Τα δώρα του Πνεύματος

 Χορεύοντας στον άνεμο με ένα κόκκινο ομηρικό  μανδύα

Ανιμισμός και ομηρισμός

Τι είναι πνεύμα; Σε τι συνίσταται;

Το πνεύμα ενός ανθρώπου, ενός ζώου, το πνεύμα των καιρών, το πνεύμα διαφόρων θρησκειών.

Πότε απουσιάζει και πότε είναι παρόν;

Πνεύμα πνέω πνοή ψυχή  άνιμα ανιμισμός άνεμος.

Στον Όμηρο τον συναντούμε με  την μεταμόρφωση της Αθηνάς σε πνοή αέρος στο κρεββάτι της Ναυσικάς πάνω από το κεφάλι της να την συμβουλεύει να πλύνει τα ρούχα της στο ποτάμι.

 ζ Οδυσσείας  ἡ δ' ἀνέμου ὡς πνοιὴ ἐπέσσυτο δέμνια κούρης,        20
στῆ δ' ἄρ' ὑπὲρ κεφαλῆς καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν.

Ο Ερμής είναι ο ψυχοπομπός, συνοδεύει τις ψυχές των μνηστήρων στον Άδη

  ω Οδυσσείας 1 Ἑρμῆς δὲ ψυχὰς Κυλλήνιος ἐξεκαλεῖτο
ἀνδρῶν μνηστήρων· ἔχε δὲ ῥάβδον μετὰ χερσὶ

Ο Νίτσε μιλάει για τις μεταμορφώσεις του πνεύματος

και ο Χέγκελ για τις περιπέτειες του.

Το πιο σημαντικό είναι η σύνδεση μαζί του.

Όταν ο άνθρωπος ενηλικιώνεται και βγάζει σαν τον Τηλέμαχο τα γένια του, κατανοεί τον κόσμο γύρω του και το πνεύμα του χωρίς προσωποκεντρικές δογματικές θεωρίες και φανατικές θρησκειολογίες.

Βλέπει την ενέργεια που ρέει  γύρω του και  το απρόσωπο της χωρίς το δυαδισμό του καλού και του κακού,  και αναλαμβάνει την ευθύνη για την χρήση ή την κατάχρησή της στην ευθυγράμμισή του

την ημέρα της γιορτής του φωτός  παντός καιρού.

Το Πνεύμα των Ελλήνων

....την εποχή της Αρτέμιδος

Τα δώρα των Φαιάκων

Πλοία που σαν φτερά είναι γρήγορα σαν την  σκέψη το νόημα  τον  στοχασμό των ανθρώπων οργώνουν τις θάλασσες  οι νήες των Φαιάκων.

 η Οδυσσείας 36  τῶν νέες ὠκεῖαι ὡς εἰ πτερὸν ἠὲ νόημα."

