Το Τόξο της Πηνελόπης

 

Η Πηνελόπη παραδίδει το Τόξο στον ΤΗΛΕΜΑΧΟ και στους μνηστήρες της Ιθάκης για το διαγωνισμό του τόξου

Υπάρχει κανείς που μπορεί να το λυγίσει;

Ι θάκη!

Ένα… Όνειρο της Καρδιάς!

Νιώθω προσωρινή

Κι’αυτό μου δίνει

την ικανοποίηση

της ελαφρότητας…

κι’αυτό, μου δίνει

την ικανότητα

της Ελευθερίας 

Η λύπη, η προσμονή,

η επιθυμία στο βωμό

... του αδυσώπητου.

Η λαχτάρα να συναντήσεις

την Πηνελόπη,

η αμφιβολία αν σε περίμενε…

η διαπίστωση ότι,

η Πηνελόπη, ο Οδυσσέας

και ο Τηλέμαχος της ζωής σου,

ήσουν εσύ… ο ίδιος.

Η Ιθάκη, που είναι;

Πόσο αργεί αυτό το

ταξίδι ακόμη;

Πρέπει να σκοτώσεις

και τους μνηστήρες 

Δοκίμασαν να σου κλέψουν

τον κόσμο σου.

Δοκίμασαν να σου κλέψουν την

Ψυχή σου.

Λεηλάτησαν την ζωή σου…

Μείνε όρθιος, Οδυσσέα !

Απέναντι ... σ ένα

ανελέητο Ποσειδώνα.

Μείνε όρθιος, Οδυσσέα!

Κι ονειρέψου τον εαυτό σου

Μεγαλόπρεπο βασιλιά

Της Ιθάκης ξανά!!!

Η Λύπη και η Σιωπή της Προσμονής

Αστραία  Οκτώβριος  2001 Θεσσαλονίκη