσα στην  ύλη και το πνεύμα  πρέπει υπάρχει  ισορροπία και η  σωστή απόσταση  και από τα ζώα και από κάθε θεοσοφία θρησκοληψία  και μυστική  δοξασία.

 από το βιβλίο: Παλαιά και Νέα Ατλαντίδα


Αστραία ©©

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2019

Ο Ποσειδών και ο ταύρος




Οι ιερές αγελάδες της Ανατολής, το θηλυκό ημισφαίριο της γης
Οι ιεροί ταύροι της Δύσης στο αρσενικό ημισφαίριο της γης
Σε αναδρομή  γεωμυθιστορίας

Και η πανίδα και η χλωρίδα αποτελούν αξιοσημείωτες αναφορές τόσο στην Ελληνική Μυθολογία, την πληρέστερη, όσο και στη παγκόσμια, γενικότερα.
Μαγικά φίλτρα, άνθη δένδρα αλλά και αετοί γεράκια δελφίνια δράκοι φίδια άλογα παρελαύνουν σε γοητευτικές ιστορίες στα ίχνη της γεωλογίας παλαιοντολογίας  ζωολογίας και ανθρωπολογίας.
Είναι  φανερό πως η εξέλιξη των ειδών ξεκινά από το νερό, τον ωκεανό, την ποσειδώνια θάλασσα της αντίληψης αλλά και η αστρόσκονη, ο λόγος των άστρων γονιμοποιεί τον νου των ανθρώπων και όχι μόνο τη φαντασία.
Ένα ιδιαιτέρα δημοφιλές ζώον της οικογένειας των βοοειδών απαντάται σε όλες τις  μυθιστορίες  της   αρχαϊκής Ατλαντίδος  και συνδέεται  στενά με την παλαιοζωική Λεμουρία.
Η Ιώ  μεταμορφωμένη σε αγελάδα, η αγελάδα του Κάδμου με την ημισέληνο, η αγελάδα του Ίλου στο λόφο της Άτης που κτίστηκε η Τροία, η χώρα των Ταύρων στη  Ταυρική,  η ιερή αγελάδα των Ινδών, ο ταύρος του Μίθρα με τον ανίκητο Ήλιο, το μάτι του ταύρου Αλντεμπαράν, ο ταύρος του Ηρακλή  που τον σκοτώνει ο Θησέας στον Μαραθώνα, ο ταύρος Ζευς  που απαγάγει την Ευρώπη, ο ταύρος   Ώρος βασιλιάς της Αιγύπτου, ο  Ψαμμήνιτος υπό Καμβύση που πεθαίνει από αίμα ταύρου ,  ο χρυσός μόσχος του Βαάλ.
Ο  ταύρος Άπις, ένας ζωντανός ταύρος που έφερε ιδιαίτερα σημάδια, φυλασσόταν στη Μέμφιδα και λατρευόταν ως ο ενσαρκωμένος θεός Όσιρις, αν και σε ορισμένους μύθους συνδέεται επίσης με τον θεό Φθα. Όταν πέθαινε, κήρυτταν δημόσιο πένθος και του έκαναν εντυπωσιακή ταφή στην κοντινή Σακκάρα. Ο Μνέβις ή Μνεύις στην Αρχαία Αίγυπτο ήταν ο ιερός ταύρος που λάτρευαν οι κάτοικοι της Ηλιούπολις. Μνημονεύεται στα ιερογλυφικά κείμενα των Πυραμίδων από την εποχή του παλαιού βασιλείου. Περιγράφεται ως μαύρος ταύρος με ισχυρό αυχένα και υπερμεγέθους όρχεις. Ανάμεσα στα κέρατα φέρει τον δίσκο του ήλιου. Μεμονωμένα εικονίζεται ως άνθρωπος με κεφάλι ταύρου.
 Τα Βόδια που τρώνε οι σύντροφοι του Οδυσσέα, τα βόδια που βόσκει ο βουκόλος Φιλοίτιος και τον ταύρο που ερωτεύεται η Πασιφάη δώρο του Ποσείδωνος. Η  μασκότ του πανεπιστημίου του Τέξας, οι ταυρομαχίες στην Ισπανία,οι αγελάδες των Αθηνών το 2006 cou parade σε 46 πόλεις του κόσμου.
Ο Βους ο ταύρος (Bos taurus) η επιστημονική ονομασία που έχει δοθεί στο σύνολο των οικόσιτων βοοινών του Παλαίου Κόσμου που κατάγονται από τον άγριο άουροχς. Είναι ένα είδος μεγαλόσωμων μηρυκαστικών θηλαστικών.
 Διακρίνονται δύο κύρια υποείδη : η οικόσιτη αγελάδα της Ευρώπης (Βους ο πρωτογενής ο ταύρος) και το ζεμπού (Βους ο ταύρος ο ινδικός, ), στα οποία κάποιοι συγγραφείς προσθέτουν το Άουροχς που εξαφανίστηκε τον 17ο αιώνα σε άγρια κατάσταση, αλλά οι κτηνοτρόφοι επιχειρούν να ανασυστήσουν μία φυλή πολύ κοντινή.
Ο Βους ο ταύρος έχει εξημερωθεί εδώ και 10.000 χρόνια στην Μέση Ανατολή, και ύστερα η εκτροφή τους αναπτύχθηκε σταδιακά σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Τι συνδέει τον ταύρο και τις αγελάδες με  όλες αυτές τις αναφορές και ιστορίες;
Το κυνήγι του ταύρου   είναι  χαρακτηριστική  σκηνή στην Ατλαντίδα έτσι όπως περιγράφεται από τον Πλάτωνα, καθώς και η εκατόμβη θυσία στον Ποσειδώνα στη Πύλο άμα τη αφίξει του Τηλέμαχου 
Πως όμως  συνδέεται ο Ποσειδώνας ένα  θεός της θαλάσσης με το ένα τόσο γήινο κατ΄ εξοχήν στοιχείο; Είναι απορίας άξιον.
Για να κατανοήσουμε τη βαθύτερη φύση  του και τον αφηρημένο πυρήνα του μύθου, θα πρέπει να κατανοήσουμε τη ζωή στην Λεμουρία πριν την εμφάνιση του ανθρώπου και του Ταύρου.