Ένας τρίποδας ένα λεβέτι,  καινούργια ρούχα και χιτώνας,  αφροδιτικός χαλκός και απολλώνιος χρυσός,  σίτος και ερυθρός οίνος, το σπαθί του Ευρύαλου  τοποθετημένα στο σεντούκι και το γρήγορο πλοίο των επιγόνων του ΝΑΥΣΙΘΟΟΥ διωγμένων από τους Κύκλωπες  αποίκων από την Υπέρεια  στην Σχερία είναι τα δώρα των Φαιάκων στον  καταδιωκόμενο εξ αιτίας της τύφλωσης του  Πολύφημου Κύκλωπα Οδυσσέα που τον βοηθούν να φθάσει στην ευδείελο  Ιθάκη αν και θα την βρεί τυλιγμένη στην Ομίχλη και την Λεηλασία.
Κάτω από δυο ελαιόδεντρα θα τον ξυπνήσει η σφαίρα, το τόπι  της Ναυσικάς , η Αθηνά εμφανίζεται μετά από μεγάλη απουσία ξανά και τον βοηθά. Η ΑΡΗΤΗ  άρρητη αρετή θα τον εξετάσει εξονυχιστικά  όταν εμπρός της θα βρεθεί   με ρουχά καθαρά τον δρόμο για το ευθύ  νησί να αναζητά.
Ποιοι είναι  οι  Φαίακες σε προσωπικό συλλογικό ιστορικό κοινωνικό επίπεδο κάθε ομηρικής οκτάβας ερμηνευτικά;
Οι ΦΑΙΑΚΕΣ είναι η Φαιά Ουσία του ανθρωπίνου εγκεφάλου, η γρήγορη  σκέψη του που βλέπει στο σκοτάδι και δεν χρειάζεται τιμόνι, η  άλκιμος βασιλική  λογική του , η αρετή  η σύζυγος του και το ταίρι του. Είναι αυτή που τον κάνει  ΑΝΘΡΩΠΟ και συντονίζει το κεντρικό νευρικό σύστημα των νευρώνων. Μέχρι τότε  ο Οδυσσέας συναντούσε τέρατα  γιους θεών, σκύλλες  και χάρυβδες γιατί  αυτά συναντά   το μυαλό του κάθε ανθρώπου μέχρι  να φθάσει στον προτελευταίο σταθμό αλληγορικά.
Σε πρόσφατο ιστορικό επίπεδο  είναι η διακήρυξη των ανθρωπίνων  δικαιωμάτων  και οι επαναστάσεις του 18ου αιώνα, Αμερικάνικη Γαλλλική Ελληνική.
Σε εθνικό επίπεδο στην οδυσσειακή διαδρομή της  Ελλάδας  είναι η επανάσταση του 21 και η διακήρυξη της ανεξαρτησίας της.
Σε κοινωνικό είναι το κοινοβούλιο   όταν λειτουργεί πραγματικά και δεν έχει καταληφθεί  από   άνομους και  υπερφίαλους μνηστήρες καταχρηστικά.
Είναι δύσκολο να φθάσει κανείς στην Φαιακία και να συναντήσει τους  Φαίακες;
Ναι είναι δύσκολο, ο Διογένης αναζητούσε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ με το φανάρι και δεν έβρισκε εύκολα.
Ανθρώπους που να μην είναι Κίκονες Λωτοφάγοι  Λαιστρυγόνες Σειρήνες  Κύκλωπες....
Δύσκολο ναι αλλά   όχι ακατόρθωτο.
Είναι θέμα ΜΝΗΜΗΣ ιστορικής συλλογικής προσωπικής.
Άλλωστε τι κάνει ο Οδυσσέας όταν ακούει τα τραγούδια του Δημόδοκου;
Θυμάται, ενθυμείται και δακρύζει.
Θυμάται ενθυμίων ποιος είναι τι  είναι  ακούει την ένδοξη ιστορία του και προσπαθεί  να κρύψει τα δάκρυα του κάτω από τον μανδύα του.
Παρουσιάζει την αυτοβιογραφία του  αγορεύοντας στο νησί των  αλκίνοων ανθρώπων  και κάνει την καταγραφή των αξιοσημείωτων γεγονότων της ζωής του συνδέοντας το παρόν το μέλλον και το παρελθόν σε συντετελεσμένο ομηρικό χρόνο.
Ο Δημόδοκος Όμηρος τραγουδά στον αιώνιο χώρο χορό  από τα αλκίνοα ομηρικά παλάτια  τις Ιστορίες ΔΥΝΑΜΗΣ των ΕΛΛΗΝΩΝ .
Όσοι είναι ΟΔΥΣΣΕΙΣ θυμούνται και αναστενάζουν. Όσοι είναι ΦΑΙΑΚΕΣ τον ακούνε μαγεμένοι και τον  βοηθούν, οι υπόλοιποι θα μείνουν ξεχασμένοι σε κάποιο  νησί ανάμεσα στο μη  ΕΙΝΑΙ  και στο ΜΗΔΕΝ.
Όταν ο Οδυσσέας φθάνει στο νησί των Φαιάκων συναντά ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ με φαιά αλκίνοη ουσία.
Τι θα έκανε ένας σύγχρονος ΑΛΚΙΝΟΥΣ νους σήμερα;
Ένας  αλκίνους νους  ενάρετος ,  βασιλιάς στο παλάτι της  δημοκρατίας και της ανθρωπιάς  μαζί με 12 ισότιμους δίκαιους  βουληφόρους  κυβερνήτες  συμφώνως με την ομηρική ιστορία  σε σύγχρονη διασκευή προβαίνει στα εξής χωρίς  να  χρονοτριβεί  πολύ:
 1. Καλεί  τον οδυσσειακό Ελληνικό λαό  σε εθνική  συντακτική συνέλευση  γιορτή.  ΌΛΗ η ιστορία  του να ακουστεί . Με ρούχα κανούργια χιτώνες και  όμορφους μανδύες ιστορικούς και όχι γραβάτες και κοστούμια  ρουχισμούς  σφιχτούς που την αντρική δύναμη, δροτήτα  και αρρενωπότητα κλέβουν  χωρίς δισταγμούς.
2.Βοηθά τους Οδυσσείς, τους δίνει κίνητρα , ψωμί και κρασί, τα καλύτερα μυαλά  του εσωτερικού και του εξωτερικού να επιστρέψουν στην χώρα τους και  μια καινούργια Ιθάκη δίκαια πολιτεία καθαρή  μέσα από την ομίχλη  να αναδυθεί.Η Ελληνική ύπαιθρος να αναζωογονηθεί και με όμορφες πόλεις των 100.000 κατοίκων να διασκοσμηθεί. Κάθε σπίτι και ένα σπαθί στο τοίχο να συμβολίζει  την άλκιμο πυγμή.
3 Αποκέντρωση, πρωτογενής και δευτερογενής τομέας να αναπτυχθεί, και όχι  μόνο τουρισμός καμαρότοι  και καμαριέρες ,  με εσωτερικό χάλκινο νόμισμα ενωτικό. . Είναι ντροπή για ένα διαχρονικό πολεμιστή να σκύβει την μέση του συνεχώς και τυράννους  να εκλιπαρεί.
4.Η πρωτεύουσα  στους  Δελφούς  με τον τρίποδα να μεταφερθεί και η Ελλάδα στο κέντρο του κόσμου να πρωταγωνιστεί γιατί το σκήπτρο της Ιστορίας και της Δόξας από την αρχή που γεννήθηκε ο Χρόνος στα χέρια της  κρατεί. Με λάμψη αγέραστου άκαφτου λαμπερού  χρυσού σε λέβητα  εστίας νοικοκυροσύνης καθαρή..
Υπάρχει άραγε ένας τέτοιος  νους;
Δεν  μπορεί θα υπάρχει. Η Ελλάδα   πάντα  γεννά ό,τι χρειάζεται.
Αφού υπάρχουν οι άλλοι και άπαντες οι χαρακτήρες των Ομηρικών Επών κακοί άσχημοι όμορφοι και καλοί  θα υπάρχουν και οι άνθρωποι  με τα πλοία σκέψη νόημα και στοχασμό ταχύτατα σαν αστραπή. 
Μας ακους ΑΛΚΙΝΟΕ;;;;;;
Είμαστε εδώ στο νησί σου  ναυαγοί χαράματα του καινούργιου αιώνα και απόψε είναι  ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ  στην πύλη του Νότου και του Βορρά από τον τροπικό του Αιγόκερω και του Καρκίνου  και στον  ουρανό τα αστέρια έχουν  γιορτή .

