Ο Ποσειδών και ο ταύρος

Οι ιερές αγελάδες της Ανατολής, το θηλυκό ημισφαίριο της γης
Οι ιεροί ταύροι της Δύσης στο αρσενικό ημισφαίριο της γης
Σε αναδρομή  γεωμυθιστορίας

Και η πανίδα και η χλωρίδα αποτελούν αξιοσημείωτες αναφορές τόσο στην Ελληνική Μυθολογία, την πληρέστερη, όσο και στη παγκόσμια, γενικότερα.
Μαγικά φίλτρα, άνθη δένδρα αλλά και αετοί γεράκια δελφίνια δράκοι φίδια άλογα παρελαύνουν σε γοητευτικές ιστορίες στα ίχνη της γεωλογίας παλαιοντολογίας  ζωολογίας και ανθρωπολογίας.
Είναι  φανερό πως η εξέλιξη των ειδών ξεκινά από το νερό, τον ωκεανό, την ποσειδώνια θάλασσα της αντίληψης αλλά και η αστρόσκονη, ο λόγος των άστρων γονιμοποιεί τον νου των ανθρώπων και όχι μόνο τη φαντασία.
Ένα ιδιαιτέρα δημοφιλές ζώον της οικογένειας των βοοειδών απαντάται σε όλες τις  μυθιστορίες  της   αρχαϊκής Ατλαντίδος  και συνδέεται  στενά με την παλαιοζωική Λεμουρία.
Η Ιώ  μεταμορφωμένη σε αγελάδα, η αγελάδα του Κάδμου με την ημισέληνο, η αγελάδα του Ίλου στο λόφο της Άτης που κτίστηκε η Τροία, η χώρα των Ταύρων στη  Ταυρική,  η ιερή αγελάδα των Ινδών, ο ταύρος του Μίθρα με τον ανίκητο Ήλιο, το μάτι του ταύρου Αλντεμπαράν, ο ταύρος του Ηρακλή  που τον σκοτώνει ο Θησέας στον Μαραθώνα, ο ταύρος Ζευς  που απαγάγει την Ευρώπη, ο ταύρος   Ώρος βασιλιάς της Αιγύπτου, ο  Ψαμμήνιτος υπό Καμβύση που πεθαίνει από αίμα ταύρου ,  ο χρυσός μόσχος του Βαάλ.
Ο  ταύρος Άπις, ένας ζωντανός ταύρος που έφερε ιδιαίτερα σημάδια, φυλασσόταν στη Μέμφιδα και λατρευόταν ως ο ενσαρκωμένος θεός Όσιρις, αν και σε ορισμένους μύθους συνδέεται επίσης με τον θεό Φθα. Όταν πέθαινε, κήρυτταν δημόσιο πένθος και του έκαναν εντυπωσιακή ταφή στην κοντινή Σακκάρα. Ο Μνέβις ή Μνεύις στην Αρχαία Αίγυπτο ήταν ο ιερός ταύρος που λάτρευαν οι κάτοικοι της Ηλιούπολις. Μνημονεύεται στα ιερογλυφικά κείμενα των Πυραμίδων από την εποχή του παλαιού βασιλείου. Περιγράφεται ως μαύρος ταύρος με ισχυρό αυχένα και υπερμεγέθους όρχεις. Ανάμεσα στα κέρατα φέρει τον δίσκο του ήλιου. Μεμονωμένα εικονίζεται ως άνθρωπος με κεφάλι ταύρου.
 Τα Βόδια που τρώνε οι σύντροφοι του Οδυσσέα, τα βόδια που βόσκει ο βουκόλος Φιλοίτιος και τον ταύρο που ερωτεύεται η Πασιφάη δώρο του Ποσείδωνος. Η  μασκότ του πανεπιστημίου του Τέξας, οι ταυρομαχίες στην Ισπανία,οι αγελάδες των Αθηνών το 2006 cou parade σε 46 πόλεις του κόσμου.
Ο Βους ο ταύρος (Bos taurus) η επιστημονική ονομασία που έχει δοθεί στο σύνολο των οικόσιτων βοοινών του Παλαίου Κόσμου που κατάγονται από τον άγριο άουροχς. Είναι ένα είδος μεγαλόσωμων μηρυκαστικών θηλαστικών.
 Διακρίνονται δύο κύρια υποείδη : η οικόσιτη αγελάδα της Ευρώπης (Βους ο πρωτογενής ο ταύρος) και το ζεμπού (Βους ο ταύρος ο ινδικός, ), στα οποία κάποιοι συγγραφείς προσθέτουν το Άουροχς που εξαφανίστηκε τον 17ο αιώνα σε άγρια κατάσταση, αλλά οι κτηνοτρόφοι επιχειρούν να ανασυστήσουν μία φυλή πολύ κοντινή.
Ο Βους ο ταύρος έχει εξημερωθεί εδώ και 10.000 χρόνια στην Μέση Ανατολή, και ύστερα η εκτροφή τους αναπτύχθηκε σταδιακά σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Τι συνδέει τον ταύρο και τις αγελάδες με  όλες αυτές τις αναφορές και ιστορίες;

