Δευτέρα 26 Ιουνίου 2017

Η χαμένη πατρίδα


ΕΣΤΙΑ

Όμορφη και παράξενη πατρίδα μου.....


Η σημερινή  Εστία είναι ένας μικρός αστεροειδής στην ζώνη  των άλλων αστεροειδών, ανάμεσα από τον Άρη και τον Δία. Στην θέση αυτή θα έπρεπε να υπάρχει ένας πλανήτης σύμφωνα με τον αυθαίρετο νόμο  Τίτιους- Μπόντε. Αν΄ αυτού βρίσκονται πολλοί αστεροειδείς , τα τεμάχια ενός θρυματισμένου πλανήτη.
Στο Ελληνικό Πάνθεον, η Εστία ήταν Τιτανίδα, ιερή θεά και ο όρκος και οι θυσίες άρχιζαν με την επίκλησή της. Ο Όμηρος, δεν την αναφέρει στα Ομηρικά Έπη πουθενά ( γιατί άραγε), παρ΄όλο που υπάρχει ο αμφιλεγόμενος Ομηρικός Ύμνος προς τιμή της.
Ποια είναι η καταγωγή του ανθρώπου;
Ποια ήταν η πρώτη κατοικία του;
Ποια είναι η πατρίδα του Οδυσσέα;
Ήταν η ΕΣΤΙΑ ένας πλανήτης που καταστράφηκε και γιατί;

Ήταν μια ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ στην πρώτη κατάχρηση εξουσίας και υπερβολή;

Τι γνωρίζει ο  Όμηρος;
Η ανθρωπότητα βρίσκεται πλέον σε ένα  κρίσιμο μεταίχμιο και  σε μια Υ Επιλογή.

Η επιστήμη και η  τεχνολογία δεν μπορεί να αναπτυχθούν περισσότερο, χωρίς μέτρο, σοφία και αρετή.
Η θρησκεία δεν  πρέπει να εξουσιάζει,  κρατώντας το μυαλό του ανθρώπου σε κατάσταση νηπιακή.
Είναι μεγάλη η οικολογική καταστροφή.
Και οι φυσικοί πόροι έχουν εξαντληθεί.
Ο άνθρωπος δεν γνώρισε εστία  στη Γη, πατρίδα, ασφαλή.
Το χρηματοπιστωτικό σύστημα στηρίζεται σε ετοιμόρροπη βάση σαθρή.
Δεν υπάρχει κάνενα αντίκρυσμα,μόνο λογιστικοί, εικονικοί αριθμοί.
Στο παλάτι της Γαίας ,οι πόρτες και οι θύρες έχουν κλειστεί
και όλοι είναι μεσα και έχουν παγιδευτεί.
Το επόμενο πρωινό για την ανθρωπότητα  θα υπάρχει με ή, χωρίς αυτή.
Ο καθένας, ας κάνει τις επιλογές του με πρότυπο τον Ηρακλή.


Αστραία ©©

Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

Κατάρτια και κίονες στα Ομηρικά Έπη

Κίων Οδυσσεύς

τοῦ δ' ὑπερωϊόθεν φρεσὶ σύνθετο θέσπιν ἀοιδὴν
κούρη Ἰκαρίοιο, περίφρων Πηνελόπεια·
κλίμακα δ' ὑψηλὴν κατεβήσετο οἷο δόμοιο,        330
οὐκ οἴη, ἅμα τῇ γε καὶ ἀμφίπολοι δύ' ἕποντο.
ἡ δ' ὅτε δὴ μνηστῆρας ἀφίκετο δῖα γυναικῶν,
στῆ ῥα παρὰ σταθμὸν τέγεος πύκα ποιητοῖο,
ἄντα παρειάων σχομένη λιπαρὰ κρήδεμνα·
ἀμφίπολος δ' ἄρα οἱ κεδνὴ ἑκάτερθε παρέστη.
δακρύσασα δ' ἔπειτα προσηύδα θεῖον ἀοιδόν·

Ο Οδυσσέας, Φιλέταιρος, ταξιδεύει συνέχεια σε νερό, αγριεμένο θυμικό, στην ποσειδώνια θάλασσα της αντίληψης κατά την επιστροφή και ψάχνει για στερεό νησί,σαν την Λητώ.
Οι σύντροφοι του, αφανίζονται εξ αιτίας των ελαττωμάτων τους, δεν  μπορούν να επιβιώσουν σε ένα οργανισμό που άγεται και φέρεται, με 70% στοιχείο υγρό.
Λαγνεία, θυμός, ανυπομονησία, απληστία, αδράνεια, εγωμανία φιλαυτία, διάσπαση προσοχής, έλλειψη αυτογνωσίας, έλλειψη αυτοπειθαρχίας υπερβολές που κολυμπούν σε ένα νερό συνεχές μεταβλητό και νοσηρό.
Ο Ηρακλής αντιμετωπίζει  την  Ήρα, νερό παρορμητικό και ο Οδυσσέας, τον Ποσειδώνα, νερό μεταβλητό. Ο Ηρακλής, βάλτους και έλη και ο Οδυσσέας, θάλασσα αγριεμένη.
Από που να κρατηθεί ο Οδυσσέας; Από ποια στεριά να πιαστεί;
Κανείς δεν θέλει η Ιθάκη να φανεί , όπως και και η Δήλος να φανερωθεί.
Γιατί;
Γιατί η συνείδηση φωτιά είναι υπόθεση δύσκολη πολύ, καθώς και η γέννηση της και η συντήρηση της. Ο Οδυσσέας, αντιμετωπίζοντας τις Σειρήνες, δένεται σε κατάρτι, ευθύ και στερεό σε πλοίο, του νου, μεταβλητό. Οι Σειρήνες είναι υδάτινες  Άρπυιες που τρέφονται με αρρωστημένο θυμικό. Γνωρίζουν τις αδυναμίες και τους φόβους του ανθρώπου και με λόγια γλυκά, του λένε αυτά που θέλει να ακούσει και του χαϊδεύουν τα αυτιά.
Τι του λένε;

Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

Η ευδαιμονία των ιδιοτήτων

Ομηρική Ηώς


.....και η αρμονία δράσης και μη δράσης

Ως σταθερή ιδιότητα, θα ορίζαμε ένα σταθερό σημείο στο κέντρο του κύκλου, ακίνητο και σιωπηλό. πχ, την Πηνελόπη, την Ιθάκη.
Ως σταθερό σημείο θα επιλέγαμε την προτίμηση μας, το ταλέντο μας, κάτι που να μας αρέσει και το αγαπούμε βαθιά και θα το τοποθετούσαμε σταθερά, σε σύστημα με αναφορά. πχ, την φιλοσοφία, την επιστήμη, τον χορό, την γλυπτική, τις πολεμικές  τέχνες, την πολιτική, τα μαθηματικά.
Ως σύστημα αναφοράς, θα διαλέγαμε ένα γνωστικό πεδίο ευρύ, να εργαστούμε με σύνδεση συμπεριεκτική πχ, τα Ομηρικά Έπη, την  κβαντική φυσική, την νευτώνεια φυσική, την αριστοτελική λογική.
Με σύνδεση  συμπεριεκτική,  θα συνδέαμε όλα τα θέματα μεγαλώνοντας την ακτίνα του κύκλου με τρεις κινήσεις ιδιότητες:
Την μεταβλητή, παρατηρώντας την δράση και αντίδραση ταυτοχρόνως, σε διαλεκτική αλληλεπίδραση παρατηρητή και παρατηρούμενου στην συγχρονιστική ροή των φαινομένων στον χώρο.
Την παρορμητική, ακολουθώντας την έμπνευση της στιγμής από τη ρωγμή του χρόνου και κουνώντας  “τα φτερά της κβαντικής πεταλούδας”.
Κρατούμε, πάντα σταθερό το κέντρο του κύκλου για να μη χαθούμε.
Έτσι, αποφεύγουμε την μονολιθικότητα και  την στενότητα, την φτώχεια του πνεύματος. Διευρύνουμε το πνεύμα, χωρίς να γινόμαστε επιπόλαιοι τυχοδιώκτες και το ανυψώνουμε χωρίς να  κερδοσκοπούμε εις βάρος του.
Τοιουτοτρόπως, ανυψώνουμε την συνείδηση φωτίζοντας την, σε αυτοσυνείδηση και δίνουμε ύψος στο flat επίπεδο, της άχρωμης μουντής καθημερινότητας.
Με αυτό τον τρόπο, όλες μας οι  πράξεις και δράσεις αποκτούν, χρώμα και το ΒΑΘΟΣ, της μη δράσης.
Μεταφέρονται από την ενέργεια στην ύλη και δημιουργούν την πολύτροπη πραγματικότητα .

Πέμπτη 4 Μαΐου 2017

Η ευδαιμονία της αναλογίας

Ομηρική αναλογία
Οι μη ευδαίμονες νήπιοι, σύντροφοι του Οδυσσέα
αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο, νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο ἤσθιον· αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.

από τις ατασθαλίες τους χαθήκαν, νήπιοι όντες και χάσανε τη μέρα του γυρισμού
α, 7-9 Οδυσσείας
Αναλογία είναι, η δια του λόγου, αντιστοιχία. Κόβεται ο λόγος και ενώνεται σε διάφορα και διαφορετικά στοιχεία.
Αυτό συμβαίνει με όλα τα χημικά στοιχεία που είναι πολλαπλάσια του Υδρογόνου με αριθμό ηλεκτρονίου ένα 1 και τις χημικές ενώσεις που διαιρούνται και συνθέτονται μέσω αυτών, δημιουργώντας την ποιότητα του υλικού κόσμου.
Η αναλογία των ποιοτήτων στο ανθρώπινο σώμα είναι  με φθίνουσα σειρά, νερό, γη, αέρας και φωτιά, δηλαδή συναίσθημα, πρακτικότητα, διανόηση και πνεύμα.
Το νερό συναίσθημα αποτελεί το 70% τόσο του ανθρώπινου οργανισμού όσο και της Γης  και σημειοδοτεί την σπουδαιότητα του στοιχείου αυτού, ξεκινώντας από την παιδική ηλικία με την αίσθηση της αφής, την πρώτη αίσθηση. Βρίσκεται και στα ζώα, ακόμη και στα φυτά με χαρακτηριστικό παράδειγμα την αφοσίωση του Άργους, του σκύλου του Οδυσσέα που περίμενε να τον δει και μετά να πεθάνει.
Ο ίδιος ο Οδυσσέας, πάλευε 10 χρόνια με τους συντρόφους του, στα μανιασμένα κύματα του θυμικού και του ποσειδώνιου συναισθήματος νερού.
Ιχθείς, Καρκίνος, Σκορπιός τα υδάτινα ζώδια με αντιστοίχους κυβερνήτες, τον Ποσειδώνα, την Ήρα και τον Πλούτωνα (Ήφαιστο).
Τους χάνει όλους και στο τέλος στην Ιθάκη, πλένει τα πόδια του σε καθαρό νερό με την βοήθεια της Ευρύκλειας και πατάει, στης Ιθάκης, τη γη στεριά.
Ταύρος, Παρθένος και Αιγόκερω με τη Δήμητρα, την Εστία και τον Δία να αντιπροσωπεύουν τη γη.
Η γη, είναι η ικανότητα η πρακτική που μπορεί να κάνει κάτι να υλοποιηθεί να στερεωθεί. Στον άνθρωπο διακρίνεται από την επιδεξιότητα των χεριών με το πλεονέκτημα  του αντιτακτού αντίχειρα, αλλά  υπάρχει ακόμη και στα  ζώα και τα πτηνά που χρησιμοποιώντας το ράμφος τους, φτιάχνουν την φωλιά.
Ο Οδυσσέας έχει μεγάλη επιδεξιότητα στα χέρια και είναι κατασκευαστής σχεδίας και κλίνης, εκτός από την ευστοχία στον χειρισμό του τόξου.
Ο αέρας είναι η διανοητική ικανότητα, η σκέψη που διακρίνει μόνο τον άνθρωπο, ο οποίος έχει μέτωπο. Τα ζώα δεν έχουν μέτωπο, δεν μπορούν να σκεφθούν, κινούνται με το ένστικτο, δεν  μπορούν να διατυπώσουν μία λογική πρόταση, όπως και τα  νήπια, μωρά. Αισθάνονται βλέπουν ακούνε, αλλά δεν μπορούν να σκεφθούν.
Η λέξη "νήπιοι" είναι χαρακτηριστική επιλογή του Ομήρου για νήπιους ανθρώπους στο προοίμιο της Οδύσσειας.
Μόλις αναπτύσσεται ο λόγος αναπτύσσεται και η σκέψη, ο αέρα η διανόηση και το πρίμο αεράκι που οδηγεί το πλοίο του Οδυσσέα στην Ιθάκη με την βοήθεια του Αίολου. Αλλά ανοίγει ο ασκός του Αιόλου, με τις υπερβολικές θεωρίες και νοητικές κατασκευές του μυαλού και τους παίρνει μακριά. Θα καθυστερήσουν, όχι μόνο εξ αιτίας ενός μανιασμένου θυμικού , αλλά και εξ αιτίας  ενός ανεξέλεγκτου  εγκεφάλου, υπερτροφικού.
Λόγια λόγια λόγια και αέρας συνεχώς.
Δίδυμοι, Ζυγός και Υδροχόος, τα ζώδια του αέρα με κυβερνήτες τον Ερμή, την Αφροδίτη και την Άρτεμη, αντιστοίχως να λένε  πολλά και να παίρνουν αέρα τα μυαλά.
Ο Οδυσσέας ψάχνει να πατήσει σε στεριά. Δύσκολο πολύ, κάθε νησί και μια παγίδα. Η θάλασσα αγριεμένη και ο αέρα κύματα να σηκώνει μανιασμένος.
Νερό και αέρας, κοιτάζει για στεριά, απελπισμένος.