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2019

Το χρώμα του Ποσειδώνα






                                                             Ποσειδών ο Κυανοχαίτης
               
Το χρώμα είναι η είσοδος σε παράλληλα  κέντρα σύμπαντα

Λέει ο Κριτίας πως, οι αρχές και οι τιμές διακοσμήθηκαν μεταξύ των 10 βασιλιάδων της Ατλαντίδας συμφώνως με τους γραπτούς νόμους, επιστολές του Ποσειδώνος που ήταν χαραγμένοι σε στήλες από ορείχαλκο στο ναό και κέντρο του νησιού. Κάθε 5 ή 6 χρόνια συνελέγοντο, επειδή τιμούσαν και τους άρτιους αριθμούς και τους περιττούς, συζητούσαν τα κοινά τους συμφέροντα, εξέταζαν τις παραβάσεις των νόμων και δίκαζαν. Πριν δικάσουν άφηναν τους ταύρους μέσα στον ναό και παρακαλούσαν τον θεό να διαλέξει το σφαγίον που τον ευχαριστούσε. Κατόπιν κυνηγούσανε και οι 10 βασιλείς, τους ταύρους, άοπλοι . Όποιον έπιαναν, τον πήγαιναν στη στήλη και τον έσφαζαν στο μέρος που ήταν χαραγμένος ο νόμος. Στη στήλη ήταν χαραγμένος ο όρκος που καταριόταν με φοβερά λόγια όποιον τον καταπατούσε. Μόλις νύκτωνε και έσβηνε η φωτιά γύρω από τα σφαγεία, φορούσαν μια καλλίστη κυανή στολή και καθόταν δίπλα στα απομεινάρια της θυσίας όλη τη νύκτα δικάζοντας και δικαζόμενοι. Μόλις ξημέρωνε έγραφαν την απόφαση σε χρυσό πίνακα και την αφιέρωναν στο θεό μαζί με τις στολές τους.
Η στολή που φορούσαν κυανή γαλάζια όπως και το χρώμα του πλανήτη.
Το μπλε γαλάζιο ως κυριάρχο χρώμα το συναντούμε και στην παλαιά Λεμουρία της Ανατολής. Η θεά Κάλι απεικονίζεται με μπλε γαλάζιο χρώμα, την εποχή των πολλών, εκατό χεριών (εκατόχειρες)  και ματιών  (Κύκλωπες)
Η σημαία της Μογγολίας. Μια σημαία 2 χρωμάτων  με κόκκινο μπλε, Άρης Ποσειδώνας και σύμβολο το γιν γιανγκ , τον ήλιο, τη σελήνη ενωτικά σε ανυψωτική φλόγα, προτίμηση και του Τσένγκις Χαν.  Εθνόσημο με ένα φτερωτό άλογο σαν τον Πήγασο, 3 χρώματα, προσθήκη του πρασίνου, περίγραμμα με αγκυλωτό μαίανδρο, ένα τιμόνι πλοίου  παράξενο σε τόσο ηπειρωτική περιοχή, με 12 λευκοπέταλα.
Και στην ταινία Αβατάρ, οι Λεμούριοι έχουν μπλε χρώμα είναι ψηλοί  με ουρά.
Ξανά γυρίζοντας στην Δύση βλέπουμε πως οι  Τουαρέγκ Βέρβεροι, ατλάντεια φυλή, έχουν μια προτίμηση στο γαλάζιο χρώμα και λέγονται μπλε γαλάζιοι άνθρωποι.
Μπλε σημαία έχει Μεγάλη Μασονία Βρετανία, τα απάνθρωπα  Ηνωμένα Εθνη ΟΗΕ, η Ευρωπαϊκή υποκρίτρια   Ένωση, φυσικά η Ατλαντική Συμμαχία Συμμορία το ΝΑΤΟ και  οπωσδήποτε το Ισραήλ, κατ ΄εξοχήν θεοσοφιστικό κράτος.
Επίσης  από 5 μπλε  λωρίδες  και 4 λευκές, αποτελείται η ποσειδώνια  Ελληνική σημαία. Μπλε με  Λευκό, Ποσειδών και Εστία. Το λευκό  είναι το χρώμα της Εστίας Παρθένου.
Ο σταυρός είναι παλαιό σύμβολο των  Λεμουρίων  από την εποχή του Ορφέως,  ο οποίος δεινοπάθησε μαζί τους και κατασπαράχθηκε από πρωτόγονο κανιβαλισμό στις τελετές  της  παλαιάς  εποχής της Λεμουρίας.
Τα αστέρια..... είναι της   Νέας Ατλαντίδος, νέας κοπής και  τεχνολογίας.
Κάποτε .......την Εποχή του Μπλε Ποσειδώνος  
στην άγρια Δύση και   την Ανατολή της γαλάζιας χρωματολογίας


Αστραία ©©

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2019

Ο Ποσειδών, οι Δράκοι και τα Τέρατα



Κάθε καλό παραμύθι έχει ένα Δράκο.....

Ο  αστερισμός  του Δράκοντος  είχε  τη διάκριση ότι περιείχε  τον Βόρειο Ουράνιο Πόλο της εκλειπτικής μέχρι  πριν 4000 χρόνια. Σήμερα είναι ο Πολάρις της Μικρής Άρκτου, το αστέρι του Βορρά, πολικός αστέρας,  που λεγόταν και  "το φτερό του Δράκου " παλαιότερον.
Ο Βορράς είναι πολύ σημαντικός γιατί  αποτελεί το κέντρο του υλικού κόσμου και κατά συνέπεια είναι το πεδίο των μαχών και των υπερβόρειων πολεμιστών.
Ορισμένοι αστέρες του Δράκοντος ήταν γνωστοί στην Κίνα ως Yuen Wei, μέσα από τους οποίους αναφέρεται ότι πέρασε ένας μέγας κομήτης το έτος 1337 μ.Χ.. Βέβαια το ίδιο το πλάσμα ήταν το επίσημο έμβλημα της χώρας (πρβλ. «Η χρονιά του Δράκου»), αλλά το κινέζικο ζώδιο Δράκος βρισκόταν κάπου στον δικό μας Ζυγό. Κατά τον Βρετανό ιεραπόστολο Joseph Edkins ο σημερινός αστρονομικός Δράκων αντιστοιχεί στο Tsi Kung, το «Ανάκτορο Του Ουράνιου Αυτοκράτορα», «το οποίο ορίζεται από 15 αστέρες του Δράκοντος που διαμορφώνουν ένα ωοειδές σχήμα περί τον Πολικό Αστέρα. Από αυτούς, οι αστέρες ξ, ο, σ και s Δράκοντος ονομάζονται Tai yi, απέχουν περί τις 10 μοίρες από την ουρά της Αρκτου και 22 από τον σημερινό Βόρειο Ουράνιο Πόλο, και όριζαν οι ίδιοι τον Πόλο αυτό κατά την εποχή των απαρχών της κινεζικής Αστρονομίας» (ίσως γι’ αυτό και ο βαρύγδουπος τίτλος).

Το λάβαρο του δράκου που χρησιμοποιούσε ο στρατός του Αρθούρου, αποτελούσε σακικό-σαρματικό σύμβολο, που υιοθετήθηκε από την Κίνα έως τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και τη Βαρβαρική Ευρώπη. Οι Σαρμάτες ιππείς έφεραν ως «εθνικό» τους λάβαρο τον Δράκο, κατασκευασμένο ως ανεμόσακος προσαρμοσμένος σε ξύλινο στέλεχος. Ο δράκος είχε μεταλλική κεφαλή και κόκκινο υφασμάτινο σώμα, το οποίο διογκωνόταν όταν ο άνεμος εισερχόταν σε αυτό μέσα από τα σαγόνια του (το οποίο συνέβαινε κατά τον καλπασμό). Το λάβαρο, ο οπλισμός και η θωράκιση των Σαρματών και των αλόγων τους ομοιάζουν εκπληκτικά με μερικά από τα χαρακτηριστικότερα στοιχεία των αναφορών για τον Αρθούρο και τους ιππότες του.
Πενδράγκον, 5 δράκοι  ήταν ο πατέρας του.