Το κυνήγι του ταύρου   είναι  χαρακτηριστική  σκηνή στην Ατλαντίδα έτσι όπως περιγράφεται από τον Πλάτωνα, καθώς και η εκατόμβη θυσία στον Ποσειδώνα στη Πύλο άμα τη αφίξει του Τηλέμαχου 

Πως όμως  συνδέεται ο Ποσειδώνας ένα  θεός της θαλάσσης με το ένα τόσο γήινο κατ΄ εξοχήν στοιχείο; Είναι απορίας άξιον.

Για να κατανοήσουμε τη βαθύτερη φύση  του και τον αφηρημένο πυρήνα του μύθου, θα πρέπει να κατανοήσουμε τη ζωή στην Λεμουρία πριν την εμφάνιση του ανθρώπου και του Ταύρου.




Τι ήταν η Λεμουρία; Ήπειρος, φυλές, εποχή;
Οπωσδήποτε ήταν ΕΠΟΧΗ και περιοχές των  παλαιών ηπείρων 65 εκατομυρίων χρόνων.  Περιοχές από τα σημερινά νησιά της Χαβάης , Αφρική,  Μαδασκάρη, Καύκασος, Ινδία Θιβέτ  Κίνα Μογγολία Ιαπωνία. Εποχή που  οι δεινόσαυροι θα εξαφανιζόταν δίνοντας τη θέση τους σε φυλές της Ανατολής και οι πίθηκοι θα εξελισσόταν σε φυλές της  Αφρικής. Τα φίδια ερπετά  κυρίαρχα στη  εύφορη Μεσοποταμία. Ο άνθρωπος  ακόμη απών. Ο άνθρωπος θα εμφανιζόταν στην Ατλαντίδα με τα σημερινά χαρακτηριστικά. Όρθιος νοήμων  με δύο  μάτια δύο φύλα αμφιγονική παραγωγή και χωρίς ουρά και για  ένα διάστημα συμβίωσε με  διάφορα Λεμουροειδή όντα. Κύκλωπες γίγαντες  εκατόγχειρες κενταύρους  γοργόνες Ανουνάκι και Έχιδνες και άλλα πολλά.
Ήταν η  χρυσή εποχή του Κρόνου η Λεμουρία, το χρυσό γένος των πνευμάτων, ήταν ο παράδεισος της Εδέμ, όπου  αμοιβάδες ερμαφρόδιτα, πολλαπλασιαζόταν με ωά, τρία τέσσερα μάτια,  όλα μαζί τα πλάσματα στη γη, μία φυλή;  Μπορεί αλλά δεν ήταν άνθρωποι εκεί. Συνεπώς δεν υπήρχε, λόγος γλώσσα ομιλία φωνή αλφάβητο, μόνο  κάποια σύμφωνα μουγκανητά και η σιωπή. Και ήταν συλλογική όπως και η συνείδηση. "Όλα είναι ένα". Το αγαπημένο σλόγκαν  των λεμουροθεοσοφιστών οπαδών. Πολλά θεοσοφικά κείμενα θεοσοφιστών που λατρεύουν την Λεμουρία ομιλούν για μία φυλή και πρέπει η ανθρωπότητα να επιστρέψει εκεί. Βλέπε Μάξ Χείντελ ροδοσταυρική θεωρία.
Είχε ένα κόστος η εξέλιξη των ειδών και των φυλών;
Σαφώς είχε. Και μάλιστα στην τροφική αλυσίδα.
Πρώτα αναπτύχθηκαν τα φυτά που τρέφονται από τον  Ήλιο.  Μετά τα φυτοφάγα ζώα και  κατόπιν τα σαρκοφάγα και στο τέλος ο  άνθρωπος  παμφάγον ον που  τρώει και πίνει τον Ήλιο και τα φυτά και ζώα και τον ίδιο τον  άνθρωπο σε περιπτώσεις κανιβαλισμού. Φυσικά και τα ζώα τρώνε τον άνθρωπο ειδικά τα άγρια. Καρχαρίες  πύθωνες πιράνχας λύκοι αρκούδες και δράκοι.
Το πέρασμα στην Ατλαντίδα έγινε σταδιακά και στο μεταβατικό στάδιο συνυπήρχαν τα λεμουροειδή όντα και το νέος είδος ανθρώπου με φωνή σκέψη και λόγο.
Και η Ατλαντίδα ήταν Εποχή, πριν 2-1 εκατομύρια χρόνια και περιοχή. Η Β. Αφρική, η Αμερική, η Θούλη του Πυθέα, ήπειρος στον Ατλαντικό που απόμεινε ένα μικρό νησί, αυτό που στο οποίο αναφέρεται ο Πλάτων και φυσικά η Μεσόγειος  Αιγηίδα περιοχή, Αρκαδία, Κρήτη, Αθήνα, Σαμοθράκη,  Σαντορίνη, Μ, Ασία, Τροία  με δεσπόζουσα οροσειρά την Αλπική νεοτάτη, τον Όλυμπο και την Πίνδο.