Τρίτη 2 Μαΐου 2017

Η ευδαιμονία των χρωμάτων και των στοιχείων

Χρώματα Ομήρου

Ο Ήλιος ανέβηκε σε πολύχαλκον, ( με τα χρώματα του χαλκού) ουρανό
εγκαταλιπών την περικαλλή λίμνη
για να φωτίσει θεούς και θνητούς στην ζείδωρη γη

Ἠέλιος δ' ἀνόρουσε, λιπὼν περικαλλέα λίμνην,
οὐρανὸν ἐς πολύχαλκον, ἵν' ἀθανάτοισι φαείνοι
καὶ θνητοῖσι βροτοῖσιν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν· 
γ Οδυσσείας, 1

Ο Τηλέμαχος φθάνει στην Πύλο, Πύλη της Σοφίας του Φωτός

Όλος ο υλικός κόσμος αποτελείται από 116 περίπου,  χημικά στοιχεία, όσοι και οι μνηστήρες της Οδύσσειας, στις κύριες μορφές της ύλης, την στερεά, την υγρή, την αέρια και την σπάνια κατάσταση πλάσματος σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες
Τα πρωτόνια συγκρατούνται στο πυρήνα με πυρηνικές δυνάμεις φορτισμένα θετικά, και δεν απωθούνται,  μαζί με τα ουδέτερα νετρόνια και τα ηλεκτρόνια κινούνται γύρω γύρω σε στοιβάδες, αρνητικά φορτισμένα, χορεύοντας με την ενέργεια στον χορό των στοιχείων και των στοιχειακών.
Η χημική ενέργεια της τροφής  στον άνθρωπο, μετατρέπεται σε κινητική, θερμική και άλλες μορφές της, μέσω του μεταβολισμού, παρουσία καταλυτών ενζύμων.
Τέσσερα είναι τα είδη τροφής για ένα άνθρωπο.
Η στερεά τροφή με το στοιχείο  γη,
Η υγρά, όλα τα υγρά,νερό
Η αέριος, ο αέρας
Η φωτιά, το πνεύμα,
Αντιστοίχως σε ψυχολογικό επίπεδο είναι η πρακτικότητα, το συναίσθημα, η διανόηση και η έμπνευση.
Καλό είναι να υπάρχει  ισοδύναμη αναλογία για καλή ισορροπία. Αν ένα στοιχείο υπερτερεί σε βάρος του άλλου, αναπτύσσεται μια υπερβολή και το στοιχείο που λείπει, υπολειτουργεί, καταπιέζεται στο υποσυνείδητο, δημιουργώντας την σκιά που ψάχνει ευκαιρία  να βγει στην επιφάνεια, όχι  με τον καλύτερο τρόπο, πάντα.

Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

Η Ευδαιμονία των Ομηρικών Επών


Ευδαιμονία


    Η κατάκτηση της ύλης στα Ομηρικά Έπη αρχίζει με την Ιλιάδα και μία πράξη πολέμου. Ο ημίθεος Αχιλλέας, ο αλαζονικός Αγαμέμνων, ο μετριοπαθής Μενέλαος, ο σοφός Νέστωρ, ο κραταιός Αίας, ο πολυμήχανος Οδυσσέας θα πολιορκήσουν σθεναρά τα τείχη της ύλης μέχρι να τα κατακτήσουν. Η Τροία θα πέσει μετά από πολιορκία ετών και το σχέδιο των Επειών. Είναι νομοτελειακό προαγγελθέν  γεγονός, γιατί αν δεν πέσει, δεν υπάρχει άνθρωπος και ύπαρξη, δεν υπάρχει Οδύσσεια , δεν υπάρχει Επιστροφή.
Το τι είναι το Ίλιον , τι αντιπροσωπεύει και ποιοι είναι οι Τρώες, σε άλλο άρθρο έχει αναφερθεί αναλυτικά. Με λίγα λόγια εδώ θα  υπογραμμισθεί, πως η Τροία είναι μια μορφή εξουσίας πολιτική και θρησκευτική, που κλέβει τη γνώση και την ομορφιά της και δημιουργεί μια δύναμη οικονομική και καταδυναστευτική. Με αυτή, κτίζει τα τείχη τα ψηλά, για τα οποία ο ποιητής Καβάφης, μας μιλάει αλληγορικά.
Έτσι λοιπόν αυτοί που έχουν την γνώση δημιουργούν συστήματα εξουσιαστικά ληστρικά και μαζί με τον Έκτορα ΚΤΗΤΟΡΑ, τον ΠΑΡΙ που όλα παίρνει και τα  άλλα, του εξαγορασμένου ΠΡΙΑΜΟΥ, τα παιδιά, δηλ. 50 και πλέον οικονομικές θεωρίες και άλλες τόσες θρησκευτικές αιρέσεις και οργανώσεις που  κρατούν την κλεμμένη της ζωής μας, ομορφιά. Διαχρονικά αυτή η ληστεία εις βάρος των ανθρώπων συστηματοποιήθηκε σε συστήματα χρηματοπιστωτικά και σε τράπεζες μέσα από δείπνα μυστικά και ιησουϊτικά. Είναι πρωτίστως αφαίμαξη ενεργειακή και κατόπιν χρηματική.
Η Τροία είναι δύσκολη. Οι περισσότεροι άνθρωποι να πέσουν έξω από τα τείχη νεκροί και δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξεκινήσουν ένα ταξίδι με οδυσσειακή επιστροφή, γιατί δεν θα μπορέσουν να κατακτήσουν τα χρειώδη προς το ζην.
Αυτοί που θα μπορέσουν και θα την κατακτήσουν, θα αντιμετωπίσουν  νέες προκλήσειςύπουλες παγίδες και θα περάσουν από δύσκολους σταθμούς. Αναλόγως με τον χαρακτήρα τους και τις επιλογές τους να μείνουν και θα ξεμείνουν ή  θα προχωρήσουν με άκαμπτο στόχο και οδυσσειακές προοπτικές.