Εριούνιος Ερμηνεία

 Ερμής Αδελφοί Στεφανίδη

 Το ερμηνεύειν εστί διαλεκτική

Διαλεκτική σημαίνει αλληλεπίδραση, αλληλεπίδραση σημαίνει δράση αντίδραση, 3ος νόμος του Νεύτωνα,  δράση αντίδραση σημαίνει χορός κβαντικών φαινομένων, χορός κβαντικών φαινομένων σημαίνει ένωση, το ζευγάρι της ύλης και την ενέργειας, ένωση σημαίνει κατανόηση μέσω συμβόλων, μετάφραση  στην ύλη  της ενέργειας, ένωση σημαίνει ερμηνεία, ερμηνεία είναι ΟΡΑΣΗ

Η διαλεκτική επι σκέφθηκε πρώτη την Ελληνική διάνοια, ήρθε στην ανθρώπινη νόηση
με την Ελληνική γλώσσα και την σκέψη της γλώσσας με τον Πλάτωνα.Έτσι προφέρεται σε παγκόσμια πρώτη, αυτό που δεν θα ειπωθεί ποτέ παρά μόνο στα Ελληνικά και κατά την Ελληνική εκφορά σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
Όχι το ουσιαστικό «διαλεκτική» αλλά το επίθετο διαλεκτικός».Το διαλέγεσθαι μας παραπέμπει στον Όμηρο.Και ο λόγος πρωτίστως στον Ηράκλειτο.Η διαλεκτική ανάγεται μέσω ουσιαστικοποιημένου επιθέτου δια λεκτός από το ρηματικό επίθετο λεκτός.Στο δια λέγομαι και μέσω αυτού στο λέγω από όπου απορρέουν ο λόγος και ο διάλογος.Το διαλέγομαι απαντά στον Όμηρο στην αρχαιότερη μαρτυρία της ελληνικής γραμματείας και του Ελληνικού λόγου σε πέντε χωρία της Ιλιάδος
Το πρώτο έχει ως ακολούθως:
 Λ Ιλιάδος 407
Μονάχος ο Οδυσσέας απόμεινε, του κονταριού ο τεχνίτης,
κανείς Αργίτης άλλος· όλοι τους στα πόδια το 'χαν βάλει.
Βαρυγκομώντας τότε μίλησε στην πέρφανη καρδιά του:
«Τι θα γενώ; Κακό είναι, αλίμονο, μεγάλο, φοβισμένος
να φύγω ομπρός τους, μα χειρότερο να σκοτωθώ εδώ πέρα
μονάχος. Οι άλλοι Αργίτες σκόρπισαν από του Δία το χέρι.
Όμως γιατί η καρδιά μου κάθεται και τα αναδεύει ετούτα;
«αλλά τί μοι τα φίλος διελέξατο θυμός;»
Το ξέρω, μοναχά οι λιγόκαρδοι ξεκόβουν από τη μάχη'
μα όποιου το λέει η καρδιά, στον πόλεμο πρεπό 'ναι να κρατήσει
αδείλιαστος μπορεί και σκότωσε, μπορεί και τον σκότωσαν.»

