Η Ευδαιμονία των Ομηρικών Επών

Ευδαιμονία

    Η κατάκτηση της ύλης στα Ομηρικά Έπη αρχίζει με την Ιλιάδα και μία πράξη πολέμου. Ο ημίθεος Αχιλλέας, ο αλαζονικός Αγαμέμνων, ο μετριοπαθής Μενέλαος, ο σοφός Νέστωρ, ο κραταιός Αίας, ο πολυμήχανος Οδυσσέας θα πολιορκήσουν σθεναρά τα τείχη της ύλης μέχρι να τα κατακτήσουν. Η Τροία θα πέσει μετά από πολιορκία ετών και το σχέδιο των Επειών. Είναι νομοτελειακό προαγγελθέν  γεγονός, γιατί αν δεν πέσει, δεν υπάρχει άνθρωπος και ύπαρξη, δεν υπάρχει Οδύσσεια , δεν υπάρχει Επιστροφή.

Το τι είναι το Ίλιον , τι αντιπροσωπεύει και ποιοι είναι οι Τρώες, σε άλλο άρθρο έχει αναφερθεί αναλυτικά. Με λίγα λόγια εδώ θα  υπογραμμισθεί, πως η Τροία είναι μια μορφή εξουσίας πολιτική και θρησκευτική, που κλέβει τη γνώση και την ομορφιά της και δημιουργεί μια δύναμη οικονομική και καταδυναστευτική. Με αυτή, κτίζει τα τείχη τα ψηλά, για τα οποία ο ποιητής Καβάφης, μας μιλάει αλληγορικά.

Έτσι λοιπόν αυτοί που έχουν την γνώση δημιουργούν συστήματα εξουσιαστικά ληστρικά και μαζί με τον Έκτορα ΚΤΗΤΟΡΑ, τον ΠΑΡΙ που όλα παίρνει και τα  άλλα, του εξαγορασμένου ΠΡΙΑΜΟΥ, τα παιδιά, δηλ. 50 και πλέον οικονομικές θεωρίες και άλλες τόσες θρησκευτικές αιρέσεις και οργανώσεις που  κρατούν την κλεμμένη της ζωής μας, ομορφιά. Διαχρονικά αυτή η ληστεία εις βάρος των ανθρώπων συστηματοποιήθηκε σε συστήματα χρηματοπιστωτικά και σε τράπεζες μέσα από δείπνα μυστικά και ιησουϊτικά. Είναι πρωτίστως αφαίμαξη ενεργειακή και κατόπιν χρηματική.

Η Τροία είναι δύσκολη. Οι περισσότεροι άνθρωποι να πέσουν έξω από τα τείχη νεκροί και δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξεκινήσουν ένα ταξίδι με οδυσσειακή επιστροφή, γιατί δεν θα μπορέσουν να κατακτήσουν τα χρειώδη προς το ζην.

Αυτοί που θα μπορέσουν και θα την κατακτήσουν, θα αντιμετωπίσουν  νέες προκλήσεις,  ύπουλες παγίδες και θα περάσουν από δύσκολους σταθμούς. Αναλόγως με τον χαρακτήρα τους και τις επιλογές τους να μείνουν και θα ξεμείνουν ή  θα προχωρήσουν με άκαμπτο στόχο και οδυσσειακές προοπτικές.

Οι Λωτοφάγοι, είναι ένας από τους πρώτους κόμβους του ταξιδιού, της επιστροφής. Είναι μια μορφή ευδαιμονισμού  και χυδαίου υλισμού. Ο άνθρωπος που έχει πάρει την Τροία, έχει κουραστεί πολύ και κάπου θέλει να μείνει και να αναπαυτεί. Έχει μια δουλίτσα, ένα σπίτι, ένα ίσως εξοχικό, ένα αυτοκίνητο και αράζει σε συνταγές μαγειρικής,  σεξ,  ζαμαφουτισμό  και αβάσταχτο μικροαστισμό, για τον οποίο μας μιλάει ο ποιητής Κατσαρός, χωρίς να αντιστέκονται. Το φβ είναι γεμάτο από αυτούς τους τύπους, γιατί οι άλλοι δεν έχουν, να πληρώσουν το ιντερνέτ και στη Τροία ακόμη χαροπαλεύουν  χωρίς σκοπό.

Το νησί του Ηλίου, είναι αναβαθμισμένος ευδαιμονισμός.  Έχουμε επίστρωμα κουλτούρας, δήθεν προβληματισμός, απέραντη διανόηση χωρίς ουσία και φλύαρος  αμοραλισμός.  Θεάματα   σε μέγαρα   με κρατικό πακτωλό, ακριβά αυτοκίνητα, επιδείξεις  και φθηνός νεοπλουτισμός σε ακριβά καγιέν και   ηλίθιο μεσοαστισμό.