Τα τρία αδέλφια ήταν κυβερνήτες της Ατλαντίδος, ο Ποσειδών, ο Πλούτων και ο Ζευς με την ευρυτέρα έννοια των  ΟΝΟΜΑΤΩΝ αυτών, για να μη φαντάζεται κανείς θεούς με ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά, με αναπαραγωγή και μεταβολισμό, ανόητος και ανοήτως. Είναι αλληγορία συμβολισμός για να γίνει κατανοητός ο χώρος η ενέργεια και ο χρόνος από το δεξιό ημισφαίριο του εγκεφάλου στο πεδίο της ύλης.
Ο Κρόνος είχε καθαιρεθεί και ο Χρόνος άρχισε να μετρά και να μετριέται με την  εμφάνιση του ανθρώπου πάνω στη ΓΗ που μπορεί και τον μετρά. Τα ζώα δεν μπορούν και δεν ενδιαφέρονται  για τον χρόνο, ούτε τα πνεύματα. Είναι ανθρώπινη υπόθεση, γεωκεντρική και μετριέται η περιφορά γύρω από τον Ήλιο, το ταξίδι δηλ. της συνείδησης σε    αναφορά προσωπική.
Η ανθρώπινη  φυλή  στην Ατλαντίδα εξελίχθηκε με την βοήθεια  των ήρεμων και πλούσιων βοοειδών   που χρησίμευσαν ως βασική τροφή και με κυριαρχία του δεξιού εγκεφάλου στη Δύση που ανέπτυξε την τεχνολογία απελευθερώνοντας τον άνθρωπο από τον λεμουριακό πρωτογονισμό.
Η κατάχρηση όμως εξουσία και η υπερβολή οδήγησε στο καταποντισμό της Ατλαντίδος  όπως περιγράφεται στο πλατωνικό κείμενο και οι μεγάλοι κατακλυσμοί του Ωγύγου του Δαρδάνου  Δευκαλίωνος  εξαφάνισαν   πολλές φυλές της Ατλαντίδος αλλάζοντας  δραματικά την γεωμορφολογία της γης.  Όσοι επιβίωσαν έπρεπε να ξαναρχίσουν από την αρχή και να στηριχθούν στην κυτταρική μνήμη και της λεμουριακής και της ατλαντικής καταγωγής.
Η αναβίωση της Ατλαντίδος έγινε την Εποχή του Μίνωα και του Ταύρου πριν 6000 χρόνια και δυστυχώς εισχώρησε και το λεμουριακό στοιχείο όπως περιγράφεται χαρακτηριστικά στο έρωτα της Πασιφάης για τον ταύρο του Ποσειδώνα. Είχε  ως αποτέλεσμα  την δημιουργία του Λαβύρινθου και όλων των θεοσοφιστικών σχολών στοών και μυητικών μυστηριών που ακολούθησαν.
Από τον Ορφέα, την Αργώ, στον Πυθαγόρα τα Καβείρια και τα Ελευσίνια μυστήρια και μυήσεις.
Ο Πλούτων κυριαρχούσε στην Αίγυπτο και τους Φαραώ και ο Ποσειδών Αξιόκερσος πήγε στη Σαμοθράκη μαζί με τους Τελχίνες, την τρίαινα και τους Καβείρους λεμουριακά πνεύματα που μετακόμισαν και στην Θήβα καθόλου τυχαίο, (έχουμε πολλές Θήβες).
Ο Ζευς στον Όλυμπο μαζί με τα Ομηρικά Έπη  προσπαθούσε να κρατήσει νοητικές ισορροπίες και το μυαλό καθαρό γεννώντας υπέροχα παιδιά με παρθένες ιδέες  σε ορεσίβιες κορυφές των έλλογων και έννοων όντων.
Ποιο ήταν το πρόβλημα με την Λεμουρία και  λεμουριακά όντα; Το πρόβλημα ήταν και είναι, ένα πρόβλημα θεοσοφίας πράγμα που σημαίνει  θρησκοληψία,  ύπνωση, δουλικότητα  νοσηρές τελετές μυστικές μυήσεις, αποκρυφισμός και σκοτεινές τελετουργίες που παγιδεύουν την προσοχή του ανθρώπου και κλέβουν ενέργεια  χρησιμοποιώντας τον θεό ως παγίδα υποταγή και δικαιολογία για την εξουσία.