Η Ντιον Φόρτσιουν, κλασσική θεοσοφίστρια, λέει πως ο μάγος Μέρλιν ήταν ιερέας στην Ατλαντίδα ( κάτι θα ξέρει ) και οι θεοσοφικοί κύκλοι, ως κατ ΄εξοχήν ποσειδώνιοι τύποι, έχουν μεγάλη αδυναμία στο Άβαλον και το ιερό δισκοπότηρο. Αρθούρος είναι φυσικά ο Αρκτούρος, η αρκούδα με το αρκουδάκι, η Καλλιστώ και ο προσέλην Αρκάς της μυθικής Αρκαδίας .

Κάθε καλό παραμύθι έχει τον κακό δράκο του…
Η λέξη Δράκων προέρχεται από το ρήμα ΔΕΡΚΟΜΑΙ που σημαίνει ατενίζω, κοιτάζω καλά και αφορά την οξύτητα βλέμματος. Στην παλαιοντολογική πανίδα του Ελλαδικού χώρου έχουν βρεθεί λιοντάρια, μικροί ελέφαντες και φυσικά φίδια που υπάρχουν ακόμη και σήμερα, και μερικοί τυραννόσαυροι. Όλοι οι δεινόσαυροι, έχουν εξαφανισθεί και οι επιστήμονες αναζητούν την αιτία και το γιατί.
Οι δεινόσαυροι ήταν σπονδυλωτά ζώα που κυριάρχησαν στο γήινο οικοσύστημα για πάνω από 160 εκατομμύρια χρόνια. Πρωτοεμφανίστηκαν πριν 230 εκατομμύρια χρόνια. Στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου πριν 65 εκατομμύρια χρόνια, οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν, πράγμα που σήμανε το τέλος της κυριαρχίας τους στον πλανήτη.
Γνωστοί δράκοι ήταν:
η Λερναία Ύδρα, υδάτινη δράκαινα  με πατέρα τον Τυφώνα και την Έχιδνα
 ο Πύθων που σκότωσε ο Απόλλων
ο Εσπέριος δράκων (Λάδων) με πατέρα τον Φόρκυ
ο Κολχικός δράκων που προστάτευε το Χρυσόμαλλο Δέρας 
ο Ισμένιος Αιώνιος δράκων ο οποίος φρουρούσε την Αρεία πηγή της Θήβας και σκότωσε ο Κάδμος
και οι δράκοι, τα θαλάσσια κήτη που στέλνει ο Ποσειδών  να καταβροχθίσουν την Ανδρομέδα και την Ησιόνη.
Διάσημος δράκος είναι και Νοσφιστής από έργο του Τολκίν: Ο Άρχων των δακτυλιδιών.
Ο δράκος αποτελεί έμβλημα πολλών ΟΙΚΩΝ  και θεοσοφιστικών κύκλων.
Που βρίσκονται οι δράκοι σήμερα και τι κάνουν;
Πολυεθνικές στην Παλαιά Λεμουρία και στην Νέα Ατλαντίδα και ελέγχουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές.  "Ανθίσανε"  την Εποχή του Ποσειδώνα  και των Ιχθύο Σαύρων κυριολεκτικά με όχημα τη θεοσοφία και την ανθρώπινη καταναλωτική  ματαιοδοξία.


