Η Χρυσή Περικεφαλαία της Αθηνάς

 Χρυσές περικεφαλαίες  του νου και φλεγόμενα οχήματα άρματα σε σύγχρονες αντιληπτικές ερμηνείες του ομηρικού διαλογισμού

 Η Αθηνά, κόρη του Ζήνοος Διός ενδύεται  τα όπλα του πολέμου στη ραψωδία Ε, σοφά.
Ποια είναι αυτά;
Τη χρυσή αμφίφαλη, εγκέφαλη, τετράφαλη περικεφαλαία φορά στην κεφαλή της  στην οποία θα χωρούσαν αποτελεσματικά στρατιώτες πρόμαχοι πεζοί, 100  καστροπόλεων. Πολλοί δηλαδή.
Ποιοι είναι αυτοί;
Είναι η αντιληπτική ικανότητα του πολεμιστή  να μετακινεί  και να δαμάζει το σημείο της αντίληψης του με δόρυ στιβαρό και  όχημα  του νου, φλογερό. Ο πολεμιστής είναι πολεμιστής, όχι μόνο γιατί καταλαβαίνει κάτι, αλλά γιατί καταλαβαίνει και συνδέει πολλά και το  εύρος της αντίληψης του, έχει πλάτος, μήκος, ύψος, έχει, της Αντίληψης, του Αετού, τα Φτερά και χωράει πολλαπλάσια του 100 αρκετά.
Όταν το σημείο της  αντίληψης ξεσκουριάζεται και γίνεται χρυσό, τότε η σοφία, την φώτιση, στο κεφάλι φωτισμένων ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΕΩΝ συναντά, τα ΚΑΣΤΡΑ δε,  καίγονται ή αναφλέγονται, ευθυγραμμιστικά.
Η Αθηνά ανεβαίνει σε φωτισμένο άρμα από τα πόδια και με τα πόδια, με  δόρυ βαρύ μεγάλο και στιβαρό δαμάζει  ομηρικούς στίχους και σειρές ανδρών και ηρώων που την έχουνε θυμώσει, γιατί βόσκουν σαν κότες σε ορνιθοτροφείο κοτέτσι ανόητο και  χαζό
..... την Εποχή των Φωτισμένων Άστρων στον Πόλεμο των Εντειχισμένων Κάστρων.

 Ε Ιλιάδος 743

κρατὶ δ' ἐπ' ἀμφίφαλον κυνέην θέτο τετραφάληρον
χρυσείην, ἑκατὸν πολίων πρυλέεσσ' ἀραρυῖαν·
ἐς δ' ὄχεα φλόγεα ποσὶ βήσετο, λάζετο δ' ἔγχος
βριθὺ μέγα στιβαρόν, τῷ δάμνησι στίχας ἀνδρῶν
ἡρώων, οἷσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη.

Αστραία