Οι Φαίακες είναι ευδαιμονισμός υψηλού πνευματικού επιπέδου. Στον κήπο του Αλκίνοου όμως, ο  Οδυσσέας δεν ζει  "λάθε βιώσας", αλλά σε αγόρευση μυθιστορική εξηγεί, πώς να ζει κανείς σε ανάληψη ύπαρξης, φανερή.

Η Αλκίνοος Πολιτεία είναι μια ιδανική πολιτεία, του πνεύματος  για πνεύματα, αλλά όχι για  ανθρώπους  που πρέπει να ισορροπήσουν το πνεύμα και την ύλη, τη  γνώση και την αυτογνωσία.

Ο Οδυσσέας θα  φύγει και θα πάρει μαζί του πολλά, από τα αλκίνοα όντα τα φιλικά, κυρίως τις αρχές της αρετής και της σοφίας , διαβατήριο για την Ιθακίσια νομολογία.

Ευδαιμονισμός, επικουρισμός, μαρξισμός,φιλευθερισμός, καπιταλισμός, πολιτεύματα, καθεστώτα σε σύγχρονη αναλογία. Δικτατορία, απολυταρχία δημοκρατία, αριστοκρατία πεφωτισμένη δεσποτεία;;;;

Τι πολίτευμα  μπορεί να έχει μια σύγχρονη Ιθάκη Πολιτεία;

Ποιος θα κυβερνά και με ποια εξουσία;

Το σκήπτρο του Διός που ο Αγαμέμνων κρατά, βυθίζεται  και σπάζει στην αλαζονεία. Ο Οδυσσέας, μόνο το ραβδί κηρύκειο, κρατά μαζί με τον Τηλέμαχο, που στους Ιθακίσιους πολίτες αλληγορικά, μιλά.

Μία πολιτεία για να κυβερνηθεί σωστά, απαιτεί αρμονία, δικαιοσύνη και ευφυή των στοιχείων αναλογία.

Σωστή   χρήση της  ύλης και των υλικών αποθεμάτων και σοφή χρήση της ενέργειας και των ενεργειακών πηγών.

Σε αυτή την περίπτωση το αποτέλεσμα είναι η Ευδαιμονία σε ρεαλισμό χωρίς όρια, αλλά με  ορατή τη φαιά ουσία.

Αυτή η πολιτεία ανήκει σε Ευδαίμονες Πολίτες με αληθινή ηγεσία.

Εδώ, ο Ηρακλής πιάνει τον Ταύρο από τα κέρατα, σε ταυροκαθάψια, δεν τον σφάζει, όπως ο Οδυσσέας δεν σφάζει τα Βόδια του Ήλιου ,  τον αφήνει ελεύθερο σε πράσινα λιβάδια να τρέχει χωρίς να δακρύζει και να τραγουδά  την ρήση του Ηρακλείτου με χαρούμενη ομηρογνωσία.

"Αν η ευτυχία βρίσκονταν μόνο  στις σωματικές απολαύσεις , θα λέγαμε ευτυχισμένα τα βόδια που βόσκουν σε βοσκοτόπια".

Ο Οδυσσέας δεν  είναι  βόδι, ούτε ταύρος είναι, ούτε χοίρος , ούτε βόσκει  στα βοσκοτόπια του Φιλοίτιου,  αλλά είναι ένα Ον με ενσυνείδητη διαδρομή και πορεία.

Τι είναι Ευδαιμονία;

Είναι μια ισορροπία. Μια αρμονία  και  αφορά την Ιθάκη, μια Ομηρική Πολιτεία. Σε αυτή την πολιτεία, η ύλη δεν θεοποιείται  σε οικονομικές θεωρίες, και  ο θεός δεν  προσωποιείται σε  ανθρωπομορφικές ιδεοληψίες θρησκοληψίες.

Ο Οδυσσέας απεχθάνεται τους Λωτοφάγους του χυδαίου υλισμού, τον Κύκλωπα του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, την Καλυψώ του  θεοκρατικού ηγεμονισμού. Εκτιμά όμως τα Όντα  και τους Ανθρώπους του Πνεύματος   των Φαιάκων, αλλά μαζί του δεν μπορεί να τα πάρει στην Ιθάκη. Θα πάρει όμως τα Δώρα τους, γιατί έχει την Αρετή και την Σοφία σε διάταξη ενεργειακή στο σώμα του και την σωστή δομή.

Με αυτά θα κτίσει  την καινούργια πολιτεία ευδαίμονων  ανθρώπων σε καταπράσινα λιβάδια  μια χαρούμενη αυγή.

Αστραία ©©