Το διαλέγομαι ως σημαντική πηγή περιέχει όπως είναι επόμενο πολύτιμες πληροφορίες για την έννοια της διαλεκτικής.
Το γεγονός δε της παντελούς απουσίας από την Οδύσσεια θέτει ορισμένο προβλήματα.
Πρόκειται άραγε για εξαντλητική χρήση ή μήπως για ενδεικτική χρήση;
Τα βιβλία όπως σαν άλλοι άνθρωποι έχουν την δική τους μοίρα.
Όποιος αποφασίζει να εισέλθει στον Όμηρο πρέπει να έχει υπ όψη του ότι δεν είναι εύκολη η έξοδος. 
 Λ. Η διαλεκτική απολογία του Έρωτος

Όραση σημαίνει ευθυγράμμιση 
Ομηρική όραση σημαίνει κατανόηση των ενεργειακών  γραμμών στα υλικά πεδία.
Ο Όμηρος ΕΒΛΕΠΕ,απολύτως διαλλακτικός και διαλεκτικός
και η πρώτη ΕΡΜΗΝΕΙΑ της Δημιουργίας του κόσμου ήταν δική του.
Παίρνοντας το ραβδί του Ερμή ανέβηκε στον Όλυμπο των Ποιητών
και ο ΛΟΓΟΣ του έγινε η μουσική του Απόλλωνος του μακροσαϊτευτή
γιατί  ήταν ερωτευμένος με την Ελευθερία
και είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ  χωρίς  απολογία.

Χορεύοντας με τους Μύθους

Στον χορό των ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΕΠΩΝ

«Η ερμηνεία κάθε έργου είναι η ερμη­νεία του εαυτού μας, όχι εκείνου που το δημιούργησε, αλλά εκείνου που το δια­βάζει, το βλέπει η το ακούει, θέλω να πω του εαυτού μας, αν δεν του δώσουμε μιαν υπερβολικά στενόχωρη έννοια, αν τον ονομάσουμε -έστω- τον ‘‘πρώτο μας εαυτό’’.«Ερμηνεία της Τέχνης» Γ. Σεφέρης

