Α. Αΐδιοι Αλχημιστές

αὐτὰρ Ἀθήνη
δῦν’ Ἄϊδος κυνέην, μή μιν ἴδοι ὄβριμος Ἄρης 845 . Ε Ιλιάδος

Σιγομουρμούριζε ένα τραγούδι, το διέκοψε  αποφασιστικά για να με ρωτήσει ερευνητικά:

-Ποιος θα ήταν ο ορισμός σου για την μαγεία σε πρόταση αξιωματική και πρωταρχική σε σύστημα  με ιδεολογική  αξιών αναφορά;

Προσπάθησα να δώσω ένα σύντομο περιεκτικό και δυναμικά σπερματικά ορισμό συμπεριλαμβάνοντας πολλές πλευρές της, την μαγεία της τέχνης,  της θρησκείας  της αστρολογίας  της πνευματικής σαμανολογίας ορίζοντας της ως γνώση πανάρχαια πρωταρχική της αριστερής πλευρά και αρκετά σιωπηλή.

-Και συμβολική… πρόσθεσε. Όλα τα σύμβολα, γράμματα σχήματα  χρώματα και αριθμοί είναι τα βασικά της   όπλα και εργαλεία.

-Και γιατί οι άνθρωποι φοβούνται την μαγεία αφού συνεχώς την χρησιμοποιούν αναρωτήθηκα φωναχτά.

-Οι άνθρωποι ό,τι δεν καταλαβαίνουν, το φοβούνται, και ό, τι  φοβούνται θα το ονομάσουν διάβολο ή θεό. Την χρησιμοποιούν ασυνείδητα  όπως  τα πράγματα  και τον κόσμο γύρω τους και τον  καταστρέφουν αλόγιστα όταν δεν  τον στύβουν σαν λεμόνι  στην αμετροέπεια και στον άκρατο εγωισμό. Ναι, είναι η πρώτη μορφή γνώσης και είναι το Άγνωστο. Βρίσκεται στα χέρια των καλλιτεχνών των ιερατείων και των μάγων. Δίνει την έμπνευση στους καλλιτέχνες την μεταφυσική στις θρησκείες και την  γνώση  με την εξήγηση των νόμων  της φυσικής στους μάγους.

Η εκλογίκευση της θα δημιουργήσει τα μεγάλα και μικρά φιλοσοφικά ρεύματα , η συστηματοποίηση της την επιστήμη , η εφαρμογή της  στην τεχνογνωσία  τους κανιβάλους  καταναλωτές  των προϊόντων της  στη καπιταλιστική των μηχανών του Μάτριξ  κοινωνία.

Η παιδική ηλικία της  ανθρωπότητος  δημιούργησε όλες  τις προσωποκεντρικές   θεωρίες  θρησκείες  περί θεού και θεών προβολές ενός  εγωιστικού  μωρού νηπίου νου  παίρνοντας κατά γράμμα  μια αλληγορική παραβολή. Πολλοί  άνθρωποι εγκλωβίζονται στην κυριολεξία του λόγου και αρνούνται  ανοήτως και παιδαριωδώς να δουν την ουσία του . Χάνονται στην μετάφραση  και σε μια απλή καταγραφή. Πνίγονται στα ρηχά και σε μια νερού κουταλιά αντινοϊκώς.

-Όμως η πίστη δημιουργεί και έχει δημιουργήσει έντονα φαινόμενα υπερβατικά που  κανείς δεν μπορεί  ορθολογιστής να τα αρνηθεί  παρ΄ όλα αυτά, συμπλήρωσα σκεπτικιστικά.

-Γιατί να τα αρνηθεί ένας ορθολογιστής όταν είναι στο κέντρο της λογικής;

 Μου απάντησε αμέσως και διευκρινιστικά.