Αστραία ©©

Τρίτη 12 Μαρτίου 2019

Ο Ποσειδών και η Απειρωτάν Γαία

Ποσειδών και  Γαία

Γεωλογικοί Αιώνες
Συχνά κάθε Αιώνας τελειώνει με μια σημαντική εξαφάνιση, η οποία εξαλείφει τις κυρίαρχες μορφές της ζωής εκείνης της εποχής και προετοιμάζει το έδαφος για τις νεοφερμένες μορφές.
Από την αρχή....πριν 4, 6 δισ έτη
Προκάμβριο, 
Εποχή του Άδη ή Καταρχαιοζωικός Αιώνας,  3η δέσμη συνείδησης Πλούτων
Αυτή η εποχή αρχίζει με το σχηματισμό του ηλιακού συστήματος και της Γης - που προσδιορίζεται ότι έγινε πριν 4,567 δισεκατομμύρια χρόνια - τον σχηματισμό της πρώτης ατμόσφαιρας και ωκεανών καθώς επίσης και το βομβαρδισμό από τους εναπομείναντες πλανητοειδείς και τα συντρίμμια. Τελείωσε δε πριν 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Το όνομα του το πήρε γιατί ήταν μια καταχθόνια περίοδος, που κράτησε περίπου 760 εκατομμύρια χρόνια, όταν η Γη υπέφερε από συχνό και άγριο βομβαρδισμό από κομήτες, αστεροειδείς και άλλα πλανητικά συντρίμμια. Κάποια στιγμή, στις αρχές αυτής της εποχής σχηματίστηκε το φεγγάρι, όταν έπεσε πάνω στην αρχική Γη ένα αντικείμενο σαν τον Άρη μεγάλο, που κονιορτοποίησε και τα δύο. Μπορεί να ακούγεται απίστευτο, αλλά η πρώτη πρωτόγονη ζωή προέκυψε τότε σε αυτό το αρχικό στάδιο. Ήταν μια εποχή που χαρακτηρίστηκε από μεγάλη ηφαιστειακή δραστηριότητα και το σχηματισμό των πρώτων ηπείρων. Μέχρι το τέλος της Εποχής του Άδη, η Γη είχε μια ατμόσφαιρα (δεν θα μπορούσαν να την αναπνεύσουν οι περισσότεροι σημερινοί οργανισμοί), και οι ωκεανοί γέμισαν με προκαρυωτικές μορφές ζωής.Ο πρώτος μεγάλος σταθμός στην εξέλιξη της ζωής είναι το πέρασμα από την "αβιοτική χημική εξέλιξη" στην οργανική.
Ωρεία (~ 3 δις. χρόνια πριν), θεωρείται ως η αρχαιότερη γνωστή ξηρά.
Ροδίνια(~ 1,1 δις. χρόνια ~ 750 εκατομμύρια χρόνια πριν)
Προκάμβριο  Κρυπτοζωικός (από 4,6 δισ. χρόνια πριν, μέχρι 600 εκατ. χρόνια πριν).
Λέγεται και προτεροζωικός αιώνας, δηλαδή αιώνας που προηγήθηκε της ζωής, ή μεγααιώνας, γιατί η διάρκεια του είναι μεγαλύτερη απ’ ό,τι η διάρκεια όλων των άλλων αιώνων μαζί. Εδώ δημιουργείται ο πρώτος φλοιός της Γης. Υπάρχει έντονο ανάγλυφο με βουνά και πεδιάδες αχνιστής λάβας. Με την ψύξη του πρώτου φλοιού, υγροποιούνται οι υδρατμοί που υπάρχουν στην πυκνή ατμόσφαιρα και δημιουργούν τη θάλασσα και τους ποταμούς.
Επειδή τα πετρώματα αυτής της εποχής έχουν ανακυκλωθεί είναι δύσκολη η εξαγωγή συμπερασμάτων. Πάντως φαίνεται ότι η ζωή ξεκινά κάποτε σ' αυτή την εποχή, μέσα στη θάλασσα και είναι υποτυπώδης. Προς το τέλος εμφανίζονται κάποια είδη μαλακίων. Στην ξηρά δεν υπάρχει ζωή. Καληδόνια πτύχωση.
  Φανεροζωικός αιώνας (από 600 εκατ. χρόνια πριν μέχρι σήμερα).
2η δέσμη συνείδησης Ωκεανός Ποσειδών Πανθάλασσα Τηθύς
 Γκοντβάνα (~ 600 – ~ 30 εκατομμύρια χρόνια πριν)
Λαυρασία(~ 300 – ~ 60 εκατομμύρια χρόνια πριν)
 Πανγαία (~ 300 – ~ 180 εκατομμύρια χρόνια πριν)
Δεινόσαυροι Δράκοι Ερπετά Χελώνες  Ερκύνια  πτύχωση 350 εκατ . Θηλαστικά
Καινοζωικός αιώνας (από 65 εκατ. χρόνια πριν μέχρι σήμερα).
Τα περισσότερα από τα σημερινά είδη φυτών και ζώων είναι απόγονοι των ειδών του αιώνα αυτού. Σχηματίζεται ο Ινδικός, ο Ατλαντικός ωκεανός και τα Ιμαλάια. Αργότερα ξεκινάει εκείνη η φάση της αλπικής πτύχωσης που έδωσε τον κορμό των ελληνικών οροσειρών (Πίνδος, όρη Δυτικής Πελοποννήσου και Κρή­της). Σε μεγάλη έκταση της Γης επικρατούν τροπικές συνθήκες. Κυριαρχούν τα φυλλοβόλα δέντρα και τα ανθοφόρα φυτά.
Εμφανίζονται οι πρόγονοι όλων των ειδών των εντόμων που ξέρουμε σήμερα και λαμβάνουν μέρος στην επικονίαση των φυτών.
Αργότερα τα δάση μειώνονται και δημιουργούνται λιβάδια όπου βόσκουν τα φυτοφάγα θηλαστικά. Εξαφανίζονται τα θαλάσσια ερπετά, εκτός από τις χελώνες και τους κροκόδειλους. Τη θέση τους παίρνουν μεγάλα θηλαστικά, πρόγονοι των φαλαινών και των θαλάσσιων αγελάδων. Υπάρχει μεγάλη αφθονία σε καρχαρίες. Στην Κρήτη βρέθηκε δόντι που υπολογίζεται ότι ανήκε σε καρχαρία μήκους 20 μέτρων.
Εμφανίζονται τα προβοσκιδωτά και οι ελέφαντες και οι πρώτοι πίθηκοι και γίβωνες.
Τα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια, στο βόρειο κυρίως ημισφαίριο έχουμε τέσσερις εναλλαγές παγετωδών και μεσοπαγετωδών εποχών. Στις παγετώδεις έχουμε αύξηση της ξηράς, μιας και το νερό συγκεντρώνεται στους παγετώνες των πόλων κι έτσι ενοποιούνται οι δρόμοι επικοινωνίας μεταξύ των ηπείρων. Γι' αυτό έχουμε και πολλές μετακινήσεις ζώων από ήπειρο σε ήπειρο.
Λεμουρία ήπειρος, Αλπική πτύχωση 65 εκατ. ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΔΕΣ
Ατλαντίδα πριν 2- 1 εκατομμύρια χρόνια  ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ
1η δέσμη  ανθρώπινης συνείδησης Ζευς  ΗΟΜΟ SAPIENS
Βύθιση του τελευταίου υπολείμματος της Ατλαντίδος πριν 12.00 χρόνια. Είχε  απομείνει ένα μικρό νησί στον Ατλαντικό, αυτό που αναφέρει ο Πλάτωνας. 
Μετά τον σχηματισμό της πύρινης Γαίας, ο Ωκεανός κάλυψε όλη την επιφάνεια. Η Παγκαία Ήπειρος Εστία  ήταν το πρώτο νησί  στεριά ΔΗΛΟΣ που φανερώθηκε στη γήινη επιφάνεια και η Τηθύς θάλασσα.
Αφήνοντας πίσω την  Ροδινία, την Γκοντβάντα, την Λαυρασία, την Υπερβορεία  Θούλη  φθάνουμε στην Λεμουρία και στην Ατλαντίδα  του Ειρηνικού και του Ατλαντικού Ωκεανού  αντιστοίχως που για ένα διάστημα συνυπήρχαν. Η διαφορά τους ήταν  διαφορά ύλης και  νόησης. Στη Λεμουρία τα όντα ήταν αμφίφυλα ερμαφρόδιτα αμφίβια, με ένα   κυκλώπειο μάτι, ή 4 και αργότερα   γίγαντες  πίθηκοι δεινόσαυροι και σαύρες.
Η Λεμουρία ήταν ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ  των ποσειδώνιων όντων, αλλά δεν ήταν άνθρωποι  όρθιοι με 2 πόδια και δύο  οφθαλμούς.
Στην Ατλαντίδα η νοητική εξέλιξη δημιούργησε την  σύγχρονη ανθρώπινη φυλή με κορωνίδα την Ελληνική και τον Ελληνικό πολιτισμό.Η διαμάχη των Ελλήνων με τους  Ατλάντιους ήταν ένας "εμφύλιος" πόλεμος εξ αιτίας της προτίμησης των Ελλήνων για την ΑΘηνά. Οι Ατλάντιοι είχαν ξεπέσει σε ποσειδώνιες σοφιστείες και ο μύθος του Άτλαντα με τον Ηρακλή  περιγράφει το γεγονός  καταπληκτικά. Οι Λεμούριοι,  υπερβολικά ζωόφιλοι,  άφυλοι, ερμαφρόδιτοι, φυτοφάγοι αποκρυφιστές, ξαναήλθαν στο προσκήνιο  πριν 100 χρόνια  μέσω της θεοσοφίας και ηγήθηκαν της  εκφυλισμένης μασονίας, ποσειδώνια κατάλοιπα μιας  παρωχημένης  ζωολογίας, η ουρά της  γοργόνας και της  ποσειδώνιας Εποχής στο τέλος της.
Υπήρξαν διάφορες ατλαντικές φυλές με καταγωγή, διασταυρώσεις από τους πιθήκους από τους δεινοσαύρους , από τους όφεις, τα  ερπετά και από κατοίκους των  διαφόρων αστερισμών με διαφορετική εξέλιξη η καθεμιά. Οι αποικίες ήταν πάντοτε διαγαλαξιακή υπόθεση όπως και ο εποικισμός. Ο Νοήμων Άνθρωπος παραμένει υπόθεση  μέτρου αυτογνωσία και αρμονίας. Τόσο, όσο πρέπει τη κάθε φορά.
Ο Όμηρος  αναφέρει την απειρωτάν  άπειρο γαία  σε σημαντικό σταθμό της  η Οδυσσείας
αὐτὴ δ᾽ ἐς θάλαμον ἑὸν ἤιε· δαῖε δέ οἱ πῦρ
                                      γρῆυς Ἀπειραίη, θαλαμηπόλος Εὐρυμέδουσα,
                                 τήν ποτ᾽ Ἀπείρηθεν νέες ἤγαγον ἀμφιέλισσαι·
Ἀλκινόῳ δ᾽ αὐτὴν γέρας ἔξελον, οὕνεκα πᾶσιν
Φαιήκεσσιν ἄνασσε, θεοῦ δ᾽ ὣς δῆμος ἄκουεν·
ἣ τρέφε Ναυσικάαν λευκώλενον ἐν μεγάροισιν.
ἥ οἱ πῦρ ἀνέκαιε καὶ εἴσω δόρπον ἐκόσμει. 14
Η Ευρυμέδουσα, μεγάλη βασίλισσα, θαλαμηπόλος  της Ναυσικάς  δώρο στον Αλκίνοο που φέρανε από την Άπειρο Ήπειρο  Γαία