Οι Λωτοφάγοι, είναι ένας από τους πρώτους κόμβους του ταξιδιού, της επιστροφής. Είναι μια μορφή ευδαιμονισμού  και χυδαίου υλισμού. Ο άνθρωπος που έχει πάρει την Τροία, έχει κουραστεί πολύ και κάπου θέλει να μείνει και να αναπαυτεί. Έχει μια δουλίτσα, ένα σπίτι, ένα ίσως εξοχικό, ένα αυτοκίνητο και αράζει σε συνταγές μαγειρικής,  σεξ,  ζαμαφουτισμό  και αβάσταχτο μικροαστισμό, για τον οποίο μας μιλάει ο ποιητής Κατσαρός, χωρίς να αντιστέκονται. Το φβ είναι γεμάτο από αυτούς τους τύπους, γιατί οι άλλοι δεν έχουν, να πληρώσουν το ιντερνέτ και στη Τροία ακόμη χαροπαλεύουν  χωρίς σκοπό.
Το νησί του Ηλίου, είναι αναβαθμισμένος ευδαιμονισμός.  Έχουμε επίστρωμα κουλτούρας, δήθεν προβληματισμός, απέραντη διανόηση χωρίς ουσία και φλύαρος  αμοραλισμός.  Θεάματα   σε μέγαρα   με κρατικό πακτωλό, ακριβά αυτοκίνητα, επιδείξεις  και φθηνός νεοπλουτισμός σε ακριβά καγιέν και   ηλίθιο μεσοαστισμό.
Οι Φαίακες είναι ευδαιμονισμός υψηλού πνευματικού επιπέδου. Στον κήπο του Αλκίνοου όμως, ο  Οδυσσέας δεν ζει  "λάθε βιώσας", αλλά σε αγόρευση μυθιστορική εξηγεί, πώς να ζει κανείς σε ανάληψη ύπαρξης, φανερή.

Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

Από την Σκύλα του ολοκληρωτισμού στη Χάρυβδη της φαυλοκρατίας



Σκύλλα και Χάρυβδη


Τα Ομηρικά Έπη κρύβουν σπουδαία μηνύματα και είναι χάρτης πορείας ζωής, καρδιάς και σκέψης, φάρος και οδηγός για λύσεις σε  αδιέξοδα διαχρονικώς
    Ένα από αυτά τα μηνύματα, βρίσκεται  στον  δύσκολο και σημαντικό σταθμό του Οδυσσέα , ο οποίος περνάει μέσα από την Σκύλλα και Χάρυβδη, αποφεύγοντας τις Συμπληγάδες για τους λόγους που αναφέραμε.[1]
Η Σκύλλα βρίσκεται δεξιά και η Χάρυβδη αριστερά. Στη μέση το τίποτα το κενό, το πουθενά.
Η ενέργεια κατεβαίνει από δεξιά, ανεβαίνει από αριστερά. Οι αντιληπτικές ιδιότητες της δεξιάς πλευράς είναι  η  γνώση, η λογική, οι επιστήμες, τα μαθηματικά, το γνωστό. Οι ικανότητες της αριστερής πλευράς είναι η ποίηση, η τέχνη, η διαίσθηση, η ενόραση, η γνώση η σιωπηλή, το άγνωστο.
Η μανιακή  χρήση του γνωστού φτιάχνει τους  μικρούς τυράννους του κόσμου με βάση τον ορθολογισμό, τον εγωισμό και τον  χυδαίο υλισμό. Η αμετροεπής χρήση του άγνωστου  δημιουργεί τους μεγάλους τυράννους του κόσμου, την θρησκεία, τα ιερατεία,  την τρέλα και τον νοσηρό ιδεαλισμό.
Επειδή η εκάστοτε εξουσία πολώνει τα πράγματα για να κυβερνά σπρώχνει τον άνθρωπο, πότε αριστερά και πότε δεξιά δημιουργώντας τις αντίστοιχες ιδεολογίες και μορφή πολιτευμάτων, καθεστώτων. Αλλά και στην μέση να καθίσει, στα αναμμένα κάρβουνα θα διαπιστώσει, πως δεν είναι καλά. Και, πίσω να κοιτάξει δεν μπορεί και σίγουρα ισχύει η ρήση» μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα και στη μέση αναμμένα κάρβουνα».
Τι να κάνει  ένας απλός θνητός, που να πάει;
Να πάει δεξιά; Ναζισμός εθνικοσοσιαλισμός, ιδεαλιστικός ολοκληρωτισμός;
Να πάει αριστερά; Μαρξισμός κομμουνισμός; Υλιστικός ολοκληρωτισμός;
Να μείνει στη μέση, πολυεθνικός  ισοπεδωτικός, καπιταλιστικός φιλευθερισμός;
Είναι πράγματι μεγάλο το πρόβλημα  στην επιλογή κατεύθυνσης, που αντιμετώπισε και ο Οδυσσέας και φαίνεται άλυτο. Όμως δεν υπάρχει άλυτο πρόβλημα, υπάρχουν μόνο προβλήματα που δεν βρήκαμε τις λύσεις τους.
Ιστορικά, αν εξετάσουμε το θέμα θα δούμε θα δούμε πως ο εθνικοσοσιαλισμός απέτυχε παταγωδώς.
Γιατί; Ο Λόγος είναι φανερός. Χρησιμοποίησε  την δύναμη χωρίς την σοφία, δεν ήταν σοφός. Κράτησε το ξίφος της Δύναμης, την ιδέα,  χωρίς  την ισορροπία της φωτιάς, της γης και του πνεύματος
Ο  σοσιαλοκομμουνισμός κατέρρευσε.
Γιατί;
Διότι  δεν είχε την διαύγεια. Κράτησε την ύλη, χωρίς την καθαρότητα του νερού και του πνεύματος.
Είμαστε πλέον στη μέση του πουθενά και σε μία δημοκρατία που πεθαίνει στα χειροκροτήματα στο πόλεμο των ενεργειακών κάστρων.
Γιατί;
Γιατί οι άνθρωποι που κυβερνούν έχουν ένα έλλειμμα ενέργειας που μεταφράζεται σε έλλειμμα δημοκρατίας, αρετής και σοφίας. Δεν είναι ότι δεν θέλουν, είναι, ότι δεν μπορούν.
Στον κόσμο της ύλης μπορούν να ειπωθούν πολλά ψέματα, γιατί η εξωτερική όραση διαβάζει την μετάφραση έμμεσα, στο κόσμο της ενέργειας δεν υπάρχουν ψέματα, επειδή η εσωτερική όραση, την βλέπει άμεσα.
Στο κόσμο της ύλης αυτή την στιγμή υπάρχει ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα πολλών τρις, στο κόσμο της ενέργειας όμως είναι ελάχιστα τα  πραγματικά ενεργειακά αποθέματα, επειδή η ανθρωπότητα έχει εκφυλιστεί και η εντροπία έχει αυξηθεί.
Αυτό, νομοτελειακά οδηγεί  άμεσα και στην κατάρρευση του συστήματος που στηρίζεται σε μια κλωστή και οδηγεί  στο άλμα στο κενό.
Το πρόβλημα λοιπόν με απλά λόγια είναι στην βάση του, ενεργειακό και είναι τοις πάσι γνωστό ότι  όλοι οι πόλεμοι  στην ύλη γίνονται για την ενέργεια, είτε την λένε μαύρο χρυσό, πετρέλαιο,  είτε  θρησκεία και θεό.
Πως λύνεται το  πρόβλημα της έλλειψης ενέργειας και της πτώσης της εντροπίας;

Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Παλαιά και Νέα Ατλαντίδα


Ατλαντίδα


     Ο μύθος της Ατλαντίδος περνά μέσα από τον  μεταφυσικό θεοσοφιστή Πλάτωνα και φθάνει μέχρι τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών τον ευφάνταστο  οραματιστή Τολκίν.
Ο μύθος, δεν είναι ιστορία, δεν είναι επιστημονική απόδειξη, δεν είναι η απόλυτη αλήθεια, δεν είναι τελείως ψέματα, δεν είναι κυριολεξία. Ο μύθος,  είναι μια αλήθεια ντυμένη με συμβολισμούς και αλληγορία. Είναι μια μετάφραση της αριστερής  πλευρά του ανθρώπου στη δεξιά. Είναι η σιωπηλή γνώση της ανθρωπότητος. Το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές εκδοχές του ιδίου μύθου αποδεικνύει και την ύπαρξη διαφορετικών χαρακτήρων, λαών και μεταφραστών με ένα κοινό υπόβαθρο της παγκόσμιας ιστορίας. Ο καθένας  ανάλογα με την προσωπικότητα του, τον χαρακτήρα του, αλλά και την εποχή που έζησε και γεννήθηκε, διαλέγει και κατανοεί, την εκδοχή του μύθου που του ταιριάζει περισσότερο. Όσο πιο ευρύ πνεύμα είναι και όσο πιο ελεύθερος από τα δεσμά της κοινωνικής διαμόρφωσης του σπηλαίου της εποχής του, τόσο πιο αντικειμενικός  και  τόσο πιο κοντά στην αλήθεια και στην ουσία, τον πυρήνα του μύθου, βρίσκεται. Αυτό αφορά φυσικά και την γράφουσα, για να μη χάνουμε την αυτογνωσία.
Η  γεωλογική ιστορία της Γης αρχίζει πριν 4, 5 δισεκατομμύρια έτη με την  στερεοποίηση της. Μια πύρινη  σφαίρα  υπερβατικής συνείδησης και το πρώτο ζευγάρι της ενέργειας και της  ύλης,  παρουσιάζεται στην παγκόσμια σκηνή της μεγάλης σκηνοθεσίας δημιουργίας,  στο ταγκό του Ουρανού και της Γαίας. Η ταξινόμηση  των 4 στοιχείων δημιουργεί το επόμενο ζευγάρι, τον Κρόνο και την Ρέα. Η φωτιά υποχωρεί στο εσωτερικό του  πλανήτη και ο Άρχων των Δακτυλιδιών, φωτιά στον ουρανό, ο Κρόνος  δημιουργεί την πρώτη στεριά ήπειρο, την Παγγαία, όπως αναφέρεται στον Όμηρο κατά την άφιξη του Οδυσσέα στην  Σχερία.
Ορίζεται ο Χρόνος στον Χώρο και ο Ζεύς παίρνει την εξουσία με όχημα την Νοημοσύνη σε ατομική  ανθρώπινη γνωσιολογία.
Εγένετο άνθρωπος!
Όχι όπως είναι σήμερα. Ο πρώτος άνθρωπος, από αστερόσκονη, ήταν αποτέλεσμα του αδελφού Ποσειδώνα, κυρίου των υδάτων και συνυπήρχε με τα υδάτινα στοιχεία της ανόργανης συνείδησης στην Ποσειδωνία της Ατλαντίδος, κατοικία.
Οι πρώτοι  άνθρωποι επί της γης,  ήταν οι Άτλαντες και φθάσαν σε υψηλά επίπεδα πολιτισμού και τεχνογνωσίας με τους βασιλείς και τους ιερείς τους. Οι ιερείς τους, ήταν άνθρωποι της γνώσης, είχαν τη γνώση και οι βασιλείς τους, ήταν άνθρωποι της δύναμης, είχαν την ενέργεια. Και οι δυο κάνανε κατάχρηση της γνώσης, της δύναμης και της εξουσίας , εκφυλίστηκαν και καταστράφηκαν. Κάποιοι διασώθηκαν σε διάφορα μέρη της γης και οι μεγάλες τεκτονικές κινήσεις των λιθοσφαιρικών  πλακών, τους διαχώρισαν  οριστικά σε διαφορετικές κάστες και ηπείρους που είχαν και διαφορετική εξέλιξη. Μερικές δεν είχαν και συνέχεια. Οι Άτλαντες στα εξελιγμένα εργαστήρια της  γενετικής τους,   δημιουργήσανε από διάφορες διασταυρώσεις διάφορες υποφυλές,  καθώς και  αποικίες. Όσοι διασώθηκαν δημιούργησαν τον δικό τους πολτισμό  με  τη γνώση που είχαν και την Μνήμη,  «ανάμνηση» που διέθεταν.
Οι άνθρωποι της γνώσης, σαμάνοι μάγοι ιερείς θρησκευτές δημιουργήσανε τα ιερατεία και τις θρησκείες και ο άνθρωποι της δύναμης δημιουργήσανε τα βασίλεια, γίνανε ηγεμόνες, φαραώ  αρχηγοί και βασιλείς. Εξελίχθηκαν με βάση τις επιλογές τους, προσωπικές και συλλογικές,  τις κλιματολογικές συνθήκες και τον χαρακτήρα τους, οι  υπερβόρειοι, οι κινέζοι, οι μογγόλοι,  οι βαβυλώνιοι, οι σουμέριοι, οι αιγύπτιοι, οι ινδιάνοι, οι ινδοί, οι εβραίοι σημίτες, οι προέλληνες και πολλοί άλλοι, επιβεβαιώνοντας εν μέρει τη δαρβινική θεωρία.
Ειδικά ,οι Έλληνες μετά την διαμάχη  διαγωνισμό του Ποσειδώνα και της Αθηνάς και την προτίμηση επιλογή τους, φθάσανε σε μεγάλα επίπεδα ανθρώπινου πολιτισμού και ακριβώς γι αυτό τον λόγο.
Η ιστορία και η νοητική εξέλιξη των Ελλήνων βρίσκεται κρυμμένη στο άντρο των Ομηρικών Επών φυλαγμένη από τον Οδυσσέα και την Αθηνά για ελεύθερους ανθρώπους  που θα φθάσουν στην Ιθάκη. Το κλειδί, το κρατά η Πηνελόπη  και ανοίγει τα υψηλά δωμάτια του νου, όταν ανεβαίνει και  κατεβάζει το τόξο. Η  οδυσσσειακή διαδρομή του ομήρου ανθρώπου είναι και η ηράκλεια τελική επιλογή του, στης  Ατλάντειας Καλυψούς ,το νησί,  όχι   για του κόσμου,  την κυριαρχία. Θα συνεχίσει για τη γνώση και την αυτογνωσία.
Με την   ανακάλυψη της Ομηρικής Αμερικής και ειδικά μετά την εμφάνιση, είσοδο  του πλανήτη  Ποσειδώνα  στην συλλογική συνείδηση, το 1850 και του υγρού μαύρου στοιχείου του πετρελαίου,  στην  συλλογική τεχνολογία, η παλαιά Ατλαντίδα επανήλθε στο προσκήνιο με την μορφή των Μνηστήρων της ανθρωπότητος με τα ίδια  λάθη και χαρακτηριστικά. Ο Οδυσσέας  στο τελευταίο Σταθμό του φθάνει στην Ιθάκη και  συναντά τον Τηλέμαχο , την σύγχρονη ΤΗΛΕ επι-κοινωνία, στο φτωχικό καλύβι του νου, το  διαδικτύου του Εύμαιου.