 Αγαπητοί μου φίλοι και φίλες,
με αφορμή την σημερινή  εκδήλωση( 11 Μαρτίου 2012),  ξενάγηση του αγήματος Άρεξ Άναξ  στο αρχαιολογικό μουσείο της Θεσσαλονίκης θα κάνω μια μικρή εισαγωγή στην  σύγχρονη ερμηνεία των Ομηρικών Επών  με σκοπό  την δημιουργία μιας ομάδας ομηριστών στην πόλη μας, ένα ευρύ προβληματισμό και  ένα εποικοδομητικό διάλογο μεταξύ μας.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι πολλών διαστάσεων σε προσωπικά και συλλογικά επίπεδα και όλες οι θεωρίες και οι ιδεολογικοί προσανατολισμοί μας  εγκαταλείπουν  άστοργα  και έχουν  ήδη εκφυλιστεί. Χρειαζόμαστε μια καινούργια λογική  που να μας εμπνεύσει  και να μας καθοδηγήσει σε μια ορθή δράση.
Ποια θα  μπορούσε να ήταν αυτή;
Ίσως μια πολύ παλιά  Ποίηση και Δημιουργία , η ομηρική που παραμένει  πάντα νέα φρέσκια και νεανική σαν τον θεό του λόγου  της τον Ερμή.
Χρειαζόμαστε μια καινούργια γλώσσα  που να αγκαλιάζει τον άνθρωπο, τα λάθη  του την προσπάθεια του  σε μια προσωπική και συλλογική ιστορική  διαδρομή και να εξηγεί να ερμηνεύει την ζωή. Το μυαλό ψάχνει αγωνιά για τις απαντήσεις και τίποτα δεν μπορεί να λυτρώσει την ανθρώπινη ύπαρξη όσο κάποιεςς  ξεκάθαρες εξηγήσεις που θα δοθούν την σωστή  αποφασιστική στιγμή.
Αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας και αναλογιστούμε την  ανθρώπινη ιστορία  διασπιστώνουμε οξυδερκώς  πως η  ανθρώπινη ζωή είναι μια Ιλιάδα και Οδύσσεια και όλοι οι χαρακτήρες τα εμπόδια οι παγίδες είναι σκιαγραφημένοι με την ομηρική γραφή. Είναι ο χάρτης για κάθε μικρό ή μεγάλο εξερευνητή και ο φάρος για να μην  στα άγρια κύματα του Ποσειδώνος χαθεί.
Δεν θέλω να μακρυγορήσω   γιατί θεωρώ πως η συμπύκνωση του λόγου είναι η δύναμη του και του δόρατος η ουσιαστική  αιχμή. Ο δε χρόνος παραμένει πάντα ιερός και πολύτιμος για καθε έμβιο ον  για να ξοδευτεί ασκόπως και αδολεσχώς.
Τα σύγχρονα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως σύγχρονοι άνθρωποι δεν μπορούν να λυθούν ούτε με φλυαρίες ούτε με στείρες αντιπαραθέσεις παρά μόνο με θέσεις και προτάσεις που να είναι δίκαιες και αρμονικές.Η θέση μας μπορεί να  είναι η τοποθέτηση των Ομηρικών Επών στο κέντρο ενός κύκλου  ως σημείου αναφοράς με μεγάλη ακτίνα διερεύνησης.Οι λόγοι είναι πολλοί. Έχουν αναφερθεί σε προηγούμενη ομιλία μου και δεν θα επεκταθώ σε αυτή την μικρή εισαγωγή.
 Η θέση μας είναι η  σύνδεση μας  με την πολυδιάστατη  βίβλο των Ελλήνων   και η κατανόηση τους  με το  πολυμήχανο πνεύμα του Οδυσσέα. Ποιος είναι ο Οδυσσέας, ο μεγάλος απών του παλατιού της Ιθάκης; Δεν είναι το βασανισμένο μυαλό, ο νους του κάθε ανθρώπου;
Τι κάνει ο Οδυσσέας;
Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του  δεν είναι  παρά να πάρει πίσω  τον κόσμο που του έκλεψαν και ότι του ανήκει και ξεκινά από τις ΛΕΞΕΙΣ του, την έννοια και την σημασία τους.
Παρά την μεγάλη του λαχτάρα κρατά  την ψυχραιμία , ελέγχει την παρόρμηση δεν  παρασύρεται από
την οργή  και περιμένει την κατάλληλη στιγμή να δράσει. Έτσι συμβουλεύει και τον ΤΗΛΕΜΑΧΟ, που μάχεται από μακριά  στο καλύβι του ΕΥΜΑΙΟΥ, της καλής γέννησης  που συναντιώνται και αναγνωρίζονται.  Διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την θεά ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι για  να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και τον χλευασμό των μνηστήρων και χαρτογραφώντας  όλη την κατάσταση γύρω του.
Αυτό που ενδιαφέρει τον Οδυσσέα  ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ, γι αυτό και δεν  φλυαρεί, δεν βρίζει ,δεν μεμψιμοιρεί και δέχεται να μονομαχήσει με τον γυρολόγο τον  ΊΡΟ μετά από  την πίεση των μνηστήρων.
Εχουμε όλοι κουραστεί από άσκοπες φλυαρίες, στείρες διαφωνίες ανούσιες συζητήσεις  ατέρμονες  αντιπαραθέσεις  και το αποτέλεσμα είναι να καταβροχθιζόμαστε από τα άλογα του Διομήδη και τους άγριους ανέμους με λυμένο το ασκί του Αιόλου να βυθίζουν τα πλοία του νου.
Γιατί η Αθηνά αγαπά τόσο πολύ τον Οδυσσέα όπως και κάθε  άνθρωπο που για το δίκιο του πολεμά;
  Ο Οδυσσέας είναι ο αγαπημένος της ΑΘΗΝΑΣ, της θεάς που αντιπροσωπεύει την νόηση υπέρτατη αρχή του ανθρώπου,  την σοφία που αποκτά από τις εμπειρίες της ζωής και  την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ της τέχνης  του πολέμου..
Της θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα γιατί η σοφία είναι  πάντα ένοπλη και η δικαιοσύνη κρατά σπαθί διαφορετικά  θα ήταν απλώς με την ζυγαριά  μπακαλική.
Τι σημαίνει άραγε  αυτό;Η ανθρωπιά άοπλη συντρίβεται  και ένοπλη αυτοαναιρείται.
Σε αυτά τα διλήμματα της Σκύλας και την Χάρυβδης και των Συμπληγάδων πέτρων  δεν υπάρχει μέση λύση αναρωτιέται κάθε πολίτης οπλίτης  μιας χώρας αξιοπρέπειας  και τιμής;
Ναι  υπάρχει .
 Ο ΛΟΓΟΣ που  οφείλει  να είναι ΕΝΟΠΛΟΣ και ΆΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ. Μόνο τότε μπορεί να είναι  εύστοχος και αποτελεσματικός. Να έχει ΟΠΛΙΣΜΟ όπως και η μουσική. Άλλωστε ο Απόλλων όταν δεν κρατά τον ΤΟΞΟ έχει το δοξάρι του λυράρη  και το σύμπαν με  τις  νότες ακτίνες  του δονεί.
Γιατί ο Οδυσσέας ξεκινά από τον Αντίνοο που είναι  ισχυρότερος αντίπαλός του;
Η λέξη μιλά απο μόνη της. Είναι η ΑΝΤΙΝΟΗΣΗ. Βρίσκεται πίσω από κάθε παράλογη λογική που στραγγαλίζει σκοτώνει τον άνθρωπο  και ότι γύρω του ανθεί μεζί με  τον ΜΕΛΑΝΘΙΟ που τον υπηρετεί. Όμως είναι και το κέντρο των αποφάσεων που βρίσκεται στο λαιμό. Έτσι ο Οδυσσέας παίρνει πίσω την ικανότητα να αποφασίζει σταθερά και με διαύγεια.