Ο Οδυσσέας κοντά στις στάχτες μιας εστίας φωτιάς στο τζάκι των Φαιάκων.
Το πυρ το άναβε η γραία Απειραία από την πρώτη ήπειρο πανγαία ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ.
Ποια ήπειρο και ποια γαία άραγε  εννοεί;
Αστραία

Πηγές:
Παλαιά και Νέα Ατλαντίδα,  Αστραία
Η φυσική στο διαδίκτυο



Δευτέρα 11 Μαρτίου 2019

Ο Αετός


"Ο αετός μεγάλα πουλιά κυνηγά και ..... μυίας ου θηρεύει"
Ο Αετός είναι ένα διαχρονικό σύμβολο δύναμης υπερηφάνειας και εξουσίας και γι αυτό τον λόγο  υπάρχει σε σημαίες και οικόσημα πολλών κρατών, χωρών, οργανώσεων  και στοών.
Είναι  το ιερό πτηνό του Διός και στα Ομηρικά Έπη αναφέρεται πλειστάκις ως οιωνός, ειδικά στο όνειρο της Πηνελόπης όπου εφορμά και τρώει τις 20 χήνες που   κυκλοφορούν αμέριμνα στην αυλή.
Οι Τολτέκοι μια ατλάντεια φυλή από τις πρώτες στην Ατλαντίδα μετά τον εκφυλισμό της Λεμουρίας αναφέρουν τον Αετό και το μάτι του,  αλληγορικά σαν  την υπέρτατη δύναμη και εξουσία που χαρίζει τη ζωή με σκοπό την επίγνωση.
Ο Αετός είναι και το άλλο σύμβολο του Σκορπιού. Κάθε Καθαρή Δευτέρα ένα χάρτινος αετός πετά στο ουρανό. Είναι η λαχτάρα  του ανθρώπου  να πετάξει με τα Φτερά της Ελευθερίας και αυτό το έθιμο έχει τις ρίζες του πολύ βαθιά στο Χρόνο. Φθάνει μέχρι  την αρχή της Δημιουργίας του.
Αναφέρεται στην αρχαία Κίνα που τον πετούσαν και σαν φτερωτό δράκο ως συγγενείς φυλές των αρχαίων δεινοσαύρων.
Η πρώτη δέσμη συνείδησης του Αετού αρχίζει με την γέννηση υλοποίηση της Γαίας πριν 4, 6 δισ χρόνια.
 Το Προκάμβριο,  αρχίζει με την Εποχή του Άδη τον  Καταρχαιοζωικό Αιώνα, τον Αίδη Πλούτωνα. Σε αυτή αναφέρεται  η θεογονία του  Ορφέα, του Ησίοδου και του Ομήρου αναλυτικά.
Μετά ακολουθεί  ο   Φανεροζωικός αιώνας (από 600 εκατ. χρόνια πριν μέχρι σήμερα) και
2η δέσμη συνείδησης, ο  Ωκεανός Ποσειδών Πανθάλασσα Τηθύς Παγκαία.
Η  τρίτη δέσμη συνείδησης με τον Δία και τον homo sapiens, όρθιο και νοήμονα χωρίς ουρά με δύο μάτια  αρχίζει  πριν 2-1 εκατομμύρια χρόνια στην Ατλαντίδα.
   Ο Αετός είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνει γνωστό με την ανθρώπινη μορφή και δεν μπορεί να ιδωθεί. Αυτό που μπορεί να κάνει ένας σώφρων άνθρωπος για να μη καεί ,είναι μια ανακεφαλαίωση σωστή, κάθετη και οριζόντια, κατάθεση ουσιαστική  κάτω από τον αετό και με την αψογοσύνη να ασχοληθεί. Δηλ. να κάνει αυτό που ξέρει και μπορεί καλύτερα με τα μέσα που διαθέτει  χωρίς για το αποτέλεσμα  εγωκεντρικά να ανησυχεί. Με  μέτρο αυτογνωσία και  ισορροπία αρμονική.
Τότε ο Αετός πετά  ελεύθερος σε ορεσίβιες κορυφές  ψηλά με μια Ιαχή Αρκτικού φωνήεντος!
Αέρα! Γιατί ...εκεί ΖΕΙ.
" Ο αετός κι αν πληγωθει στα ύψη πάντα βγαίνει"


Αστραία ©©

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2019

Ο Ποσειδών και η Τροία




Το όνομα ΤΡΩΕΣ παραπέμπει σε όρνια , σε αρπακτικά που κάνουν κύκλους και τρώνε. Δαρδάνιοι είναι αυτοί που ξεσκίζουν καταβροχθίζουν( δαρδάπτω), ενώ οι Τεύκροι είναι οι άνθρωποι της φωτιάς και οπλοποιοί ( τεύχω), όλες τους ανδρικές ιδιότητες. Και για να χρησιμοποιήσουμε το ενοποιημένο μυθολογικό πεδίο, όταν οι ηττημένοι Τρώες το σκάνε και κρύβονται γίνονται Λατιανοί από τη θεά (Λατόνα) η Λατίνοι οι άνθρωποι της Λητούς. Εδώ έχουμε μια ανατροπή. Πρόκειται πάλι για σύμπτωση; Ίσως στην λογική της μυθολογίας τίποτα να μην είναι τυχαίο, αφού αργότερα εμφανίζονται οι Ρωμαίοι με νέα σύμβολα δύναμης. σελ.155  Ν. Βαλαωρίτης.
Ο ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ

Υπάρχουν πολλές Τροίες και πόλεις στην περιοχή της Τρωάδας σε φυσικό επίπεδο στην στρατηγική θέση των Δαρδανελίων. Κατά αντιστοιχία  θα υπάρχουν και πολλές ΤΡΟΙΕΣ στο αλληγορικό συμβολικό επίπεδο και πολλοί ΤΡΩΕΣ.
Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή   συνδέοντας και  διηθώντας πληροφορίες και γνώσεις, βλέπουμε ότι:
1. Η Τροία παίρνει το όνομά της από τον Τρώα γιος του Εριχθόνιου,  εγγονός του Δάρδανου. Παντρεύτηκε την κόρη του ποτάμιου θεού Σκάμανδρου Καλλιρρόη.  Ένα από τα  παιδιά του ήταν ο  ο Ίλος, γι αυτό λέγεται και Ίλιον.
2. Εξ αιτίας μιας  αγελάδος που περπάτησε προς τα βόρεια και στάθηκε σε ένα λόφο που ήταν γνωστός ως «Λόφος της `Ατης», ο Ίλος  έχτισε εκεί την πόλη Τροία ή Ίλιον. Το Ίλιον βρισκόταν περίπου 25 χιλιόμετρα νότια από τη Δάρδανο, πόλη που είχε ιδρύσει ο προπάππους του. ενσάρκωση της βλάβης. Άτη σημαίνει  τη «σύγχυσιν φρενών», την απερισκεψία που οφειλόταν σε πλάνη που απέστελναν οι θεοί. Είναι η προσωποποίηση της βλάβης του μυαλού και των απερίσκεπτων πράξεων, καθώς και των αποτελεσμάτων αυτών των πράξεων. Οδηγούσε τόσο τους ανθρώπους, όσο και τους θεούς, στην παρεκτροπή και σε ανεύθυνες πράξεις. Η Άτη ήταν συμφορά που χτυπούσε κατακέφαλα, τυφλώνοντας το νου και επιφέροντας την καταστροφή.
3. Ο Λαομέδων διαδέχθηκε στον θρόνο της Τροίας τον πατέρα του και μετά θέλησε να κτίσει μεγάλα τείχη γύρω από την πόλη. Προσέλαβε λοιπόν με μισθό τους θεούς Ποσειδώνα και Απόλλωνα, τους οποίους ο Δίας είχε τιμωρήσει να υπηρετήσουν θνητό. Οι δύο αθάνατοι εργάσθηκαν πραγματικά επί ένα ολόκληρο χρόνο. Ο Όμηρος αναφέρει ότι ο Ποσειδώνας έκτισε τα τείχη, ενώ ο Απόλλωνας έβοσκε τα κοπάδια του Λαομέδοντα στο όρος Ίδη. Βοηθός αμφοτέρων ήταν ο θνητός Αιακός. Μόλις όμως πέρασε ο χρόνος, ο Λαομέδοντας αρνήθηκε να τους δώσει όσα τους είχε υποσχεθεί και μάλιστα απείλησε τον Απόλλωνα ότι θα τον έδενε και θα τον πουλούσε για δούλο στα νησιά! Τότε οργίσθηκαν οι δύο θεοί και ο μεν Απόλλωνας έστειλε λοιμό στην πόλη, ο δε Ποσειδώνας έστειλε ένα θαλάσσιο τέρας που έβγαινε με την πλημμυρίδα και έτρωγε ανθρώπους. Σύμφωνα με τον χρησμό που έλαβε τότε ο Λαομέδων, η πόλη θα λυτρωνόταν από το θηρίο αν έδινε σε αυτό ως γεύμα την κόρη του Ησιόνη. Εκείνο τον καιρό πέρασε ο Ηρακλής από την Τροία μαζί με τους Αργοναύτες και υποσχέθηκε στον βασιλιά να σώσει την κόρη του αν του έδινε τα άλογα που είχε λάβει ως δώρο από τον Δία επειδή τον βοήθησε να αρπάξει τον ανιψιό του (κατά μία εκδοχή γιο του), τον Γανυμήδη. Ο Λαομέδων το υποσχέθηκε και ο ήρωας σκότωσε το θηρίο απελευθερώνοντας την κόρη, αλλά ο κακόβουλος βασιλιάς αθέτησε και πάλι την υπόσχεσή του. Ο Ηρακλής θύμωσε και επέστρεψε μετά από καιρό ως αρχηγός στρατού, κυρίευσε την Τροία (πολύ πριν τον περίφημο Τρωικό Πόλεμο) και σκότωσε με τα βέλη του τον Λαομέδοντα και όλους τους γιους του εκτός από τον Ποδάρκη, τον εξαγορασμένο Πρίαμο.
4.Ο Δάρδανος ήταν γιος του Δία και της Ηλέκτρας, θυγατέρας του Άτλαντος, και ιδρυτής της πόλεως Δαρδάνου στο Όρος Ίδα της Τρωάδος. Από την Αρκαδία ο Δάρδανος Πολυάρκης Κάβειρος μεταβαίνει στη Σαμοθράκη και κατόπιν στην Τρωάδα,όπου συναντά τον Τεύκρο. Ο ομώνυμος κατακλυσμός συνδέεται με το όνομα του, καθώς και οι Δαρδάνιαι Σκαιαί Πύλαι της Τροίας.
5. Η Ηλεκτρυώνη, όπως την αποκαλεί ο Ελλάνικος είναι η νήσος  Σαμοθράκη, της Ατλαντίδος Ηλέκτρας που λεγόταν και ΣΤΡΑΤΗΓΙΣ καθώς και Λευκοσία.
6. Ποσειδών Αξιόκερσος
Θεωρείται ως ένας, ο πρώτος, από τους Μεγάλους Θεούς της Σαμοθράκης, όπου λατρευόταν με το μυστηριακό όνομα Αξιόκερσος ήδη από τα προαρχαϊκά χρόνια και μέχρι τον 4ο αι. μ.Χ., όπως μαρτυρούν τα ονόματα των μυημένων στα Μυστήρια, τόσο από τον χώρο του θρύλου (Οδυσσέας, Κάδμος, Θάσος, Φιλοκτήτης, Ορφέας, Αγαμέμνονας, Ταλθύβιος, Επειός, Αινείας) όσο και της ιστορίας, και μάλιστα φορέων της εξουσίας (Όμηρος, Ηρόδοτος, Λύσανδρος, Ανταλκίδας, Ολυμπιάδα, Φίλιππος, Ουάρρων, Πείσων, Ρωμαίοι διοικητές).
Ατλαντίς Αρκαδία Δάρδανος Σαμοθράκη, Αξιόκερσος Ποσειδών, Τρώας, Ίλιον , Λαοδάμων Άτη
Συμπεράσματα:
1. Η Τροία συνδέεται με την Ατλαντίδα
2.Η Αρκαδία έχει σχέση με την Ατλαντίδα
3.Η Σαμοθράκη έχει σχέση και με την Ατλαντίδα και με την Λεμουρία
4.Ο Ποσειδών θεοκτίστης της Τροίας
5. Αχαιοί και Τρώες είναι ατλαντικά φύλα
6. Η Τροία καταστρέφεται και ξανακτίζεται πολλές φορές
Ερμηνεία:
Η  Τροία κτίζεται πάνω στην ΑΤΗ κάθε φορά από αρπακτικά καταβροχθιστικά θεοσοφικά συστήματα με ΣΚΑΙΟ τρόπο χρησιμοποιώντας   την τεχνολογία των Ατλάντων και τη θεοσοφία των Λεμουρίων χειραγωγώντας το θυμικό των ανθρώπων. Το χαρακτηριστικό τους είναι τα Τεύκρη ΤΕΙΧΗ τα ψηλά. Αφορά όλα τα θρησκευτικά συστήματα που ήταν στη βάση τους μέχρι πρότινος  χρηματοπιστωτικά.  Η Εποχή των Ιχθύων ευνόησε την Τροία και έτσι ξανακτίστηκε η Νέα Τροία, το πατριαρχείο και το βατικανό. Το τέλος της Εποχή όμως τους βρίσκει μόνους, χωρίς  τις πολυεθνικές αγορές που κτίζουν τους δικούς τους  χρηματοπιστωτικούς πύργους, ΜΕΔΟΥΣΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. Ο Λαομέδων δεν τους δίνει  μία και την συμφωνία αθετεί  ο δε  Ποσειδών, έχει μαζί τους , με τους Τρώες, οργισθεί. Να σημειωθεί πως όλοι οι θεοσοφιστές ανατολικού και δυτικού τύπου έχουν μια  έμφυτη συμπάθεια στη Τροία  στους  Τρώες και στον Έκτορα  λόγω μακρινής  συγγένειας  προφανώς. Τον Αχιλλέα δεν τον  θέλουν, δεν ταιριάζει στο ειδυλλιακό  ερμαφρόδιτο λεμουριακό περιβάλλον τους,  όπου ο Κύκλωπας βόσκει τα πρόβατα  με το τρίτο και τέταρτο μάτι του και τον Οδυσσέα προσπαθούν να τον αμαυρώσουν, ούτε να  ακούσουν για μυαλό.  Θυμούνται τον Παλαμήδη,  τον Ιάσωνα, τον Ξενοφώντα   και άλλους  ήρωες και  συγγραφείς .... με πόνο ψυχής. Και όταν  κάνουν τη καρδιά τους πέτρα, να παραδεχθούν  αναγκαστικά και τον Οδυσσέα και τον Αχιλλέα, τη δύναμη και το μυαλό, θα υπονοήσουν και κάτι άλλο, τον δε Οδυσσέα θα τον  "παντρέψουν" με  το κυρίαρχο θεοσοφιστικό σύστημα των τελευταίων αιώνων, τον χριστιανισμό, γιατί  έχουν ασυμμάζευτο Ποσεισώνα και θυμικό.
'Όταν κτίζεις την Τροία  δεν ακούς τον θόρυβο των τειχών που σε κλείνουνε μέσα"