Η πίστη ενεργοποιεί όλες τις εν δυνάμει ψυχικές δυνάμεις που βρίσκονται σε ένα άνθρωπο και η προσευχή τις οργανώνει με αρμονία και τις επαναδιατάσσει  εργονομικά. Όπου και να πιστεύεις και σε όποιο θεό  και να  προσεύχεσαι το ίδιο αποτέλεσμα θα έχεις. Όταν είσαι ακριβώς στο κέντρο της λογικής δεξιά, δεν μπορείς παρά να δεις το κέντρο της γνώσης της σιωπηλής και αντιστοίχως  μια αμφίδρομη γέφυρα κατανόησης περιπατώντας να διαβείς.

Όλες οι θρησκείες είναι επινοήσεις των ανθρώπων και αλλάζουν ανάλογα με τις εποχές αποτελώντας βασική πολιτιστική ανέλιξη ή καθέλιξη κοινωνικής οργάνωσης και δομής. Σε όλες τις εποχές υπήρχαν άνθρωποι της γνώσης και φορείς του πνεύματος που σήκωσαν το βάρος ενός  λυσσαλέου  φονταμενταλιστικού θεοκρατικού  όχλου  και το ζωώδες παραλήρημα των « ευσεβών» πιστών των διαφόρων  «αληθινών»  θεών.

Η ευσέβεια  δεν ανήκει σε κανένα θεό . Ανήκει στον άνθρωπο και πρέπει να  λέγεται αξιοπρέπεια και να είναι ελευθερία και  αυτοσεβασμός. Συνίσταται δε στην άψογη χρήση ενέργειας  και περικλείεται σε ένα καθαρό νου με αρμονία του κόσμου του υλικού και του πνευματικού. Προσπαθείς να κάνεις το καλύτερο που μπορείς χωρίς να φοβάσαι κανένα θεό και από κανένα να μην εξαγοράζεσαι και κανένα να μην δωροδοκείς ακόμη και αν χρειαστεί την αίδιο κυνός περικεφαλαία να φορείς.

Ποια θεά την φόρεσε και γιατί;  Καταλήγει σε ερώτηση μυθολογική.

-Κατάλαβα γιατί ο  θεοκρατικός Πλάτωνας σε εξορίζει από την πολιτεία την ιδεαλιστική, του λέω.

Ήσουν πολύ επαναστατικός για την ευσέβεια του την υποτελή  και γιατί σε αναθεματίζουν μονοθεϊστικοί  κύκλοι μεταπλατωνικοί. ‘Ισως ο Προμηθέας μπορεί να σε κατανοήσει σε οριοθετική γραμμή, του  απαντώ σκεπτική.

Ξανάρχισε να τραγουδά ένα παλιό σκοπό σε τραγουδάκι λαικό….νύχτα ξελογιάστρα….

Δεν άντεξα  τον πειρασμό να μην τον ρωτήσω  για αυτό.

-Πως μπορείς να λες τόσο σοβαρά θέματα του Αγνώστου  με τόσο αστεία τραγουδάκια του Γνωστού;

-Επιβάλλεται μου λέει, να σπάζεις  την σαγήνη του αιθερικού, την σοβαροφάνεια του αλαζονικού εγωισμού και να προσθέτεις   και  την απαραίτητη  νότα του σουρεαλισμού. Άλλωστε συνεχίζει και ο Δημόδοκος περιγράφει εντελώς ασεβώς  αλλά πάντα υπερρεαλιστικώς τις μοιχείες των θεών και ο Φήμιος  στην  αυλή των περιπατώντων νεκρών άδει σουξέ της εποχής του,  μοναδικός σχεδόν επιζών.

Νύχτα ξελογιάστρα Νύχτα ξελογιάστρα, νύχτα όμορφη

 Όμορφα τα άστρα, και οι ουρανοί
Πέστε την αγάπη μου, να 'ρθει να με βρει
όπου και να βρίσκεται, να με θυμηθεί

....συνέχισα το μουσικό ρυθμό σε ένα   κορυθαίολο  πρωινό