 Ο επόμενος είναι ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ ΕΥΡΥΝΟΜΟΣ , μεγάλος μνηστήρας της μάχης με μεγάλη νομή και φαρδείς νόμους και νομούς, πολλά παραθυράκια για να ξεφεύγει, ανούσιες μάχες εντυπώσεων και επιδείξεων μπαλκόνια και ζητωκραυγές. Ο Οδυσσέας σημαδεύει το συκώτι του. Γιατί το συκώτι; Γιατί η άνομη εξουσία των μεγάλων καταχρήσεων από το συκώτι της φαίνεται .Ο τρίτος που σκοτώνεται από τον ΤΗΛΕΜΑΧΟ είναι ο ΑΜΦΙΝΟΜΟΣ. Η διαστρέβλωση μαζί με τα παραθύρακια του   άδικου νόμου, είναι ο μνηστήρας  με την τριγύρω νομή και έκταση των αμφιλεγόμενων νόμων του.
Όταν φθάνει στη Ιθάκη ο Οδυσσέας κατευθύνεται στο καλύβι του Εύμαιου. Δεν πηγαίνει αμέσως στο παλάτι γιατί θέλει να ανιχνεύσει την κατάσταση και να δει πως έχουν τα πράγματα. Δεν προσπαθεί να μιλήσει στον λαό. Είναι μάταιο. Ο λαός της Ιθάκης είναι αδιάφορος, αποχαυνωμένος, κουρασμένος, εξαντλημένος από τις εργασιακές και οικονομικές συνθήκες που φυτοζωεί. Η παιδεία του συστήματος έχει σακατέψει το μυαλό του και δεν μπορεί να σκεφτεί. Δεν μπορεί να καταλάβει ποιος είναι ο ρόλος των μνηστήρων που έχουν στρογκυλοκαθίσσει στο τραπέζι και τρώνε και πίνουν σε βάρος του. Τους γνωρίζει αλλά νιώθει ανήμπορος να κάνει οτιδήποτε γιατί έχει προδοθεί πολλές φορές από τους ίδιους. Στην συνέλευση που καλεί ο Τηλέμαχος παραμένει αμέτοχος και με παρέμβαση των Μνηστήρων παίρνει ένα πλοίο να μεταβεί στη Πύλο και στην Σπάρτη, με σκοπό φυσικά την εξόντωση του στο καρτέρι της Αστερίδος. Ο Οδυσσέας φορά την τετράπυχη ασπίδα, συμβουλεύει τον Αμφίνομο να αποχωρήσει και να εξετάσει τον ρόλο του αλλά αυτός παραμένει.
Οι επόμενοι είναι οι κάτωθι   σε σειρά ερμηνευτική:
Ο ΑΓΕΛΑΟΣ.
Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια τουΑντίνοου.
Που τον μετατρέπει σε κατευθυνόμενη αγέλη.Με τις πλάτες και την υποστήριξη των δύο αρχηγικών μνηστήρων, ο Αγέλαος από ένα άκρατο ιδεαλισμό ποδηγετεί τον λαό φθάνοντας μέχρι ένα στυγνό υλισμό.Δικτάτωρ, λαϊκιστής, τυχοδιώκτης, πνευματιστής, υλιστής, θεοκρατικός, προλεταριακός, οδηγεί τις αμορφοποίητες μάζες σε μια άσκοπη αιματοχυσία.. Ο Ευρύμαχος-Ευρύνομος τον προωθεί με τα εκάστοτε μαζικά μέσα αποβλάκωσης της εποχής και τα παράθυρα, τις μάχες, τις πόρτες και τους νόμους που ανοίγει.
ΛΕΙΩΔΗΣ
Ο λείος γυαλιστερός Λειώδης είναι ένας μάντης. Ένας γλοιώδης μάντης των μνηστήρων που προφητεύει ότι ο Οδυσσέας έχει χαθεί και οι τραπεζοφάγοι οργιάζουν ανενόχλητα.
Καφετζούδες, χαρτορίχτρες, ρούνοι, αστρόπληκτοι, λείες γυάλινες σφαίρες, και εντόσθια ζώων επιδίδονται στην μαντεία και στην κερδοσκοπία. Από τον αναίσχυντο τσαρλατανισμό στην … βαθειά άγνοια. Γιατί συντρώγει με τους μνηστήρες παρά τους πόδας του Αντίνοου και του Ευρύμαχου;
Η αδυναμία του ανθρώπου να εξηγήσει κάποια φαινόμενα, η αβεβαιότητα και η ομίχλη ενός δρόμου, η έλλειψη αυτογνωσίας, ο φόβος του θανάτου τον οδηγούν σε ιστούς αραχνών και μελλοντολόγων.  
ΕΥΡΥΔΑΜΑΣ  γόνος του δήμου μεγάλος, τα τζάκια, τα μαγαζιά της οικογενειοκρατείας μιας μαφίας, μεγάλα ονόματα σε συνεχή βασιλεία. Γιοι, κόρες ξαδέλφια, εγγονοί και ανεψιοί και οι γυναίκες τους, κουμπάροι συμπεθέροι.
ΔΗΜΟΠΤΟΛΕΜΟΣ, ο πόλεμος του λαού σε ξέφρενες πορείες, σπασμένα κεφάλια σπασμένα τζάμια, σπασμένες βιτρίνες λεητατημενα καταστήματα, νεκρά παιδιά χειραγωγούμενος από τον μεγάλο μνηστήρα, το κράτος βίας και αναρχίας.
ΠΟΛΥΒΟΣ πλούσιος πολύ με πολλά βόδια, ποδοσφαιρικές ομάδες, πλοιοκτήτης και φιλανθρωπικά σωματεία, αλληλοβραβεία επωνύμων με γκαλά και φλάς της δημοσιότητας.
ΚΤΗΣΙΠΠΟΣ, ο έχων στην κατοχή του, άλογα και έλλογα μέσα που τρέχουν συνεχώς εφημερίδες κανάλια πρακτορεία.
ΠΕΙΣΑΝΔΡΟΣ, η κλίκα των μεγαλοδικηγόρων ρητόρων, λύνουν δένουν αγορεύουν, κόβουν και ράβουν τους νόμους στα μέτρα τους και μόνο αυτοί μπορούνε να τους γνωρίζουν τόσο πολύπλοκοι που είναι, εσκεμμένα για να μην βγάζει κανείς άκρη Ένας αθώος άνθρωπος, αν βρεθεί στο έλεος τους θα καταλήξει φτωχός και δεν θα βρει το δίκιο του. Μαζί με τα περισσότερα τσιράκια των κανελαρχών των δημοσιοκάφρων μιλούν ατελείωτα από καθέδρας και πείθουν τους άντρες και τον κόσμο ότι «ο γάιδαρος πετάειι» μαζί με παράλογη λογική τους. «Οι άνθρωποι θα σκεφτούν ότι τους πω εγώ» λέει ο πολίτης Καίην.
ΈΛΑΤΟΣ , ελατός και όλκιμος, ισοπεδωμένος και ισοπεδωτικός δασόβιος καταπατητής εθνικών δρυμών παράνομος βιλοκράτης οικοπεδούχος καταστροφέας ελάτων και δημιουργός αναψυκτήριων. Μαλακή συνείδηση ελασματική και ελαστική. Να χωράει παντού.
ΕΥΡΥΑΔΗΣ, λαίμαργος τρώει πολύ φουσκωμένοι λογαριασμοί χρηματιστήρια εταιρείες, κοντεύει να σκάσει από το πολύ φαγητό. Συσσωρεύει αδιάκοπα θησαυρίζει ασταμάτητα, αντικείμενα, υποκείμενα, χαρτοφυλάκια, θησαυροφυλάκια.
ΑΜΦΙΜΕΔΩΝ, βασιλεύει ολόγυρα σαν τον Αμφίνομο που βόσκει παντού συλλέγοντας πληροφορίες και μένοντας σε αυτές χωρίς πρωτότυπη σκέψη πρωτογενή γιατί του λείπει το κέντρο αναφοράς και βάρους. Αποδώ και από εκεί τριγυρίζει και δεν μπορεί να τις φιλτράρει και να τις συνδέσει. Διπλωματία και προσποιητή ευγένεια. Παπαγάλος. Να τα έχουμε καλά με όλους και να έχουμε τα κεφάλι μας ήσυχο. Ας βγάλει άλλος το φίδι από την τρύπα. Κάτι θα κερδίσουμε από αυτό και εκεί αποσκοπεί όταν δεν είναι σε θέση διακρίνει το σωστό από το λάθος, το άδικο από το άδικο. Βολεμένες συνειδήσεις, απαθείς, αδιάφορες ,η αβάσταχτη ελαφρότητα του μικροαστισμού και του τυποποιημένου καθωσπρεπισμού. Αυτάρεσκοι κύριοι, μπλαζέ ύφος, κερδοσκοπική νοοτροπία, ρηχότητα, ωραιοπαθείς κυρίες, ναρκισσιστές, χαμένοι στην μετάφραση.

Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη!
Ο ΟΜΗΡΟΣ  δημιουργός τους έχει κρύψει τα δώρα τους και τα νοήματα τους στο άντρο των Ναϊδων ύστερα από τον διάλογο του με την Αθηνά κάτω από μία ελιά  πριν ξεκινήσει την διαδρομή για το παλάτι του Νου και διεκδικήσει   την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του με μια ευθύγραμμη δρασκελιά.
Στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να πάρουμε την ζωή μας πίσω με όλα τα όνειρα που κάναμε σαν ΤΗΛΕΜΑΧΟΙ ΠΑΙΔΙΑ.

Η κάθε ερμηνεία έχει ένα μεγάλο ή μικρό βαθμό υποκειμενικότητας, εφ όσον ο άνθρωπος είναι υποκείμενο  σε ένα κόσμο αντικειμένων,  που εξαρτάται από  το εύρος, το πλάτος της αντίληψης  του ερμηνευτή και το βάθος της  αυτοσυνείδησης του. Είναι δε κατά κάποιο τρόπο αυθαίρετη, όπως όλα τα μεγάλα θεωρητικά συστήματα και σύμβολα. Τα γράμματα, οι αριθμοί, οι μονάδες μέτρησης ,οι συντεταγμένες, τα μαθηματικά η φυσική και οριοθετούνται πάντα από συστήματα αναφοράς και αξιωματικές προτάσεις που ορίζουν την βάση τους. Όσο πιο συνεπής είναι ο ερμηνευτής με  αυτή την βάση ως σημείο αφετηρίας και επιστροφής του τόσο πιο κοντά  βρίσκεται σε αυτό που αναφέρει ο Στανιλάφσκι στο Πλάθοντας ένα ρόλο:
'Πως η δημιουργία είναι για την αιωνιότητα'.Έτσι έπαιζε ο Σαλβίνι.
Για την αιωνιότητα!