Αστραία ©©

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2019

Ο Ποσειδών και τα πόδια


Η καλή υγεία αρχίζει από την κοιλία ΕΣΤΙΑ, η ψυχική υγεία  και ισορροπία από τα πόδια τα καθαρά

Είναι φανερό ότι τα πόδια ανήκουν στην επικράτεια του Θεού, εφόσον ο Σωκράτης λέγει στον «Κρατύλο» Ο Ποσειδών είναι ποσίδεσμος, δένει τα πόδια των θνητών για να μην χρησιμοποιούν την λογική αλλά μόνο το συναίσθημα, του οποίου ο ίδιος είναι ο Άρχων.«Λοιπόν το όνομα Ποσειδών δόθηκε από κάποιον που ενώ βάδιζε τον σταμάτησε η φύση της θάλασσας και δεν τον άφησε να προχωρήσει παραπέρα, αλλά του έγινε δεσμός στα πόδια του. Και έτσι ονόμασε Ποσειδώνα τον θεό ως δένοντα τα πόδια «ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΚΡΑΤΥΛΟΣ»
Το ενεργειακό κέντρο (τσάκρας) του Ποσειδώνα βρίσκεται στα πέλματα και  είναι η ΘΕΣΗ του για να λειτουργεί αρμονικά σε ένα ανθρώπινο ΝΟΗΜΟΝ ΟΝ.
Ο άρχων των υδάτων και του παγκόσμιου Ωκεανού κυβερνά όλα τα πλάσματα τα ανόργανα και τα  οργανικά με το συναίσθημα θυμικό.
Άμα τα χερσαία όντα  εγκατέλειψαν το νερό σε πρώτη φάση αμφίβια, μετά  ερπετά  και κατόπιν όρθια χερσαία σπονδυλωτά  θηλαστικά την Εποχή του Homo Sapiens Διός, εγκατέλειψαν και την ΟΥΡΑ , ενώ η Λεμουρία βυθιζόταν στα ποσειδώνια νερά, αναδυόταν η Ατλαντίδα και οι άνθρωποι με αντιτακτό αντίχειρα και εγκέφαλο  ανεπτυγμένο αρκετά. Η γοργόνα έκλαιγε γοερά για αυτόν τον αναπόφευκτο χωρισμό, αλλά η εξέλιξη της συνείδησης τραβά μπροστά.
Οι ποσειδώνιες ανατολικές θεοσοφίες νοσταλγοί του Λεμούριου παρελθόντος, πάντοτε ζωγραφίζουν ένα άνθρωπό καθιστό να διαλογίζεται με 7 τσάκρας χωρίς πόδια, πως  "όλα είναι ένα".  Που::: Στον κόσμο της ύλης;;;;;; Μόνο στο κόσμο του πνεύματος και ίσως.
Βολεύει αυτός ο διαλογισμός το σύστημα  εξουσίας αρκετά, για να κρατά σε αυτούπνωση πλήθη  πολλά, όπως  είπε και ο προωθούμενος μεσσίας τους Κρισναμούρτι, ένα φτωχό ορφανό παιδί που το άρπαξε η θεοσοφία για να εξυπηρετήσει τα σχέδια της και τον έκανε δυστυχισμένο πολύ.
Η ευφυής Ελληνική Μυθολογία είναι πιο κατατοπιστική  για  τα πόδια. Η μεγάλη τραγωδία του Ελληνισμού, αλλά και του ανθρώπου,  είναι τα πρησμένα πόδια όπως περιγράφεται χαρακτηριστικά στο Οιδίποδα,  θύμα ενός πατρός που τον εξορίζει φοβούμενος μη χάσει την εξουσία. Ο φόβος της  απώλειας της εξουσίας αρχίζει από τον Ουρανό και τελειώνει με τον ουρανό που ο Ηρακλής αναγκάζει τον Άτλαντα να κρατεί στο κεφάλι του, γιατί η σωστή ροή της ενέργειας αρχίζει από τα πόδια και φθάνει στην κεφαλή.
Ο Ποσειδών σε απόρροια των θεοσοφιστών και  των θεοσοφιστικών θρησκειών  ζητά ανθρωποθυσίες και πολλές ΘΥΣΙΕΣ καθώς  η Ανδρομέδα και η Ησιόνη θυσιάζονται στα υδάτινα τέρατα του θολωμένου μυαλού και πολλά άλλα παιδιά αρσενικά και θηλυκά.
Μόνο όταν το κέντρο των πελμάτων λειτουργεί καλά με τον Ποσειδώνα στη θέση του, έχουμε διαύγεια μυαλού,  λογική,  ψυχική υγεία,  έμπνευση, καθαρότητα  ενόραση, καλό ύπνο ήρεμο, νηφαλιότητα, όχι παθητικότητα, κρίση, διάκριση αρμονία και  ορθή ανθρωπιά.
Η κακή θέση του Ποσειδώνα  σε ένα άνδρα θα μεγαλώσει την σκιά του με αποτέλεσμα θολή κρίση, θρησκοληψία,  νοσηρές τελετουργίες και  αποκρυφισμός, παθητικότητα, ροπή στις εξαρτησιογόνες ουσίας,  αλκοόλ, ναρκωτικά,  βίαια ξεσπάσματα ,  ανηθικότητα, αμοραλισμό, τρέλα, διπολική διαταραχή και άλλες ψυχικές ασθένειες,  κακής ποιότητος  "τέχνη", θηλυπρέπεια, οίκτο και αυτοοίκτο, θύτης και θύμα σε εναλλαγή ρόλων.
Σε μια γυναίκα επειδή αντιπροσωπεύει τον άνιμους θα έλκει άνδρες με  τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Συνήθως θυσιάζεται για να τους σώσει και ποτέ δεν σώζονται.
Η καλή ροή του ποσειδώνιου κέντρου επιτυγχάνεται με τη σωστή  μορφή της τέχνης, την καλή μουσική, καθαρά πόδια,  ρεφλεξολογία των ποδιών, φυσική άσκηση, καλό ύπνο και  το γαλάζιο χρώμα  στο κατάλληλο σημείο να τοποθετηθεί για να  μπορέσει να αφομοιωθεί. Ο άνθρωπος με τον σωστό ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ  είναι πέρα από την αντίνοη λογική του θύματός και του θύτη. Δεν βλέπει ποτέ τον εαυτό του  ως  θύμα και δεν γίνεται θύτης επουδενί γιατί στο θυμικό του κυριαρχεί.
Πόδια καθαρά, μυαλά υγιή και  καλά
Αστραία ©©