Να σημειωθεί πως τα Λεμούρια ήταν  κακοήθη πνεύματα και γιορτή των Ρωμαίων,τα Λεμουράλια  για να τα εξευμενίσουν.
Την Εποχή των Ιχθύων  ευνοήθηκαν όλες οι θεοσοφίες ιδρύθηκαν καινούργιες θρησκείες , πολλές στοές, πολλά  μυστικά  τάγματα  δρακοντιανών,   εχιδνών,  θιβετιανών, ιπποτών με αποκορύφωση την ίδρυση της θεοσοφίας στο μεγάλο Μήλο της Ν. Υόρκης το 1875 που άλωσε τον κόσμο. Ξεκινώντας από την μυστικιστική Ρωσία των Σλάβων,  (7η φυλή  συμφώνως με τον ροδόσταυρο Χέιντελ), Θιβέτ Ιμαλάια Ινδία  Αμερική Αφρική Αγγλία Ινδία  Ελλάδα.
Ο  συνιδρυτής συντ. Όλκοττ, ήταν να γίνει υπουργός Γεωργία της Ελλάδος, αλλά λόγω  ελλείψεως  χρόνου αρνήθηκε. Είχε προηγηθεί η δημιουργία της  Νέας Ατλαντίδος των ΗΠΑ δηλ, από την εποχή του Φράνσις Μπέικον και ήλθαν σε συμφωνία αγαστή για την κυριαρχία του κόσμου με  την  αναγκαστική επιμειξία και την μία φυλή.
Ο στόχος των αρχηγών τους είναι η εξουσία. Αυτό που  ταΐζουν  τους οπαδούς είναι το χόρτο του Ποσειδώνα σε θολό νερό.  Καθαρή απάτη, η ειρήνη  τους, η αδελφοσύνη  ισότητα, αγάπη θεός κλπ.  Τα σχέδια τους δεν ευοδώθηκαν πλήρως, τους τα χάλασαν οι  "φιλάνθρωπες" πολυεθνικές  εταιρίες που αποδεσμεύτηκαν  από αυτούς και δρουν ανεξάρτητα και ανεξέλεγκτα για το κέρδος και  μόνον. Ουδόλως  ενδιαφέρονται για  μυστικιστικά τάγματα, αλλά η μία φυλή τους κάνει, γιατί θα είναι υπάκουη ευκολοκυβέρνητη σε ένα εργοτάξιο στη γη με μια στολή. Αυτή θέλουν και προωθούν   σε σχέδια οφθαλμοφανή με τις διάφορες  "φιλέσπλαχνες " ΜΚΟ.
Έτσι, αυτή τη στιγμή η ισορροπία του πλανήτη κρέμεται σε μια κλωστή. Από την μια οι θεοσοφιστές θρησκευτές πασιφιστές του Ειρηνικού Ωκεανού και από την άλλη οι πολυεθνικές μηχανές του Ατλαντικού.
Δεν μπορούμε να επιστρέψουμε ως καθαρά ερμαφρόδιτα   άφυλα πνεύματα να γεννάμε ωά στον παράδεισο της Λεμουρίας χωρίς να απαρνηθούμε τις απολαβές της ατλάντειας τεχνολογίας, αλλά ούτε και να μείνουμε στην Νέα Ατλαντίδα με τόση λεμουροθεοσοφία και την ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθυσμού τους,  συμφώνως με το κατ έξοχή θεοσοφικό δόγμα: Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε τη γη.
 Πόσο; Είναι αντιοικολογικό το πρόβλημα. Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος δεν γίνεται.Ούτε μπορεί η Ευρώπη μια περιορισμένης εκτάσεως ήπειρος, να  λύσει αυτό το θέμα που δεν μπόρεσε να λύσει ούτε η Γκάντι καθώς δολοφονήθηκε και να τους θρέψει ο ταύρος του Διός.
Ίσως, να το λύσει  ο Ηρακλής της καινούργιας εποχής και να επιστρέψει στον Άτλαντα τον Ουρανό, καθώς και τα Μήλα της Αθανασίας, γιατί  η μεγάλη παγίδα της ποσειδώνιας εποχής ήταν η Αθανασία, αυτή που έταζε η Καλυψώ στον Οδυσσέα. Αυτή που τάζουν όλες οι θεοσοφίες και ειδικά της εξουσίας.
Όσοι άνθρωποι homo sapiens απομείνανε με διαυγές  μυαλό χωρίς ουρά, ας  τα σκεφθούν με προσοχή όλα αυτά  και μέντορα οδηγό την Αθηνά.

Αστραία ©©