Κυριακή 16 Απριλίου 2017

Ζητείται Ιθάκη

Φαίακες Ελλάδα Ιθάκη
                            
                               για παλαιούς και νέους πρωθυπουργούς εν μέσω Συμπληγάδων


     Από το νησί των Φαιάκων, την πανέμορφη Ναυσικά-Κέρκυρα, το μήνυμα του πρωθυπουργού της Ελλάδος για την επιστροφή της Περσεφόνης στην γη, είναι  "εμπνευσμένο" από μία παλαιότερη ομιλία αρθρογραφία μου. Χαίρομαι που οι σύμβουλοι του,  με μελετούν επισταμένως και ενημερώνονται  για τα ομηρικά, εν Ελλάδι, τεκταινόμενα.
Ας πάρουμε τα  πράγματα από την Αρχή.
Την Ιθάκη πολύ ηγάπησαν, ελάχιστοι, την  διαδρομή.
Γιατί;
Διότι είναι δύσκολη πολύ και ένα  όρο απαράβατο, απαιτεί, καθώς και  ένα βιογραφικό-οικοδόμημα  γερά  να  στηριχθεί. Κίονες 12 και, 12 Ομηρικοί Σταθμοί, πρέπει να περιέχονται  και να θεμελιώνονται σε ισορροπία λεπτή. Αυτά  τα τσεκούρια η Πηνελόπη, τοποθετεί. Αυτά γνωρίζει ο Οδυσσέας γιατί έχει περάσει από εκεί.  Αυτό μας διδάσκει ο Όμηρος και είναι η δοκιμασία του τόξου για όποιο  "Οδυσσέα" τον τίπλο διεκδικεί. Μέχρι στιγμής έχουν προσπαθήσει πολλοί, όμως το τόξο δεν λυγίζει, γιατί δεν υπάρχει το αντίκρυσμα στο ΒΙΟΣ τους, τη ζωή.
Ο Οδυσσέας φθάνει στην Σχερία, μετά από μια   «Ηράκλεια» στην Καλυψώ, Επιλογή. Πριν, στον Άδη είχε κατεβεί.
Φεύγει από το νησί  του Αλκίνοου,  μετά από  μια εξονυχιστική έρευνα από την σύζυγο του Αλκίνοου που την λένε, Αρετή.
Κανείς δεν φθάνει και κανείς δεν αναχωρεί από αυτό το νησί, αν αυτές τις ομηρικές προδιαγραφές, δεν πληρεί.
Ο κ. Γιωργάκης Παπανδρέου, ο εγγονός και ο γιoς του κομματικού κατεστημένου, αναζήτησε την Ιθάκη, αλλά δεν την βρήκε. Αντιθέτως, βρήκε τις αγορές τις χρηματοπιστωτικές, που τις έσωσε στα 10 λεπτά αποφάσεων που ρήμαξαν την Ελλάδα.
Ο κ. Αντωνάκης Σαμαράς, πλούσιος συγγενής, της μεγάλης των κομμάτων, αυλής, αναζήτησε τους πολεμιστές, αλλά δεν τους βρήκε, γιατί είναι φτιαγμένοι από υλικό άλλης, αντοχής.
Ο κ. Αλέξης Τσίπρας,  επαναστάτης χωρίς ιδεολογία, της μεγάλης των κομμάτων σχολής, στην ομηρική αναφορά του, ανάμεσα από τις συμπληγάδες, κλέβοντας τις λέξεις,  μιαν Ιθάκη, αναζητεί.
Για να αναζητήσεις την Ιθάκη, χρειάζεται να έχεις φύγει από αυτή σε μακρινό ταξίδι  και εξερευνητική αποστολή..
Δύο είδη ανθρώπων δεν φεύγουν ποτέ από αυτή. Το πρώτο, είναι η Πηνελόπη, η Ευρύκλεια, ο Εύμαιος, ο Λαέρτης και ο Φιλοίτιος. Το δεύτερο είναι, οι  υπερφίαλοι Μνηστήρες και οι  διεφθαρμένοι δούλοι  και οι δούλες.
Ο Οδυσσέας και ο Τηλέμαχος φεύγουν και ξαναγυρίζουν μαζί.
Αυτό που ξεχωρίζει τον Οδυσσέα, από   τους Μνηστήρες και τους ζητιάνους δούλους, είναι το ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ  του,  είναι το Τόξο που ξέρει να χεiριστεί. Έχει τη  Διαδρομή και  είναι οι πέλεκεις- Σταθμοί.
Δεν το έχουν, ακόμη και αν ανήκουν σε σοσιαληστρική διεθνή.
Και η  Πηνελόπη το ζητά, ως απόδειξη ισχυρή , αλλά και η  δίκαιη Αλκίνοη Αρετή.
Χωρίς Γνώση και Αρετή, δεν υπάρχει Οδυσσειακή Διαδρομή, διότι δεν υπάρχει,  Αυτογνωσία, Θάρρος, Διαύγεια,  η Δύναμη της Αυτοσυνείδησης  και  η Καρδιά,  η Καθαρή.
Χωρίς αυτούς τους 12 Κίονες της Ομηρικής ενδελεχούς κατασκευής, ο νους πλανάται από στις Συμπληγάδες πλαγκτές πέτρες και συντρίβεται στη στιγμή. Κανένα Βέλος δεν περνά από 12 τσεκούρια  σε ευθεία γραμμή.
Ο σπόρος της Περσεφόνης που αναδύεται,  άμα τη επιστροφή της,  από το βασίλειο του Πλούτωνος, δεν πρέπει να είναι καμένος, για  να βλαστήσει στο φώς.
Έτσι αποδεικνύει,  ότι είναι ζωντανός.
Και είναι η Συνείδηση του, που τον ρωτάει για το γιατί και το πώς.
Μερικοί την λένε, Πηνελόπη, άλλοι Αρετή, εγώ, την λέω,
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και  είναι, του Τόξου o χειρισμός,  ευθύτητα, καμπύλη, στόχος, ευστοχία  και  o ενδελεχής  σκοπός