Σας ασπάζομαι Αστραία

Αφιερωμένο στους μεγάλους  ερμηνευτές, δημιουργούς  ποιητές  μυθικούς πολεμιστές  ακροβατικούς χορευτές  και  τολμηρούς εξερευνητές που ατένισαν το σύμπαν,   τα αστέρια και την ΜΥΘΙΚΗ  ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ,  αγέρωχα με τρυφερότητα και φαντασία.

Χορεύοντας με τα Μυθικά Έπη και το αθάνατο πνεύμα των  μεγάλων διαχρονικών

  ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ

Η Διαχρονικότητα των Ομηρικών Μύθων

DUFY Raoul ΝΗΕΣ .... στον χρόνο στον χώρο  στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και  το μπλε του ουρανού

Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ρίξουμε μια ματιά στην βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα.
ΔΗΛΑΔΗ: Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις
αισθήσεις μας και τις αντένες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε από
την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους “μνηστήρες”.
Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν.
Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ.
Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα.
Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τιμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.
Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ.
Η λέξη μιλά απο μόνη της.
Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ.
Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.
Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ.
Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!
Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ.
Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ!
Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη!
Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε.
Οι πρόγονοί μας μιλούν, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, μας λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ, μας λένε πως να τινάξουμε τον ζυγό.
ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ!
Και ο Αντίνοος, ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα.
Είναι αυτός ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνει πρώτος.
Γι’ αυτό, μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ.
Και τον σκοτώνει ρίχνοντας του το βέλος στον ΛΑΙΜΟ, το ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ δηλαδή της επικοινωνίας που την χρησιμοποιεί ενάντια στην νόηση των ανθρώπων!
Η Αθανατη Αρχαια ΕΛΛΑΣ τα ηξερε ΟΛΑ,τα ειπε ΟΛΑ,αλλα ακολουθησε το Δελφικο Ρητο:

“ΑΠΟΛΛΩΝ” ο Αναξ,ου το Μαντειον έστι εν Δελφοις. ουδεν Λεγει,ουδεν Κρυπτει,αλλα ΣΗΜΑΙΝΕΙ”.

ΟΜΗΡΙΚΑ  ΈΠΗ 

Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη!

Γιατί   ....Αρχή Σοφίας ονομάτων επίσκεψις.

Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος

Το Τόξο των Ομηρικών Επών