Τρίτη 5 Μαρτίου 2019

Αγαμέμνων και Ποσειδών


Που βρίσκεται ο Ποσειδών ως  κέντρο ενέργειας στο σώμα του Αγαμέμνονος

Ο Ποσειδών  στην Ιλιάδα ήταν με το μέρος των Αχαιών αν και ως θεοσοφιστής έκτισε τα Τείχη της Ιεράς Τροίας δημιουργώντας τα ισχυρά θεοσοφικά συστήματα. Αυτά, που οι θεοί απαιτούν ΘΥΣΙΕΣ για να είναι ευνοϊκοί. Ο χριστιανικός θεός θεός θυσιάζει τον μονογενή αρσενικό για να σώσει τον άνθρωπο,  λες και δεν υπήρχαν πιο ευφυείς λύσεις για  ένα θεό, ο Αγαμέμνων την κόρη για την επιτυχία της εκστρατείας και ο Αβράξογλου  επίσης τον γιο, γιατί του ζήτησε ο  πανάγαθος  θεός για  να τον δοκιμάσει.  Όταν ο Ποσειδών δεν είναι στη θέση του,  το ενεργειακό κέντρο μπλοκάρεται, η ενέργεια δεν ρέει αρμονικά και  δημιουργεί  παραισθήσεις,  αλαζονικούς  αρχηγούς και  ανίερους θρησκευτές.
Επίσης να σημειωθεί ότι  ο Αγαμέμνων φορεί θώρακα  με δράκους  στα πλευρά του, Λ στιχ.26 και ότι ο Ποσειδών με τους δράκους έχει στενές επαφές   Δέλτα τύπου από την Εποχή της  Λεμουρίας.
Ο Αγαμέμνων παρουσιάζεται στους μακρυμάλληδες «κάρυ κομώοντες» Αχαιούς με λαμπρή φορεσιά και αστραφτερά πέδιλα στα πόδια του τα λιπαρά. Οι θεοί εμφανίζονται , διαγράφονται στο αιθερικό του σώμα, ο Ζευς στο κεφάλι ,ο Άρης στην μέση και ο Ποσειδών στο στέρνο.
Ίσως αν ήταν ο Ποσειδών στα πέλματα, ο Άρης στο κεφάλι και ο Ζευς κυβερνήτης του ήπατος στις επιγονατίδες και ο Απόλλων στην καρδιά, η ροή της ενέργειας του να ήταν πιο αρμονική και αποτελεσματική .
Η ομορφιά είναι η καλή μορφή του όντος κι η ασχημοσύνη , η έλλειψη σχήματος, η αρμονία ή δυσαρμονία της ενεργειακής ροής .
Η γνώση της ύλης , της ενέργειας και των μετατροπών της.
Η εξερεύνηση της ύλης είναι ένα εξωτερικό ταξίδι της ύπαρξης και η κατανόηση της ενέργειας ένα εσωτερικό ταξίδι στο κέντρο του εαυτού.
Εξωτερική και εσωτερική ευθυγράμμιση της αντίληψης.
Και τα δύο ταυτοχρόνως ολοκληρώνουν ένα άνθρωπο στης ζωής του
τον δρόμο και τον σκοπό.
Το αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα ολοκληρωμένα παρουσιάζει και τις δυο διαδρομές με ένα τρόπο μαγευτικό και διαχρονικό.
Αν και η λέξη “θρησκεία” εμπεριέχεται στην λέξη “άνθρωπος” αυτός που άνω θρώσκει, δεν υφίστατο στους παλαιότερους χρόνους . Οι Έλληνες δεν είχαν θρησκεία, είχαν ιστορία και μυθιστορία και αυτή ήταν και είναι η γνώση τους και η παρακαταθήκη τους και η διαθήκη τους.
Θρησκείες με αυτή την μορφή της φονταμενταλιστικής θεοκρατίας γνώρισε η ανθρωπότητα την εποχή των Ιχθύων με την εμφάνιση του χριστιανισμού και του μουσουλμανισμού αμφότερες ποσειδώνιες ομιχλώδεις εξαρτήσεις του θυμικού στέρνου και προεκβολές ενός συστήματος παραγωγής δούλων του “θεού” .
Β Ιλιάδος


Τοὺς δ’ ὥς τ’ αἰπόλια πλατέ’ αἰγῶν αἰπόλοι ἄνδρες
ῥεῖα διακρίνωσιν ἐπεί κε νομῷ μιγέωσιν,
ὣς τοὺς ἡγεμόνες διεκόσμεον ἔνθα καὶ ἔνθα
ὑσμίνην δ’ ἰέναι, μετὰ δὲ κρείων Ἀγαμέμνων
ὄμματα καὶ κεφαλὴν ἴκελος Διὶ τερπικεραύνῳ,
Ἄρεϊ δὲ ζώνην, στέρνον δὲ Ποσειδάωνι.
ἠΰτε βοῦς ἀγέληφι μέγ’ ἔξοχος ἔπλετο πάντων 480
ταῦρος• ὃ γάρ τε βόεσσι μεταπρέπει ἀγρομένῃσι•
τοῖον ἄρ’ Ἀτρεΐδην θῆκε Ζεὺς ἤματι κείνῳ
ἐκπρεπέ’ ἐν πολλοῖσι καὶ ἔξοχον ἡρώεσσιν.
Ἔσπετε νῦν μοι Μοῦσαι Ὀλύμπια δώματ’ ἔχουσαι•


Αστραία ©©