Αστραία ©©

Κυριακή 26 Μαρτίου 2017

Ο χορός των μεγάλων πολεμιστών

1821
                                              Η θυσία των μεγάλων πολεμιστών

Στον απόηχο μιας επανάστασης

 Επέτειος της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, 25 Μαρτίου 2017 χθες,  με διάταγμα που ορίστηκε  στις 15 Μαρτίου του 1838, από τον Όθωνα, τον πρώτο βασιλιά της Ελλάδος (γιατί άραγε;;;, η απάντηση γνωστή).
1821-2017
196  χρόνια μας χωρίζουν από την Ιαχή της Ελευθερίας που αντήχησε στα Ελληνικά βουνά, τότε.
Η Ελληνική Επανάσταση, ήταν σαφώς αποτέλεσμα μιας μυστικής Φιλικής Εταιρίας  και ενός Διαφωτισμού και ο Διαφωτισμός ήταν σαφώς, αναμεμειγμένος με τις στοές και τον μασονισμό.
Τι είναι μασονισμός, σε  άλλο άρθρο μου, έχω αναφερθεί. Επιγραμματικά εδώ θα πω, πως έχει σχέση με τη γνώση και την μεταφυσική. Η διαφορά με τον χριστιανισμό είναι τυπική. Ο χριστιανισμός χρησιμοποιεί τις γνώσεις του που  έχει και, την μεταφυσική,  με απόλυτη ¨περσόνα¨ τον Θεό, φανατικός πολύ,  ενώ, ο μασονισμός, είναι  σε αυτό το θέμα, πιο διαλλακτικός και προτάσσει την θεοσοφία, ως αποτελεσματική.  
Και οι δυο ενδιαφέρονται για την εξουσία, τα μέγιστα και  έχουν συνάψει  συνεργασία αγαστή μοιράζοντας θρόνους θώκους και εξουσίες, μαζί.
Έτσι λοιπόν η απελευθέρωση  της Ελλάδος αποφασίστηκε σε μυστικούς δείπνους και συνέδρια θέλοντας να ανακόψουν της αύξηση της οθωμανικής αυτοκρατορίας και να της κόψουν, τον βήχα.
Βοήθησαν  στην απελευθέρωση με σκοπό να προσαρτήσουν την Ελλάδα, προτεκτοράτο, στη σφαίρα επιρροής τους, να την κυβερνούν και να την απομυζούν. Φυσικά η  πρώτη αντίδραση που υπήρξε , ήταν από την  ίδια την εκκλησία, που τα είχε βρει με τον σουλτάνο και έχανε το μερίδιο στο άρμεγμα του ποιμνίου και η οποία, αφόρισε τους πρωτεργάτες της επανάστασης. Μετά, αφού είδε και απόειδε πως το ποτάμι είχε ξεκινήσει και δεν μπορούσε να γυρίσει να γυρίσει πίσω, έτρεξε , όπως συνήθως κάνει, να το καπηλευθεί.
Το γεγονός αυτό, δεν αφορά τους απλούς ανθρώπους και πιστούς που προσπαθούσαν να πιαστούν  από μια πίστη και παρηγοριά, που πολέμησαν και έδωσαν  με αυτοθυσία πολλά, ακόμη και ιερείς, αλλά την εξουσία της εκκλησίας και τις κεφαλές.
Έπρεπε να γίνει η επανάσταση, έστω και έτσι και με αυτούς τους υποκινητές;
Κατά την άποψη μου, έπρεπε. Δεν συμπαθώ τον χριστιανισμό και ο μασονισμός,  με αφήνει αδιάφορη, με τις σκοτεινές τακτικές του, όμως, δεν γινόταν και αλλιώς. Δεν είμαι εξουσιομανής, ούτε αρχομανής, ούτε θρησκόληπτος άνθρωπος  είμαι, αλλά ούτε και κυνικός υλιστής.
Η  εξέλιξη ήταν αναπόφευκτη και περνούσε μέσα από ένα ηρωισμό των Ελλήνων για την Ελευθερία.
Μερικοί παραπονιούνται, γιατί γιορτάζουμε ως μοναδική χώρα δύο επετείους, την 25η Μαρτίου και την 28η Οκτωβρίου. Θάλεγε κανείς, πως είμαστε προορισμένοι ως ο μοναδικός λαός στον πλανήτη να λογοδοτήσουμε για αυτήν, στο Όνομα της και  είμαστε η μοναδική χώρα που έχουμε τον Εθνικό μας ύμνο αφιερωμένο στην Ελευθερία.
Δεν μου αρέσουν οι κορώνες  στείρου εθνικισμού.  Είναι σκόπιμες και χαλκευμένες. Δεν εγκρίνω μια στείρα προγονοπληξία που αυτοβαυκαλίζεται στην  ένδοξη ιστορία των προγόνων του, χωρίς να μπορεί να παρουσιάσει ένα σύγχρονο παράδειγμα και με λυπεί αφάνταστα το γεγονός, ότι εορτάζουμε δύο επετείους για την Ελευθερία μέσα σε μια σκλαβιά μνημονίων και ανάμεσα σε εκφυλισμένους ανθρώπους, αποχαυνωμένους , τόσο ανόητους και διεφθαρμένους.
Ανατρέχοντας στο παρελθόν αυτής μεγάλης απόφασης και επανάστασης, σκέπτομαι αυτούς τους ανθρώπους, αυτούς τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν με μεγάλο αντίτιμο, την ίδια τους την ζωή, για την  Ελευθερία. Με ένα μεγάλο τύραννο απέναντι τους, που είχε δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω τους. Με πενιχρά μέσα, με λίγα καριοφίλια, με τον θάνατο να καραδοκεί σε κάθε τους βήμα.
Μεγάλοι πολεμιστές όλοι τους, γενναίοι, λαμπεροί ηρωικοί, Αθάνατοι. Δεν τους λυπάμαι, δεν θα το θέλανε, τους θαυμάζω, τους  αγαπώ, τους αφουγκράζομαι. Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για αυτό που τους οφείλω, να είμαι σήμερα εδώ και να γράφω ένα άρθρο απλό, αποτίοντας τον ελάχιστον φόρο τιμής. Περισσότερο λυπάμαι, αυτούς που στάθηκαν ανάξιοι τους, βολεμένοι ,μίζεροι, δειλοί, ιδιοτελείς, αρπακτικοί και στο Πνεύμα, πτωχοί. Είναι αξιολύπητοι και αυτό στα αιθερικά πεδία έχει καταγραφεί.
Εκείνο που με πληγώνει,  είναι η προδοσία που δέχθηκαν, αυτοί οι πολεμιστές  και η αντιμετώπιση από ανάξιους ανθρώπους, που ανήλθαν στην εξουσία και βολεύτηκαν ανίερα.
Με πληγώνει ο θάνατος του Ρήγα Φεραίου, η φυλακή του Κολοκοτρώνη, η ζητιανιά του Νικηταρά,  η φτώχεια της  Μαντώς Μαυρογένη.
Είμαι μαζί τους, νιώθω κοντά τους, είμαι δίπλα στην αθωότητα τους, στην ανιδιοτέλεια τους, στην πίκρα τους, την απογοήτευση τους, στην εξιστόρηση τους, στις νίκες τους, στις ήττες τους, στις αποφάσεις τους, στις επιλογές τους, παρακολουθώντας τον χορό τους μπροστά στον θάνατό τους στα μαρμαρένια αλώνια της ιστορίας.
Είμαστε όλοι θνητοί και μελλοθάνατοι, όμως κάποιοι άνθρωποι όταν πεθαίνουν, ο θάνατος σταματά και τους κοιτά με δέος στον τελευταίο χορό τους γιατί έχουν κάτι να πουν και να διηγηθούν,  για το πώς έζησαν και αυτός ο Χορός του Πολεμιστή, είναι η μεγάλη ΝΙΚΗ του, όταν φεύγει από την γη.
Οι μεγάλοι  μας πολεμιστές , χορέψανε κάποια στιγμή σε μεγαλείο ψυχής ξεπερνώντας κάθε ανθρώπινη προδιαγραφή, σαν τον Ηρακλή.
Ο χρόνος σταμάτησε και πετάξανε Ελεύθεροι από την ρωγμή και την σχισμή  του, σαν Αετοί.
Εμείς είμαστε εδώ  για να τους θυμόμαστε, για να διδασκόμαστε, αλλά και για αναρωτηθούμε για το πώς ζούμε και με ποια επιλογή.
Αυτό το άρθρο είναι ένα  φόρος τιμής και ένα «δάφνινο» στεφάνι που καταθέτω για την θυσία τους και το Αθάνατο Πνεύμα τους.
Αστραία
Στη χώρα των μεγάλων πολεμιστών



Αστραία ©©

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017

ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ


Η κάθοδος ενός τόξου

"Τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν μπορούν να λυθούν αν μείνουμε στο ίδιο επίπεδο σκέψης που είχαμε όταν τα δημιουργήσαμε"
Ας αλλάξουμε επίπεδο σκέψης και αντίληψης, αν θέλουμε να λύσουμε τα προβλήματα αυτά.

Τι θα έκανε ο Όμηρος σήμερα;
Θα τραγουδούσε από  μπλογκ σε μπλογκ και ιστοσελίδα όλες τις ραψωδίες του, ομηριστί.
Τι θα έκαναν οι Φαίακες σήμερα;
Θα στέλνανε με το ταχύτατο σκάφος τους, που ταξιδεύει χωρίς τιμόνι, τον Οδυσσέα στην πατρίδα .
Τι θα έκανε ο Οδυσσέας σήμερα;
Θα ανακεφαλαίωνε την προσωπική του και συλλογική ιστορία στο νησί των  διαδικτυακών Φαιάκων και θα αποβιβαζόταν στην Ιθάκη.
Τι θα έκανε στην Ιθάκη ο Οδυσσέας;
Θα έκρυβε τα δώρα των  Φαιάκων στο άντρο των Ναίδων και θα  παρατηρούσε και θα έβλεπε τους μνηστήρες και δούλους, σαν φτωχός ζητιάνος προσεκτικά.
Πως θα χρησιμοποιούσε το Τόξο ο Οδυσσέας;
Ερμηνευτικά. Με τα ΟΝΟΜΑΤΑ τους ένα ένα, τους  Μνηστήρες καλεί , τους ερμηνεύει, τους περιγράφει στην σύχρονη πραγματικότητα και, τους καθαιρεί.
Τι θα έκανε  ο Τηλέμαχος σήμερα;
Σαν γνήσιο πνευματικό του ΠΑΙΔΙ, ο Τηλέμαχος  πολεμά "κοντά" με τον πατέρα του, από μακριά  και ΤΗΛΕΜΑΧΙΚΑ
Τι θα έκανε η Πηνελόπη σήμερα;
Θα κατέβαζε όλη η ΓΝΩΣΗ και  το Τόξο και θα προκήρυσσε τον διαγωνισμό του.


Οι Πολεμιστές της  Λάϊον είναι ένα ιστολόγιο, μπλογκ, που εφάρμοσε  όλα αυτά  με την οδυσσειακή στρατηγική  στη καθημερινή μας ζωή  και το ήθος του πολεμιστή, δίνοντας ένα γερό τράνταγμα στης σκουριασμένης αντίληψης, τα δεσμά.  Δεν ανήκει πουθενά σε καμία οργάνωση, κόμμα και στοά. Απευθύνεται σε ευφυείς  ανθρώπους, φιλοσόφους πολεμιστές με καθαρό μέτωπο, διαυγή αντίληψη και λεοντόκαρδη καρδιά. Είναι αυτόνομη, ανεξάρτητη γνώση και φωνή καθαρή, στην ενορατική θέσμιση μιας Όμορφης πολιτείας  Όμορφων ανθρώπων.  Τα ωραία βιβλία είναι αποτελεσματικά, όταν τα  διαβάζουμε με ανοικτά μυαλά.

"Αν η γνώση δημιουργεί προβλήματα, η άγνοια αναμφίβολα δεν μπορεί να τα λύσει"


ΝΑΥΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ,  3 Φεβρουάριου 2008
Το ιστολόγιο του Οδυσσέα.
Εδώ ΟΔΥΣΣΟΥΠΟΛΗ  Ομηρούπολη Ελληνούπολη... 
ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ 

Η κάθοδος ενός ΤΟΞΟΥ 

Αστραία ©©